669 matches
-
De comuna veche Laufen aparține Kocher, die Weiler Eckenberg, Eisenschmiede, Heerberg, Krasberg, Rübgarten, Schönbronn, cătunele și fermele Braunhof și Wimbach ca și casele Falschengehren, Hägelesburg, Hasenberg, Hochhalden, Knollenberg, Platz, Schimmelsberg, Schneckenbusch, Teutschenhof și mori de vânt ca și ateliere de fierărie, casa pădurarului Eselsmühle, Forsthaus, Heilberg, Heubelsbach, Hochreut, Hohenreuten, Kernershöfle, Krähbühel, Lederhaus, Lohmühle și Lugeln. De comună aparține din anul 1971 satul „Sulzbach am Kocher”, cătunele: Aichenrain, Altenschmiedelfeld, Hohenberg, Schloßschmiedelfeld și Walkmühle, fermele: Brünst, Egelsbach, Freihöfle (Teufelshalde), Hägeleshöfle (Fuchshäusle), Haslach, Jägerhaus
Sulzbach-Laufen () [Corola-website/Science/309454_a_310783]
-
unor programe (aplicații, sisteme de operare și drivere) — și de datele asupra cărora operează respectivul sistem de calcul. Termenul este un cuvânt englez care se pronunță aproximativ 'hard-uer și se traduce uzual cu echipament solid sau și cu articole de fierărie (de menaj). este ansamblul elementelor fizice și tehnice cu ajutorul cărora datele se pot culege, verifica, prelucra, transmite, afișa și stoca, apoi suporturile de memorare (dispozitivele de stocare) a datelor, precum și echipamentele de calculator auxiliare — practic, toate componentele de calculatoare și
Hardware () [Corola-website/Science/298487_a_299816]
-
români. Unii arheologi susțin teoria că acestă cultură Dridu ar fi o extensie a culturii bizantine, o formă tranzitorie de la cultura bizantină la cea protoromână. S-au descoperit monede emise în vremea împăraților bizantini Teofil si Vasile II, ateliere de fierărie și olărie, chiar ceramică de import, bijuterii și alte obiecte de lux, semn că societatea atinsese un nivel de viață relativ elevat iar schimburile cu lumea romano-bizantină s-au intensificat și diversificat. Dovezile arheologice relevă existența la Craiova, cu mult
Istoria Craiovei () [Corola-website/Science/305558_a_306887]
-
continuă pe parcursul a mai multor secole: în 1493 localitatea a primit rangul de târg (oppidum), iar în 1666, pe fondul dezvoltării extracției de minereu și a meșteșugului fierăritului, Rimetea devine oraș. Dacă în secolul al XV-lea exista o singură fierărie în care se produceau unelte agricole, două secole mai târziu (în cea de-a doua jumătate a secolului al XVII și în prima jumătate a secolului al XVIII), exploatarea minereului și prelucrarea fierului ajungeau la apogeu. În anul 1716, datorită
Rimetea, Alba () [Corola-website/Science/300269_a_301598]
-
mai mult. El a împărțit „forța de muncă de la Jasenovac” în 16 grupuri, inclusiv grupuri de construcție, cărămizi, metalurgie, agricultură etc. Deținuții mureau din cauza muncii grele. Munca la fabricile de cărămidă era cea mai grea. Se făcea și muncă de fierărie, deținuții făcând cuțite și alte arme pentru ustași. Munca de construcție a digurilor era cea mai temută. În lagăr, domnea mizeria și murdăria: înghesuială, sânge, vomă și cadavre umpleau cazărmile, pline de paraziți și de mirosul greu al găleților de
Lagărul de concentrare Jasenovac () [Corola-website/Science/321427_a_322756]
-
din împletituri de răchită) din regiunea San’in; "funadansu" (cufere de voiaj cu vaporul) din Prefectura Niigata, folosite în era Edo de vasele ce circulau între Osaka și nordul Japoniei; "shunkei-nuri" din localitatea Takayama (Prefectura Gifu) etc. Include articole de fierărie și unelte de tâmplărie din localitatea Miki (Prefectura Hyōgo), articole de fontă turnată tip "Nambu" din localitatea Sendai (Prefectura Miyagi) și briciuri și alte unelte de tăiat din localitatea Seki (Prefectura Gifu). Stofe cunoscute sunt cele de tip "bingata" (textile
