873 matches
-
de rasă caucaziană . Scăderea tensiunii arteriale cu 0, 5 mg/ kg ( scăzut ) , 1, 5 mg/ kg ( mediu ) și 4, 5 mg/ kg ( ridicat ) a fost evaluată prin dozarea controlată a irbesartanului pe o perioadă de 3 săptămâni la 318 pacienți hipertensivi sau la cei cu risc ( diabet , antecedente familiale de hipertensiune ) , copii și adolescenți cu vârsta cuprinsă între 6 și 16 ani . La sfârșitul celor trei săptămâni , scăderea principală față de valoarea inițială în variabila de eficacitate principală , prin stabilizarea tensiunii arteriale
Ro_520 () [Corola-website/Science/291279_a_292608]
-
irbesartan marcat cu 14C , aproximativ 20 % din radioactivitate se regăsește în urină iar restul în materiile fecale . Mai puțin de 2 % din doză se excretă în urină , sub formă de irbesartan nemodificat . Farmacocinetica irbesartanului s- a evaluat la 23 copii hipertensivi după administrarea unor doze zilnice unice și multiple ( 2 mg irbesartan/ kg ) până la doza maximă zilnică de 150 mg irbesartan timp de patru săptămâni . Dintre cei 23 copii , 21 au fost evaluați prin comparație cu farmacocinetica de la adult ( doisprezece copii
Ro_520 () [Corola-website/Science/291279_a_292608]
-
mari de diuretice ) , poate apare hipotensiune arterială simptomatică după începerea tratamentului cu Tekturna . Această stare trebuie corectată înainte de administrarea Tekturna sau tratamentul trebuie inițiat sub strictă supraveghere medicală . Insuficiență renală În cadrul studiilor clinice , nu s- a investigat Tekturna la pacienții hipertensivi cu insuficiență renală severă ( creatininemie ≥ 150 μmol/ l sau 1, 70 mg/ dl la femei și ≥ 177 μmol/ l sau 2, 00 mg/ dl la bărbați și/ sau valoarea estimată a ratei de filtrare glomerulară ( RFG ) < 30 ml/ min
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
femei și ≥ 177 μmol/ l sau 2, 00 mg/ dl la bărbați și/ sau valoarea estimată a ratei de filtrare glomerulară ( RFG ) < 30 ml/ min . ) , antecedente de dializă , sindrom nefrotic sau hipertensiune renovasculară . Se recomandă prudență în cazul pacienților hipertensivi cu insuficiență renală severă , datorită lipsei informațiilor privind siguranța utilizării Tekturna . Stenoza arterei renale Nu sunt disponibile date privind utilizarea Tekturna la pacienții cu stenoză unilaterală sau bilaterală de arteră renală sau stenoză pe rinichi unic . Inhibitori moderați ai P-
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
și să informeze medicul . Rezultate ale analizelor de laborator În studiile clinice controlate , modificări relevante din punct de vedere clinic ale parametrilor de laborator standard au fost mai puțin frecvent asociate cu administrarea de Tekturna . În studiile clinice asupra pacienților hipertensivi , Tekturna nu a avut efecte importante din punct de vedere clinic asupra valorii colesterolului total , valorii colesterolului lipoproteinic cu densitate mare ( HDL- C ) , valorii à jeun de trigliceride , valorii à jeun de glucoză sau acidului uric . Hemoglobina și hematocritul : S-
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
I și reducând valorile angiotensinei I și angiotensinei II . În timp ce alte substanțe care inhibă SRA ( IECA și blocanți ai receptorilor de angiotensină II ( BRA )) determină o creștere compensatorie a activității reninei plasmatice ( ARP ) , tratamentul cu aliskiren reduce ARP la pacienții hipertensivi cu aproximativ 50 până la 80 % . Reduceri similare s- au constatat când aliskiren a fost asociat cu alte medicamente antihipertensive . Valoarea crescută a ARP a fost asociată independent cu un risc cardiovascular sporit la pacienții hipertensivi și normotensivi . Hipertensiune arterială La
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
