809 matches
-
mi promiseseră chefuri și orgii nemaiîntâlnite. Ne Împrieteniserăm, printre altele, și pentru că eu primeam mâncare de acasă mult mai des decât ei - locurile lor de baștină erau câteva sute de kilometri spre nordul țării - și totdeauna Împărțeam până și ultima firimitură. Mai ales prăjiturile mamei Îi dădeau pe spate și, când le primeam, se făcea coadă la valiza mea soldățească de lemn. Ne promiseserăm unii altora c-o să ne nășim, eram convinși că urma să ne strângem cu toții În fiecare an
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
praf și pulbere de o bombă -, Vieru se arăta un izvor nesecat de idei tâmpite, spre neliniștea și chiar spaima lui Ectoraș, care nu Îndrăznea să-l Îndărătneze ca să nu pară un papă-lapte: Încerca să prindă pe casă porumbei cu firimituri de pâine Înfipte În cârlige de pescuit, voia să opereze pisica pe burtă ca să vadă ce are Înăuntru, se punea ore Întregi la pândă Împreună cu Ectoraș În spatele vreunei haznale turcești, ca să le vadă femeilor ceea ce nu se cădea văzut, pleca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
bogați. În structura unei economii de piață ne-sabotate prin mijloace perverse de guverne și politicieni, nu există stăpâni sau moșieri care mențin poporul în supunere, care colectează tribut sau impozite și care o țin într-un neîntrerupt festin, aruncând firimiturile propriilor sclavi. Sistemul profitului îi face prosperi pe oamenii care au reușit să satisfacă cel mai bine cererile poporului, la cel mai bun preț. Bogăția nu poate fi obținută decât prin oferirea de servicii consumatorilor. Capitaliștii își pierd fondurile dacă
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
Dar nu va avea niciodată decât lumea aceasta. El nu va recuceri niciodată cerul, care este, la drept vorbind, sufletul lumii acesteia și misterul transcendentului în imanență. El nu va avea din universul nostru decât carcasa materială. Și probabil din firimiturile acestei case care și-a pierdut rostul, el va strânge lemnele cu care să-și încălzească infernul".Partea diavolului, Editura Humanitas, București, 2006, p. 24. 3 C.G. Jung arată: Suntem un neam orbit. Trăim doar la suprafață, doar în ziua
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
să treacă nepăsător pe lângă un mănunchi de spice, un știulete sau un cocean, un cartof sau o sfeclă, aflate pe drum, fără să le ridice. După ce își potolea foamea („cu ce da Dumnezeu"), ceea ce mai rămânea din bucate și chiar firimiturile erau strânse cu grijă și date animalelor și păsărilor. Aruncarea, irosirea unei bucățele de mămăligă sau pâine era socotit un păcat. Pâinea, „pâinea cea de toate zilele", era mămăliga, care avea pentru familia de țăran nu numai culoarea dar și
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
politic a dus însă la apariția unor modalități specifice de adaptare. O modalitate de a crea iluzia unei o mese mai bogate era fărâmițarea sfertului de pâine. Acesta era pus pe o batistă, pe genunchi, și se rupea din el firimitură cu firimitură, iar grămada rezultată (ceva mai mare decât bucata inițială) dădea iluzia că a crescut cantitatea de pâine. E. Dimitriu, fost deținut politic, consideră că un factor de prăbușire psihică a fost gândul prea intens la cei de acasă
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
dus însă la apariția unor modalități specifice de adaptare. O modalitate de a crea iluzia unei o mese mai bogate era fărâmițarea sfertului de pâine. Acesta era pus pe o batistă, pe genunchi, și se rupea din el firimitură cu firimitură, iar grămada rezultată (ceva mai mare decât bucata inițială) dădea iluzia că a crescut cantitatea de pâine. E. Dimitriu, fost deținut politic, consideră că un factor de prăbușire psihică a fost gândul prea intens la cei de acasă: „Cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
de negru și gri agitându-se În fața ochilor tăi: un contur plin de culoare, totuși mereu variabil, mereu În mișcare; petele căprui ale ochilor, de două ori un pic de roz (zgarda pentru pureci, și limba, când, satisfăcută, Își linge firimiturile de biscuit de la baza mustăților). Și mai auzi: tropăitul pe care Îl face alergând și sărind (fericită de noua Întâlnire, așa cum e ea Întotdeauna) pe podea; mârâitul, poate chiar lătratul ei, dacă trece cineva pe stradă, prea aproape de geamul casei
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
toate lucrurile strâmbe put, îi intră în casă unui un om întreg, așa cum se spune despre oamenii detașați, așa cum trebuie să pară persoana mea altuia... Vita putrezește acasă, o persoană putrezește în străinătate. Puțe de copil. (îl lovește pe Schweindi) Firimituri de pâine (lovește) Labă (lovește) Degetul meu mijlociu (lovește. Tânăra pereche și Herta râd. Fotzi și-a acoperit urechile și închide ochii. Jürgen se mișcă plin de panică) Degetul meu inelar. (lovește) Degetul meu arătător. (îi arată degetul arătător) Toate
