649 matches
-
numeroase nu-l salvează de la sfârșitul tragic. Medicina timpului nu este în stare să facă față suferinței sale: leziunea traumatică a coloanei vertebrale. Este condamnat la imobilitate deplină. În ciuda suferințelor, reușește să picteze vestitele portrete ale "monomanilor", realizează câteva gravuri, litografii și tablouri reprezentând cai de curse. La sfârșitul anului 1823, starea sănătății artistului se înrăutățește. La capătul puterilor, mai încearcă să picteze luându-și ca model...propria palmă: "Priviți! Ce pictor, ce sculptor a mai reușit să creeze o mână
Théodore Géricault () [Corola-website/Science/306753_a_308082]
-
un calc după cuvântul german "Rechtschreibung" și francezul "orthographe". Alte exemple: "vodopad" (< "voda" „apă” + rădăcina verbului "padati" „a cădea”, după germanul "Wasserfall") „cascadă”; "kolodvor" (< "kolo" „roată” + "dvor" „curte”, cf. germ. "Bahnhoff") „gară”; "kamenotisak" (< "kamen" „piatră” + "tisak" „tipar”, cf. germ. "Steindruck") „litografie”; "neboder" (< "nebo" „cer” + "derati" „a zgâria”, cf. englezescul "skyscraper") „zgârie-nor”. Un exemplu de calc ce nu este cuvânt compus, ci sufixat, este "tvrtka" (< "tvrd" „tare, dur” + sufixul "-ka", cf. italiană "firma") „firmă”. Uneori noțiunea de calc se referă la un
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
german din timpul războiului, vase pentru cult (potir, disc, steluță), cărți religioase, vase din lemn pentru anaforă, trusă de botez și trusă de împărtășanie din lemn, diferite cruci de mână, candele. Pereții pronaosului sunt decorați cu fotografii de epocă și litografii referitoare la biserică și împrejurimile localității, consiliile parohiale sau mitropoliții bucovineni. În naosul bisericii se află stranele originale precum și un analog cu strana la care a cântat Ion Creangă. În afară de muzeul organizat în incinta bisericii de lemn, în orașul Broșteni
Biserica de lemn din Broșteni, Suceava () [Corola-website/Science/329957_a_331286]
-
În 2012 a fost publicată cartea "Světla paměti" pe care a scris-o Zuzana Švabinská, fiica adoptivă a lui Max Švabinský. Švabinský a fost format de Maxmilián Pirner. El a devenit faimos pentru măiestria tuturor tehnicilor grafice: ulei pe pânză, litografie, mozaic, acuarelă, gravură, pastel, cărbune, creion, gravură cu dalta sau mezzotinto (invenție a lui Ludwig von Siegen), vitraliu (în special pentru Catedrala Sf. Vitus din Praga), drypoint, linogravură etc. În ceea ce privește genurile, Švabinský a realizat picturi de toate felurile: portret, peisaj
Max Švabinský () [Corola-website/Science/336071_a_337400]
-
din Tours. Mai multe lucrări ale lui Boulanger sunt păstrate în casa lui Victor Hugo din Place des Vosges, Paris. El a fost ilustratorul mai multor lucrări romantice ale lui Victor Hugo și Alexandre Dumas; a realizat o serie de litografii ciudate pe teme fantastice exploatate de anumiți artiști în această perioadă. "La Ronde du Sabbat" de este singura icoană a acestei tendințe studiate într-un mod precar.
