1,491 matches
-
structura vagă și de progresia nonlineară, focalizată pe stil și pe secvență, iar nu pe partea de divertisment/ acțiune. Nuvela amplă care dă titlul culegerii, cea mai cunoscută a autorului, speculează confuzia între realitate și proiecție mentală: un exercițiu de ontologie solipsistă cu influențe din Philip K. Dick și Solaris al lui Stanislaw Lem, citat explicit în corpul textului. Altă piesă de mai mare întindere dezvoltă conceptul „invaziei” Pământului de către o populație fantomatică, alcătuită din făpturi de ceață, imaginând o poveste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290343_a_291672]
-
noi". Themata poate furniza răspunsuri la chestiunile esențiale asupra originii reprezentărilor sociale, a formelor de bază ale gândirii colective sau sociale. Elaborată științific, themata pătrunde, curând, în gândirea comună. Unele themata sunt adânc "îngropate" în individ și implicate cultural, formând ontologia sensului comun. Individualismul european modern, de exemplu, a cunoscut o asemenea evoluție, construindu-se dintr-o asemenea themata fondatoare. Dar și regimurile totalitare și post-totalitare se bazează pe dezvoltarea sistemelor sociale caracterizate prin uniformitate de gândire, de comunicare și de
Prelegeri academice by ADRIAN NECULAU () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92371]
-
ontologic i se datorează lui Immanuel Kant, care a oferit și una dintre cele mai interesante critici ale argumentului. Argumentul este numit ontologic nu numai pentru că are de-a face cu dovedirea existenței a ceva, ci și pentru că vizează nucleul ontologiei tradiționale: ce înseamnă că ceva există. Abordarea acestor două probleme filosofice cea a argumentului ontologic și cea a existenței, ne va oferi ocazia să părăsim cadrul filosofiei religiei extinzând aria de reflecție asupra unor probleme legate de conceptul de existență
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
ontologic i se datorează lui Kant, filosof care a crezut că a oferit o critică de nezdruncinat a argumentului. El este numit ontologic nu numai pentru că are de-a face cu dovedirea existenței a ceva, ci și pentru că vizează nucleul ontologiei tradiționale: ce înseamnă că ceva este sau există. Unii filosofi precum Karl Barth sunt de părere că Anselm nu a oferit un argument a cărui logică să ne convingă că Dumnezeu există, ci mai degrabă un argument ca expresie a
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
unele posibile deschideri pentru discuții ulterioare. Se afirmă că lectura argumentului ontologic poate însemna în funcție de cercetare și rezultatele vizate o lectură care urmărește valoarea și validitatea formală a argumentului (lectură logicistă), o lectură teologică și o lectură din perspectiva istoriei ontologiei. Lectura logicistă implică faptul că argumentul anselmian este important în măsura în care are o validitate logică și citarea părții formale a tratatului este suficientă pentru înțelegerea sensului argumentului 57. Revenind la argumentul lui Anselm, acesta, recomandându-se drept persoana ce caută să
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
de luminare, tot așa esența divină nu se desparte de ființa pe care o posedă: Esența, ființa și ființarea supremă, adică ceea ce există sau subzistă în sens suprem nu se raportează una la alta altfel decât lumina, luminarea și luminătorul. Ontologia Sfântului Anselm este exprimată sub forma unei corespondențe dintre ființă și lumină, în sensul că relația esență existență, este asemănătoare relației dintre lumină și luminare 62. Din "Monologion" reiese că există o relație strânsă între existență și atribute deoarece existența
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
argumentul aparent definitiv și i-a conferit un nume, considerând că el reprezintă încercarea rațiunii de a trece de la conceptul a ceva la realitatea aceluiași. La rândul său, Hegel a oferit o interpretare integrând argumentul ontologic în tratatul său de ontologie. Una dintre cele mai interesante critici ale argumentului ontologic anselmian aparține unui contemporan al acestuia: călugărul Gaunilon. Vom analiza în cele ce urmează obiecțiile acestuia din tratatul Liber pro insipiente împreună cu răspunsurile lui Anselm din Liber Apologeticus. În primul rând
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
sau alți autori moderni 97. În concluzie, putem spune că argumentul anselmian a reprezentat un moment esențial în dezvoltarea unor problematici perene în istoria filosofiei, cum ar fi existența lui Dumnezeu, existența unui lucru în general ca probleme fundamentale ale ontologiei, dar și a necesității de a construi argumente valide în sprijinul unor teze filosofice și de a intui posibile contra argumente la acestea. Cu toate acestea, după unii autori, argumentul lui Anselm a fostinterpretat greșit demulți filosofi moderni atât de
