381 matches
-
doarmă. S-a simțit dintr-odată nerăbdătoare să ajungă acasă și fericită că nu mai avea mult de mers. Își dorea un duș lung, rece, un adevărat duș, american, cu jet puternic de apă care să-i curețe praful și jegul din păr și de pe față, și s-o Învioreze. În loc de așa ceva, va trebui să stea sub picăturile zgârcite ale dușului ei improvizat cu un furtun și cu o stropitoare. Apa scursă pe țeava subțire care stătuse la soare avea să
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
dinainte. Domnul Popa își trecu preocupat arătătorul printre degetele de la picior. Miroase a oțet. Un amestec ciudat de oțet și pipi și transpirație. Domnul Popa băgă degetul în gură - nici un gust. Acestea sunt unghiile lui, intrate în carne, cu puțin jeg la colțuri. Nevastă-sa îi explicase o dată, demult, că nu trebuie să-ți tai colțurile ungiilor, pentru că vor intra în carne. Atunci, domnul Popa crezuse că e prea târziu să se schimbe. Acum știa că niciodată nu e prea târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
care nu se ridica În aer cu una cu două, ci doar dacă nu aveai altă treabă de făcut și te apucai să sufli În perdele sau să dai cu mâna pe luciul mobilei. Atunci praful se răzbuna, pojghița de jeg care-l proteja se spărgea ca o coajă de ou, ca o ciupercă, și toată această mâzgă uscată se ridica În aer, răspândindu-se asemenea unui abur scos de o locomotivă prin toate ungherele casei. Se răzbuna atunci și praful
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
bântuiau la fiecare sfârșit de lună Își aveau izvorul În grămada de boarfe mucegăite și pline de păianjeni ce putrezea sub pat... Noaptea demonii căutau murdăria. Unde vedeau un pic de apă sau un loc umed sau un pic de jeg, Își Îmbăiau trupul plin de bube. Tăvălindu-se prin praf și murdărie, ei căutau să simtă cât mai bine păcatele și slăbiciunile firii omenești. Probabil că acestea le ofereau o supremă delectare. Faptul că fostu-i soț Îi apărea mereu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
bancă sunt așezați un bețivan și o zdrențăroasă pe care toți ceilalți încearcă de zor să nu-i observe. Sau să-i miroasă. Ăștia doi nu-s tineri și poartă haine de-aruncat. Curg ațele din bulendrele lor întărite de jeg și pătate. Zdrențăroasa are în picioare teniși prea largi, fără șireturi. I se zărește părul încâlcit, strivit sub plasa unei peruci ale cărei fire de plastic sunt cenușii și dure ca sârma de oțel. Bețivul poartă o cagulă maro tricotată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
haine, am dat peste crinoline și togi. Peste chimonouri și kilturi. Peste cizme și peruci și armuri. Fiindcă doamna Clark a tăiat cablul mașinii de spălat, toate hainele pe care le-am adus cu noi put din cauza transpirației și a jegului. Fiindcă domnul Whittier a stricat centrala termică, în clădire e tot mai frig. Așa că am început să purtăm tunici și saronguri și jachete. Brocarturi satinate și catifele. Pălării de pelerini cu catarame de argint. Mânuși de piele albă lungi până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
să o ascundă sub vorbăria nesfîrșită. CÎnd am ajuns la prăvălie, cerșetorul mi-a aruncat o privire plină de Îngrijorare. — Haideți, intrați. Aceasta e librăria tatălui meu, căruia vreau să vă prezint. Cerșetorul s-a chircit Într-un mănunchi de jeg și de teamă. — Nu, nu, În nici un caz, pentru că nu sînt prezentabil, iar acesta e un stabiliment respectabil; am să vă fac de rușine... Tata se ivi În ușă, Îl examină rapid pe cerșetor și apoi mă privi pieziș. — Tăticule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
Ușa a cedat precum lespedea unui mormînt, cu un scîrțîit brusc, exhalînd suflul fetid și viciat al interiorului. Am Împins-o spre Înăuntru, dezvăluind un culoar ce se adîncea În Întuneric. Aerul duhnea a Închis și a umezeală. Volute de jeg și de praf Încununau colțurile tavanului, atîrnînd ca niște fire de păr alb. Dalele crăpate ale pardoselii, erau parcă acoperite cu o mantie de cenușă. Am zărit ceva ce părea a fi niște urme de pași care pătrundeau În apartament
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