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
vom adăuga și încrederea absolută în natură; cinicilor și lui Montaigne le plac animalele și dau, fiecare cu bestiariul său, lecții oamenilor invitându-i să prefere calea imitării naturii în locul sirenelor culturii și ale artificiului. Peștele masturbator, șoricelul amator de firimituri, scrumbia târâtă în lesă, broasca în apa înghețată îi învață pe oameni ce este anatomia, frugalitatea, determinarea, puterea de a le îndura; pisica din castel, zborul din floare în floare al albinelor, cel al rândunelelor, balena și peștișorul oferă tot
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
au un rol bine determinat în economia narațiunii), astfel de secvențe lărgesc dimensiunea lumii sondate de autor. Nesfârșitele drumuri străbătute de Marlowe în căutarea vinovaților, deplasările aparent capricioase pe drumurile unei Californii suspect de ploioase se relevă a fi doar firimituri din marele desen universal. Aparentele îndepărtări de linia roșie a evenimentelor întăresc atmosfera de realism, de apartenență la o lume de oamenii vii, captivi însă ai unei existențe ce-și urmează propria logică: Ploaia umplea rigolele și pe caldarâm te
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
să nu vorbim despre calitatea mâncării [...] domnea la masă o liniște lugubră întretăiată de muștruluieli [...] nu aveam voie să roadem oasele, doar tu o puteai face"536. Tatăl, ca Gasgeber și educator edictează legile dar nu le respectă: el face firimituri, își taie unghiile, își curăța urechile la masă. "Tu nu respectai ordinele pe care le impuneai". Aceasta îl trimite pe fiu la poziția de oaspete inferior, atras în jos537: "Trăiam ca un sclav, supus unor legi care nu fuseseră inventate
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
disciplinele posibile: o absență care, încă o dată, confirmă faptul că etnologia este fie redusă la specializarea în "alteritate" din care sunt eliminate preocupările industriale, fie este marginalizată și închisă printr-o împărțire a rolurilor din care nu-i revin decât firimiturile folclorului și tradiției, pe care are sarcina să le stocheze. O scenă științifică incertă Această "uitare" poate ofensa, invocându-se existența unui decalaj între imaginea unei discipline, construită din exterior, și conținutul ei științific efectiv, în permanentă reînnoire. Într-adevăr
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
se bucură de un nivel de trai mult superior celui din Republica Umanistă Vandana, realitate incontestabilă și care provine din calitățile și talentele mult mai remarcabile ale cetățenilor din această țară liberă. "De ce dau năvală vandanii să adune de jos firimiturile rămase de la masa noastră?" a întrebat retoric Giorgievici. Până una-alta, gardul cu sârmă electrificată ce se întinde pe toți cei trei sute optzeci și șapte kilometri dintre cele două republici surori, Republica Umanistă Vandana și Republica Democratică Vandana, este un
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
momentul în care ascultătorul nu pricepe trebuie abordată o atitudine plină de dragoste și smerenie, urmând exemplul Mântuitorului. Să fărâmițăm bucățile mari de învățătură care nu pot fi digerate de mintea celor care nu înțeleg și să-i hrănim cu firimituri. Și totul într-o desăvârșită dragoste, plină de vigoare. Cel ce învață se poate asemăna cu o „mamă care dă din gura ei copilașului bucățele mestecate mărunt” sau cu o „cloșcă care, cu penele ei moi, îi acoperă pe puii
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
ani. Era cea dintâi manifestare de acest fel organizată pentru un scriitor român în viață. Festivitățile au avut amploare deosebită, aproape toate revistele și cotidienele de pe teritoriul României omagiindu-l, prin articole și numere speciale. Îi apar trei noi volume: Firimituri (1929), Cu undița (1932) și Din pragul apusului (1935). Odată cu vârsta, scriitorul pierde câte puțin din altruismul profesat anterior, se oprește tot mai des asupra aspectelor urâte ale relațiilor sociale și literare, pe care, cârcotaș acum, le comentează în intervenții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285867_a_287196]
-
Nuvele și schițe, pref. Nerva Hodoș, București, 1903; În lumea dreptății, Iași, 1907; Pe marginea cărților, București, 1911; Întuneric și lumină, Iași, 1912; Sorana (în colaborare cu A. de Herz), București, 1915; În slujba păcei, București, 1919; Rătăcire, București, 1923; Firimituri, București, 1929; Cu undița, București, 1932; Din pragul apusului, București, 1935; Huliganism?, București, 1938; Originea neamului românesc și a limbei noastre, București, 1942; Întuneric și lumină. În lumea dreptății, îngr. și pref. Mihai Gafița, București, 1957; Întuneric și lumină, îngr