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
fapt la negarea numărului 0. Din faptul că existența este o proprietate a conceptului (astfel ea neputându-se număra printre notele unui concept), demonstrația ontologică a existenței lui Dumnezeu, nu își atinge ținta 173. Frege nu a vorbit despre o "ontologie formală", dar vorbind în logica sa despre obiect concept și relația dintre acestea logica sa poate fi considerată o asemenea ontologie, o teorie a existenței obiective. Ontologia lui Frege este totuși incompletă pentru că nu este o teorie generală a existenței
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
unui concept), demonstrația ontologică a existenței lui Dumnezeu, nu își atinge ținta 173. Frege nu a vorbit despre o "ontologie formală", dar vorbind în logica sa despre obiect concept și relația dintre acestea logica sa poate fi considerată o asemenea ontologie, o teorie a existenței obiective. Ontologia lui Frege este totuși incompletă pentru că nu este o teorie generală a existenței, un sistem atotcuprinzător ci este o teorie a obiectelor, proprietăților și relațiilor, dar nu o teorie a raportului dintre conștiință și
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
lui Dumnezeu, nu își atinge ținta 173. Frege nu a vorbit despre o "ontologie formală", dar vorbind în logica sa despre obiect concept și relația dintre acestea logica sa poate fi considerată o asemenea ontologie, o teorie a existenței obiective. Ontologia lui Frege este totuși incompletă pentru că nu este o teorie generală a existenței, un sistem atotcuprinzător ci este o teorie a obiectelor, proprietăților și relațiilor, dar nu o teorie a raportului dintre conștiință și existență, a cauzalității, a spațiului și
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
și respinge orice cauză pentru a crede că o astfel de expresie are vre-un anumit fel de existență. Se consideră că Russell și-a exprimat cel mai bine punctele de vedere atunci când a afirmat "nu lăsați gramatica să dicteze ontologiei"; gramatica nu trebuie lăsată să guverneze vederile și perspectivele noastre despre ceea ce există 180. Deși unii filosifi au atribuit existență obiectelor sau ființelor este clar că acest tip de existență trebuie tratată distinct față de existența obiectelor sau ființelor reale. Ființele
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
al gândului are o ființă. Numerele, himerele, toate au ființă, pentru că dacă nu ar fi entități de un anumit fel, nu am putea face propoziții despre ele. Pe de altă parte, existența aparține doar unor entități care sunt, care există. Ontologia lui Russell este o ontologie atemporală a ființei, în care spațiul, timpul și existența nu au statut ontologic distinctiv: deși un termen poate înceta să existe, nu poate înceta să fie; este tot o entitate în legătură cu care unele propoziții sunt
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
Numerele, himerele, toate au ființă, pentru că dacă nu ar fi entități de un anumit fel, nu am putea face propoziții despre ele. Pe de altă parte, existența aparține doar unor entități care sunt, care există. Ontologia lui Russell este o ontologie atemporală a ființei, în care spațiul, timpul și existența nu au statut ontologic distinctiv: deși un termen poate înceta să existe, nu poate înceta să fie; este tot o entitate în legătură cu care unele propoziții sunt false iar unele adevărate 183
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
În perioada actuală (desigur, nu În sens psihiatric, ci În sens cultural, așa cum se vorbește de politropism și de policronie). Dincolo de aceste considerații sociopsihologice, credeți că anarhetipul ar necesita o definiție mai apăsat filosofică, cu o aplecare mai puternică spre ontologie? Mircea Muthu: Da, la asta mă gândesc, Într-adevăr, la o circumscriere mai puternică dintr-un unghi evident filosofic, pentru că În momentul În care vorbim despre personalitate multiplă... Corin Braga: Sau subiect multiplu... Mircea Muthu: ...eu cred că nu este
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
avem preocupări destul de diversificate, trebuie să găsești conceptului o bază, un temei comun, care să fie fundamentat În ultimă instanță ontologic, de la care pornind să Își poată asuma fiecare diferite ramificații personale. Dacă rămânem să pasăm conceptul În zona unei ontologii „slabe”, atunci el Își pierde gradul de inovație pe care Îl are, deoarece rămâne un simplu concept postmodern Între altele, integrabil și asimilabil celorlalte. Am putea pomeni termenii lui Derrida, cei al lui Deleuze de rădăcină și rizomi, Între care
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
