375 matches
-
lacul fermecat al celor alese, pe care toți și toate celelalte trebuie să le slujească sunt realități cu care nu mi-a plăcut să am de-a face, pentru că nu le-aș fi putut face față. Mă încearcă adesea sentimente fraterne față de copiii mei, nu neapărat materne. Și acest lucru nu se întâmplă doar acum, când fetele au paisprezece și șaisprezece ani, ci l-am simțit din prima lor oră de viață, pe când le contemplam năucită de gândul că au ieșit
Poveşti cu scriitoare şi copii by Mihaela Ursa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1783]
-
cu Silviu Lupescu ca doi bătrâni lupi de mare tatuați de nenumărate harpoane. M-am lăsat alintat cu puerilă vanitate de „castelanele“ de la standul Editurii Vremea. M-am îmbrățișat cu Marta Petreu și Ion Vartic, doi cioranieni ghiduși, imprevizibili, dar fraterni cât încape. Am notat cu plăcere bucuria lui George Arion, aflat în drum spre Londra, unde i s-a tradus un roman polițist, ca și efervescența lui Stelian Țurlea, proaspăt premiat al revistei Flacăra, gata să-și lanseze Îmi ies
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
M-au intimi dat, ca de obicei, doamnele Paula Apreotesei, Mireille Rădoi, Otilia Schwartz și Marina Dumitrescu. M-am emoționat nostalgic văzând-o debutând editorial - la 52 de ani! - pe Dumitrița Stoica, profesor la Liceul „Gh. Lazăr“, cu care polemizam fratern acum un sfert de secol la cercul de istoria dramaturgiei din facultate. L-am revăzut cu drag pe Constantin Zaharia, anume venit de la Paris ca să-și vadă tipăriți Cioranii de la Humanitas. M-am intersectat cu Denisa Comănescu și Dinu Flămând
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
succesele de public ale industriei filmului; Nu spune industrie", îi spune fratele artist fratelui stupid, obsedat să se adapteze șabloanelor de succes, oricît de cretine, ale acelei industrii).Toată istoria Hollywood-ului încape în povestea și în condiția celor două direcții fraterne... Filonul cel mai savuros al filmului de o autenticitate a nevrozei care l-ar putea umple de invidie pînă și pe un Woody Allen , se leagă de "fluxul mental" al scenaristului-artist, aflat într-un perpetuu delir depresiv, pe cît de
Gemeni hollywoodieni by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/14019_a_15344]
-
cu regretatul Vieru, chiar în paginile României literare. Prețuindu-l mult ca poet, spre deosebire de unii confrați dispuși a-l taxa drept depășit, provincial, etc., n-am ezitat a-i reproșa eroarea de tactică politică pe care a săvîrșit-o prin apropierea „fraternă” de un Adrian Păunescu ori de un Corneliu Vadim Tudor. Azi, obiectivul reîntregirii cu România pare a suferi în așanumita Republică Moldova (să nu uităm, ivită printr-un ucaz al lui Stalin) un reflux. Pe cînd masa populației se află
Un poet basarabean by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/4310_a_5635]
-
O să i-o dăm pe Rima. — Nu-mi place Rima, zise Gay încruntîndu-se. E vicleană. — Nu-i vicleană, e închisă în sine. — Dar Toal ține la ea. Merg peste tot împreună. — Asta nu înseamnă nimic. Amîndoi au cîte o fixație fraternă orientată spre celălalt. Relația lor e pur incestuoasă. Oricum, ea îl disprețuiește. O să i-o dăm lui Lanark. Lanark zîmbi și zise: — Ești foarte drăguț. Auzise că Sludden și Gay erau logodiți. Mănușa din blană de la mîna stîngă îl împiedică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
al insolubilelor Întrebări ale existenței, pe care literatura doar le reiterează prin clasicii, modernii, contemporanii și debutanții ei și pe care, În acuitatea lecturii, le asumă, le Însuflețește, le Îmbogățește și le face vii, imediate, personale, inconfundabile, persistente, Într-un fratern act de iscoditoare reanimare, de o irezistibilă forță persuasivă. Scrisul - substitut al rugăciunii, cum spunea Kafka -, imersia În propriul eu ca șansă de a regăsi pe „celălalt”, de a penetra, altfel, lumea. Nu este vorba de o sacralizare a profanului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
și neverosimile mâini mari, noduroase, arse parcă de trudă și leșie. „Să nu spui da. Să nu spui niciodată da. Da este primejdios. Să nu spui da”, șoptea Poetul, În pauza discursului său interminabil și irezistibil, Întinzându-și printre sticlele fraterne chipul Încă frumos și frenetic spre prada efemeră. În ziua despărțirii de Nichita Stănescu, marele public era preocupat de altă moarte, survenită În același timp, cea a actorului Amza Pellea, incomparabil mai popular, dar dispariția Sburătorului cu blonde plete care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ale subteranei”, insomnia este perpetuă, Îngerii apar În „cete antropofage”, trecutul nu poate fi revocat nici prin amnezie. În acest univers al Înstrăinării, Judecata din urmă Îl judecă tocmai pe Judecătorul Ultim, Stăpânul, adică Măcelarul, Hingherul cum Îl numește, cu fraternă oroare, poeta: „Noi - cei muritori/ noi scandăm: ia-ți Doamne cheia Înapoi/ cheia Împărăției tale de boală moarte gunoaie/ cheia măcelăriei tale terestre/ ia-ți-o Mărite Doamne Înapoi”. Nenumitul loc În care se Învârte, În cerc vicios, ucenica damnată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
