433 matches
-
al Festivalului Transilvania din acest an, precum și premiul pentru cel mai bun scenariu pentru încercarea de a pune în ecuație o situație aparent fără sens. Situația pe care o creează Miguel Cohan are simplitatea tragediei și indecidabilele morale ale romanelor dostoievskiene. Federico Samaniego (Leonardo Sbaraglia), conducând neatent în drum spre casă, noaptea, este pe punctul de a lovi un biciclist, pe Pablo (Agustin Vasquez), a cărui bicicletă o distruge. Între cei doi are loc un schimb de replici acide create de
Fără sens by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5473_a_6798]
-
și, folosindu-l ca pretext, comentează tot ceea ce ține de lumea culturii germane, de la pictură și filozofie pînă la politică și justiție. Comentariile acestea, închipuite ca o mărturisire făcută prietenului Atzbacher, zugrăvesc o lume umană ce depășește în decădere imaginea dostoievskiană a iadului. Trăim, spune Bernhard, într-un infern al mediocrității și al duplicității, dar un infern ale cărui proporții au întrecut cu mult imaginația scriitorilor. O asemenea lume nu poate fi decît ținta unei continue imprecații, iar Vechi maeștri este
Tehnica repetiției by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10930_a_12255]
-
Minciuna lucrează în favoarea lui atât timp cât servește sistemul, iar avocatul Hugh Lang (Don Cheadle) este un exemplu de profesionalism - și împotriva lui deteriorând și ultimele rezerve de onestitate și încredere în sine pe care le mai are. Mutatis mutandis, avem scenariul dostoievskian din Crimă și pedeapsă. Criminalul, Raskolnikov alias Whip trebuie să-și mărturisească crima pentru a fi izbăvit. Strategia jumătăților de măsură dă greș, prostituata cu suflet de aur, alias Nicole, dependentă de droguri, reprezintă îndemnul la căință. Cei care vor
Cădere liberă by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3743_a_5068]
-
material, noroiul, mâzga, care apare acolo unde, spune el, două lucruri se întâlnesc. Această mizerie este materialul de construcție al umanității așa cum apare ea în formula unei moralități liminare, pentru că identitatatea acestor întrebări se află în magma demoniilor și subteranelor dostoievskiene și în complicațiile maladive ale personajelor lui Strindberg. Erik Spore trăiește sub apăsarea crimelor făcute în război, însă sunt fapte mai cumplite decât crimele sale, fapte în care se amestecă lașitatea sau dragostea interzisă. Erik poartă ochelarii pe care fratele
Întâlnirea din mlaștini by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7111_a_8436]
-
alege limba maternă. Frustrări precum aceea mărturisită de George Steiner în cartea sa intitulată După Babel, referitoare la neputința de a-și descoperi limba maternă, nu vor mai avea sens. Rămâne totuși o întrebare. Vă amintiți vorbele lui Marmeladov, peronajul dostoievskian din Crimă și pedeapsă: fiecare om din lumea asta trebuie să aibă un loc unde să se poată duce. Se prea poate ca scriitorul să nu fie cruțat de această nevoie. N-are importanță dacă va tânji după patrie și
Ce este exilul? by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5461_a_6786]
-
sa arhivă? Dumnezeu știe... Mihadaș, un om extraordinar, a fost poate cel mai interesant om pe care l-am cunoscut în viață. înzestrat, generos, săritor, disponibil, antrenant și antrenat în viața publică, în același timp, neliniștit, complicat sufletește. Un tip dostoievskian, aș zice, cum se considera el însuși, unul din cei mai chinuiți sufletește în vremea sa, confirma în forța și grandoarea ei zodia Scorpionului. L-am cunoscut în căminul studențesc din Matei Voievod 77, în nesfârșite discuții, pe coridoarele lungi
Al. Husar: "Caracterul dă autoritate sacerdoțiului critic" by Vasile Iancu () [Corola-journal/Journalistic/11609_a_12934]
-
