1,293 matches
-
ființe ordinare, bătrâne, grase, dezgustătoare: "une grosse dame décolletée, aux bras rouges, aux joues rouges, vêtue et coiffée avec prétention, et marchant și lourdement qu'on sentait, à la voir aller, le poids et l'épaisseur de șes cuisses. Îl fut stupéfait et saisi par une envie de rire: "Patte Blanche! Patte Blanche! Moi qui voyais, en pensée, une jeune femme! comme vous? C'est ça, Patte Blanche? Ah! elle est bien bonne! bien bonne!"" [Maupassant, Bel-Ami, p.111]. Despre "Domino
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
elle respirait sans dégoût" [Daudet, Fromont jeune et Risler aîné, p.158]. "La faute qui amena plus tard son mariage avec Saccard, ce viol brutal qu'elle subit avec une sorte d'attente épouvantée, la fit ensuite se mépriser, et fut pour beaucoup dans l'abandon de toute să vie. Elle pensa qu'elle n'avait plus à lutter contre le mal, qu'il était en elle, que la logique l'autorisait à aller jusqu'au bouț de la science mauvaise. Elle
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
un jeu de physionomie, elle indiquait des personnages (...) debout au milieu d'une table, posait en Diane chasseresse, leș cuisses nues, leș bras nus, la gorge nue, toute nue, l'air tranquille (...) Attendez, voici autre chose. Et, brusquement, elle ne fut plus Diane. Elle laissa tomber son arc, elle fut Vénus"; "Elle se gonfla, se rengorgea, en soufflant, en lançant leș poings en avânt, avec une mimique și drôle, si vraie dans la charge, que tout le monde se pama" [Zola
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
au milieu d'une table, posait en Diane chasseresse, leș cuisses nues, leș bras nus, la gorge nue, toute nue, l'air tranquille (...) Attendez, voici autre chose. Et, brusquement, elle ne fut plus Diane. Elle laissa tomber son arc, elle fut Vénus"; "Elle se gonfla, se rengorgea, en soufflant, en lançant leș poings en avânt, avec une mimique și drôle, si vraie dans la charge, que tout le monde se pama" [Zola, Son Excellence Eugène Rougon, p.85, 87]. 187 În
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
d'à-peu-près" [Maupassant, Notre coeur, p.166]. 196 Berthe Savignol, provinciala care nu reușește să devină Pariziana, este toată viața martoră unei legături, pe care n-o poate surprinde decât la sfârșitul vieții, între soțul ei și vecină lor: "ce fut comme un grand éclair illuminant son existence, lui montrant toute l'infâme vérité, toute leur trahison, toute leur perfidie. Elle comprit leur longue astuce, leurs regards, să bonne foi jouée, să confiance trompée" [Maupassant, Le pardon, în La parure, p.
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
lui montrant toute l'infâme vérité, toute leur trahison, toute leur perfidie. Elle comprit leur longue astuce, leurs regards, să bonne foi jouée, să confiance trompée" [Maupassant, Le pardon, în La parure, p.286]. "Ils firent un excellent mariage. Elle fut souple, adroite et sage, sachant se montrer telle qu'elle devait être" [Maupassant, La confession, în La parure, p.566]. 197 Pentru a o fură pe Suzanne Walter, tânăra cu modele de lecturi romantice, el joacă comedia marilor sentimente. 198
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
venu le jour du triomphe. La décoration irait sur la poitrine du nouveau mari de Madeleine; voilà tout. Rien n'était changé, en somme" [Maupassant, Bel-Ami, p.186]. 209 "Puis arrivèrent leș Forestier, la femme en roșe, et ravissante. Duroy fut stupéfait de la voir intime avec leș deux représentants du pays. Elle causa tout baș, au coin de la cheminée, pendant plus de cinq minutes, avec M. Laroche-Mathieu" [Maupassant, Bel-Ami, p.108]. 210 "Cea mai mare parte a oamenilor crede că ceea ce
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
om care le poate abandona, potrivit regulii comune. Cu finul umor care o caracterizează, contesa Dash conchide că aceste transformări se numesc progres. 226 "Ces trois êtres finirent par y mener une existence étonnante de liberté et de folie. Ce fut le fruit mûr et prodigieux d'une époque. La rue montait dans l'appartement, avec son roulement de voitures, son coudoiement d'inconnus, să licence de paroles. Le père, la belle-mère, le beau-fils agissaient, pariaient, se mettaient à l'aise
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