cu multă suferință și cu multă tristețe felul În care trăiesc. Iată de ce semnele de prietenie pe care mi le-ați trimis mereu au contat foarte mult pentru mine; se pot Îndura mult mai multe când ai siguranța unui spirit fratern. În general, eu sunt un individ mahmur; asta nu trebuie să vă Înșele, veți avea Întotdeauna În mine un prieten apropiat. M-aș bucura nespus să vă pot cunoaște; când veți avea un drum prin Cluj, nu mă ocoliți. Până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ne găsește pe toți cu sufletul cuprins de o nouă speranță. Fie ca 1997 să ne aducă tuturor multă sănătate și Împlinirea așteptărilor și viselor celor mai dragi! Vă Îmbrățișez pe amândoi și vă urez cu aceeași, dintotdeauna, caldă și fraternă dragoste, un AN NOU Încărcat de bucurii și realizări! LA MULȚI ANI! L. Petrescu * ș10ț 7 iulie 1996 Dragii mei Nicki și Cella, În perspectiva aniversării, nu prea Îndepărtate, a zilei de naștere a lui Nicki, mă grăbesc să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
harul de polemist al unui individ altminteri atât de delicat: Ion Vartic. Dragii mei, sper că v-ați Întors reconfortați și cu vești cât mai bune din lunga voastră călătorie estivală. În așteptarea unui semn din partea voastră și Îmbrățișându-vă fratern pe amândoi, Îi urez, Încă o dată, lui Nicki, sănătate și multă fericire. La Mulți Ani! Al vostru, L. Petrescu (Familia, nr. 6/2000) Negația NEGOtc "Negația NEGO" Regret că nu m-am numărat printre prietenii apropiați ai lui Ion Negoițescu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
și eu, În locul unei scrisori, o privire sau o cafea Împărtășite În tăcere Împreună. Scrisoarea a realizat totuși mai mult... A confirmat că În momentele de cumpănă ale vieții- și ale creației - opera marilor artiști ne poate fortifica; suferința lor fraternă, izbăvită prin creație, Își dovedește astfel și o paradoxală „utilitate” terapeutică. Curajul de a privi În față oroarea, tenacitatea de a continua, În pofida disperării și a zădărniciei, credința și Îndoiala unite Într-o indestructibilă forță a solitudinii sunt revitalizate, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
polemic, nu pare să râvnească, În vreun fel, câștigarea sau dominarea cititorului. În text și În subtext, autorul rămâne egal cu sine și cu adevărul său, indiferent, s-ar zice, la ecou, chiar dacă se adresează, vizibil, unui lector virtual și fratern. Adevărul său este terifiant (n-am greși, poate, numindu-l Auschwitz, deși ar fi, probabil, o simplificare), dar asimilarea și transmiterea „eului” către receptor este senină, cordială, chiar afectuoasă. Paradoxul se poate citi și În omul Kertész, de o constantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
s-a convertit instantaneu, În contactul cu clasa, În generoasa sa capacitate de a-și asuma Întrebările studenților ca și cum ar fi fost ale sale. Medita la ele, dinăuntrul laboratorului literar, nu de la amvonul didactic. Nuanțat, vibratil, autorul devenea un ghid fratern și locvace, cu acea fermecătoare gentilețe latină a dialogului care stimulează afectele și afinitățile. Acesta fusese, de fapt, și scopul neobișnuitului curs care aducea de peste mări un autor reputat, chiar dacă cvasinecunoscut studenților americani: șansa unui contact direct cu cei care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
De ce nu aș putea avea și eu o aventură la fel ca toți ceilalți din jur? Poate că am amante peste tot în Londra. L-am pupat pe obraz. Pentru că nu ar fi genul tău. Se încordă la afecțiunea mea fraternă. Nici genul tău nu știam să fi fost. Asta dovedește că nimeni nu poate cunoaște pe altcineva cu adevărat. Intram pe teren minat. — Deci ce cauți? Mi-am dat toată silința cu Tally, dar e în continuare foarte nefericită. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
