382 matches
-
cu ajutorul căruia J. rezistă în fața libertății insuportabile. Tortura și puterea se amplificau comod prin cuvinte. Dezordinea preventivă reglează această degringoladă a realităților democratice. Habitusul propus de Matei Vișniec este o hartă a umanității contemporane paralizate în indeterminare. În povestea acestui habitus, Vișniec diluează savuros și profesionist alchimia spectacolului mediatic. Lumea din Dezordinea preventivă gravitează în jurul seducțiilor autodistructive. Mathieu Caradin, Marcel Crasnac și mai ales George sunt vocile unei singure instanțe critice. Matei Vișniec evaluează simulacrul unei lumi de consum în care
Noua soteriologie by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/4733_a_6058]
-
importanță nu poate fi prezentată într-o singură recenzie. Cei care cunosc obiceiul profesorului Solomon Marcus de a nota cu atenție în caietul pe care-l deschide(a) cu regularitate la întâlnirile științifice și literare (culturale) realizează că acest valoros habitus intelectual a dus treptat la acumularea unei serii de caiete care, în mod foarte probabil, au înregistrat o parte semnificativă din fluxul dialogal de idei care au marcat acele întâlniri. Pe de altă parte, lucrarea Paradigme universale este și o
„Jocul cel mare” și joaca surprinzător creatoare by Cătălin Mamali () [Corola-journal/Journalistic/3439_a_4764]
-
sa de amalgam silnic și împrăștiat, posedă un principiu centripet de adunare a conținutului ei: viziunea sociologică a autorului. Cu alte cuvinte, schemele pe care Bourdieu le aplicase asupra lui Flaubert în Regulile artei - cîmpul literar, originea socială a scriitorului, habitusul etc. - încearcă să le aplice de astă dată asupra lui însuși. Rezultatul este e o insolită cercetare în cuprinsul căreia vedem cum un sociolog se privește pe sine prin firida propriei teorii. Dar, paradoxul uimitor este că Bourdieu, luîndu-se pe
O efigie impersonală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7422_a_8747]
-
brusc, agresiv, dar vădit incitat)" fac din acest dialog o piesă de teatru vie, bine regizată, și împrumută interviului elemente de literatură. Din fiecare interviu luat de Rodica Binder transpare preocuparea constantă pentru ceea ce de la Pierre Bourdieu încoace a devenit "habitus" și "câmp". Tiraje, succes la critică, succes de masă, tip de public, durata receptării sunt motivele ce vin încet-încet să înlocuiască în discursul critic opinia impresionistă și să aducă rigoare și luciditate judecății de gust, dar nu numai atât. Plasând
Loc deschis by Stelian Tabaras () [Corola-journal/Imaginative/14438_a_15763]
-
produce artă. În orizontul libertății care caracterizează expresia iconică, creativitatea și spontaneitatea se exprimă adesea și prin aparente derogări și chiar defazări estetice, care însă nu întârzie până la urmă să-și descopere, adesea subit, inserția organică în actualitate și în "habitusul formativ" al epocii. Într-un cuvânt, dezideologizarea estetică a instituției muzeale, de care pomeneam mai înainte, este de fapt dezideologizarea creativității. Or, a dezideologiza creativitatea este absolut tot una cu a-i fixa drept criteriu și marcă inconfundabilă spontaneitatea. Nu
La început a fost colecția by Sorin Dumitrescu () [Corola-journal/Journalistic/11959_a_13284]
-
amnezici și de nepăsători, concentrați exclusiv asupra micului lor univers, m-am bucurat nespus de cele două Intervenții în spații publice, și anume la fântâna de la Arhitectură - loc cu o puternică încărcătură simbolică. Prima, gândită de Mihai Mihalcea, Peisaj cu habitus național - intervenție pe fundal gri, cu ti-neri și tinere întinși fiecare pe salteluța lui și sugân-du-și suzeta, eventual mai răsfoind o carte sau fumând o țigară, a ilustrat situația cu mult humor. Cea de a doua, a Mihaelei Michailov, țara
Anticorp Amprenta - Episodul patru by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/7960_a_9285]
-
identificarea cu modelele socializatoare ("alții semnificativi", vezi "personajul pozitiv") și mai puțin de a transmite informații, de a stimula gîndirea. Firește, alături de maniera de a simți găsim și moduri de a evalua, de a înțelege etc., constituindu-se într-un habitus ideologic, mai mult prescris decît operațional în practicile cotidiene. Interesant este că prin literatură nu e permisă transmiterea oricăror sentimente, ci doar a celor circumscrise în paternul socializării primare: dragoste filială, frățească, încredere, prietenie etc. E încurajată o sensibilitate puritană
Despre condiția literaturii în socialismul real by Dan Lungu () [Corola-journal/Journalistic/16533_a_17858]
-
a-l înțelege. Bourdieu are cutezanța rebelilor de aleasă plămadă beligerantă: nu-i pasă de cîtă antipatie adună în ochii adversarilor, și în plus mai are îndărătnicia de a nu-și schimba convingerile. Din păcate, teoreticianul cîmpurilor literare și al habitus-urilor artistice are două defecte capitale: e sincer pînă la transparență și are ambiția de a-și convinge semenii. Adică suferă exact de metehnele care pot duce de rîpă orice autor angajat într-o luptă culturală. Cine poate să mai
