370 matches
-
între ei. Așa că toată familia Byrnes și Greg pleacă spre domiciliul familiei Focker, situat în Insula Focker, denumită așa chiar de către personaje. Începutul e promițător, cel puțin până ce Jack constată că părinții declarați drept avocat și doctoriță sunt niște tipi libertini și foarte excentrici. Mai apar și alte probleme - cu toaleta din confortabilul autobuz dotat de Byrnes cu toate cele necesare, cu fotbalul cam ciudat care se joacă acolo, cu sosul cubanez foarte special, cu lipiciul și câte și mai câte
Agenda2005-11-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/283492_a_284821]
-
Alexandru Călinescu Recitesc, cu aceeași încîntare ca prima oară (și cu aceeași curiozitate cu care, între timp, am „consultat-o" pe sărite), cartea semnată de Marc Lemonier și Alexandre Dupouy, Histoire(s) du Paris libertin (Povestea/Poveștile Parisului libertin, La Musardine, 2003). Autorii prezintă o față pitorească și, într-un fel, secretă a Parisului, plimbîndu-ne prin locuri dispărute, dar și prin locuri și astăzi vii, amestecînd personaje reale (marea majoritate) cu personaje de ficțiune, oferindu
Alte mistere ale Parisului by Alexandru Călinescu () [Corola-journal/Journalistic/6137_a_7462]
-
Alexandru Călinescu Recitesc, cu aceeași încîntare ca prima oară (și cu aceeași curiozitate cu care, între timp, am „consultat-o" pe sărite), cartea semnată de Marc Lemonier și Alexandre Dupouy, Histoire(s) du Paris libertin (Povestea/Poveștile Parisului libertin, La Musardine, 2003). Autorii prezintă o față pitorească și, într-un fel, secretă a Parisului, plimbîndu-ne prin locuri dispărute, dar și prin locuri și astăzi vii, amestecînd personaje reale (marea majoritate) cu personaje de ficțiune, oferindu-ne o sumedenie de
Alte mistere ale Parisului by Alexandru Călinescu () [Corola-journal/Journalistic/6137_a_7462]
-
niciun fel de reținere în a zugrăvi funeraliile lui Ioan Paul II sau în a-l aduce pe scena romanului pe actualul papă de origine germană. Prin ambasadorul nostru la Vatican, Sebastian Saviel (antitradiționalist, avangardist, savuros în umorul său de libertin fără scrupule, subversiv, exhibiționist, clamându-și public libertatea de a se iubi cu un halebardier din garda papală), prietenul său cel mai bun, Edgar Nour află că fostul cardinal Ratzinger, actualul Benedict XVI (Benoit al XVI-lea, cum îi franțuzește numele
Ultimul Papă by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/6718_a_8043]
-
la apogeul Renașterii, printre umbrele mai puțin ilustre dar la fel de fermecătoare ale cunoscuților lui Machiavelli, deghizați în personaje de roman. În plus, Unger ne deschide apetitul pentru talentele de istoric și de poet ale florentinului, precum și pentru picanteriile traiului său libertin ce l-au inspirat ca dramaturg, autor al succeselor comice Mătrăguna și Clizia. Această biografie a lui Machiavelli - completată de prefața domnului Maior, Superpolitica - este o carte ușor de citit, cum aminteam, dar nu lipsește cititorul de bucuria uneori amară
O biografie a lui Machiavelli by Diana Ivan () [Corola-journal/Journalistic/3452_a_4777]
-
perspectiva esteticii chineze clasice este cea care domină discursul lui Mo Yan despre romanul lung, „epopee sublimă, care să cuprindă complexitatea sufletului uman” și despre atributele sale definitorii: lungimea, densitatea, dificultatea. „Trăirea de amplitudine, animată de suflul vital aspru și libertin” pare o exprimare preluată direct din celebrul tratat chinez din sec. 5 al lui Liu Xie, despre Inima literaturii ca sculptare a dragonului. Portretul artistului creator făcut cu secole în urmă de Liu Xie, marcat deopotrivă de daoism și de
Mo Yan, poetica romanului lung by Florentina Vișan () [Corola-journal/Journalistic/2739_a_4064]
-
de-a ajunge la alt rezultat decît cel al unui simbol. Apreciată drept "cel mai curat parlament din istoria României", Piața a întrupat dragostea exasperată pentru libertate. În așa măsură, încît a stîrnit invidia (fie și inconștientă) a "infidelilor", a libertinilor ce utilizează conceptele democratice în chip demagogic: "Libertinul de ieri ori de azi, dezinvolt, ușuratic, sceptic, cu capul în nori, se uită cu aceeași invidie la cuplul, real sau mitic, care a trăit sau trăiește o dragoste unică, o dragoste
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