Arta populară japoneză () [Corola-website/Science/316829_a_318158]
-
unei culturi megalitice. Pietre mari de mormânt din această perioadă descoperite în partea de nord a orașului în apropierea Lüdtkenfeld se află în Muzeul de Arheologie din Herne. Arheologii au descoperit o colonie din perioada romană în care exista o fierărie în apropierea locului numit Daseburg lângă Warburg. Diverse mărturii arheologice dovedesc existența unor colonii în perioada comunei primitive. În secolul I î.Hr. germanii s-au stabilit la sud de Desenberg. Monezile găsite ne arată că în apropiere de vadul râului
Warburg () [Corola-website/Science/309524_a_310853]
-
și cu acoperiș de tablă, era destinată comercializării alimentelor perisabile (carne, brânzeturi, fructe ) având la subsol spații de depozitare și, ulterior, instalații frigorifice. Alături de hala mare a fost construită ulterior o alta mai mică, numită Hala de pește, realizată din fierăria rămasă la construcția Abatorului din Tătărași. În partea de vest a acestor construcții s-au amenajat spații deschise destinate comercializării cerealelor și legumelor și staționării carelor și căruțelor. Acoperișul Halei mari s-a prăbușit parțial în anii ’60, într-o
Hala de zid și fier () [Corola-website/Science/330401_a_331730]
-
învățat meseriile de potcovar și fierar cu meșterul fierar J. Kunike din satul Kostelec Nad Vltavou (Boemia). A locuit cu familia Kunike în casa lor, care există încă și astăzi împreună cu dependințele și curtea lor care a fost folosită ca fierărie. Casa este situată la aproximativ 50 de metri mai la vale pe un deal mic, care duce din centrul satului, unde se află biserica. În 1927, potrivit evidențelor școlare, el a învățat la Școala de Studii Comerciale din Kovarov, în
Jozef Gabčík () [Corola-website/Science/336117_a_337446]
-
și de vînt, 38 de brutării, o fîntînă arteziană 4 școli primare mixte, o școlă primară evreiască o grădiniță de copii. În Căușeni Vechi erau 318 case, 1491 de locuitori, 3 mori de vînt, o cooperativă, o bancă publică, 3 fierării, o școală primară mixtă. După semnarea pactului Molotov-Ribentrop Basarabia este anexată în 1940 la URSS. În timpul celui de-al doilea Război Mondial, dar și din cauza deportărilor, a foametei organizate în 1946-1947 numărul locuitorilor în Căușeni a scăzut simțitor. Conform statisticilor
Căușeni () [Corola-website/Science/297519_a_298848]
-
popularea văii cu meseriași veniți în principal din Moravia, Zips, Silezia, Galiția. La începutul secolului XX se practicau diferite meserii, contribuind la o puternică dezvoltare economică. Exploatarea resurselor minerale reprezintă activitatea principală, iar ca anexă, pe lângă mină, funcționau ateliere de fierărie, lăcătușerie, tâmplărie (la început cu mașini acționate hidraulic). Ulterior, energia electrică era furnizată de un generator acționat de o turbină de abur alimentat de la un cazan cu lemne, înlocuit in anii 50 cu un grup electrogen pe bază de combustibil
Băiuț, Maramureș () [Corola-website/Science/301565_a_302894]
-
cu un grup electrogen pe bază de combustibil Diesel. Pe lângă minerit, se practică exploatarea lemnului, fiind în funcțiune mai multe gatere hidraulice acționate de apa colectată din râu și dirijată prin canale ingenios construite. Au mai funcționat ateliere de tâmplărie, fierărie, un atelier de fabricat pipe, și un atelier de uscat semințe de brad pentru valorificarea potențialului pădurilor din zonă. Se practică la scară mică creșterea animalelor, sezonier culegerea fructelor de pădure și a ciupercilor. Satele din jur valorificau legume, fructe
Băiuț, Maramureș () [Corola-website/Science/301565_a_302894]
-