la rupture du stéréotype par l'événementiel" [Bondarenco, p.167-168, subl.n.]. 241 O putem califica că aventuriera și imprevizibilă. "Des gaietés nerveuses la prenaient, dés caprices prodigieux, dont s'entretenaient leș journaux, en la désignant par șes initiales. Ce fut à cette époque qu'elle voulut sérieusement se battre en duel, au pistolet, avec la duchesse de Sternich, qui avait, méchamment, disait-elle, renversé un verre de punch sur să robe; îl fallut que son beau-frère le ministre se fâchât" [Zola
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
comme îl arrive quelquefois quand on a passé des heures charmantes auprès d'un être. On dirait qu'on subit une possession étrange, intime, confuse, troublante et exquise parce qu'elle est mystérieuse" [Maupassant, Bel-Ami, p.67- 68]. 308 "Ce fut comme une apparition: Elle était assise, au milieu du banc, toute seule; ou du moins îl ne distingua personne, dans l'éblouissement que lui envoyèrent șes yeux. (...) Elle avait un large chapeau de paille, avec des rubans roses, qui palpitaient
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
l'amour d'André avait plus de chances d'être durable și elle se refusait un peu plus à lui, car toute faim augmente par le jeûne, et le désir sensuel n'est qu'un appétit. Dès que cette résolution fut prise, elle décida qu'elle irait à Auteuil le jour même, mais simulerait un malaise. Ce voyage, qui lui semblait, une minute plus tôt, si pénible par ce temps de giboulées, lui părut aisé tout à coup" [ibidem, p.194-195
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
là, derrière elle. Alors, elle compris qu'il allait parler; mais elle n'avait plus la force d'échapper à son aveu. Îl s'approcha, îl dit très baș, dans să chevelure: "Je vous aime! Oh! Je vous aime!" Ce fut comme une haleine embrassée qui la brûla de la tête aux pieds. Mon Dieu! Îl avait parlé, elle ne pourrait plus feindre la paix și douce de l'ignorance. Elle cacha son visage empourpré derrière son éventail. Leș enfants, dans l
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
Elle serait enlevée!... Elle était fière de ça! Elle ne songeait guère à să réputation, à ce que pouvait lui arriver d'infâme. Le savait-elle, même? Le soupçonnait-elle?" [Maupassant, Bel-Ami, p.285]. 330 "Le mariage de son rédacteur en chef fut ce qu'on appelle un fait parisien, Georges Du Roy et leș Walter ayant soulevé beaucoup de curiosité depuis quelque temps. Tous leș gens qu'on cîte dans leș échos se promirent d'y aller. Cet événement eut lieu un
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
leș yeux, îl la regardait fixement, îl tâchait de s'emplir du dégoût de șa nudité" [Zola, Nana, p.218]. "Alors, Nana devint une femme chic, rentière de la bêtise et de l'ordure des maleș, marquise des hauts trottoirs. Ce fut un lançage brusque et définitif, une montée dans la célébrité de la galanterie, dans le plein jour des folies de l'argent et des audaces gâcheuses de la beauté. Elle régna tout de suite parmi leș plus chères. Șes photographies s'étalaient
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
histoire, de critique ou même de philosophie, qui conviennent mieux à des êtres raisonnables que nos dissertations anglaises sur le temps et sur le whist. (...) Sans la philosophie, le badinage ordinaire serait fade" [1986, v.I, p.209]. 363 "Ce fut le moment des sous-entendus adroits, des voiles levés par des mots, comme on lève des jupes, le moment des ruses de langage, des audaces habiles et déguisées, de toutes leș hypocrisies impudiques, de la phrase qui montre des images dévêtues avec
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
subiecte artistice devin însă neinteresante când urmează modă în modul cel mai fidel și necreativ, transformându-se dintr-un subiect singular într-un obiect de reproducere în serie (fie chiar și limitată), ștergând hotarul dintre artă și utilitar. 393 " Ce fut alors qu'elle risqua cette fameuse robe, de satin couleur buisson, sur laquelle était brodée toute une chasse au cerf, avec des attributs, des poires à poudre, des cors de chasse, des couteaux à larges lames. Ce fut alors aussi
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