chiar Cristina, îl vânduse pe vreo trei sticle de vin, dar dădea bine s-arate cât de macho e hombre-al nostru, îi întărea faima de scriitor cu vână. Nu i-ar fi căutat nimeni nici plătit prin hainele strălucind de jeg și scorțoase. Mergeam la Anatol, dar parcă n-aș fi avut nici un chef să-l găsesc acasă, după cum n-aveam nici o tragere de inimă să rămân la el. Nu reușeam să mă opresc din mers, mă purtau picioarele, fredonam o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
cărora se citea neîncrederea În privința motivelor care ne aduseseră Într-un asemenea loc. Toată ziua nu făceam decât să sucim camerele video și să apăsăm pe butoanele aparatelor de fotografiat Îndreptate către vagabonzii care puțeau teribil a băutură și a jeg. După patru zile de lucru În mijlocul lor, am ajuns să distingem mai multe tipuri de vagabonzi. Noi Îi Împărțeam În patru categorii: veteranii, copilașii, docilii și durii. În categoria veteranilor intrau cei atât de bătrâni, că de-abia se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
credeați că o să mai tac? Să mai suport? Țip; sunt și nebună, acum, după mintea voastră! După sexul vostru! Pentru că judecați cu pula! De cum intru în Pensiune, vă năpustiți asupra mea ca niște dulăi în călduri!V-a sosit cățeaua, jeguri ordinare ce sunteți! Dacă am tăcut, ani de-a rândul, ați crezut, poate, că am făcut-o dintr-un sentiment de vinovăție? Sau de teamă? Nu dau doi bani pe toată Stațiunea, cu Magistrat, cu Romancier, cu Actor cu tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
lor, unită pe atunci... Discordia continuă și astăzi. Ei spun că din cauza principiilor artistice și etice diferite! După fiecare escapadă, Balerina se întorcea la mine, pentru că, de fapt, toți patru trăiau din banii mei. Se făceau că nu știu. Niște jeguri. Acum își dau aere... ROMANCIERUL. Dobitocenia Caravellei este evidentă. Femeie publică; am umblat după ea fără să mă omor cu dorința, a fost mai mult o experiență. Crede, acum, că toată Stațiunea este la picioarele ei. Când vânturam, noaptea, străzile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
era cu desăvârșire pustie. Muște bâzâiau în aer. Într-o colivie galbenă care se afla pe tejgheaua cu picioare strâmbe, un papagal căruia îi atârnau penele stătea pleoștit pe stinghie. Tablouri vechi, reprezentând scene militare, atârnau pe pereți, acoperite de jeg și de pânze din fire groase de păianjen. Pe toate mesele de tablă, și în fața lui Rambert însuși, se uscau găinați a căror origine și-o explica greu până ce, dintr-un colț întunecos, după un pic de forfotă, se ivise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
și noi pe tine, nu mai poți trăi fără noi, sîntem, crezi, victimele tale, oricum eu trăiesc tot mai anapoda, unii cred că tot mai onorabil? Chestia asta cu onoarea, alt sos! Dacă nu ai onoare, vezi, Doamne, ești un jeg, cîtă onoare au cei mai mulți dintre mai-marii noștri, ai lumii? Ei sînt cool, strălucesc, Berg, și te arată cu degetul, nici nu te văd, dar arată spre tine, știu că ești undeva, acolo, jos, mișunînd cu alții după hrană, după femei
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Dar Jesper? Frumoși fuseseră amîndoi! Nedespărțiți, Într-o vreme! Castor și Pollux În vremuri nepotrivite eroismului; pentru cine, pentru ce aveai să te mai lupți acum, Într-o lume lipsită de mari idealuri, dar mai plină ca oricînd de mizerie? Jeg, cum zicea Jesper, chiar dacă nu era cel mai Îndreptățit; josnicia cuprinsese, ca un mîl, aproape totul; o imensă baie de nămol, Într-un lazaret nemărginit; de unde să Înceapă cei doi eroi-neeroi să deschidă măcar o cărare? Poate Hercule, care rînise
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
o binecuvântată stare de sațietate. Lasă-mă să-mi pun o întrebare. Dacă la comerț și la primării erau femei cu experiență de shopping, tot așa părăginite arătau toate? La fel de jegoase? Mă întorc în sat. E drept, acolo nu e jeg. Bălegarul de pe ulițe este natural. Îmi amintesc de un franțuz de la Sorbona venit la o școală de vară de filosofie în Bucovina. Ieșeam de la Agapia. Pe șosea, pe linia continuă, o vacă se bălega alene. Șoferul a oprit autocarul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
