461 matches
-
deopotrivă tragică și pamfletară. Chiar dacă trimiteri biblice apăruseră, în aliaj cu miteme grecești, încă din culegerile anterioare, originală e acum suprapunerea perfectă dintre biografie și hagiografie, poeta speculând coincidența dintre propriul prenume și acela al unui personaj biblic. Din această omonimie ia naștere un discurs dublu codificat, unde revolta împotriva „Tatălui” sintetizează în egală măsură defularea și erezia: „În abatorul acesta perpetuu/ de vietăți lucide și vorbitoare/ el Stăpânul poftește tainul de osanale porția caldă/ de tămâie: spuma de sânge/ El
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288793_a_290122]
-
în care Chomsky crede că apar primele elemente ale gramaticii transformaționale 67. Conceptul de transformare și distincția dintre cele doua structuri sunt elementele definitorii ale gramaticii generative de tip transforma țional. Cu ajutorul lor pot fi interpretate situațiile de sinonimie și omonimie (ambiguitatea) sintactica. Pentru aceasta, gramatica urmează să distingă și să definească eu precizie noțiunile de funcție gramaticală (de tipul subiect, obiect, predicat), de relație gramaticală (de tipul raportului dintre subiect și predicat, verb tranzitiv și obiect, determinat și determinant), și
Logica între gândire și limbaj by Elena Manea () [Corola-publishinghouse/Science/1693_a_3068]
-
corecte și adecvate, trebuie să se bazeze pe legăturile strânse dintre semantică, morfologie și sintaxă, aceasta din urmă, fiind deosebit de importantă, deoarece în îmbinările cuvintelor dintr-un context se descoperă mai ușor și mai clar opozițiile de sens, sinonimia, polisemia, omonimia, etc. 80 Clara Georgeta Chiosa, "Exprimarea elevilor din gimnaziu", în "Limbă și literatură", seria I,I, Teorie literară, stilistică și compoziție, II. școli și curente în literatura română, cursuri de vară, Bistrița, 1980, Societatea de Științe filologice, București, 1980, p.
Logica între gândire și limbaj by Elena Manea () [Corola-publishinghouse/Science/1693_a_3068]
-
rezumat). Claritatea este calitatea opusa ambiguității sau echivocului și se obține prin evitarea posibilităților de confuzie, de înțelegere în două feluri a 84 Moara Avram, "Gramatica pentru toți", Editura Academiei R.S.K., București, 1986, p.386-387. 58 unui enunț. Existența unor omonimii gramaticale (forme sau construcții cu aceeași înfățișare, alcătuite din aceleași cuvinte, dar diferite din punctul de vedere al relațiilor sintactice și deci al înțelesului) este sursa a numeroase ambiguități, mai ales în textele scrise. De exemplu,"Am împrumutat cartea unui
Logica între gândire și limbaj by Elena Manea () [Corola-publishinghouse/Science/1693_a_3068]
-
care reprezintă o stare de nediferențiere a unor elemente diferite, precum forma ochi de singular și forma ochi de plural din limba română, încît opoziția singular-plural se realizează numai în context, cu ajutorul determinanților. Se poate adăuga apoi și conceptul de "omonimie gramaticală", operabil, la nivelul morfologiei istorice, atunci cînd din forme diferite ale limbii-bază s-a ajuns la forme identice, menținîndu-se însă diferențierea paradigmatică și funcțională. Astfel, prin căderea consoanelor finale, fenomen obișnuit în latina populară tîrzie, forma latinească sunt de la
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
iar sintunt, prin pierderea terminației, a devenit sint. Folosirea formelor conjunctivului la indicativ s-a produs, de altfel, și în alte situații, încît mai mult ca perfectul indicativ românesc este urmașul mai mult ca perfectului conjunctiv din latină. Urmînd modelul omonimiei din cazul lui s, sint s-a folosit și la persoana întîi singular, unde în latină era sum. Evoluția fonetică obișnuită, în cadrul căreia i+n a devenit în, a produs forma românescă sînt, păstrată de româna populară și preluată de