aliskiren reduce ARP la pacienții hipertensivi cu aproximativ 50 până la 80 % . Reduceri similare s- au constatat când aliskiren a fost asociat cu alte medicamente antihipertensive . Valoarea crescută a ARP a fost asociată independent cu un risc cardiovascular sporit la pacienții hipertensivi și normotensivi . Hipertensiune arterială La pacienții hipertensivi , administrarea de Tekturna o dată pe zi în doze de 150 mg și 300 mg a asigurat reduceri dependente de doză ale tensiunii arteriale sistolice , precum și ale celei diastolice , care s- au menținut în
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
aproximativ 50 până la 80 % . Reduceri similare s- au constatat când aliskiren a fost asociat cu alte medicamente antihipertensive . Valoarea crescută a ARP a fost asociată independent cu un risc cardiovascular sporit la pacienții hipertensivi și normotensivi . Hipertensiune arterială La pacienții hipertensivi , administrarea de Tekturna o dată pe zi în doze de 150 mg și 300 mg a asigurat reduceri dependente de doză ale tensiunii arteriale sistolice , precum și ale celei diastolice , care s- au menținut în întregul interval de dozare de 24 ore
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
și BRA . Comparativ cu un diuretic ( hidroclorotiazidă - HCTZ ) , Tekturna 300 mg a redus tensiunea arterială sistolică/ diastolică cu 17, 0/ 12, 3 mmHg , față de 14, 4/ 10, 5 mmHg pentru HCTZ 25 mg după 12 săptămâni de tratament . La pacienții hipertensivi cu diabet zaharat , monoterapia cu Tekturna s- a dovedit sigură și eficace . Studiile privind tratamentul asociat sunt disponibile pentru Tekturna adăugat la tratamentul cu diureticul , hidroclorotiazidă , IECA , ramipril , blocantul canalelor de calciu , amlodipină , antagonistul receptorilor angiotensinei , valsartan și beta- blocantul
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
150 mg/ amlodipină 5 mg 2, 1 % , comparativ cu amlodipină 10 mg 11, 2 % ) . Tekturna în asociere cu antagonistul receptorilor angiotensinei , valsartan , a demonstrat un efect antihipertensiv aditiv în studiul special conceput pentru a investiga efectul tratamentului asociat . La pacienții hipertensivi obezi care nu au avut un răspuns adecvat la HCTZ 25 mg , tratamentul suplimentar cu Tekturna 300 mg a asigurat o reducere adițională a tensiunii arteriale comparabilă cu tratamentul suplimentar cu irbesartan 300 mg sau amlodipină 10 mg . La pacienții
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
obezi care nu au avut un răspuns adecvat la HCTZ 25 mg , tratamentul suplimentar cu Tekturna 300 mg a asigurat o reducere adițională a tensiunii arteriale comparabilă cu tratamentul suplimentar cu irbesartan 300 mg sau amlodipină 10 mg . La pacienții hipertensivi cu diabet zaharat , Tekturna a asigurat reduceri suplimentare ale tensiunii arteriale atunci a fost adăugat la tratamentul cu ramipril , în timp ce asocierea de Tekturna și ramipril a prezentat o incidență mai mică a tusei ( 1, 8 % ) , comparativ cu ramipril ( 4, 7
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
mari de diuretice ) , poate apare hipotensiune arterială simptomatică după începerea tratamentului cu Tekturna . Această stare trebuie corectată înainte de administrarea Tekturna sau tratamentul trebuie inițiat sub strictă supraveghere medicală . Insuficiență renală În cadrul studiilor clinice , nu s- a investigat Tekturna la pacienții hipertensivi cu insuficiență renală severă ( creatininemie ≥ 150 μmol/ l sau 1, 70 mg/ dl la femei și ≥ 177 μmol/ l sau 2, 00 mg/ dl la bărbați și/ sau valoarea estimată a ratei de filtrare glomerulară ( RFG ) < 30 ml/ min
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
femei și ≥ 177 μmol/ l sau 2, 00 mg/ dl la bărbați și/ sau valoarea estimată a ratei de filtrare glomerulară ( RFG ) < 30 ml/ min . ) , antecedente de dializă , sindrom nefrotic sau hipertensiune renovasculară . Se recomandă prudență în cazul pacienților hipertensivi cu insuficiență renală severă , datorită lipsei informațiilor privind siguranța utilizării Tekturna . Stenoza arterei renale Nu sunt disponibile date privind utilizarea Tekturna la pacienții cu stenoză unilaterală sau bilaterală de arteră renală sau stenoză pe rinichi unic . Inhibitori moderați ai P-
