1,303 matches
-
din suspine, de dor fără asemănare! Că mi-am brodat înțelepciune pe frunze, du-le între stele! De-ar fi să facă o minune, îngeri, cu gândurile mele! CURCUBEU DE FRUNZE În curcubeu se ridică frunze către Cer, când vremea lăcrimează pe Toamna-giuvaier. Culoare și strălucire pun în agate, să le dea prețuire între nestemate. Luna își așterne raze reci de lumină, pe pomi îngălbeniți din crâng și din grădină. Sufletul mi se frânge de-a lor rătăcire și de jalea
POEME AUTUMNALE de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1423 din 23 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1416750160.html [Corola-blog/BlogPost/371860_a_373189]
-
Siberii înghețate Vijelioase și-austere, Prin taigale grizonate Înzăpezite și mizere, Printre lacuri glaciare Ce emană frig, durere, Se prelinge-o umbră ștearsă Pogorâtă dintre ghețuri, Un bărbat cu barba deasă Se preumblă printre cețuri. Plânge sufletul într-însul, Plânge lăcrimând amarnic, El bufonul, el învinsul - Cu destin fatal slugarnic. Părăsit de lumea toată Și uitat de-a lui iubită, Bântuie din poartă-n poartă - Blestemând o grea ursită. Nu-l iubește Catalinca - Fata lui Ivan pescarul Și cu votca rus-palinca
AMOR SIBERIAN de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1431271112.html [Corola-blog/BlogPost/368035_a_369364]
-
teacă, o desprinse de la brâu, aruncând-o soldaților. - Zici că nu știi să te lupți cu sabia? mai întrebă căpitanul, apucându-l de nas pe Mărțișor. Că ești prost, văd! Dar ceva karate știi? Jiu-jitsu? - Ce sunt alea? întrebă Mărțișor, lăcrimând de durere că-l strângea de nas. - I-auziți, bă, ce sunt alea? zise căpitanul către soldați, care izbucniră în hohote de râs. - Uite, bă, ce este! mai zise căpitanul, răsucindu-i o mână lui Mărțișor. - Stai dom’ le, că
MĂRŢIŞOR-11 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1496 din 04 februarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1423080769.html [Corola-blog/BlogPost/375966_a_377295]
-
căzând din nori Cu ochii-nlăcrimați de dor Și-n patul presărat cu flori Cu-alint să le aduci ușor! De versul tău și liliacul A înflorit de multe ori Cu muzele-a oftat săracul Și-n pat și-a lăcrimat din flori... Și ce contează că se duce 'N clepsidr-al nisipului fir? Versul tânăr ți-e și-i dulce Iar tu lui îi rămâi pair! Mai rupi din ceruri câte-o stea Și-o lași pe pernă așezată Când muza
OMAGIU de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1470 din 09 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1420833208.html [Corola-blog/BlogPost/350046_a_351375]
-
ea cu grijă să ocupe locuri bune, în față. Eee, se cunoaște ziua bună, adaptă el un vechi proverb la situația dată. Așteptă până autocarul a demarat, făcu semne cu mâna ca în filmele cu soldați care pleacă la război, lăcrimă puțin și, gata, la slujbă, deoarece pe piața asigurărilor apăruse, dură, concurența. „Fetele mele” perfect indiferente la semnalele trimise de tati, mai sporovăiră câte ceva, forfecară puțin pe acei pe care-i cunoșteau și acum erau tot în autocar, observară că
EXCURSIA DE DOCUMENTARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1384 din 15 octombrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1413360445.html [Corola-blog/BlogPost/383685_a_385014]
-
