596 matches
-
-i face nici un serviciu în schimb? Iată cestiunea cea gravă, cea mare. Regimul vechi, rău ori bun, nu discutăm, avea o calitate necontestabilă, o calitate care-l justifica în ochii tuturor: el nu costa nimic sau aproape nimic. Tradiționalul galben găurit al vistieriei pe care-l plătea orice cap de familie n-a sărăcit pe nici un țăran, n-avea nici o influență asupra regimului său alimentar, era la dreptul vorbind prețul unui berbece și aci se încheia totul. Din acest tradițional galben
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
al vistieriei pe care-l plătea orice cap de familie n-a sărăcit pe nici un țăran, n-avea nici o influență asupra regimului său alimentar, era la dreptul vorbind prețul unui berbece și aci se încheia totul. Din acest tradițional galben găurit se plătea școala, care era mai bună decât cea de azi, administrația, rea fără îndoială, dar mai puțin venală și cupidă ca cea de azi, judecătorii, mai puțin străini decât cei de azi, și mâna de cenușeri și coate goale
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
a o plăti după legi către stat. Mai putem adăogi abuzurile cari s-au făcut și se fac necontenit cu scăderea monezilor. Până mai dăunăzi cu moneda rusească, astăzi chiar galbenii austriaci, mai ales în Moldova, unde nu sunt decât găuriți și șterși, francii franceji, italieni; asemenea paguba ce sufere țăranul în toate afacerile lui din cauza lipsei. monezii de aramă, de un ban și doi. Toate aceste formează pentru el o dare cel puțin de 10 - 15 lei pe an. Țăranul
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
16 decembrie 1497 că „domnii și oamenii buni ai Ordinului nostru [...] au fost uciși în cea mai mare parte și nu s-au mai întors [...]. Ai noștri, atâția câți am mai rămas, n-au adus decât cai răniți și platoșe găurite”. Polonezii n-au pierdut doar câteva care, ci „6.000 de care acoperite”, iar teutonii „toate carele lor”. Chiar Wapowski scria că polonii care au reușit să scape, „Ieșind din pădure, plini de rănile pe care le primiseră în lupta
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
cu toate defectele fizice și psihice mult îngroșate umărul stâng la același nivel cu smocul de păr din moalele capului, cicatricea din obrazul stâng mișunând de viermi, pomeții feții ca ai unui urangutan african, nasul cât o patlagică sfrijită și găurită, ochii plini de ură, ca ai lui Lucifer, iar lângă acest chip al morții cu coasa erau conturate provinciile vastului său imperiu, cu mormane de cranii pierdute în zare și stoluri de corbi, urmărindu-l și însoțindu-l cu refrenul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
iar în mijloc brânza fierbea, făcând broboane de clocot. Bărbatul avea lângă vatră o căldare cu apă limpede, în care pluteau încă vii răcușori, melcușori și tot felul de vietăți oceanice. Luă dintr-un cuier un fel de polonic mare, găurit; îl introduse în căldare și pescui ca un pumn de gângănii oceanice pe care apoi le presără și răsfiră, în mod egal, în brânza clocotindă din mijloc; unele din acestea se înecară pe loc, altele n-avură vreme decât să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
zic Încă o dată, că ei erau formați Încă de la Suceava cu gândurile astea. Sau un alt exemplu: În incinta curții se prelingea un mic șănțuleț și cu un firișor de apă. Era amenajat un fel de spălător, așa, o țeavă găurită În care veneau șuvoaie subțiri de apă. Și s-a auzit că cineva din sat punea pe o tăbliță de lemn câte-un pachet de țigări și apa le aducea la noi... (râde - n.n.). Stăteau la pândă și fumau țigări
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
credeam prieten, a refuzat să-mi vorbească, întorcându-mi și acesta spatele. Când ne-am întors cu băiatul, soțul mă aștepta cu mașina unei vechi prietene. Am plecat spre oraș. Grupuri de elevi însoțiți de câțiva profesori defilau cu steaguri găurite, așa cum văzuseră la televizor. Strigau „Jos comuniștii” și „Ooole, ole, ole, Ceaușescu nu mai e!”, animatoare fiind tovarășa profesoară, instructoare a pionierilor, cea care ani de zile s-a luptat să intre în P.C.R. pentru a primi vreo funcție în
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