nici Ivan cel Groaznic, din sumbra pînză a lui Repin, jelindu-și țareviciul mort, al cărui ucigaș era; după cum nu e nici chiar Petru cel Mare, ucigaș, și el, al tînărului Alexei, deplîns de către propriu-i tată la rece, nu dostoievskian (precum în cazul anterior). Tot astfel cum nu e Apollo, care-l transformă pe Marsyas, din remușcare, într-un rîu (și, astfel, într-un hidronim). Fie și dacă, prefăcîndu-și unele victime selecte în eponimi, în toponime, Stalin aduce cu acesta
Stalinismul toponimic by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/17405_a_18730]
-
apropieri aidoma unor salturi acrobatice, bunăoară între Caragiale și Dostoievski, întrucît și ultimul "simțea enorm și vedea monstruos", stăpînind "arta paroxismului", fiind și "un artist foarte sigur și echilibrat": "De mai multe ori am făcut o analiză paralelă a procedeelor dostoievskiene și caragialiene, care sunt foarte asemănătoare". Dincolo de "extrema tensiune intelectuală" ce propulsează asemenea ingenioase jocuri, se ivește însă și răsfățul mondenului, lirismul spectacular (socializat) al individului de elită. Al. Paleologu găsește nimerit a se pune sub egida lui Caragiale, cinicul
Recitindu-l pe Alexandru Paleologu (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7015_a_8340]
-
grădina spiritului meu n-a fost plivită niciodată. și nici un grădinar nu a îngrijit de ea. De aceea arborii au umbrit pajiștile, bălăriile au supt seva florilor, urzicile au năpădit aleile. Fii tu grădinarul spiritului meu” (p. 146). O fire dostoievskiană își caută zadarnic o modalitate de armonizare interioară a contrariilor. Elanul de început al îndrăgostitului are o puritate a dăruirii căruia ar fi greu să-i găsești un echivalent într-o altă declarație de dragoste: „Eu am 18 ani. N-
Viața amoroasă a tânărului Dimov (II) by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/13062_a_14387]
-
Ceea ce întreprind personajele, de la marile gesturi la cele mărunte, nu distonează câtuși de puțin cu gândirea lor. Iar aceasta nu este proiectată în mod abuziv, fără raportare la experiențele de viață. E obținută, în mai multe rânduri, acea senzație rară, dostoievskiană, de continuum romanesc. Teoriile unui erou îl pun în mișcare și-l poartă prin societate, definindu-l exact în măsura în care acțiunile și reacțiile lui, ceea ce face și ceea ce refuză să facă, exprimă o filozofie proprie. O bună parte din personajele Căderii
Clopotul spart by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9271_a_10596]
-
asemenea tratament! Intransigenta morală de care face parada autorul cărții nu justifică agresivitatea să. De altfel, însăși preocuparea de a-i moraliza pe semeni are ceva suspect din punct de vedere intelectual. Abia când se judecă pe șine, scufundându-se dostoievskian în propriile sale abisuri sufletești, un moralist devine autentic. Laszlo Alexandru nu face niciodată așa ceva. El îi analizează nemilos exclusiv pe ceilalți. Mai trebuie adăugată observația că nu este deloc corect că un tanar să-și etaleze superioritatea morală față de
VIERMELE DIN MăR by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17548_a_18873]
-
sus și ne revedem. Aș fi încîntat. În Köln nu există presa românească, încît eu sînt foarte izolat de toate din țară". Sau cu un accent de gratitudine pentru societatea ce intermintent i se oferă: "Eu deocamdată, îmi continui ucenicia dostoievskiana, în chilia mea din Köln. Dar mă gîndesc cu multă plăcere la clipele atît de însorite din Heidelberg pentru care îți sînt atît de recunoscător". Nevoia prieteniei apare presantă, ca o condiție a muncii și a împărtășirii idealurilor comune: "cînd
EPISTOLELE MARELUI EXPERT by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17710_a_19035]
-
de factură balzaciană - fie că e vorba de romane sau de monografii - evocă figuri istorice și personalități remarcabile ale Rusiei, recompunând traiectoria unor frământări politice și sociale de la apusul imperiului țarist și descriind totodată psihologii individuale și colective după modelul dostoievskian. De asemeni, în ciclurile sale romanești compune o frescă a provinciei franceze contemporane și elaborează biografii ale unor nume literare ilustre ale Franței. Se remarcă și ca scenarist, adaptând pentru ecran sau televiziune unele dintre romanele sale sau creând scenarii