camion, cusute cu sârmă; șapca soioasă și cârpită îi stătea anapoda, parcă i-o așezase cineva cu furca; de sub cozorocul șepcii răsărea sprâncenele ca niște aripioare de fluture; obrajii uscați erau numai vânătăi, iar ochiul stâng, umflat ca o ceapă, lăcrima des.» (p. 40). (5) În Bețivul (pp. 61 - 68), ori, mai bine spus, în interesanta „povestire a pseudobețivului“, vocea auctorială se ivește „prin transfer“ de la eroul panoului central al schiței (evident, fără tangență cu personajul Victor Petrini din Cel mai
POETUL MIRON ŢIC ŞI PROZATORUL NICOLAE ŢIC de ION PACHIA TATOMIRESCU în ediţia nr. 2353 din 10 iunie 2017 by http://confluente.ro/ion_pachia_tatomirescu_1497087337.html [Corola-blog/BlogPost/370606_a_371935]
-
un ceas și mă fac scrum când bolți de ceruri mi se lasă grele și mă propag ca un ecou prin timp în sunetul făcliilor de stele. Sunt răstignit de propriu meu destin și-n volbura luminii de sub pleoape îmi lăcrimează ochii-a rugăciune când, iarăși, Doamne, mi Te simt aproape ! Referință Bibliografică: ÎMI LACRIMEAZĂ OCHII-A RUGĂCIUNE / Elena Glodean : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1944, Anul VI, 27 aprilie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Elena Glodean : Toate Drepturile
ÎMI LACRIMEAZĂ OCHII-A RUGĂCIUNE de ELENA GLODEAN în ediţia nr. 1944 din 27 aprilie 2016 by http://confluente.ro/elena_glodean_1461739650.html [Corola-blog/BlogPost/380665_a_381994]
-
ne desfătăm, numai că noi nu vrem să ne dăm seama de asta, căci dacă am vrea, chiar mâine tot pământul ar fi un rai.” Vorbele lui sunau atât de ciudat și cu atâta hotărâre, încât toată lumea se minuna și lăcrima înduioșată. Adeseori veneau prietenii să ne vadă. “Dragii mei, îi întâmpina el, zău, nu știu prin ce m-am făcut vrednic de dragostea voastră... Cum am putut să n-o văd până acum și să n-o prețuiesc cum se
CEL MAI PROFUND FRAGMENT DIN ISTORIA LITERATURII EPICE UNIVERSALE de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2107 din 07 octombrie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1475843247.html [Corola-blog/BlogPost/350249_a_351578]
-
bucurie: “Câtă slăvită frumusețe a răspândit Dumnezeu în jurul nostru: păsărele, copaci, pășuni, seninul cerului, numai eu am trăit în ticăloșie, numai eu am pângărit totul și n-am știut să văd frumusețea și slava!” “Prea multe păcate iei asupra ta”, lăcrima biata mamă. “Măicuță dragă, lumina vieții mele, nu plâng de obidă, ci de bucurie; vreau să mă simt vinovat în fața tuturor, fiindcă nu sunt destoinic să-i iubesc mai mult și nici nu știu să-ți lămuresc ce simt. Dacă
CEL MAI PROFUND FRAGMENT DIN ISTORIA LITERATURII EPICE UNIVERSALE de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2107 din 07 octombrie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1475843247.html [Corola-blog/BlogPost/350249_a_351578]
-
Dume Publicat în: Ediția nr. 2348 din 05 iunie 2017 Toate Articolele Autorului .................................... am târât după mine invidii am furat și sechestrat sentimente am ucis din priviri câteodată am și iubit când mi-am adus aminte de mine Dumnezeu a lăcrimat acum stăm amândoi între două drumuri și ne privim... Referință Bibliografică: țipătul umbrei / Teodor Dume : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2348, Anul VII, 05 iunie 2017. Drepturi de Autor: Copyright © 2017 Teodor Dume : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau
ŢIPĂTUL UMBREI de TEODOR DUME în ediţia nr. 2348 din 05 iunie 2017 by http://confluente.ro/teodor_dume_1496669541.html [Corola-blog/BlogPost/371828_a_373157]