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
și să informeze medicul . Rezultate ale analizelor de laborator În studiile clinice controlate , modificări relevante din punct de vedere clinic ale parametrilor de laborator standard au fost mai puțin frecvent asociate cu administrarea de Tekturna . În studiile clinice asupra pacienților hipertensivi , Tekturna nu a avut efecte importante din punct de vedere clinic asupra valorii colesterolului total , valorii colesterolului lipoproteinic cu densitate mare ( HDL- C ) , valorii à jeun de trigliceride , valorii à jeun de glucoză sau acidului uric . Hemoglobina și hematocritul : S-
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
I și reducând valorile angiotensinei I și angiotensinei II . În timp ce alte substanțe care inhibă SRA ( IECA și blocanți ai receptorilor de angiotensină II ( BRA )) determină o creștere compensatorie a activității reninei plasmatice ( ARP ) , tratamentul cu aliskiren reduce ARP la pacienții hipertensivi cu aproximativ 50 până la 80 % . Reduceri similare s- au constatat când aliskiren a fost asociat cu alte medicamente antihipertensive . Valoarea crescută a ARP a fost asociată independent cu un risc cardiovascular sporit la pacienții hipertensivi și normotensivi . Hipertensiune arterială La
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
aliskiren reduce ARP la pacienții hipertensivi cu aproximativ 50 până la 80 % . Reduceri similare s- au constatat când aliskiren a fost asociat cu alte medicamente antihipertensive . Valoarea crescută a ARP a fost asociată independent cu un risc cardiovascular sporit la pacienții hipertensivi și normotensivi . Hipertensiune arterială La pacienții hipertensivi , administrarea de Tekturna o dată pe zi în doze de 150 mg și 300 mg a asigurat reduceri dependente de doză ale tensiunii arteriale sistolice , precum și ale celei diastolice , care s- au menținut în
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
aproximativ 50 până la 80 % . Reduceri similare s- au constatat când aliskiren a fost asociat cu alte medicamente antihipertensive . Valoarea crescută a ARP a fost asociată independent cu un risc cardiovascular sporit la pacienții hipertensivi și normotensivi . Hipertensiune arterială La pacienții hipertensivi , administrarea de Tekturna o dată pe zi în doze de 150 mg și 300 mg a asigurat reduceri dependente de doză ale tensiunii arteriale sistolice , precum și ale celei diastolice , care s- au menținut în întregul interval de dozare de 24 ore
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
și BRA . Comparativ cu un diuretic ( hidroclorotiazidă - HCTZ ) , Tekturna 300 mg a redus tensiunea arterială sistolică/ diastolică cu 17, 0/ 12, 3 mmHg , față de 14, 4/ 10, 5 mmHg pentru HCTZ 25 mg după 12 săptămâni de tratament . La pacienții hipertensivi cu diabet zaharat , monoterapia cu Tekturna s- a dovedit sigură și eficace . Studiile privind tratamentul asociat sunt disponibile pentru Tekturna adăugat la tratamentul cu diureticul , hidroclorotiazidă , IECA , ramipril , blocantul canalelor de calciu , amlodipină , antagonistul receptorilor angiotensinei , valsartan și beta- blocantul
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
150 mg/ amlodipină 5 mg 2, 1 % , comparativ cu amlodipină 10 mg 11, 2 % ) . Tekturna în asociere cu antagonistul receptorilor angiotensinei , valsartan , a demonstrat un efect antihipertensiv aditiv în studiul special conceput pentru a investiga efectul tratamentului asociat . La pacienții hipertensivi obezi care nu au avut un răspuns adecvat la HCTZ 25 mg , tratamentul suplimentar cu Tekturna 300 mg a asigurat o reducere adițională a tensiunii arteriale comparabilă cu tratamentul suplimentar cu irbesartan 300 mg sau amlodipină 10 mg . La pacienții