Henri Troyat - Etajul bufonilor by Sanda Mihăescu-Cîrsteanu () [Corola-journal/Journalistic/11660_a_12985]
-
Leontin Munteanu, alături de un fel de Farfuridi - Vasile Vasile, „patronul” Octavian Pistol, senatorul Scumpu Eduard Nicușor - un Vadim provincial, Gigi Clipa - magnatul, și tipul viitorului lider sindical - Mihai Ceferistu. De cealaltă parte, întunecații - căci Nicolae Stan rămâne până la capăt un dostoievskian. Faraonaru Adămuț, un păpușar misterios până la finele narațiunii, adept al discreției absolute și al ideii „nu trebuie să te lași cunoscut și astfel acaparat”. El formează un tot împreună cu ucenicul Daniel Astatin - „cel mai mare speculator al României”, orfanul ce
Textualism vintage by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3604_a_4929]
-
Pintilie are un sandviș! Pentru că, în fond, ce era acel faimos Studio de creație cinematografică al Ministerului Culturii? Am intrat, de vreo două ori, în sediul pompos numit așa și, de fiecare dată, m-a frapat, încă de la intrare, atmosfera dostoievskiană, de mizerabilă sărăcie. Tot de sărăcie au ținut și "fondurile de la buget", mereu mici, în fiecare an, suficiente pentru un singur film și atît! Într-un comunicat al oficialilor din cinematografie ni se spune că aceste fonduri "au fost utilizate
Scrisoare deschisă by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/16004_a_17329]
-
al personajelor. Practic, adulterul nu se izbește atît de incovenientul prejudecăților, cît de suferința pe care o provoacă tuturor celor direct implicați. Din acest punct de vedere, filmul lui Reygadas are puritatea tragediei, intensitatea ei, nu și violența ei. Spre deosebire de dostoievskianul Exilul (Izgnanie, 2006) al lui Andrei Zviaginsev - care a putut fi vazut anul trecut tot la festivalul "Anonimul" - cu care întreține un aer de familie, dar de a cărui atmosferă sumbra se disociaza, regizorul nu alege o formulă radicală. Există
Lumina tăcută a lui Carlos Reygadas by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8151_a_9476]
-
mai fi putut intra în vizor și scrierile „evazioniste” compuse în închisori, cum ar fi romanul Nuntă în cer scris de Mircea Eliade în lagărul de la Miercurea Ciuc. Revelatoare, insolite sub raport interpretativ, rămîn apropierile făcute între Flori de mucigai și dostoievskienele Amintiri din casa morților, a căror primă ediție românească din 1912 a fost prefațată de Arghezi și, probabil, tradusă de el din franceză. Altminteri, căutînd uneori cu lupa elemente la temă din scrierile literare ale reformatorilor pașoptiști (Bolliac, Grigore Alexandrescu
Literatura română și închisoarea by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3445_a_4770]
-
e singurul lucru care se poate face împotriva „dezgustătoarei plictiseli a lumii”. Totul într-o tensiune psihologică acută, care plasează tehnica scriiturii nu în romantica sferă a dublului à la E.T.A. Hoffmann sau E.A.Poe, ci în curată sfâșiere dostoievskiană. Apropierea de Istanbul este evidentă: doar că accentele autocritice și evocările vieții între ruinele unui imperiu sunt plasate în Fortăreața Albă în plan ficțional. Amintirile autorului despre propria copilărie și tinerețe, despre „blocul Pamuk”, unde și-a trăit o mare
Noi traduceri din Orhan Pamuk by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/4102_a_5427]
-
zădărnicește accesul spre transcendență, umplîndu-l, în bun stil naturalist, de un dezgust endemic. Jucîndu-se cu verbul, bardul e nu mai puțin la discreția unei divinități ce se multiplică (la rîndul Său, se joacă cu propria-I hierofanie). Un iz vag dostoievskian se degajă din această sforțare orgiastică de-a accede la smerenie, ca un fel de sacrificiu invers: "1. Eu mă desfrînez./ Dar cu ultimele puteri caut totuși să mă tîrăsc spre Dumnezeul meu. 2. Tu mă prăvălești/ îți împletești fălcile
Cei șapte magnifici by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11811_a_13136]
-