-
În cameră se lăsă o tăcerea mormântală. Plutea o tristețe, căreia numai cei implicați puteau să-i măsoare intensitatea. Ana se întoarse cu spatele să nu fie văzută cum o podidise lacrimile. Plângea cu sughițuri. Până și Cristina începu să lăcrimeze, cu toate că știa cum se va sfârși relația sa cu George încă de la început. Bărbații și-au luat la revedere de la fete, părăsind camera, rugându-le să nu-i conducă. Să le rămână treze doar amintirile a câtorva zile frumoase de
ANA, FIICA MUNTILOR, ROMAN; CAP. XIII PART. A II A de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1125 din 29 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_c_stan_virgil_1390980991.html [Corola-blog/BlogPost/347726_a_349055]
-
tot zice - că-i puțin. FLOAREA: (îl sărută pe Gheorghe) Dacă Dumnezeu te ține, Să mai bei zeci de clondire; Și-o să-ți duci viața-n bufet, Trăind printre tineret... (Ața măi!) Gheorghe-al meu este poet. Și ne cântă lăcrimând, Iar eu stau și mi-l ascult, Că mi-l iubesc foarte mult. GHEORGHE: Fraților, săvă urez... De-aia joc și mă distrez: Ce-am avut și ce-am pierdut? De-asta-n viață beu și cânt!... Preț pe bani să nu
CINE MĂ ŢINE PE MINE de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 435 din 10 martie 2012 by http://confluente.ro/Cine_ma_tine_pe_mine_marin_voican_ghioroiu_1331444937.html [Corola-blog/BlogPost/354783_a_356112]
-
toate acestea, poate înfățișa? Iar liniștea morții îmi întuneca gândul prea frânt... A răsărit apusul zilelor din urmă.. E clipă când apare un alt început al vieții, un alt destin... Ce glas nobil e-n strigatul lui speriat de reîntoarcere! Lăcrimând, se zbate în disperarea eternității... Ce nepăsare arde în omul din mine iubitor de avânt! Și stau fără teama, și-mi îndemn gândul frânt să viseze... Citește mai mult MĂDĂLINA - ANDREEA STAN (Comanesti / Bacău) - PREMIUL ÎI la Concursul Internațional „MEMORIA
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/ion_n%C4%83lbitoru/canal [Corola-blog/BlogPost/379428_a_380757]
-
toate acestea, poate înfățișa? Iar liniștea morții îmi întuneca gândul prea frânt...A răsărit apusul zilelor din urmă.. E clipă când apare un alt început al vieții, un alt destin...Ce glas nobil e-n strigatul lui speriat de reîntoarcere!Lăcrimând, se zbate în disperarea eternității...Ce nepăsare arde în omul din mine iubitor de avânt!Și stau fără teama, și-mi îndemn gândul frânt să viseze...... XXIV. DANIELA OATU (VASLUI)- PREMIUL ÎI LA CONCURSUL INTERNAȚIONAL „MEMORIA SLOVELOR”, EDIȚIA A II
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/ion_n%C4%83lbitoru/canal [Corola-blog/BlogPost/379428_a_380757]
-
Cristos, a biruit moartea cu moarte pe moarte călcând. Mi-e dor de veșnicie în sensul că de atâtea ori, în meditațiile mele, stau singur și mă trezesc visând, vorbind în duhul meu cu Domnul Isus. Ochii încep să-mi lăcrimeze și parcă tânjesc după starea aceea de dincolo, din glorie. Nu sunt un fatalist, nici un pesimist. Aș dori să mai trăiesc mult, pentru o singură motivație: să merg să spun oamenilor despre Dumnezeu. E singurul lucru pe care vreau să
VIETI TRANSFORMATE de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 346 din 12 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Interviu_mihai_sarbu_vieti_transformate.html [Corola-blog/BlogPost/351221_a_352550]
-