Scutul este timbrat de o coroană murală de argint cu un turn crenelat. Semnificațiile elementelor însumate: În comuna Curtești funcționează 20 societăți comerciale, 2 mori pentru grâu și porumb, o secție de mecanizare, 3 ateliere de tâmplărie, 3 ateliere de fierărie. Prin comună trec 2 drumuri județene și drumul național Botoșani-Iași și drumul național Botoșani-Suceava. Comuna Curtești dispune de 4 școli cu clase I-VIII, 2 școli cu clasele I-IV, 6 grădinițe, 2 cămine culturale, Tabăra internațională pentru copii de la
Comuna Curtești, Botoșani () [Corola-website/Science/310246_a_311575]
-
uzinele Astra Arad, Unio Satu Mare, IOR București (Industria Optică Română), Uzinele și Domeniile de Fier din Reșița (UDR). La sfârșitul anilor ‘30, din concernul Malaxa făceau parte, printre altele, actuala uzină Faur, uzinele Republica, Tohan Zărnești și Magazinele Unite de Fierărie din Galați. Istoricul Ioan Scurtu susține că Nicolae Malaxa s-a îmbogățit datorită sprijinului masiv acordat de guvern sub formă de credite și comenzi de stat. Guvernul i-a acordat credite de stat, avansându-i capitalul, iar apoi îi cumpăra
Nicolae Malaxa () [Corola-website/Science/299364_a_300693]
-
mare a fost reconstituit un obicei de înmormântare tipic satelor bucovinene, cu patru personaje, respectiv decedatul și trei persoane aflate la priveghi. Casa este decorată ca pentru o înmormântare, cu oglindă acoperită, cu steag negru la ușă, toiag, cruce ș.a. Fierăria reprezintă un atelier în care fierarul prelucrează la cald fierul sau alte metale. În perioada medievală aici erau confecționate potcoave pentru animale (unele ateliere se numeau și potcovării), arme (săbii, spade), topoare, balamale, mânere metalice, zăvoare, chei, lanțuri, cătușe, cuie
Muzeul Satului Bucovinean () [Corola-website/Science/309181_a_310510]
-
sprijinul financiar al Corpului Păcii și a voluntarilor americani din fundația AREAS (care au contribuit cu o sumă de 5.000 dolari) care și-au desfășurat activitatea în Suceava, a fost reconstituit în Muzeul Satului Bucovinean un atelier tipic de fierărie de la începutul secolului al XX-lea. Echipa de restauratori și muncitori din cadrul Muzeului Satului a confecționat o construcție monocelulară din bârne de brad, având ca anexă stativele pentru potcovit caii și boii de jug. Ea a fost inaugurată la 18
Muzeul Satului Bucovinean () [Corola-website/Science/309181_a_310510]
-
-lea. Echipa de restauratori și muncitori din cadrul Muzeului Satului a confecționat o construcție monocelulară din bârne de brad, având ca anexă stativele pentru potcovit caii și boii de jug. Ea a fost inaugurată la 18 mai 2006. În atelierul de fierărie se află mai multe instrumente de lucru folosite de meșterul fierar: De asemenea, se află și produsele unui atelier caracteristic începutului de secol XX: potcoave, obiecte de uz casnic și gospodăresc, lucrate manual. Toate aceste unelte au fost folosite într-
Muzeul Satului Bucovinean () [Corola-website/Science/309181_a_310510]
-
află mai multe instrumente de lucru folosite de meșterul fierar: De asemenea, se află și produsele unui atelier caracteristic începutului de secol XX: potcoave, obiecte de uz casnic și gospodăresc, lucrate manual. Toate aceste unelte au fost folosite într-o fierărie din satul Gura Haitii, zona etnografică Dorna. Atelierul de fierărie a fost folosit și pentru confecționarea unor obiecte pentru celelalte construcții expuse în Muzeul Satului Bucovinean. Casa de locuit din localitatea Volovăț, zona etnografică Rădăuți, datează din a doua jumătate
Muzeul Satului Bucovinean () [Corola-website/Science/309181_a_310510]
-
De asemenea, se află și produsele unui atelier caracteristic începutului de secol XX: potcoave, obiecte de uz casnic și gospodăresc, lucrate manual. Toate aceste unelte au fost folosite într-o fierărie din satul Gura Haitii, zona etnografică Dorna. Atelierul de fierărie a fost folosit și pentru confecționarea unor obiecte pentru celelalte construcții expuse în Muzeul Satului Bucovinean. Casa de locuit din localitatea Volovăț, zona etnografică Rădăuți, datează din a doua jumătate a secolului al XIX-lea, aproximativ anul 1860, ultimul său