Louis Boulanger () [Corola-website/Science/335311_a_336640]
-
luterană au încercat, în repetate rânduri, să deterioreze statuia. Pentru a o proteja de vandali, autoritățile au instalat o pază militară, iar magistratul orașului a emis o ordonanță care interzicea denigrarea, blasfemierea sau insultarea statuii. După cum se observă dintr-o litografie a lui Karl Koller din secolul al XIX-lea, Statuia Sf. Ioan Nepomuk a fost împrejmuită cu un gard format din pari legați între ei cu frânghii sau lanțuri. Începând din 1862, statuia a fost înconjurată cu un grilaj din
Statuia lui Ioan Nepomuk din Sibiu () [Corola-website/Science/323015_a_324344]
-
Franz Xavier KNAPP (n. 3 septembrie 1809, Tachau - d. 16 septembrie 1883, Cernăuți) a fost un pictor român. este autorul albumului „"Illustrierte Bukowina"” (Bucovina ilustrată) ce conține 18 litografii după acuarelele sale. Knapp este considerat a fi un portretist de marcă, el i-a pictat printre alții pe Silvestru Morariu, Niculae Picu și Iraclie Porumbescu. Opera lui Knapp are o mare valoare îndeosebi datorită faptului că litografiile sale redau
Franz Xavier Knapp () [Corola-website/Science/328892_a_330221]
-
conține 18 litografii după acuarelele sale. Knapp este considerat a fi un portretist de marcă, el i-a pictat printre alții pe Silvestru Morariu, Niculae Picu și Iraclie Porumbescu. Opera lui Knapp are o mare valoare îndeosebi datorită faptului că litografiile sale redau starea localitățiilor din acea vreme, cum ar fi: Suceava, Dragomirna, Cernăuți, Fântâna Albă, Vatra Dornei, Lăpușna, Storojineț, Vama, Putna, etc. Multe din lucrările sale sunt la Viena, deși a avut o mulțime de expoziții la Cernăuți.
Franz Xavier Knapp () [Corola-website/Science/328892_a_330221]
-
al lui Louis David. La atelierul lui Lenoir rămâne doar pentru puțin timp, preferă să studieze copiind la Louvre operele marilor maeștri, în special Rembrandt, Rubens, Tiziano, pictorii spanioli și sculptură greacă.<br> În anul 1822, Daumier execută primele sale litografii, tehnică abia introdusă în Franța, și se bucură de succes. Daumier se angajează la o editură specializată în arta grafică. Dobândește îndemânare în acest domeniu și, între anii 1829-1830, colaborează la revista ""La Silhouette"", una dintre primele publicații săptămânale ilustrate
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
și, între anii 1829-1830, colaborează la revista ""La Silhouette"", una dintre primele publicații săptămânale ilustrate din Franța. Aici îi cunoaște pe caricaturiștii Paul Gavarni (1804-1866) și Henri Monnière (1805-1877), precum și pe scriitorul Honoré de Balzac. Geniul lui Daumier în domeniul litografiei se relevă cu adevărat abia după revoluția din iulie 1830 când, o dată cu abdicarea regelui Carol al X-lea, sub guvernarea lui Ludovic-Filip, înflorește activitatea caricaturiștilor. Epoca este caracterizată de mari frământări politice și sociale, situație care generează un câmp de
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
care îi înfățișează pe câțiva dintre cei mai cunoscuți reprezentanți politici de dreapta, va fi expusă în vitrina revistei începând din luna aprilie a anului 1832 și va avea un imens succes la public. Acest succes reaprinde scandalul iscat de litografia publicată de Daumier cu trei luni în urmă, intitulată "Gargantua", în care este reprezentat regele Ludovic-Filip așezat pe "tron" (în franceză, în limbajul curent, ""trône"" înseamnă și "scaun de closet"). Criticul de artă George Besson descrie astfel această caricatură: „În fața
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
caricaturist. În această perioadă locuiește într-un cartier muncitoresc, pe strada "Saint-Denis" din Paris. Se întâlnește cu artiști fascinați de ideile revoluționare, cum ar fi pictorul Diaz de la Peña (1808-1878) și sculptorul Auguste Préault (1809-1879). Majoritatea timpului Daumier o consacră litografiei, dar - ori de câte ori poate - sculptează și pictează. În anul 1835, au fost adoptate decizii referitoare la limitarea libertății presei. ""La Caricature"" încetează să mai apară; Daumier va începe din acel moment lunga sa colaborare cu revista ""La Charivari"". Deoarece caricatura politică