încolăceau ca vița pe spalier și orbite de neanderthal, cu cucuie ce luceau de spirt în frunte și cu buzele ascunse în barbă mânjite de tabac Copenhagen Seal. Își punea perne în jurul taliei pe care le lega peste un maieu găurit, își vătuia pantalonii, căci avea picioare lungi și slabe și îl ajutam să-și pună haina. Văcsuiți și rujați cu farduri de la teatru și pudrați cu praf de mica, Jimmy și cu mine mărșăluiam prin magazin cu tamburine și fluiere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
zdravănă și își îndesa mâncarea în gură. Dacă un necunoscut s-ar fi uitat la el când mânca, neștiind că Einhorn e paralizat, și-ar fi dat seama că nu e întreg din modul în care sugea dintr-un ou găurit, căci avea ceva de vulpe umană, care ține oul între labe cu o foame ce depășește pofta omenească obișnuită. Apoi avea pe cap și această scufie din ciorap de femeie, ca un trofeu provenit dintr-o altă zonă de apetituri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să simt pentru ea lucruri mult mai reale. Și nu m-am așteptat să mă simt așa de prost ca atunci când am văzut-o în grădină, lângă un gard viu care făcuse niște bobițe roșii și ceruite. Purta pălăria ei găurită și era gata să pornească spre Chilpanzingo. Și eu eram gata să plec imediat cu ea, dacă avea să îmi dea voie. Mi-o doream înapoi cu mare patimă. Dar apoi m-am decis că poate ar fi mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să-l vadă frumos ca Micul Prinț. Se luptară, se loviră, se traseră de păr și se mușcară de urechi. În mâinile surorii Îi rămase un papuc de lac negru. — Te-am prins! Te crezi Micul Prinț, dar ai ciorapii găuriți, Începu să râdă Valentina. Gâfâind, priviră amândoi degețelul lui Kevin care ieșea ironic din șosetuță. Kevin râse, căci oricum țâfnoasele de Fioravanti nu văzuseră. — Merg să fac baie, spuse Valentina. Ridicându-se, Își Împinse papucii transpirați sub canapea. Dacă vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
polițist palid și mirat, cu săculețul de probe În mână, În cealaltă ține un papucel mic de lac mărimea 33. Halucinat, nu reușește să-și desprindă privirea de la piciorușele copilului chircit pe canapea. Degetul mic Îi iese din șosețica albă, găurită. Polițistul palid consideră imaginea aceea atât de insuportabilă, Încât deși știe că nu are voie, pentru nimic În lume, să atingă cadavrul, se apleacă și Îi aranjează șoseta ca să ascundă găurica aceea. Se cutremură, căci pielea copilului Începe să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
era o odaie cu pereți de pământ și acoperită cu trestie. Nu știa nimeni dacă fusese cu adevărat un canton forestier: de multă vreme Încoace acolo se adăposteau de ploaie porcarii pe care Îi prindea furtuna În apropiere. În pereții găuriți Își făcuseră cuibul niște viespi uriașe, cât degetul cel mare, care scoteau un zbârnâit gros și Înfiorător când zburau. Nu mulți ar fi avut curajul să intre În dărăpănătura aia, mai ales că șerpii colcăiau În voie și-n odaie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
așa: Străinul, călare pe bicicletă, se proptea cu pieptul de trunchiul salcâmului; ochii se holbau Îngroziți la inima ce țâșnise pe gură; de capătul subțire al barierei Închise atârnau doi copii; În spatele a toate, mare, cu ochii ferestrelor sparți și găuriți, cu streașina strâmbată de ploi și de soare, rânjea casa. În alt rând, pe Plocon se ivi un chip bărbos, vesel, dar și nedumerit. Omul ședea la o masă Încărcată din belșug și Înălța bucuros către nu se știe cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
izbea În moalele capului un miros greu și gros - aproape putea fi pipăit - de trupuri și picioare nespălate, de bocanci și șosete de infanterist, de bășini de la fasolea și varza Înghițite la cantină. Adormeai aproape imediat ce te lungeai pe salteaua găurită: din pricina oboselii și a puținătății oxigenului. Atunci eu am adormit strângând În mână borcănașul cu untură. Aveam lacrimi pe obraz și mă simțeam Învăluit, ocrotit de bunătatea tăcută și fără margini a prietenului meu Biberu... M-am gândit să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