Muzeul Satului Bucovinean () [Corola-website/Science/309181_a_310510]
-
diferite zone etnografice, varietatea instalațiilor tehnice care însumează aproape toate ocupațiile și meșteșugurile practicate pe întreg teritoriul României (mori de apă și de vânt, șteampuri aurifere, oloinițe, vâltori, stâne sau sălașuri temporare de oier, teascuri de stors strugurii, ateliere de fierărie, de olărie, rotărit, glăjării, ateliere de cojocari, țesători, etc) și construcții sociale din satele noastre: școli, primării, biserici. Din punct de vedere al materialelor folosite de arhitectura populară românească, fișele sunt proiectate să consemneze aceste informații pentru fiecare element de
ETNOMON () [Corola-website/Science/330295_a_331624]
-
Trunchiul său are un duramen (miez) foarte dur, rezistent la apă, de culoare roșu-maroniu, învelit de un alburn de culoare deschisă prin care circulă seva. Arderea sa degajă o putere calorică superioară celei a fagului, cărbunele său fiind folosit în fierării. Printre zonele bogate în pruni se numără zona județului Caraș-Severin, mai exact în zona de nord a județului, în satul Duleu, unde există o cultură bogată în pruni veche de zeci de ani. În anul 2000 s-a realizat o
Prun () [Corola-website/Science/303930_a_305259]
-
o vacă - două falci și patruzeci prăjini (cca. 3,8 ha). În cultivarea pământului, se folosea sistemul asolamentului bienal, un an cultivat, al doilea lăsat pârloagă. Pe lângă agricultură, locuitorii se mai ocupau cu; rotăria, tâmplăria, dogăria, facerea mangalului (necesar la fierărie), albinăritul. În anul 1899, satul avea, 55 case cu 192 de locuitori, din care 16 erau educați. În prezent principala ocupație este agricultura și creșterea animalelor. Învățămîntul s-a dezvoltat mai ales după 1865, până atunci, copii învățau să scrie
Căpușneni, Vaslui () [Corola-website/Science/301871_a_303200]
-
au luptat între ei, iar Loki i-a rupt ciocanul lui Thor. Acum, Brokk și echipa lui fac coada pentru un nou ciocan, iar Eitri și echipa lui sunt pe drum să aducă capul de fier al ciocanului, făcut în fierăriile lor din cavernă. Brokk le mai spune că cu acest ciocan magic vor putea să sigileze poarta la loc și să-l învingă pe gargarensis. Eroii fură de acor cu planul celor doi pitici. Hel, zeița morți și fica lui
Age of Mythology () [Corola-website/Science/314065_a_315394]
-
noaptea, au fost distribuiți pe mai mult de patruzeci și cinci de funcții diferite. Aceste funcții au variat de la descărcători de cărbune, până la cei mai specializați tehnicieni și ingineri, lucrând în sala de cazane, în ateliere de tâmplărie și în fierărie, etc. Cele mai grele lucrări, erau cele care implicau arderea cărbunelui, fie în sala pentru cazane fie în sala cenușarelor, făcând ca muncitorii să îndure temperaturi extrem de ridicate din cauza arderii cărbunelui în interiorul cazanelor, apoi praful provenit de la cărbune și zgomotele
Centrala Tejo () [Corola-website/Science/320909_a_322238]
-
digitală, având la dispoziție toate facilitățile oferite de aceasta. În comună funcționează o fabrică de mobilă, o moară, o brutărie și un număr de 23 S.R.L.-uri cu diferite profile de activitate depanare radio-tv, service-auto, vulcanizare și echilibrare roți, croitorie, fierărie, sculptură în lemn și olărit. Populația comunei Vâlcele este de 3642 locuitori, din care: 549 în satul Ariușd, 1957 în satul Araci, 944 în satul Vâlcele și 192 în satul Hetea. Componenta etnică a populației este formată din 1087 români
Comuna Vâlcele, Covasna () [Corola-website/Science/310390_a_311719]