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
tiraniei Salonului oficial și a autorității juriului acestuia asupra artei. Răsturnarea lui Ludovic-Filip în 1848 și instaurarea celei de-a doua Republici înlesnesc accesul la putere al unora dintre prietenii republicani ai lui Daumier. Pictorul renunță pentru un timp la litografie și se consacră în totalitate picturii. Daumier expune la Salon în anul 1849, unde va mai fi prezent și în anii 1851, 1861 și 1869. Adesea revine în tablourile sale la teme pe care le-a folosit în litografii. Prezintă
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
la litografie și se consacră în totalitate picturii. Daumier expune la Salon în anul 1849, unde va mai fi prezent și în anii 1851, 1861 și 1869. Adesea revine în tablourile sale la teme pe care le-a folosit în litografii. Prezintă avocați, judecători, scene de teatru și scene care înfățișează străzile Parisului: amatori de gravuri, muzicanți ambulanți, acrobați... La începutul anilor 1850, își îndreaptă atenția spre sculptură. Începe să execute o sculptură care va deveni celebră - "Ratapoil" (1850). "Ratapoil" simbolizează
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
închiriază acolo o casă, în care se mută definitiv în anul 1865. Pe 8 februarie 1870, împreună cu Corot, Édouard Manet și Gustave Courbet, Daumier semnează o petiție de protest împotriva asprimii juriului de la Salon. În timpul războiului franco-prusac, continuă să realizeze litografii pentru ""Le Charivari"". În iarna anului 1870-1871, în timpul asedierii Parisului, Daumier și Courbet fac parte din comisia responsabilă de salvarea monumentelor pariziene și a capodoperelor din muzee. Din anul anul 1867 vederea artistului începe să se înrăutățească. În anul 1872
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
anului 1870-1871, în timpul asedierii Parisului, Daumier și Courbet fac parte din comisia responsabilă de salvarea monumentelor pariziene și a capodoperelor din muzee. Din anul anul 1867 vederea artistului începe să se înrăutățească. În anul 1872, aproape orb, realizează ultimele sale litografii și tablouri. În 1877, artistul se găsește într-o situație materială dificilă și i se acordă o rentă de stat modestă. Nu-i va fi dat să profite multă vreme de ea: pe 8 februarie 1879 face o hemoragie și
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
acordă o rentă de stat modestă. Nu-i va fi dat să profite multă vreme de ea: pe 8 februarie 1879 face o hemoragie și moare trei zile mai târziu în casa de la Valmondois. Sculpturi în "Musée d'Orsay", Paris Litografii - Acuarele Picturi Articol extensiv privind viața și opera lui
Honoré Daumier () [Corola-website/Science/315208_a_316537]
-
scrisă se va manifesta prin scrierea de programe de calculator și prin inscripționarea continuă pe circuite integrate: „După cum știm și pur și simplu nu spunem, nici o ființă umană nu mai scrie. [...] Astăzi, scrierea umană reprezintă inscripții arse în siliciu prin litografie electronică [...]. Ultimul act istoric al scrierii se poate să fi avut loc la sfârșitul anilor '70, când o echipă de ingineri de la Intel a proiectat arhitectura hardware a primului lor microprocesor integrat.” (Kittler, "Es gibt keine Software". În: ders.: "Dracula
Friedrich Kittler () [Corola-website/Science/337088_a_338417]
-
de stiinta român, a constituit o grea pierdere pentru astrofizica. Lucrări de referință • "Leș systemes stellaires", "doubles", "amas et leș galaxies", în „Encyclopedie scientifique”, Paris 1931; • "Îndrumări generale cu 24 de hărți practice pentru cunoașterea constelațiilor în observarea fenomenelor cerești", litografia Universității din Cernăuți, 1938; • "Elemente de mecanică cerească", 1941; • "Copernic", 1943; • "L’amas double de Persee et leș mouvements propreș dans la region de cet amas", Paris, 1923; • "Methode nouvelle pour calculer leș orbites des etoiles doubles", 1928; • "Sur leș