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
și nu presupune pronunția [sunt] decît în vorbirea persoanelor semidocte. Așadar, se poate constata, pe de o parte, că modificările fonetice au produs restructurări la nivelul morfologiei limbilor romanice populare și, pe de altă parte, că apariția unor cazuri de omonimie a fost implicată în maniera în care s-au realizat aceste restructurări. Evoluția gramaticală produce uneori schimbări de statut ale unor unități lexicale, în sensul că unele dintre ele sau unele întrebuințări ale lor nu mai rămîn evaluabile din perspectiva
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
substantive de orice gen, dar îndeosebi masculine. Tot la pluralul în -i au fost asimilate și alte substantive, precum cele de declinarea a treia, care în latină aveau pluralul în -es, -e fiind trecut la -i pentru a se evita omonimia cu singularul: lat. canis canes > it. cane cani, rom. cîne cîni; lat. vulpes vulpes > it. volpe volpi, rom. vulpe vulpi. Desinența -i a trecut în română și la unele feminine care au singularul în -ă (poartă porți) manifestîndu-se chiar o
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
o fată" și, la neutru, ett hus "o casă", iar norvegiana prezintă: en gutt "un băiat", en/ei jente "o fată", la genul comun, și et barn "un copil", la genul neutru. Pentru germană, care are distincte trei genuri, există omonimia dintre masculin și neutru în cazul articolului nehotărît la nominativ și la alte cazuri, dar la acuzativ cele două forme diferă 55. Se folosesc, așadar: ein Mann [aen man] "un om, bărbat", eine Frau [aene frau] "o femeie", eine Küche
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
unul este reprezentat de germană, suedeză și norvegiană, ce recurg la formele pronumelui personal cu funcție de obiect, avînd doar la persoana a treia o formă specială (germ. sich, sued. sig, norv. seg), încît, la persoanele întîi și a doua, există omonimie între pronumele personal și cel reflexiv (de exemplu, în suedeză, formele sînt la singular, mig, la persoana întîi, dig, la a doua, iar, la plural, oss, la persoana întîi, și er, la a doua, pentru ambele pronume). Limbile daneză și
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
propos războiul din Irak: deja În 1970 americanul „cap de locuitor“ Înghițea anual un kilogram și jumătate de diverse „E“-uri, adică aproape trei grame zilnic, mai mult chiar decât strict necesara sare... „Sâmbătă cu prieteni“, 10 mai 2003 80. Omonimie Laboratorul mi-e plin de așa-numitele pahare Erlenmeyer, căci cu ajutorul lor Îmi câștig pâinea - neagră; à propos: e mai sănătoasă... Dar, În cârciumă, dau peste altele, din care vodca evadează, distilând, și doar vaporii de pe lângă perete mai condensează, creând
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
determina o pisică, Încă mai inteligentă, să nu se aventureze În vânarea lui. Și atunci pisica se mulțumește cu vrăbii, la fel de negentropice, dar și, mai proaste, dedulcite la a țopăi pe pământ. Am alunecat de la abiotic la biotic În cadrul unei omonimii? Îmi repar greșeala, fugind la cârciumă, sperând că și cârciumarul a luat aminte, dar cu convingerea că va curge multă vodcă până atunci... Parcă era vorba de țoi. „Sâmbătă cu prieteni“, 24 mai 2003, ora 17,47 81. Aparențe O
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
că există cam atâtea postmodernisme câte zone geografice, culturi, domenii speculative și de creație există (eventual și câteva în plus). Acoperind o simptomatologie culturală imposibil de stăpânit într-un sistem unic de referință, postmodernismul este actualmente, în plan noțional, o omonimie generică derutantă, alimentând o serie de confuzii” (Monica Spiridon). Există totuși un set de trăsături care sunt invocate și larg acceptate pentru recunoașterea și identificarea p., există un fel de portret robot operațional, obținut prin adiționarea sau compilarea particularităților pregnante