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285867_a_287196]
-
săi lupi, după ce a intrat sub „bagheta” oierilor și păstorilor de vite, pe care i-a deservit dintotdeauna cu credință, ca un prieten adevărat, Începând cu epoca de piatră până În zilele noastre, mulțumindu-se cu resturile de mâncare și cu firimiturile de pâine pe care le primeau sau le găseau În jurul colibelor. Acestea erau momeli pentru a deveni obedienți absolut omului. A nu se uita că această primă legătură creată Între om și câine va dăinui pentru totdeauna, fiindcă se bazează
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
altuia? Povești cu șoareci. Orice e bun când te lupți cu tristețea de-a fi întemnițat. Unii cresc furnici pe care le poartă după ei într-o cutie de chibrituri, și pe care le hrănesc cu zahăr pudră sau cu firimituri de pâine. Însă animalul de companie cel mai des întâlnit în închisori e păianjenul. Într-o noapte, un păianjen, apărut din senin, intră într-o celulă și se stabilește acolo. Dimineața, deținutul vede noul-venit și, în loc să-l omoare, să-i
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
responsabilitatea pe care o aveam față de familie și față de creștinii încredințați spre păstorire, am acceptat umilința, dezonoarea, așa cum femeia canaaneancă, pentru a-și salva fiica bolnavă, a aceptat umilința de a fi comparată cu o cățea care se hrănește cu firimiturile care cad de la masa stăpânului ei. Am suportat chinurile regimului securist, din ianuarie 1957 până în decembrie 1989, iar cei care au organizat răpirea și terorizarea mea cu alternativa soartei copiilor mei, sunt liberi și puși în demnități, chiar dacă au lucrat
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
de bază, dezvoltarea lor fiind determinată În mod hotărâtor de oportunitățile de a-și procura hrana. Va rog să priviți cu atenție viața păsărilor, cu câtă cerbicie Își apără teritoriul de unde-și asigură hrana și cu câtă teamă Își ciugulește firimitura pentru a n-o pierde sau a nu fi atacată, aspecte valabile dealtfel pentru toate speciile. Omul nu face excepție de la această cutumă, așa cum nu a făcut excepție În toată existența lui. De aici marile și micile migrații În căutarea
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
o lucrare științifică, necunoscută majorității publicului, care poate servi drept comentariu la subiectul dinainte. Pasajul e luat din Enciclopedia lui Smith (vol. III, p. 332): „Nu există aliment care să nu poată deveni medicament, sub o formă sau alta. Apa, firimiturile de pâine, ouăle, gelatina și osmazome (supă cafenie) sunt astfel folosite. Și constatăm, de asemenea, că alimentele consumate impropriu sau fără moderație pot deveni otrăvitoare; de exemplu, făina și zahărul, la persoanele afectate de diabet; pâinea și cartofii, pentru scrofuloși
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
ritornelă a bătrânului ferăstrău reluând aceeași temă muzicală. Desigur, Platon nu e Descartes, care nu este Kant, dar acest trio, împărțindu-și douăzeci de secole de piață idealistă, monopolizează filosofia, ocupă tot spațiul și nu lasă nimic adversarului, nici măcar câteva firimituri. Idealismul, filosofia învingătorilor de la triumful oficial al creștinismului devenit gândire de stat - Doamne, câtă dreptate are Nietzsche să numească religia creștină un platonism pentru plebe! -, trece în mod tradițional drept singura, unica filosofie demnă de acest nume. Hegel, furierul acestei
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
care în loc să scadă pe măsura acumulărilor de celebritate și de bani, crește: „A dat și tocmai pentru că a dat, trebuie să dea mereu, fără sfârșit și nu numai sufletul, ci și banii săi, zilele sale, grijile sale și chiar câteva firimituri din gloria sa. Scriitorul celebru e înconjurat de paraziți, de cerșetori cu talerul, de ciocli și de hoți. Celebritatea nu e o recompensă ci un blestem, o pedeapsă. Dacă aș fi știut aceasta, m-aș fi dus să-l asasinez
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
trece la noi prin corupție, aranjament, compromis, chiar furt. Presa, în loc de câine de pază al democrației, o vedem câine ce se înfruptă din micile ori marile afaceri ale zilei. Ziariștii joacă la intimidare, ei vor să se aleagă cu ceva firimituri în barbă de la corupții zilei sau inventează de-a dreptul cazuri din care să culeagă grosul. Printr-o conjunctură, Andi se trezește iubind-o pe Marga, piersica ceruită în creme. Prin același gen de conjunctură, se trezește părăsit, fără prea
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]