Habitusul literar by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8487_a_9812]
-
în medicină, cum nici eu nu am nici cea mai mică intenție de a rosti malițiozități pe seama răcelii spiritului medical. Pur și simplu e vorba de o reacție de apărare la vitregia mediului în care se mișcă. E ca un habitus căpătat sub agresiunea evenimentelor la care participă. Dar s-ar consuma pentru fiecare dramă umană petrecută în spital, medicii și-ar pierde repede anduranța: s-ar distruge sub influența unui mediu de maximă toxicitate psihică. Și totuși, spuneam adineauri că
Molecula credinței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7613_a_8938]
-
brusc, agresiv, dar vădit incitat)" fac din acest dialog o piesă de teatru vie, bine regizată, și împrumută interviului elemente de literatură. Din fiecare interviu luat de Rodica Binder transpare preocuparea constantă pentru ceea ce de la Pierre Bourdieu încoace a devenit "habitus" și "câmp". Tiraje, succes la critică, succes de masă, tip de public, durata receptării sunt motivele ce vin încet-încet să înlocuiască în discursul critic opinia impresionistă și să aducă rigoare și luciditate judecății de gust, dar nu numai atât. Plasând
Despre dialog ca existență by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/14426_a_15751]
-
zilei surprinsă e o pisică lingînd lapte de latină în pagina manualului uitat de fiu pe masă deschis la textul cu moartea bătrînului Plinius - tînărul relatează cu severă tristețe mînia Vezuviului și sfîrșitul tatălui înecat cu înghițituri de cer negru: «habitus corporis quiescenti quam defuncto similior» iar peste «defuncto» mîna fiului a notat cu un creion ca și invizibil cuvîntul «mort» fixînd centrul traducerii - reper salvator pentru ziua examenului cînd improvizația ar putea să îi joace urîte feste - de pildă un
Poezie by Dinu Flămând () [Corola-journal/Imaginative/14271_a_15596]
-
perdeaua de-a curmezișul mesei. Se aplecară asupră-mi, cercetându-mi părțile intime, iar Luce făcu pe ghidul. Nu știam ce Înseamnă majoritatea cuvintelor, dar după ce le-am auzit a treia sau a patra oară, am Învățat lista pe dinafară. ― Habitus musculos... fără ginecomastie... hipospadias... sinus urogenital... sac vaginal fals... Prin asta Îmi revendicam eu faima. Și totuși nu mă simțeam celebră. De fapt, după perdea, nici măcar nu mai simțeam că mă aflu În cameră. ― Câți ani are? Întrebă doctorul Winters
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
abbé Suger) - cca 200 de pagini: o primesc astăzi de dimineață înapoi, citită pesemne aseară, după ce ne-am despărțit. A căzut atât de bine pe esența lucrului, încît îmi propune să-l iconologizez pe Panofsky însuși, deci să-i găsesc habitus-ul prin care participă la secolul 20. La șueta vesperală îmi spune că a modificat începutul vorbirii despre "O poetă: limba romînă", care ar fi urmat să apară în deschiderea unei prezentări critice a 35 de poeți. Îl rugasem, cu
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
sunt prea multe de spus. Mai mult de jumătate din uscatul planetei este nelocuit sau nelocuibil. Băștinașii sunt risipiți pe restul Terrei dar nu formează aglomerații umane foarte mari. Cea mai răsărită comunitate pământeană nu depășește în număr populația unui habitus mediu de pe Sagius II. Terra nu mai e astăzi decât o planetă în cădere liberă... Istoria acestor locuri spune însă că în trecutul îndepărtat ar fi fost o civilizație înfloritoare, ba chiar mai mult, că de aici ar fi pornit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
seama dacă din pricina vocii autoritare și a atitudinii de lider afișate de cel din fața sa ori din alte cauze, dar se adresă și el la rândul său mai departe: - Pregătiți-vă să atacați "Rândunica"! III. Întunericul se lăsa încet peste habitus îmbrățișând toate formele în contururi neclare. Pe străzile întortocheate și înguste, înghesuite între ziduri înalte și murdare, liniștea se înstăpânea treptat, semn că se apropia ora la care intra în vigoare interdicția de circulație. Se mai zăreau uneori umbre umane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
care acțiunea sau munca elementară nu este decât actualizarea acestei Corproprieri. În formele superioare ale culturii, precum arta, etica sau religia, care sunt și ele moduri ale tekhne, această determinare a praxisului de către viață este încă și mai evidentă, în măsura în care habitusul moral sau religios, precum și creația estetică sunt expresii directe și imediate ale subiectivității vii, aflându-și în ea atât principiul, formele organizării lor, cât și locul ajungerii lor la ființă, adică modalitățile concrete ale realizării lor. Tulburarea ontologică se produce
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