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288986_a_290315]
-
graficii de carte a mai fost abordată înaintea lui Ion Frunzetti în paginile a două articole. La apariția plachetei După melci a lui Ion Barbu (cu ilustrațiile semnate de pictorul Teișanu), Benjamin Fundoianu discută relația imagine-text, chestionând tocmai poziția de omonimie dintre reprezentarea verbală și cea vizuală: un text care poate fi tradus în imagine este plictisitor, tot așa cum dacă imaginea rămâne doar decorativă diminuează valoarea textului literar: Este desenul sau gravura din carte făcut pentru înțelegerea și completarea textului? Atunci
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
unei anumite patologii a spiritului. În ce sens explică Max Müller nașterea zeilor ca o boală a limbajului? Faptul că același obiect sau zeu poate avea mai multe nume (polinimie) și că același nume poate fi dat mai multor obiecte (omonimie) înseamnă deja confuzie. Ceea ce inițial era gândit ca fiind un nume (nomen) devine ulterior o divinitate (numen). Exemplu: mitul lui Cronos care își devorează și își regurgitează copiii este expresia „mito-poetică” a cerului care își adună norii, dându-le apoi
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
la originea lui pattemouille cîrpă umedă pentru călcat) cuvîntul nu este familiar decît în estul și sud-estul Franței și în Elveția. Mai puțin obișnuit în afara ariei francofone, el are nevoie de o trecere prin relația de izotopie a discursului din cauza omonimiei sale cu patte-jambe a copilului. Incoerența de ce un singur picior în acest caz? orientează interpretarea (și traducerea) spre un obiect la fel de drag copilului ca și ursulețul lui. Faptul că lexemul patte (cîrpă) apare în discursul raportat al unei vecine îl
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
murise) (n.tr.). 3 5 4 5 Asupra reformulării, v. Adam 1990: 170-187. 6 Vezi aici M. Heintz (2003) și Kleiber (2004). A se vedea, pentru limba română, distincția de gen, prezentă la pronumele personal în Genitiv: lui/ei, respectiv omonimia genurilor posesorilor în posesivele său/sa, și păstrarea distincției de gen pentru obiectul posedat (n.tr.). 5 7 6 7 8 7 9 8 10 11 În schimb, este o eroare frecventă în numeroase compuneri școlare, la elevii tineri, în
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
REVISTA bibliotecilor REVISTA de drept Ordinea vedetelor nume de persoane fizice Numele de persoană identic cu numele unei colectivități sau cu primul cuvânt al unui titlu se așează înaintea acestora: ROMAN, Alexandru ROMAN, Orasul ROMAN de la Rose ROMAN de Renard Omonimii se aranjează ținându-se seama și de ordinea alfabetică a prenumelui, indicate în întregime sau sub formă de inițiale: POPESCU, POPESCU, C. POPESCU, I.T. POPESCU, M. POPESCU, Marin POPESCU, Mihail Omonimii la care și prenumele încep cu aceeași literă se
Biblioteconomie în întrebări şi răspunsuri by Marinescu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/450_a_1367]
-
Alexandru ROMAN, Orasul ROMAN de la Rose ROMAN de Renard Omonimii se aranjează ținându-se seama și de ordinea alfabetică a prenumelui, indicate în întregime sau sub formă de inițiale: POPESCU, POPESCU, C. POPESCU, I.T. POPESCU, M. POPESCU, Marin POPESCU, Mihail Omonimii la care și prenumele încep cu aceeași literă se așează în ordinea: inițiale, prenume, prenume și nume patronimice (pentru autori ruși) POPA, V. POPA, Valeriu POPA, Victor Omonimii care au și perfectă identitate de prenume se așează în ordinea alfabetică
Biblioteconomie în întrebări şi răspunsuri by Marinescu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/450_a_1367]