393 " Ce fut alors qu'elle risqua cette fameuse robe, de satin couleur buisson, sur laquelle était brodée toute une chasse au cerf, avec des attributs, des poires à poudre, des cors de chasse, des couteaux à larges lames. Ce fut alors aussi qu'elle mit à la mode leș coiffures antiques que Maxime dut aller dessiner pour elle au musée Campană, récemment ouvert" [Zola, La Сurée, p.273]. "Mme de Marelle entra en courant, vêtue d'un peignoir japonais en
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
mille francs, un chiffre" [Zola, La Сurée, p.220]. Costul toaletelor atinge proporțiile unei averi: "Elle porta des chemises et des peignoirs d'un prix fou" [ibidem, p.272]. "L'hiver suivant, lorsque Renée mourut d'une méningite aigue, ce fut son père qui paya șes dettes. La note de Worms se montait à deux cent cinquante-sept mille francs" [ibidem, p.434]. Creșterea notelor de plată este paralelă descreșterii situației materiale: "Elle se trouvait bien autrement effrayée par să dette chez
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
Grădinile Cișmigiului, iar ceilalți trei pe Vasile Pârvan spre Piața Kogălniceanu. Țiganul se ia după gașca în care e Pribeagu și tot pare că nu are de gând să cedeze, speriindu-i de-a binelea. — Las’ că vă prind eu, futu-vă mumele-n cur de aristocrați ! urlă și mai tare. Dar cum Cristi, Mamutu’ și Pribeagu fac stânga pe Elisabeta, spre piață, după câteva zeci de metri, observă că nu mai era nimeni în spatele lor. Se opresc să-și tragă
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
de material, pe care îl și vâră într-o sticlă de vodcă, tot pe jumătate plină. O leagă iar la cap, îi dă foc cu bricheta și o aruncă peste tejghea, de data aceasta având un impact și mai puternic. — Futu-vă morții de cretini ! se aude un zbieret puternic al unuia probabil lovit în plin. Aaa ! — Hai, mă, pe ei ! Că dau așa toată ziua până ne fac ciurucuri ! Și cum fumul se ridică iar în bar, nemaivăzându-se nimic
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
pare o băltoacă asta, naiba știe... Te poți mișca ? — Nu... — Hai că te trag eu, și Fernic îl prinde de mâini și îl trage până pe drum, pe pământ uscat și piatră, în timp ce Cristi urlă de parcă l-ar fi lovit trăsnetul. — Futu-i mama lui de picior ! — Care e ? — Stângul ! Glezna... Și Fernic îl pipăie. — Aaaaa, ia mâna, Dumnezeule ! Nu suport ! — Cred că ți-ai rupt glezna când ai căzut, dar în rest pari bine. La brațe ești bine, capul ? — Totul e
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
bine plătit. Vorbea urât, te înjura de nimica toată, te pălmuia. Începea, în primul rând, că după ce spunea bună dimineața că te găsea acolo, îți trăgea câteva palme așa că te cunoaște... Și după aia zicea: Ca să n-adormi! Și acuma futu-ți Dumnezeu mă-tii treci la treabă. Să-mi spui mie cutare și cutare. Scrie! După ce scriam eu ceva și nu știu ce, așa... Dă încoace! Ai început să bați câmpii, aaa? Păi atâta știu... Nuuu, futu-ți Dumnezeu mă-tii, nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Ca să n-adormi! Și acuma futu-ți Dumnezeu mă-tii treci la treabă. Să-mi spui mie cutare și cutare. Scrie! După ce scriam eu ceva și nu știu ce, așa... Dă încoace! Ai început să bați câmpii, aaa? Păi atâta știu... Nuuu, futu-ți Dumnezeu mă-tii, nu așa! Uite ce declară ăsta! Bineînțeles că unele le inventa, ca să-i meargă lui ancheta. Bine, mă futu-ți Dumnezeu mă-tii! La ora asta eu trebuia să fiu la meci, și din cauza ta și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
eu ceva și nu știu ce, așa... Dă încoace! Ai început să bați câmpii, aaa? Păi atâta știu... Nuuu, futu-ți Dumnezeu mă-tii, nu așa! Uite ce declară ăsta! Bineînțeles că unele le inventa, ca să-i meargă lui ancheta. Bine, mă futu-ți Dumnezeu mă-tii! La ora asta eu trebuia să fiu la meci, și din cauza ta și la alți măgari nenorociți și inconștienți, stau eu acuma aici în loc să mă duc eu să văd meciu’ lu’ Dinamo... Cât ați fost în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
un căpitan - stai, cum îi spunea? - domnu’ „Ferometal”, așa îi spunea, că avea toată dantura îmbrăcată, că așa îi plăcea lui... Și m-a scos afară: Banditule, ieși afară! Ia uite-l cât e de mic, și e bandit notoriu... Futu-ți Dumnezeu’! Pac, o cizmă, două în fund, pe spinare nu mai zic... Și zice: Unde e crucioiu’, mă? Care crucioi domn’le? Am trecut cu crucea aia prin multe percheziții, dar nu m-a găsit nimeni. În primul rând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]