al unui simbol. Apreciată drept "cel mai curat parlament din istoria României", Piața a întrupat dragostea exasperată pentru libertate. În așa măsură, încît a stîrnit invidia (fie și inconștientă) a "infidelilor", a libertinilor ce utilizează conceptele democratice în chip demagogic: "Libertinul de ieri ori de azi, dezinvolt, ușuratic, sceptic, cu capul în nori, se uită cu aceeași invidie la cuplul, real sau mitic, care a trăit sau trăiește o dragoste unică, o dragoste absolută" (Jacqueline Raoul-Duval: Farmecul discret al adulterului: scenariile
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
ori de azi, dezinvolt, ușuratic, sceptic, cu capul în nori, se uită cu aceeași invidie la cuplul, real sau mitic, care a trăit sau trăiește o dragoste unică, o dragoste absolută" (Jacqueline Raoul-Duval: Farmecul discret al adulterului: scenariile infidelității). Acești libertini sui generis au încercat a nega natura mitică a Pieței Universității, dar, fără voia lor, i-au relevat tocmai această natură, menită a se înscrie în conștiință ca un izvor al unei istorii neîntîmplate. Al unei istorii blocate în potențial
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
unei istorii blocate în potențial. Un izvor paradoxal al idealului activ, irigînd o realitate pasivă, decăzută. Un fenomen cu atît mai semnificativ cu cît exprima putința unei credințe autentice, a unei fidelități patetice în fața vacuității morale, a disponibilității truculente a libertinilor postideologici. Cu atît mai important cu cît opunea unui contingent corupt tabloul unei utopii absolute, mîntuitoare. Două au fost mijloacele prin care libertinii democraturii au acționat împotriva Pieței Universității, pe care o dușmăneau pentru că erau incapabili a-i atinge intensitatea
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
cît exprima putința unei credințe autentice, a unei fidelități patetice în fața vacuității morale, a disponibilității truculente a libertinilor postideologici. Cu atît mai important cu cît opunea unui contingent corupt tabloul unei utopii absolute, mîntuitoare. Două au fost mijloacele prin care libertinii democraturii au acționat împotriva Pieței Universității, pe care o dușmăneau pentru că erau incapabili a-i atinge intensitatea purgatoare: represiunea cu mîna armată, ce a avut loc, prin decizia lui Ion Iliescu, la 13-15 iunie, și represiunea verbală, prin speculația tendențioasă
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
purgatoare: represiunea cu mîna armată, ce a avut loc, prin decizia lui Ion Iliescu, la 13-15 iunie, și represiunea verbală, prin speculația tendențioasă ori de-a dreptul calomnioasă. Ne vom ocupa, în rîndurile de mai jos, de partitura unui atare libertin al răstălmăcirii, care nu e altul decît fostul președinte al Radioteleviziunii Române, dl. Răzvan Theodorescu. Explicabil, acestui oficial al cîrmuirii FSN, "zona liberă de neocomunism" nu-i putea conveni. Drept care încearcă acum, la un deceniu de la evenimentele în cauză, a
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
nesiguranță", cu o "teamă" de troglodiți? De ce să nu socotim - ceea ce ni se pare logic - că fiecare din localitățile țării ar fi putut livra o cotă de aderenți ai Pieței? "Apocalipsa" ne temem că nu e decît o emanație a libertinilor politici, înspăimîntați, ei, că nu vor mai putea pescui în apa tulbure a insatisfacției generalizate, a frustrării obștești. "Popularizarea, mai pretinde dl. Theodorescu, a ucis acele candori, acele utopii sau acele comedii care se spuneau și se proclamau în Piață
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
adevărului și a dreptății. Care au experimentat, prima oară după o jumătate de veac, spiritul civic, ținînd discursuri, cîntînd, agitînd chei și aprinzînd lumînări. Prezentînd Piața Universității ca un pandemonium, dl. Răzvan Theodorescu ni se recomandă din nou ca un libertin cinic, care se joacă cu vorbele. Stilul spectacolului d-sale e postideologic, iar beneficiul d-sale s-a conturat îndată după instaurarea la putere a lui Ion Iliescu, care nu putea numi în fruntea Radioteleviziunii decît un om de încredere
Piața Universității în cheie polemică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17016_a_18341]
-
de noapte. Se pare că oamenii inteligenți au tendința de a ”trăi” mai mult pe zi decât ceilalți. Posesorii unui IQ peste medie tind spre o viață activă și atunci ei se culcă mai târziu. Același studiu susține că oamenii libertini, înclinați spre ateism ar putea fi mai deștepți.