bun cu Nicole Paulescu. Ele m-au preluat, borțoșică așa cum eram în ’78, când am ajuns la Liceul de Textile. M-au învățat rezistența prin solidaritate cu circuit închis și m-au protejat, cu burta mea rotundă cu tot, de jegul acelei lumi. Direcțiunea îmi repartizase ore de la 7,30 la 10,30 dimineața și de la 17,30 la 19,30 seara. Schimbam două tramvaie de la garsoniera noastră închiriată din Bucur Obor. Eram în marș patru ore pe zi. Iarna mergeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Însă, după două luni, e așa de plăcut să vezi că oamenii se bucură să te întâlnească și se simt bine cu tine. Știu cât de mari sunt rivalitățile lor, cât suferă Jeff și cât or suferi și ceilalți. Ce jeg e și aici! Dar acest jeg e un parfum față de sconcsul nostru. Da, mi-a fost dor de mama, de Andrei, de Adi. Dar hotărât, mă simt foarte bine aici. Nu îmi amintesc nici un mediu de lucru, niciunde, niciodată unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de plăcut să vezi că oamenii se bucură să te întâlnească și se simt bine cu tine. Știu cât de mari sunt rivalitățile lor, cât suferă Jeff și cât or suferi și ceilalți. Ce jeg e și aici! Dar acest jeg e un parfum față de sconcsul nostru. Da, mi-a fost dor de mama, de Andrei, de Adi. Dar hotărât, mă simt foarte bine aici. Nu îmi amintesc nici un mediu de lucru, niciunde, niciodată unde să mă fi simțit mai în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Împreună avem însă ideea că asta ar cam trebui să se întâmple. Mă simt ciudat. Am citit azi un editorial al CTP-ului (probabil în România o să citesc New York Times). Sinistru. O nebunie supărată foc, plină de adevăruri de tot jegul. Ce am mai deschis, la fel. Nu știu de ce, uneori mă simt invadată, ca și când aș plonja înapoi la sursele tuturor depresiilor mele. Ioana îmi scrie că organizațiile de femei se dezbină. Andrei, că studenții citesc tot mai puțin. Doar mama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Cândva, mai încolo, când mă săturasem până la greață de orice funcție și îmi luam certificate medicale ca să nu mă ia la CC al UTC sau în alte părți, le-am spus prietenilor mei că mi-e așa de silă de jegul de viață pe care îl duceam noi în comunismul multilateral dezvoltat, încât eu mă retrag la mănăstire. Poate așa scap de toți activiștii, securiștii și informatorii din patria noastră. Și de orice funcție de conducere. Ei au râs și mi-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Mengele, de după nori, capete negre de heruvimi, cu nasul mânjit cu polen, se ițeau curioase. Când trecea Ea. Fanții de mahala din pitoreasca galerie a lui Miron Radu Paraschivescu invadară străzile Brăilei. Își întorceau pe dos hainele stilizate, expunând privirilor jegul istoric duhnind a libertate anatomică în explozia opulențelor carnale de ambe sexe pe care străluceau belciuge și lanțuri cu totul și cu totul de aur. Când trecea Ea. Anatemizată de umbră, scuipată de ploaie, ocolită de câini, asaltată de priviri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
ieftine că aici. În zone nici chiar atat de depărtate de centru. Cu o sută cincizeci cumperi ceva frumos. - Asta-i mai bine de două sute canadieni. - Da, dar eu câștig americani. Și pe aici, cu jumătate de milion, cumperi un jeg... - Mda, poate că investiție... - Când te hotărăști dacă vii în State? Ai mei îmi oferă green card-ul. Îți aranjează și ție. - Să-mi dau examenul, văd eu pe urma... - Ce zici de casă? - Ne mai gândim. - Atunci îmi iau
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
urechi, plouau ochii tiviți cu cărbune răcit din focul străvechi coborâtor din stele și-n glasul lor cel hârâit se-nvolbură cenuși ce-i dibuie cu-apucături de hiene. curg visele din ei, mirosul îi hrănește, frumoși sub pojghițe de jeg ei bat în ape verzi de jad ca zeii tăcuți, misterioși, senini, ce taina-și poartă-n zâmbetul strivit și-n trupul ca un ascuțit meteorit căzut direct în miezul grabei noastre. ei sunt doar cerșetorii fără de noroc lovind în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
mă face să nu mă atragă o vacanță la Vama veche, loc de refugiu pentru amatorii (sinceri) de natură frustă, dar, poate, și pentru snobi. Ca să nu mai spun că nu m-am visat, niciodată, trăind printre hippies, plin de jeg și de flori. La urma urmei, gestul lui Orfeu de a întoarce capul, la ieșirea din Infern, în speranța că o va vedea pe Euridice, nu-i anunță, oare, pe toți romanticii de mai tîrziu? Dragostea, neconsolată, a cântărețului trac
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]