-
inițiale: POPESCU, POPESCU, C. POPESCU, I.T. POPESCU, M. POPESCU, Marin POPESCU, Mihail Omonimii la care și prenumele încep cu aceeași literă se așează în ordinea: inițiale, prenume, prenume și nume patronimice (pentru autori ruși) POPA, V. POPA, Valeriu POPA, Victor Omonimii care au și perfectă identitate de prenume se așează în ordinea alfabetică a datelor suplimentare: MARINESCU, Gh., inginer MARINESCU, Gh., matematician MULLER, Friedrich 1749-1825 MULLER, Friedrich 1779 1849 Numele de familie duble ca și cele compuse sunt considerate, la aranjare
Biblioteconomie în întrebări şi răspunsuri by Marinescu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/450_a_1367]
-
și/sau regională. Dintre formațiile neologice, numai tutore/tutor și biscuit/biscuite 9 cunosc același tip de variație. Faptul că tiparul e - i este actualmente puțin activ își găsește explicațiile, probabil, în interiorul sistemului, putându-se pune pe seama unor factori precum: - omonimia corelației de desinențe cu cea a unui tipar flexionar productiv de substantive feminine (floare - flori); - omonimia articolului -le, prezent și la singular, și la plural (fratele acesta, florile acestea), și la masculine, și la feminine (fratele acesta, casele acestea), și
[Corola-publishinghouse/Science/85017_a_85803]
-
de variație. Faptul că tiparul e - i este actualmente puțin activ își găsește explicațiile, probabil, în interiorul sistemului, putându-se pune pe seama unor factori precum: - omonimia corelației de desinențe cu cea a unui tipar flexionar productiv de substantive feminine (floare - flori); - omonimia articolului -le, prezent și la singular, și la plural (fratele acesta, florile acestea), și la masculine, și la feminine (fratele acesta, casele acestea), și la neutre, singular sau plural (numele acesta, numele acestea). 2.1.3. Apare un nou tipar
[Corola-publishinghouse/Science/85017_a_85803]
-
refacere a unei flexiuni complete după acest model. Chiar și foarte frecventul euro nu pare a fi atras în tipar (este rarisim utilizat cu pluralul euri și, mai ales, în înregistrări mai vechi - vezi Dimitrescu (2002b: 214) -, poate și din pricina omonimiei cu extrem de recentul E-uri "aditiv alimentar" sau după modelul pronunției străine cu finală vocalică invariabilă, indiferent de număr). Destul de frecvent apare însă forma de plural euroĭ, specializată pentru conotații ironice, formă adaptată după modelul altui tipar, cu diftong la
[Corola-publishinghouse/Science/85017_a_85803]
-
realizează. Trebuie subliniat că, deși inventarul de substantive este extrem de bogat 28, actualmente tiparul a devenit neproductiv. Explicațiile constau în "dezavantajele" flexionare majore ale tiparului, și anume: (a) Dezavantajul major pare să-l aibă desinența de plural -le, a cărei omonimie (plurifuncționalitate) în ansamblul sistemului este supărătoare, căci, în cadrul flexiunii aceluiași gen (femininul), -le marchează atât pluralul nearticulat (floricele, lalele, măsele), cât și pluralul articulat (casele, ferestrele, porțile)29. (b) Nu trebuie pierdut din vedere nici inconvenientul fonetic, rezultând din numărul
[Corola-publishinghouse/Science/85017_a_85803]
-
să ne gândim la doi scriitori diferiți și nu la unul singur care să fi suferit o profundă transformare interioară”. Spre deosebire de Nautin, care preferă să dea nume diferite autorilor fiecărui corpus, Loi și Simonetti propun, con la massima cautela, ipoteza omonimiei. Un al doilea colocviu, organizat de același Simonetti, în 1989, avea să confirme, într‑o oarecare măsură, validitatea „ipotezei de lucru” din 1979, reliefând totuși anumite limite ale acesteia. Unica voce discordantă, care susține teza tradițională a unui singur Hipolit
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]