timpul nu a mai avut răbdare” cu istoricul Gheoghe Buzatu”. Câțiva mari români l-au chemat la o masa rotundă a Adevărului: Nicolae Iorga, Mareșalul Ion Antonescu, Florin Constantiniu... și atunci; „În fața morții, neclintit,/ N-aveai ce o ruga,/ Ai lăcrimat și i-ai zâmbit/ Ca și la nunta ta”. La 20 mai 2013, România a suferit o pierdere ireparabilă! Rememorez câteva mesaje relevante prin care, cei care i-au apreciat principiile, cunoașterea, demnitatea și sacrificiul îl regretă în fiecare clipă
Bastonul de Mareşal al Istoriei Românilor by http://uzp.org.ro/bastonul-de-maresal-al-istoriei-romanilor/ [Corola-blog/BlogPost/93911_a_95203]
-
Pin, publicat în Ediția nr. 1214 din 28 aprilie 2014. mă uitasem treceam pe lângă mine străin închipuiam mâini ele cu sete mă sfâșiau de setea unei linii a vieții ce tot flămânzea în deșert izbeam cuvintele de oameni până mă lăcrimau vânătăile pereților deschideam ochi ei albaștri de neuitare mă picurau a spinare de cal băteam a o inimă ea sângera se zbătea ca și cum ar zbura dintr-o piatră de piept în uitare de zbor înverzit iubeam și iubirea-mi colinda
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/vasile_pin/canal [Corola-blog/BlogPost/361053_a_362382]
-
născut întro floare smulgea păduri marea smulgea ca să dea de uscat te iubeam ... Citește mai mult mă uitasem treceam pe lângă minestrăinînchipuiam mâini ele cu sete mă sfâșiaude seteaunei linii a vieții ce tot flămânzea în deșertizbeam cuvintele de oamenipână mă lăcrimau vânătăile pereților deschideam ochi ei albaștri de neuitaremă picuraua spinare de calbăteam a o inimă ea sângera se zbătea ca și cumar zburadintr-o piatră de piept în uitare de zborînverzitiubeam și iubirea-mi colinda ca un lupnăscut întro floaresmulgea păduri
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/vasile_pin/canal [Corola-blog/BlogPost/361053_a_362382]
-
la prima sa apariție publică, în postura de autor, în același edificiu de cult. Aproape că a citit de pe carte deși, în mod sigur, își pregătise cuvântul! Îi tremura vocea și tremura cartea în mâini, iar ochii aproape că-i lăcrimau când exprima, convingându-ne: "Marilena Velicu este o femeie frumoasă, exuberantă și tonică, pe care o îndrăgești la prima vedere... Iubirile ei tind să atingă absolutul. De aici și ușoara notă de tristețe și zădărnicie ce se desprinde uneori, din
CĂLDURA POEZIEI ÎN ARŞIŢA VERII de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Caldura_poeziei_in_arsita_verii.html [Corola-blog/BlogPost/366937_a_368266]
-
înseamnă viață în jurul meu, de la firul ierbii, până la păsările cerului... cu ele, adesea mă îngân; de la pruncul din leagăn, până la moșneagul cu dalbe plete și băbuța sprijinită în baston. Toate aceste frumuseți dăruite nouă de bunul Dumnezeu, mă fac să lăcrimez, lacrimi de fericire, de astă dată! Plâng, când mă rog. Plâng prea mult?! Poate! Dar mă simt mai bine după ce mă eliberez, căci lacrimile, ele îmi spală sufletul”, mărturisește interpreta Maria Șalaru. Iată cum a ajuns ea să exemplifice faptul
MARIA ŞALARU. ÎMPREUNĂ CU MELODIILE EI, PAHARUL DE COTNARI E VAST de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 920 din 08 iulie 2013 by http://confluente.ro/_maria_salaru_ce_merita_suf_aurel_v_zgheran_1373284283.html [Corola-blog/BlogPost/357189_a_358518]
-