foarte grav, pipăia ca un cunoscător materialul din care erau făcute niște fuste, ceruse o pereche de șosete cenușii, Împletite grosolan, așa cum văzuse Într-un străvechi sertar al unui dulap șchiop din odaia bunicii sale bune. Deasupra dulapului cu lemnul găurit de cari era așezat la loc de cinste, lângă o icoană care Îl Înfățișa pe Iisus rugându-se pe Muntele Măslinilor, un ștergar cusut de bunica cea bună pe când Încă nu se măritase. Ștergarul Înfățișa un bărbat grăsuliu așezat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cafea. Pusese traista În plasa de bagaje și se apucase să-și Îndese tutun În lulea. Însoțit de un șuier pe care prea puțini și prea târziu Îl auziseră - acoperit fiind de pufăiturile locomotivei - pe prăpăditul de peron, și așa găurit și spart ca vai de el, se prăvălise un obuz. După ce praful Începuse să se așeze și țipetele de spaimă și surpriză să se ostoiască, atât refugiații Înghesuiți În vagoane, cât și oamenii ce se aflau În preajma ruinelor gării băgaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
vreme fără să înceapă să lovească în stânga și în dreapta. Dar desigur văd și eu că demnitatea umană înăsprește viața și că contra gropilor vieții se poate să scoți la iveală un blestem. Atunci se zice: Viața asta ca un cur găurit și căcăcios, e un blestem de la Dumnezeu, totuși te întorci bucuros din nou pe tărâmul culturii demnității umane și admiri pictura liberă a sufletelor. Un soare pupuriu și gingaș, la apus, domnii mei, o scufundare a soarelui în dreptatea interioară
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
LUI MARIEDL: Ține-ți fleanca ta nemurită în tomberonul tău trupesc, și ce dacă uniformele cele mai generale ale lumii fac paradă în fața ochilor tăi de mine făcuți? Va trebui și tu să-ți înmatriculezi intendența de carne dată la găurit militarilor, tu, visător la poze de pizde sclipitoare și betege. Chiar și viața-ți cea străină te va face odată șeful unei echipe care-i zice familie și la care ajungi numai prin propria cameră de gazare. Îți așteptăm cu toții
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
cu încetul vasele de sânge. Zi de zi, privăm de oxigen fiecare mușchi și organ, astfel că pe zi ce trece devenim tot mai obosiți. Ne condamnăm pe viață la mizerie, la respirație urât mirositoare, la dinți îngălbeniți, la haine găurite, la scrumiere scârboase, la mirosul oribil de fum stătut. O viață de robie. Jumătate din viața asta o petrecem în condiții în care societatea ne interzice să fumăm (în biserici, spitale, școli, metrouri, săli de cinema, magazine etcetera) sau, când
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
într-o scară; sistem de numerație 10). Leibniz a murit sărac. În 1801, francezul Joseph Marie Jacquard a inventat un război de țesut cu urzeală bazat pe citirea automată a unui șablon din fișe de lemn perforat (“card” sau cartelă găurită) ținute împreună prin sfori. În 1822 englezul Charles Babbage și-a propus să construiască o mașină de calcul bazată pe aburi de dimensiunea unei camere, capabilă să calculeze tabele de numere, precum cele logaritmice. A primit bani de la guvern pt.
Arhitectura Calculatoarelor by Cristian Zet () [Corola-publishinghouse/Science/329_a_567]
-
personaliza învelișul carnal sau, dimpotrivă, de a aparține unui grup social sau etnic. Simbolic se poate întrezări și un act spiritual: control asupra corpului și transcenderea durerii fizice, sau un act afectiv. În mod evident, partea din corp tatuată sau găurită nu este neutră, la fel ca alegerea motivului sau a formei. La nivel psihologic, în afară de funcțiile citate înainte, tatuajul, piercingul și scarificarea fac parte din riturile de mutilare sau de automutilare. Pot uneori îmbrăca o formă patologică și pot fi
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
Pretendenții fac tocmai opusul a ceea ce se obișnuiește, nu îl bagă în seamă pe străin, nu-i oferă nici scaun, nici mâncare. Atitudinea Penelopei față de străin contrastează puternic cu cea a pretendenților care îi dau să mănânce pe o desagă găurită și îl trimit să doarmă în casa unui potcovar (18.327-329)95* și care se întrec în a-l umili, "vai și-amar de cerșetorul ce se rușinează" (17.347)96*. Oaspetele, (în cel mai bun caz, unul tolerat) în loc să
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
de „mâini“, de „oglindire“, talere le de cositor sau aramă, cuțite, linguri, dar toate din meta le proaste. Salba și cununa de bani sunt și aici prezente, deși valoarea banilor se schimbă, monede simple, curente, de argint sau de aramă, găurite și înșirate pe ață. Ele se poartă la gât sau pe cap în ziua nunții și apoi la zilele de sărbătoare. Atribuțiile casnice sunt și ele marcate prin prezența căldărilor mari și mici, a cazanelor, pirostriilor, frigărilor, vă traiului pentru
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]