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
obezi care nu au avut un răspuns adecvat la HCTZ 25 mg , tratamentul suplimentar cu Tekturna 300 mg a asigurat o reducere adițională a tensiunii arteriale comparabilă cu tratamentul suplimentar cu irbesartan 300 mg sau amlodipină 10 mg . La pacienții hipertensivi cu diabet zaharat , Tekturna a asigurat reduceri suplimentare ale tensiunii arteriale atunci a fost adăugat la tratamentul cu ramipril , în timp ce asocierea de Tekturna și ramipril a prezentat o incidență mai mică a tusei ( 1, 8 % ) , comparativ cu ramipril ( 4, 7
Ro_1031 () [Corola-website/Science/291790_a_293119]
-
și în cazul utilizării inhibitorilor enzimei de conversie , telmisartanul și alți antagoniști ai receptorilor angiotensinei II , sunt aparent mai puțin eficace ca antihipertensive la pacienții de origine africană decât la cei de altă origine , posibil datorită reninemiei scăzute la pacienții hipertensivi de origine africană . Alte precauții Ca în cazul oricărui alt medicament antihipertensiv , scăderea excesivă a tensiunii arteriale la pacienții cu cardiopatie ischemică sau boală cardiovasculară ischemică poate determina apariția unui infarct miocardic sau a accidentului vascular cerebral . 4 4. 5
Ro_819 () [Corola-website/Science/291578_a_292907]
-
globală a evenimentelor adverse raportată în cazul administrării telmisartanului ( 41, 4 % ) a fost comparabilă cu cea în cazul administrării placebo ( 43, 9 % ) . Reacțiile adverse prezentate mai jos au fost centralizate din toate studiile clinice care au inclus 5788 de pacienți hipertensivi tratați cu telmisartan . Reacțiile adverse au fost clasificate în funcție de frecvența lor de apariție utilizând următoarea convenție : foarte frecvente ( ≥1/ 10 ) ; frecvente ( ≥1/ 100 și 1/ 10 ) ; mai puțin frecvente ( ≥1/ 1000 și < 1/ 100 ) , rare ( ≥1/ 10000 și <
Ro_819 () [Corola-website/Science/291578_a_292907]
-
și în cazul utilizării inhibitorilor enzimei de conversie , telmisartanul și alți antagoniști ai receptorilor angiotensinei II , sunt aparent mai puțin eficace ca antihipertensive la pacienții de origine africană decât la cei de altă origine , posibil datorită reninemiei scăzute la pacienții hipertensivi de origine africană . Alte precauții Ca în cazul oricărui alt medicament antihipertensiv , scăderea excesivă a tensiunii arteriale la pacienții cu cardiopatie ischemică sau boală cardiovasculară ischemică poate determina apariția unui infarct miocardic sau a accidentului vascular cerebral . 15 4. 5
Ro_819 () [Corola-website/Science/291578_a_292907]
-
globală a evenimentelor adverse raportată în cazul administrării telmisartanului ( 41, 4 % ) a fost comparabilă cu cea în cazul administrării placebo ( 43, 9 % ) . Reacțiile adverse prezentate mai jos au fost centralizate din toate studiile clinice care au inclus 5788 de pacienți hipertensivi tratați cu telmisartan . Reacțiile adverse au fost clasificate în funcție de frecvența lor de apariție utilizând următoarea convenție : foarte frecvente ( ≥1/ 10 ) ; frecvente ( ≥1/ 100 și < 1/ 10 ) , mai puțin frecvente ( ≥1/ 1000 și < 1/ 100 ) , rare ( ≥1/ 10000 și
Ro_819 () [Corola-website/Science/291578_a_292907]
-
și în cazul utilizării inhibitorilor enzimei de conversie , telmisartanul și alți antagoniști ai receptorilor angiotensinei II , sunt aparent mai puțin eficace ca antihipertensive la pacienții de origine africană decât la cei de altă origine , posibil datorită reninemiei scăzute la pacienții hipertensivi de origine africană . Alte precauții Ca în cazul oricărui alt medicament antihipertensiv , scăderea excesivă a tensiunii arteriale la pacienții cu cardiopatie ischemică sau boală cardiovasculară ischemică poate determina apariția unui infarct miocardic sau a accidentului vascular cerebral . 26 4. 5
Ro_819 () [Corola-website/Science/291578_a_292907]