825 matches
-
meiul sau mălaiul. Plinius anume ne spune că «popoarele pontice preferă meiul tuturor celorlaltor mâncări.» Sub numele de popoare pontice el trebuie să fi înțeles cel puțin pe Geți, care se întindeau până pe malurile mării, dacă nu și pe Daci. Naturalistul Aelian din secolul al II-lea d. Hr. după ce arată hrana națională a mai multor popoare spune că: «Meoții și Sarmații s-ar hrăni cu mei.» Potrivit cu aceste notițe aflăm pe timpul lui Attila pe locuitorii indigeni ai Banatului oferind lui
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
exploatează pentru paza sa și a bunurilor sale, Întrucât acestea sunt deosebit de pregnante. Este incoruptibil la orice Încercări ale persoanelor străine, de aceea credința sa față de stăpân a devenit proverbială, prin expresia uzuală Credincios ca un câine-lup. Nu Întâmplător, marele naturalist francez G. Cuvier afirma că cea mai perfectă și folositoare cucerire pe care a făcut-o omul În lumea animalelor este câinele, care i s a devotat cu totul, până la sacrificiu. De fapt, se mai spune că, câinele-lup, pe cât este
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
Acest proces de selecție, care la Început se făcea mai mult Întâmplător, fără o bază științifică, era un prim pas În ameliorare, dar care s-a intensificat de-a lungul vremurilor, devenind un act tot mai conștient al omului. Un naturalist francez spunea că: Fără câine, omul ar fi fost condamnat să vegeteze veșnic În sălbăticie. Câinele l-a făcut pe om să treacă de la starea sălbatică la starea patriarhală. Iar naturalistul Bufon spunea că apogeul primei arte a omului, apropierea
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
epoca primitivă a existat interes din partea omului pentru cunoașterea comportamentului animalelor pe care le vâna sau le creștea pentru hrană și blană. Mai târziu, În lumea civilizată, comportamentul animalelor și păsărilor a făcut obiectul preocupării a numeroși biologi, zoologi, psihologi, naturaliști și alte categorii de oameni de știință, ceea ce evidențiază importanța ce i se acorda acestei probleme. Unii Învățați, printre care Rene Descartes, a susținut că doar omul are o existență psihică, iar celelalte viețuitoare sunt niște automate care se mișcă
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
mecanism acționat de natură. Lipsit de suflet, de inimă, nefericitul și ghinionistul dobitoc mai este oare capabil să sufere măcar? Și chiar de-ar suferi puțin, cum ar putea să-l miște pe însuși regele creației, din vârful piramidei sale? Naturaliștii secolului al XXI-lea i-au dat o lovitură monstruoasă omului piramidal, decretând că arborele vieții, în al cărui vârf a strălucit atâta timp steaua omenirii, este o idee bună de aruncat la haine vechi. Acest arbore este, în realitate
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
se datorează vânătorilor. Unul dintre aceștia, Charles-Georges Leroy, care organiza vânătorile regale de la Versailles și de la Marly, contemporan și tovarăș al lui Diderot, Helvetius, Condillac și Buffon, se bazează pe propriile sale observații pentru a-l contrazice pe un mare naturalist, autor al Istoriei naturale, în ce privește inteligența animalelor. Discipol al lui Descartes, Buffon privește animalele ca pe niște simple automate. Lipsite de gândire și judecată, animalele au, cu siguranță, "conștiința existenței lor actuale, dar nu o au și pe cea a
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
al subsolului moldav, cărbunii de pământ (identificați drept "cărbuni de piatră"), despre ale căror rezerve existente din belșug în apropierea localității Comănești, "pe malul acel gol, înalt și poncișet al Trotușului", aflase încă din 1840, în cadrul Societății de medici și naturaliști din Iași. Fără a intra în detaliile de natură tehnico-geologică asupra resurselor existente și asupra cărora vom reveni, ne limităm a evidenția aici doar avantajele invocate de inginerul montanist în favoarea utilizării "plutitoarei întinderi a râului Siret" pentru transportul cărbunilor către
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
uneia dintre modalitățile de exprimare și de afirmare în epocă a celui care a fost, nu doar publicistul sau geologul (montanistul), ci și fondatorul, dascălul și îndrumătorul învățământului profesional în Moldova, totodată tehnicianul, hidrologul, proiectantul, economistul și urbanistul, apicultorul sau naturalistul, în sfârșit, întreprinzătorul sau industriașul Carol Mihalic de Hodocin. Paleta extrem de largă și de variată a preocupărilor, esența ideilor și a proiectelor, natura și importanța înfăptuirilor în cele peste două decenii de activitate în slujba țării de adopțiune, îi revendică
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