a unei potențialități, care își găsește esența supremă în posibilitatea oricărei potențialități, în auto-afectare; 2) caracterul unei deveniri constând în faptul că orice efectuare este mai mult sau mai puțin perfectă și că, în repetarea sa indefinită, ea determină un habitus ce servește drept experiență și drept substrat pentru efectuări ulterioare. Nu doar ochiul sensibil este un ochi grosolan sau rafinat. Capacitatea de a surprinde idealitățile, de a subsuma un dat sensibil unei relații ideale susceptibile a-l explica, a-l
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
și suflet, în timp ce lipsa acesteia era semnul păcatului (J.-C. Schmitt, 1999/2002, 778). Această tradiție a disciplinei corporale și gestuale era cunoscută deja de generații în urmă, când clericii erau preocupați să formeze o morală creștină, recomandând tinerilor un habitus fizic ordonat și cumpătat. Totuși, în limbajul medieval apare un nou cuvânt care va denomina ideea de nou, anunțând ivirea timpurilor Renașterii: modernus ca antonim a lui antiquus; modernus îl desemna pe omul zilei, noul-venit, în timp ce antiquus exprima sensul unicității
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
De gustibus non est disputandum [gusturile nu se discută; acestea nu sunt neapărat bune sau rele n.n], nu pentru că toate gusturile sunt de la natură umană, dar mai ales pentru că fiecare gust simte că este natural și este aproape un habitus care înseamnă respingea altora percepute ca nenaturale și deci viciose. Aversiunea față de stilurile diferite de viață este probabil una dintre cele mai puternice bariere între clase (P. Bourdieu, 1979/1984, 56). În retorica cotidiană, standardele care definesc bunul gust sunt
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
care modelează corpuri recognoscibile și subiecte recunoscute"; aceasta "este o anatomo-politică a corpului" și o "biotehnologie a spațiului social", structura de gen social, clasă socială și rasă putând fi citită în haine, în semnătura celui care îi concepe designul, "în habitusul purtării hainei și nu în ultimul rând în eticheta prețului" (idem, 79). De fapt, definiția propusă de A. Bălășescu se apropie de concepția dominantă a discursului antropologiei modei din ultimii douăzeci de ani, conform căreia moda reprezintă o "tehnologie a
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
mai original și cel mai influent sociolog francez de la Durkheim și până astăzi" (C. Calhoun, 2000/2003, 274) semnala diferențele de gust din structura societății franceze a anilor 1963-1968, furnizând noi concepte explicative pentru delimitarea stratificării sociale: "capital cultural", "gust", "habitus". Teza sociologului francez Pierre Bourdieu despre gusturile culturale se aseamănă, într-un fel, cu cea a lui Georg Simmel prin originea kantiană a conceptelor pe care le vehiculează. Dar, spre deosebire de Georg Simmel care utiliza conceptul filozofic de "formă" pentru a
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
schimb "lupta pentru a adecva și a apropia simbolurile de clasă" (P. Bourdieu, 1979/1984, 249) este un obiectiv al celor care doresc să se poziționeze superior în structura socială. Aceste diferențe sunt explicate de sociologul francez prin conceptul de habitus, înțeles ca "o formă a internalizării condițiilor de clasă" (P. Bourdieu, 1979/1984, 101), deseori convertit într-o serie de dispoziții, de scheme de percepție și apreciere (de gust) (idem, 170). Iată cum explică Pierre Bourdieu (1992/2007, 243) originea
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
deseori convertit într-o serie de dispoziții, de scheme de percepție și apreciere (de gust) (idem, 170). Iată cum explică Pierre Bourdieu (1992/2007, 243) originea și sensul acestui concept într-o altă lucrare, Les règles de l'art (1992): "Habitusul este, cuvântul însuși o atestă, ceva dobândit, un bun ce poate funcționa în anumite cazuri ca un capital", exprimând în primul rând "refuzul unei serii de alternative în care s-a închis știința socială (și, mai general, întreaga teorie antropologică
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
cazuri ca un capital", exprimând în primul rând "refuzul unei serii de alternative în care s-a închis știința socială (și, mai general, întreaga teorie antropologică): conștiință (sau subiect) vs. inconștient, finalism vs. mecanicism etc." (P. Bourdieu, 1992/2007, 242). Habitusul constă în modurile subiective de a înțelege diferențele de clasă și de a percepe lumea, în preferințele și gusturile pe care indivizii le au. Un habitus produce un stil de viață. De exemplu, el va influența modul de petrecere a
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
conștiință (sau subiect) vs. inconștient, finalism vs. mecanicism etc." (P. Bourdieu, 1992/2007, 242). Habitusul constă în modurile subiective de a înțelege diferențele de clasă și de a percepe lumea, în preferințele și gusturile pe care indivizii le au. Un habitus produce un stil de viață. De exemplu, el va influența modul de petrecere a timpul liber, stilul vestimentar, vizionarea filmelor, lectura ziarelor. Unii antropologi recurg la expresii precum "habitusul purtării hainelor" (A. Bălășescu, 2007/ 2008, 79) sau "habitusul hainelor" (J.
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]