prin castitatea sa atât de apropiată de infirmitate. În scena decisivă a nuvelei, în care criza se dezlănțuie și lucrurile trebuie în sfârșit să se aleagă într-un fel, Katerina e cuprinsă de acea veselie ațâțată, atât de specifică eroinelor dostoievskiene (...). Mica scenă în trei evocă destul de precis marea scenă, cu zeci de personaje din salonul Nastasiei Filipovna..." Multe alte trăsături definitorii geniului dostoievskian sunt reperate, în stare incipientă sau de pe atunci marcate, în Gazda și în alte scrieri de început
Florina Ilis Am îndemnat-o pe Doamna T. să scrie... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10789_a_12114]
-
să se aleagă într-un fel, Katerina e cuprinsă de acea veselie ațâțată, atât de specifică eroinelor dostoievskiene (...). Mica scenă în trei evocă destul de precis marea scenă, cu zeci de personaje din salonul Nastasiei Filipovna..." Multe alte trăsături definitorii geniului dostoievskian sunt reperate, în stare incipientă sau de pe atunci marcate, în Gazda și în alte scrieri de început. Așa, Oameni sărmani, romanul de debut, devine în interpretarea lui Valeriu Cristea (care își reia teza, amplificând-o, nuanțând-o), nu doar o
Florina Ilis Am îndemnat-o pe Doamna T. să scrie... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10789_a_12114]
-
scriitorului și chiar în ultima sa scriere, Frații Karamazov". În mod perfect justificat, criticul insistă asupra faptului că scrierile de tinerețe ale lui Dostoievski apar cu totul altfel atunci când sunt cercetate: ,cu un ochi care a trecut peste toate rândurile dostoievskiene". Nu e o declarație orgolioasă a cuiva care chiar a întârziat cu privirea, răbdător, peste toate acele rânduri. Forța demonstrației sale analitice, atât de îndrăzneață și de originală, constă, tocmai, în capacitatea de îmbrățișare în detaliu dar și globală, cu
Florina Ilis Am îndemnat-o pe Doamna T. să scrie... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10789_a_12114]
-
direcții complet diferite"; Bielinski a întâmpinat prima carte a lui Dostoievski: ,cu acel țipăt răscolitor de pescăruș ce anunță furtuna" - postura importantului Visarion Ivanovici, în această exprimare - este involuntar amuzantă, deși înțelegem că e vorba de: ,furtuna dramelor și pasiunilor dostoievskiene"... Dar, atenție, dezinvoltura cu pricina devine, în alte locuri, metaforă-sens! E vorba de formule critice de mare densitate, curajos exprimate, ce-și îndeplinesc rolul de (expresia e luată din întâia carte a criticului, Interpretări critice, editura Cartea Românească, 1970) ,absorbatoare
Florina Ilis Am îndemnat-o pe Doamna T. să scrie... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10789_a_12114]
-
alte locuri, metaforă-sens! E vorba de formule critice de mare densitate, curajos exprimate, ce-și îndeplinesc rolul de (expresia e luată din întâia carte a criticului, Interpretări critice, editura Cartea Românească, 1970) ,absorbatoare de esențe". Cu Tânărul Dostoievski, cercetarea critică dostoievskiană abia începea! Am înaintea mea cele două volume duse până la capăt din Dicționarul personajelor lui Dostoievski (1983 și 1995). Vor fi existând, cine știe, asemenea lucrări în alte literaturi, dar ceea ce a realizat Valeriu Cristea îmi pare de neasemuit, față
Florina Ilis Am îndemnat-o pe Doamna T. să scrie... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10789_a_12114]
-
Grușenka vor fi așadar introduse atât la litera N, respectiv G, unde cei mai mulți cititori le vor căuta în mod firesc." Există și cazurile personajelor ,rămase uneori anonime dintr-un simplu capriciu al scriitorului". Ce se întâmplă cu protagoniștii? ,Marile personaje dostoievskiene sunt persoane sans rivages: unde, și după ce, să pui punct scriind despre ele? și pentru că a trebuit să punem totuși punct și în cazul lor, le-am permis în schimb să se Ťreverseť și în spațiul acordat (...) personajelor cu care
Florina Ilis Am îndemnat-o pe Doamna T. să scrie... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10789_a_12114]