secretar al Societății de Pediatrie, alături de profesorul Ștefan Grasoski și timp de 18 ani redactor al primei reviste de Pediatrie din România “Bulletin de la Societe de Pediatrie de Iassy”. A fost președintele Secției de Pediatrie din cadrul Societății de Medici și Naturaliști din Iași și membru În colegiul de redacție al Revistei Medico-Chirurgicale ieșene și Revistei de Pediatrie din București. Ca o recunoaștere a activității sale pe tărâm științific a fost cooptat ca membru corespondent al unor societăți științifice și asociații medicale
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
ale multor plante și medicamente orientale 11. În aceste volume poate fi găsită o serie Întreagă de descoperiri, experimente interesante și incidente remarcabile Înregistrate de-a lungul mai multor ani. Nădăjduiesc ca acestea să se dovedească a fi folositoare atât naturaliștilor, cât și istoricilor. În timpul celor cincisprezece ani de rezidență În Lahore, precum și pe parcursul frecventelor mele călătorii, am profitat de fiecare ocazie, dedicându-mă cu toată atenția examinării ultimelor sisteme medicale apărute și experimentării diverselor medicamente, cunoscute sau nu practicanților. Fără
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
stânci, faimoasele ruine ale templului soarelui (Heliopolis), admirate și acum de călători ca unul dintre cele mai remarcabile monumente ale Antichității. Doctorii Hemprich și Ehrenbergtc " Doctorii Hemprich și Ehrenberg" Întrucât locuiam În apropiere, i-am Însoțit atunci pe cei doi naturaliști prusaci - dr. Hemprich și dr. Ehrenberg - În drumul lor către Baalbek. Ultimul este chiar celebrul naturalist din Berlin. Din Sahli m-am Îndreptat apoi către Damasc (prin care trecusem și mai Înainte) pentru a-mi exercita acolo profesia. La acea
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
mai remarcabile monumente ale Antichității. Doctorii Hemprich și Ehrenbergtc " Doctorii Hemprich și Ehrenberg" Întrucât locuiam În apropiere, i-am Însoțit atunci pe cei doi naturaliști prusaci - dr. Hemprich și dr. Ehrenberg - În drumul lor către Baalbek. Ultimul este chiar celebrul naturalist din Berlin. Din Sahli m-am Îndreptat apoi către Damasc (prin care trecusem și mai Înainte) pentru a-mi exercita acolo profesia. La acea vreme, În mănăstirea capucinilor trăia un călugăr, părintele Tomaso, care obișnuia să vaccinze și, În afară de aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
fi foarte eficiente. Medicii veterinari francezi administrează În cazurile de răpciugă acid clorhidric diluat cu apă, pe care Îl toarnă direct animalului pe gât sau, după caz, Îl folosesc sub formă de cataplasmă locală. Informația aceasta o dețin de la celebrul naturalist Victor Jacquemont 138, care, În timpul vizitei sale În Lahore, În drum spre Kashmir, spunea că răpciuga este imposibil de vindecat. De bună seamă, la Viena sau În Anglia, caii afectați de această boală sunt uciși de Îndată ce au contractat-o. Generalul
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
să ții cont de faptul că aceste creaturi sunt sfioase, solitare și trăiesc În crânguri, unde Își construiesc vizuinele la adâncime, În spatele tufișurilor. Din această cauză specia despre care vorbim este departe de a fi exterminată. O serie Întreagă de naturaliști sunt de părere că animalul găsit de noi ar fi fost, de fapt, un exemplar aparținând altei specii care emană totuși un miros similar, așa cum și plante diferite au aceeași mireasmă. Exaltarea care mă cuprinsese descoperind un mosc În carne
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
bord aveau rău de mare. Dacă aș spune că ne simțeam ca și cum măruntaiele ne-ar fi fost străpunse de niște cuțite ascuțite, comparația rămâne totuși cu mult În urma realității. La Berlin m-am Întâlnit cu un vechi prieten, doctorul Ehrenberg, naturalistul, pe care-l Însoțisem cu mulți ani În urmă până la ruinele din Baalbeck 199. Se bucura de o sănătate excelentă și am conversat despre acea călătorie. Doctorul Hemprich Însă, care fusese pe atunci tovarășul său de drum, părăsise deja această
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
unde au fost Închise Într-o stare de somn sau torpoare timp de mai multe secole, conform calculelor care s-au făcut, și nu și-au recăpătat acestea vitalitatea după ce au fost readuse la aer? Nu e necesar să reamintim naturalistului faptul că multe specii de animale Își petrec invariabil sezonul de iarnă Într-un fel de somn, trezindu-se primăvara cu energii neslăbite și Înnoite. Printre cazurile recente, care demonstrează marea rezistență a vieții umane, se află următoarea relatare. La
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
de către prietenele lor reptilele. Am Întâlnit puțini care voiau să fie mușcați de două ori pe an, și doar unul care dorea să fie mușcat o dată pe lună. Ceea ce am relatat e cu siguranță un fapt singular, extrem de interesant pentru naturaliști. Dar cum se face că această boală e specifică Panjabului? Localnicii sunt de părere că pricina bolii e mușcătura șarpelui tânăr Amphisboena (eronat numit dumuha, șarpele cu două guri), despre care se crede În general că nu e veninos, precum și
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