În postmodernism. În modernism ea e asociată cu o conștiință convulsivă, care trăiește angoasat această fărâmițare, În postmodernism apare tendința omului de a se Împăca cu această fărâmițare. Vattimo mi se pare emblematic În acest sens - el vorbește despre o ontologie a declinului, dar care nu trebuie trăită traumatic: trebuie să ne Împăcăm cu această lume fără Dumnezeu, În care nu mai putem fi decât ființe scindate, dar trebuie să ne gospodărim această scindare. Aș spune că e o schimbare de
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
păstrează nici un fel de nostalgii. Problema mea și limitele Înțelegerii mele apar În momentul În care, din câte precizează Corin, subhermeneutica pe care o propune nu intră În nici un soi de explicație ontologică, indiferent la ce formulă sau definire a ontologiei am recurge, oricât de „slabă” ar fi aceasta. Știu că eu sunt o structură conservatoare și, prin urmare, „blocată” prin opțiune proprie În anumite tipare, dar dincolo de datele mele personale cred că, fără să fie un nou scenariu explicativ, concepția
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
slabă” ar fi aceasta. Știu că eu sunt o structură conservatoare și, prin urmare, „blocată” prin opțiune proprie În anumite tipare, dar dincolo de datele mele personale cred că, fără să fie un nou scenariu explicativ, concepția despre anarhetip tot dinspre ontologie pornește și tot În ontologie va reuși să mute ceva fundamental la un moment dat. Pe de altă parte, mă asociez lui Ovidiu, care amintea ceea ce, după mine, este marele paradox al anarhetipului. Fiind un concept care descrie postmodernitatea și
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
că eu sunt o structură conservatoare și, prin urmare, „blocată” prin opțiune proprie În anumite tipare, dar dincolo de datele mele personale cred că, fără să fie un nou scenariu explicativ, concepția despre anarhetip tot dinspre ontologie pornește și tot În ontologie va reuși să mute ceva fundamental la un moment dat. Pe de altă parte, mă asociez lui Ovidiu, care amintea ceea ce, după mine, este marele paradox al anarhetipului. Fiind un concept care descrie postmodernitatea și, prin urmare, neagă multe dintre
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
Emotional Body Process pot servi Într-adevăr ca repere metodologice. Dar Mihaela are dreptate - este o dilemă din care nu poți ieși... Dar ieși! Mihaela Ursa: Eu cred că o cale de ieșire ar fi Într-o nouă formulă de ontologie slabă, Într-o descriere epistemologică și filosofică pornite tocmai de la fragmentar, care teoretizează fragmentarul. Sunt o mulțime de puncte de plecare, dar sigur că, În momentul În care refuzi sau spui că nu poți să Împaci anarhetipul cu nici o „explicație
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
vorbea de un „refuz al explicării”. Nu este un refuz. Refuzul stârnește o anumită tensiune, refuzul este un termen tipic modern. Dimpotrivă, În anarhetip este o anumită permisivitate, o proiecție plurală, o geneză multiplă. De aici vine și recursul la ontologie - dar nu la cea heideggeriană, ci la cea nietzscheană, dacă e să luăm foarte strict de unde vine povestea. Pe de altă parte, celălalt termen pomenit a fost imersiune: de asemenea, unul modern, un termen foarte tare, hard. Vorbim de imersiuni
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
său, să naufragieze mai devreme de anii ’90. Ceea ce au existat Însă Într-adevăr au fost curente și modele alternative de a explica postmodernitatea, nu doar În termeni de deconstrucție derridiană și În termeni de poststructuralism, ci În termeni de ontologie. Ioana Em. Petrescu a semnalat deja o astfel de opozitie. Gilbert Durand a construit o Întreagă paradigmă a unei postmodernități de tip hermetic, care se opune unei paradigme a postmodernității de tip textual, a lumii ca simulacru. Cred așadar că
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
În această zonă se plasează (bibliografia pe care o citează cuprinde titluri cam de prin anii ’90 Încoace), În această nișă, În această creodă a naufragiului poststructuralismului, În care tendința spre text - totul este semn - e Înlocuită de tendința spre ontologie - totul este sens. Aceasta nu Înseamnă, desigur, o Întoarcere la un esențialism de tip platonician, la ideea că ar exista niște realia, niște universalii ontologice de nezdruncinat care ne depășesc, ne transcend, dar din care noi derivăm. Mihaela Încearcă mai
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
să umpli o figură care ți se dă În cunoaștere. Ceea ce ridică ficționalizarea undeva Înspre un statut ontologic; nu o lasă la nivelul banal al creării unei alternative cotidiene. Corin Braga: Aceasta este opoziția mare Între un poststructuralism care reduce ontologia la texte, la semne, la imagini sau la scenarii explicative, și o nouă (sau veche) epistemă, o paradigmă reconsiderată, În care, dimpotrivă, textele și semnele sunt cele care capătă o densitate ontologică. E vorba de un proces invers celui de
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]