Constantin Pârvulescu (astronom) () [Corola-website/Science/307110_a_308439]
-
Camera de comerț și industrie București, Centrul de afaceri România-China) A publicat: A publicat peste 30 de cărți și peste 200 de lucrări în reviste de specialitate și manifestări științifice dintre care: Mașini electrice speciale.Motorul sincron cu reluctanta variabilă,Litografia IPB,București,1979; Motoare sincrone cu magneți permanenți și reluctanta variabilă, Editura Tehnică, București, 1983; Topics în boundary element research. Applications în the analysis and design of electrical machines, Springer Verlag, 1990 (Editor C. A. Brebbia); Motoare sincrone fără perii
Nicolae Vasile () [Corola-website/Science/320769_a_322098]
-
în Olanda, unde după o admirație trecătoare pentru vitalitatea și elocinta expresiva a lui Franș Hals, are revelația lui Rembrandt, a cărui profunzime psihologică a rămas pentru el un permanent punct de reper. În 1879 îi apare primul album de litografii intitulat "Dans le rêve". Lucrează, fără să beneficieze încă de prea multa înțelegere din partea publicului și a criticii. Se bucură însă de admirația și înțelegerea unor prieteni de calitate: colecționări că Bonger, Frizeau, Fayet sau literați că Hennequin, Huysmans, Mallarmé
Odilon Redon () [Corola-website/Science/318325_a_319654]
-
le rêve". Lucrează, fără să beneficieze încă de prea multa înțelegere din partea publicului și a criticii. Se bucură însă de admirația și înțelegerea unor prieteni de calitate: colecționări că Bonger, Frizeau, Fayet sau literați că Hennequin, Huysmans, Mallarmé. Dedicându-se litografiei, la sfatul lui Henri Fantin-Latour, publică mai multe albume ("A Edgar Poe" - 1882, ăn în care prezidează noul Salon al Independenților; "Hommage à Goya" - 1885; Baudelaire: "Leș fleurs du mal" - 1890. Primele și cele mai mari succese ale gravurii sale
Odilon Redon () [Corola-website/Science/318325_a_319654]
-
suprafața foii de hârtie. Imaginea imprimată obținută poartă numele de "stampă" și reprezintă "pozitivul" gravurii. Tiparul adânc reprezintă una dintre cele trei mari categorii tradiționale ale metodelor de imprimare, alături de tiparul înalt (tipar cu zaț, flexografie etc.) și tiparul plan (litografie). În cazul gravurii chimice, clișeul pe care se gravează negativul constă într-o plăcuță metalică, de obicei din cupru sau zinc. Plăcuța este acoperită cu un "vernis", o soluție formată din rășini și un solvent, care nu este atacat de
Tipar adânc () [Corola-website/Science/325048_a_326377]
-
a susținut că nu a fost "influențată" de ei. Cât de mult au influențat-o este evident în faptul că ea a ajuns cel mai aproape de stilul expresionist german în acești ani, în care a produs o serie de zece litografii, numite "Visionen". La 14 august 1924, a aranjat cu Allison Bros., Londra să-și trimită picturile în Africa de Sud. În noiembrie 1924, Laubser a revenit în Africa de Sud și s-a stabilit la "Oortmanspost", ferma familiei. Ea l-a întâlnit pe sculptorul
Maggie Laubser () [Corola-website/Science/337639_a_338968]
-
pictează în aer liber în Santa Baia de Matalobos "Bés de Santa Baia". În 1998 pictează în Madrid seriile "Titania e Brao", un omagiu dedicat verii castiliene, apoi "Pol en Adelán". El execută în afară de acestea lucrări grafice că de exemplu litografii pentru ilustrarea celor cinci texte ale lui Martín Garzo în albumul de artă "El Canto de la Cabeza" sau cele care acompaniază "Itinerarium" lui Egeria, ultima fiind premiată de "Le Monde Diplomatique" cu titlul Cartea Anului. În 2001 realizează o expozitie
Antón Lamazares () [Corola-website/Science/319907_a_321236]