care mă voi strădui să o explic. Știm bine ce puternică influență exercită fluidele electrice și magnetice asupra lumii materiale, precum și faptul că ele produc multe dintre acele minunate fenomene pe care Înțelepciunea Antichității era incapabilă să le explice. Dar naturaliștii noștri moderni au reușit să descopere secretele ascunse până atunci ale naturii - ridicând dacă nu În totalitate, cel puțin o parte a vălului care le tăinuiește. Fără Îndoială că fluidul electromagnetic e difuzat prin nervii noștri cei mai subtili, sursa
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
nivel administrativ și științific, la o dată la care diferitele companii orientale din Occident se instalează pe subcontinent, iar Rembrandt pictează portretul lui Akbar 2. Mai târziu, acel straniu, redutabil și deopotrivă naiv și cinic Victor Jacquemont este unul dintre primii naturaliști europeni călători În Asia, preconizând cu instrumentele salonului parizian și ale uluitoarei corespondențe succesul de mai târziu al Kosmos-ului lui Humboldt 3. Născut la 1801, În anul când murea Novalis, Jacquemont este teribilul fiu precoce al mariajului dintre romantismul cel
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
1810-1895) era maior În Persia În 1833 și abia În 1839 trimisul diplomatic englez la Kandahar, post care Îi va permite să-și asocieze numele la semnalarea și descifrarea inscripțiilor de la Behistun. Paul-Émile Botta, descoperitorul cetății Ninive, e medic și naturalist ca și Honigberger, naturalist și diplomat ca și Jacquemont. Dar cel dintâi care se aventurează În expedițiile dificile ale săpăturilor e, În 1826, Claude-Auguste Court. Acesta va publica În același volum din Bombay al orientaliștilor coloniști englezi În care a
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
de către teoria evoluționistă a lui Charles Darwin. Aceștia credeau că ereditatea și mediul decid caracterul unei persoane. Naturalismul radicalizează principiile estetice ale realismului în direcția reprezentării aspectelor dure, brutale ale realității. Observațiile lor în materie de psihologie erau totuși rudimentare. Naturaliștii au adoptat, de asemenea, tehnica descrierii detaliate de la predecesorii lor imediați, realiștii. Principalul susținător al naturalismului a fost Emile Zola (L'œuvre, 1886), care a scris un tratat despre subiect (Le roman experimental) și a folosit stilul în multele sale
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
oratorii publici, toți oamenii de științe și de arte, toți legislatorii, toți belatorii cei mari, toți regii model, Alexandrii, Cezarii, Fredericii, Napoleonii, Columbii, Galileii, Danții, Shakespearii, Schillerii, Victorii Hugo, Fidii, Apelii, Michelangelii, Raphaelii, Beethovenii, Bellinii, toți mecaniștii cei mari, toți naturaliștii, toți chimicii, toți astronomii etc. Primul om sau prima generație a coprins în sine omenirea întreagă; a doua generație pe cele viitoare, și așa mai încolo până la generația de astăzi a noastră ce coprinde în sine pe cele viitoare până la
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
primul rând a istoriei și a științelor naturale, anticipând astfel, prin preocupări, ca și prin structură, viitoarea A.R.: „Societatea filosoficească din Mare Principatul Ardealului” (1795), Societatea literară (1822) din Brașov, continuată de Societatea literară (București, 1827), Societatea medicilor și naturaliștilor din Iași (1834), Societatea literară (1836), transformată apoi în Asociația literară a României (1845), Societatea Ateneului Român (Iași, 1860), Asociațiunea transilvană pentru literatura română și cultura poporului român (Astra) (Sibiu, 1861), Societatea pentru cultura și literatura română în Bucovina (1865
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285146_a_286475]
-
și relativismul etic 207; și suferința 207; travestit 102, 104, 156, 207; caracterul vag al trupului aristipian 118-119 Aristotel din Cirene 123 Aristotel Stagiritul - și Aristip 103; doxograf 23, 25, 308; eudemonist 157-158; și Eudoxos 156-158, 308; și Liceul 295; naturalist 131; și prietenia 260-261 Aristoxene 52, 123 Boethius 163 Carneiscos 220 Cicero - contra epicurienilor 245, 311; și plăcerea 121, 205; salvator al unor texte 224; stoicul 118, 223; și Tetrapharmakon-ul 183 Cinicii - contrasens 48; corpus 133; doxografie 127, 307 Cirenaicii
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
Victoria neînaripată (1985), Privighetoarea de ziuă (1986), O sută una lovituri de tun (1989), Sub 0 grade (1994) -, ce acoperă istoria secolului al XX-lea până la sfârșitul lui august 1944. A tradus și stilizat traduceri din Charles Darwin (Călătoria unui naturalist în jurul lumii), I. A. Goncearov, Jules Verne, Lev Tolstoi, A. N. Tolstoi, A. A. Fadeev, N. N. Nikitin, A. N. Râbakov, T. Z. Semușkin, Boleslaw Prus ș.a. I s-a acordat Premiul special al Uniunii Scriitorilor pe 1980. Narațiunile din Orașul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290289_a_291618]