au tot cocoțat lichelele pe umeri, Ei fluturându-și fracul, noi mirosind un os, Și-atâta sunt de mulți, că nici un poți să-i numeri! Așa îmi plânge sufletul, cântându-și doina A mea și-a milioanelor de frați! Îmi lăcrimează-n gene, și-n toamna asta, moina, Cărarea înzlotându-mi -se-n mersul spre Carpați. Se-ngroașă gluma, se-nghesoaie frica, Se ghemuiește paradisul amintirii mele, Sardonic, parcă urlă .... POETULUI FEMEII Ți-ai construit destin din nuri apetisanți Și judeci fără milă ce
VERSURI (4) de DANIELA POPESCU în ediţia nr. 1914 din 28 martie 2016 by http://confluente.ro/daniela_popescu_1459160337.html [Corola-blog/BlogPost/365988_a_367317]
-
de sacrificarea porcului în ogradă. Onoarea de a gusta nu doar odată ci chiar de două ori din urechea porcului Grigore, cu care apucase de fapt să se împrietenească înainte, îi e fatală bietului William. Nu reușește să înghită șoriciul, lăcrimând ca un copil care refuză convertirea la canibalism, sub privirile amuzate ale maramureșenilor contrariați. Sunt multe pasajele de acest gen, care fac deliciul cititorului, răspândite generos pe tot parcursul volumului de 300 de pagini, dar ar fi păcat să le
Drumul fermecător, cronică la cartea Along the Enchanted Way – A story of Love and Life in Romania, autor William Blacker by http://uzp.org.ro/drumul-fermecator-cronica-la-cartea-along-the-enchanted-way-a-story-of-love-and-life-in-romania-autor-william-blacker/ [Corola-blog/BlogPost/92969_a_94261]
-
copii, sunteți ai mei! Urați-mă, pocnind din bici, Hai, plini de viață, mari și mici, Ca niște-artiști adevărați, Începeți să ne bucurați Cu cel mai strașnic plugușor!” Le-a spus al lor învățător , Emoționat, profund vibrând, În pragul casei, lăcrimând .. Referință Bibliografică: HAIDEȚI, COPII! / Gheorghe Vicol : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2191, Anul VI, 30 decembrie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Gheorghe Vicol : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul
HAIDEŢI, COPII! de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 2191 din 30 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1483089447.html [Corola-blog/BlogPost/383157_a_384486]
-
viața spirituală a artistului cântecul e sculptat, are formă dezvoltată, amplă, se constituie în arhitectură și suport vital. „Pentru mine”, spune însuși maestrul, „cântecul a fost, este și rămâne esența trăirii mele. Cu el m-am bucurat, cu el am lăcrimat... mi-a scos mândrele în poartă, m-a purtat prin lumea toată, mi-a dat un nume; el va rămâne cu-al meu nume când mă voi duce dincolo de lume! Cântecul m-a definit mai bine, m-a legat de
GHEORGHE ROŞOGA, CÂNTEC ŞI SLOVĂ SPOVEDITOARE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1368 din 29 septembrie 2014 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1411967457.html [Corola-blog/BlogPost/341062_a_342391]
-
miros, Privind în sus să nu îmi fie frică, Știind că Domnul meu este Cristos. Îmi amintesc de promisiunea care, Tatăl Preasfânt lăsat-a în Cuvânt, Astăzi zâmbesc și inima-mi tresare, Căci casa mea-i intrată-n legământ. De lăcrimez, e lacrima cea sfântă, Ce din înalt coboară pe pământ, Căci Dumnezeu a luat o trestie frântă Și a făcut-o parte din Cuvânt. Rămâi cu noi, Părinte-al nemuririi, Ai noștri pași condu-i spre porți de har, Să
ÎMI AMINTESC de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 1578 din 27 aprilie 2015 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1430167422.html [Corola-blog/BlogPost/373847_a_375176]