pe Lefty, care se răsuci, julindu-și genunchii și coatele, dislocând vâslele, fiind gata să stârnească un foc, până când, În cele din urmă, se prăbuși leșinat În moliciunea ei. Desdemona gustă pentru prima oară savoarea gurii lui și singurul lucru fratern cât timp făcură dragoste a fost să-și tragă sufletul o dată, spunând, apoi: ― Nerușinatule! Ai mai făcut asta. Dar Lefty repetă Întruna: ― Nu așa, nu așa... Și am greșit mai devreme; Îmi retrag cuvintele. Iată: sub Desdemona, bătând ritmul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ăsta era ultimul lucru pe care-l doream. Dincolo de gusturile lui fine în materie de basme și discuri cu povești, de adorația mistică pentru Rahan, de referințele savante privind studiul și aprofundarea civilizației apașe, Radu era capabil de o sinceritate fraternă și pătimașă care te topea. Pe mine, cel puțin. Știu că pare greu de crezut, dar erau zile în care uitam să joc fotbal, doar pentru că în drumurile noastre spre granițele regatului, bunăoară spre bucla bulevardului Drumul Taberei, poveștile deveneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
vremea când ai să ai acest prilej. Relațiile sentimentale dintre cei doi erau din ce în ce mai aprinse. Felix o căuta pe Otilia cu oarecare imprudență, o ruga cu ochii și o săruta furtiv. Fata nu-l respingea, dar dădea gestului o candoare fraternă, făcea astfel încît orice abuz era înlăturat. Felix îi vorbea cu ochii la masă, se așeza alături de ea și o prindea de mâini, iar fata îl mustra cu blândețe. Moș Costache îi surprinse într-o zi sărutîndu-se, dar nu zise
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
definitiv, și el se afla în aceleași condiții. Erau, toți, copii care nu se bucuraseră de o familie cordială. Întinse mâna și o puse în semn de simpatie mută pe o mână a Georgetei. Aceasta, G. Călinescu recunoscătoare pentru gestul fratern, îl mângâie din nou pe obraz, gest care aruncă în fundul sufletului lui Felix o ușoară nemulțumire. De ce oare, își zicea, fetele îl mângâie așa, ca pe un copil mic? Nu inspira el nici o încredere virilă? - Dar tu... ah, iartă-mă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
La Sibiu ne așteaptă pe peron Relu Cioran, fratele marelui înrăit. E un bărbat plăcut, cu vorba tărăgănată și puțină, extrem de discret ("Este Pilade", îmi spusese Noica în tren). Un distins care trăiește în umbra propriului destin și a celui fratern. E pensionar, citește filozofie și face excursii. Un microbuz ciudat ne duce, pe Noica și pe mine, la Păltiniș. "De ce nu a făcut oare Andrei Pleșu filozofie în Germania? O să se resimtă." Seara, la o țuică fiartă cu prea mult
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
atunci opt ani. Cum să explic ce am simțit? Abia la a treia pagină am Înțeles că acel copil bolnav eram eu. „Îi făcuserăm“, scrie tata, „În ascunzișul gîndurilor noastre, o viață a lui În care lumea avea să fie fraternă, În care Îngerii aveau să-l viziteze pentru a-i spune ce a făcut Iisus pentru el, În care Într-o bună zi avea, poate, să ia În mîinile lui pîinea și vinul dobîndind puterea de a reface Ieslea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
tata i se adresează lui Hristos: „Aș putea oare, Doamne, să compar cu al Tău chipul uneia din făpturile Tale pe care o iubești mai mult decît pe mine? Copiii noștri vor avea oare harul de a-Ți fi asemenea, fraterni față de cei umili și față de animale, Închinați Ție prin ochii lor curați și Înlăcrimați de gîndul paradisului și prin nasul drept, semn al cărnii, eternă crucificare a pămîntului și a cerului?“. Semnalase deja, vorbind de logodnică, faptul că sprîncenele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
fiu tiran să fiu mă-nvață !/ Vreau să domnesc în slavă, bogat, iubit, temut./ Eu nu mă văd pe drumuri, un biet necunoscut - III, p. 187). Motivația omenească prevalează, parcă, în fața fatalității, ca și în cazul Antigonei animate de afecțiunea fraternă și respectul pentru făptura umană dincolo de moarte. În textele lămuritoare adiacente tragediei sale, Victor Eftimiu interpretează în sens creștin acțiunile eroilor antici. În prefața la Thebaida, el compară figura sfântă a Antigonei cu cea a Electrei, altă femeie și fiică
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
ei feminine fiindcă nu se iubește cu nimeni (scena 2). Explicația e întărită ulterior de Ifigenia, care admite observația exprimată de însoțitoarea ei că mult sânge varsă Arthemis, considerând că acesta e prețul neprihănirii ei (scena 12). Analogia dintre afecțiunea fraternă care îi leagă pe zeii Artemis și Apolo și cea resimțită de muritorii Ifigenia și Oreste este invocată de tragediograful antic ca și de scriitorul modern. La Euripide, tânăra preoteasă imploră ajutorul protectoarei ei cerești cu argumentul Oare tu nu
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]