Sex, droguri și nopți pierdute! Dacă faci asta se presupune că ești inteligent by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/62922_a_64247]
-
unui Imperiu vechi clădit mai întâi pe severa virtute romană statuară, despre care scrie în versurile sale, ca săpate în bronz, Horațiu, poetul de curte, însă tot atât de mare cel puțin precum Cântărețul iubirilor ușoare, cel dintâi liric important al Europei, libertin în artă și în purtări, osândit... Livia, soția lui Octavian Augustus, se spune că ar fi fost și o ferventă a misterelor egiptene, zeiței Isis, ființă tiranică, poruncitoare. Și că Ovidiu ar fi fost prea legat de Fabius Maximus în favoarea
Carmen et error by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15752_a_17077]
-
care Livia află că Ovidiu o corupsese și pe Iulia minor, fiica împăratului, încurcând-o cu nobilul Silanus, sfidând legea romană, răzbunarea pătimașei femei nu întârzie. Ea aruncă trăznetul răzbunării, de la înălțimea ei, lovindu-l în plin și pe poetul libertin. Era vorba de un scandal imperial, la care ar fi contribuit și Ovidiu, ca ,,martor" sau complice... Poetul susține că doar a văzut ceea ce nu s-ar fi cuvenit să vadă; ca din întâmplare... Cât trăiește în exil la Tomis
Carmen et error by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15752_a_17077]
-
fi cuvenit să vadă; ca din întâmplare... Cât trăiește în exil la Tomis, zece ani, versurile lui ajung la Roma și sunt mimate în mari spectacole populare. Ca oriunde în lume, pe fondul unor domnii prea severe, spiritul liber, chiar libertin, de obicei triumfă totdeauna. Versurile ovidiene au fost descoperite și pe zidurile de la Pompei, mărturie a popularității sale. La Tomis, el va fi învățat lecția aspră a unei altfel de existențe - revelație târzie. Se va folosi în scenariu și ideea
Carmen et error by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15752_a_17077]
-
Cât despre Demirgian, acest mod de uniune conjugală i se păru original. Deci amândoi luară cîte-o mână a lui Saferian și o sărutară. Modernismul și arhaismul se îmbinau. Cu toată înfățișarea scandaloasă a dialogului, uniunea Demirgian-Sultana nu decurse în modul libertin în care ne-am închipui. "Fata" lui Demirgian nu exista, și Demirgian însuși făcuse paradă de senzualitate, ca să nu se arate mai puțin "modern" decât Sultana, care la rîndu-i arborase cinismul de frică să nu întîmpine rezerve din partea lui Demirgian
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
pentru plombe sau umbla la butoanele de ebonită. Dar nu se putea destinde. I se părea că din clipă-n clipă cătușe automate îi vor cuprinde gleznele și-ncheieturile mâinilor, ca și când s-ar fi așezat într-unul dintre fotoliile-capcană ale libertinilor de altădată, care depărtau picioarele femeii și-i ridicau pubisul, spre deliciul criminal al juiseurilor din umbră. O dată, apăsând pe-un buton, brusc o cascadă de lumină orbitoare se năpustise asupra fetei din scaun, aproape dizolvîndu-i contururile și incendiindu-i
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
iatacurile sale, iar pe cealaltă o mutase în cea mai sigură temniță din Abație: Satul de Clone. Voința Domnului a fost ca fetele să crească fără să afle una de cealaltă. Cea din Satul de Clone excela într-un comportament libertin în timp ce cealaltă, crescută în canoanele stricte ale credinței, era o doamnă desăvârșită. Din păcate însă, clona Mântuitorului a ales să o iubească dincolo de orice rațiune tocmai pe fiica lui Bogumil, și relația dintre ei s-a dezvoltat strâmb din pricina caracterului
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
o putere spirituală atât de mare încât să facă asta singuri, nu prea sunt interesați de religie. Mi se pare greu ca oamenii să caute religia din proprie inițiativă. Kawai: Ar trebui să se înființeze un grup serios. Unul mai libertin, fără reguli: „Când vreți să vă strângeți, veniți aici, după ce se termină, sunteți liberi. Faceți asta de fiecare dată când poftiți.“ Murakami: Eu nu sunt atât de optimist. Numai privind organizația, este de ajuns să-ți dai seama că acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
sau mai puțin psihanalitică după care Emil Codrescu, amantul indecis de la Bălțătești, ar fi un fetișist, un dezamăgit schopenhauerian sau, Doamne ferește, un complexat oedipian, Patraș avansează teza că doctorul e un senzual al imaginației care „ar fi bine primit între libertini“. În loc să gonească, donjuanesc, după ipostaze din ce în ce mai îndepărtate ale „Femeii“, Codrescu se oprește la o singură femeie, căreia îi conferă, pe rând, toate atributele celorlalte, trăind o mie de povești de dragoste în una singură. Imaginația bărbatului transformă dragostea într-un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
groază de timp ca să fiu iar În stare de atac. Biata Maureen, ce bătaie de cap i-am dat! Și ce regresie din partea mea, ce cădere! Devenisem unul dintre cei pe care tata Îi ponegrea În cărțile lui, unul din libertinii care, după el, confundă dragostea carnală cu animalitatea. Mă resemnasem deja, dar nu izbuteam să-l fac pe tata s-o șteargă din cameră, În ciuda tuturor eforturilor lui Maureen, a mîinilor, gurii, sfîrcurilor sînilor convocați la căpătîiul bolnavului! Tata Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
este singurul martor care asistă la această scenă. Caută disperat din ochi un mod de a scăpa, dar nu-l găsește. — Nu te băga, o imploră speriat flaminul. Marcia îl împinge mânioasă la o parte: — Ovidius nu a fost un libertin și nici nu a corupt tineretul cu scrierile sale. — Nu!? întreabă ironic împăratul. Nu! replică ea cu duritate. A fost doar un poet erotic. — Și asta e moral pentru tine? tună vocea principelui. Femeia nu se lasă impresionată de tonul
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]