491 matches
-
anului 1935, primind brevetul de zburător. Figurează în evidențele piloților români de turism și sport; tot atunci se arată interesat de parașutism. Fernic execută primul salt cu parașuta în cadrul unui miting aviatic la aeroportul Băneasa. Va trebui să renunțe la parașutism din pricina unui accident la o aterizare. Este numit directorul Școlii de pilotaj din Cernăuți; va fi medaliat de însuși regele Carol al II-lea cu o distincție importantă, „Virtutea Aeronautică”. Despre senzația provocată de săritura cu parașuta, Ionel Fernic mărturisea
Ionel Fernic () [Corola-website/Science/309708_a_311037]
-
, () a fost prima femeie parașutist cu brevet din România, campioana europeană la parașutism (1931) și campioană mondială (în 1932, cu recordul de 7200 m la Sacramento, SUA). S-a născut în satul Hănțești, comuna Buciumeni, din județul Tecuci (interbelic), actual în județul Galați. Între anii 1924-1928 a absolvit cursurile Academiei de Belle Arte
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
1924-1928 a absolvit cursurile Academiei de Belle Arte din București, secția de Artă Decorativă și Ceramică. La 5 iulie 1928 a executat primul salt cu parașuta, de la înălțimea de 600 de metri. La 2 octombrie 1931 câștiga titlul european la parașutism, în urma unui salt de la înălțimea de 6000 de metri, depășind și recordul american de 5384 metri. În urma acestui succes a fost decorată cu Ordinul Virtutea Aeronautică - clasa Crucea de Aur. Proprietara a două avioane, un biplan de tip Pevuez și
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
de-al doilea, în 1932 a stabilit primul record de traversare a Mării Mediterane în 6 ore și 10 minute, străbătând distanță de 1100 km, între Romă și Tripoli. În acealași an 1932, la 19 mai, devine campioană mondială la parașutism, în urma unui salt realizat cu o parașută de construcție românească, de la înălțimea de 7400 de metri, cu durata de 25 de minute, acest record fiind depășit cu doar câțiva metri, abia peste 20 de ani. Recordul sau a fost omologat
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
de viață Anghel Ciucur a fost președintele de onoare al Asociației Naționale a Parașutiștilor din România, activitatea sa fiind recunoscută și de Federația Aeronautică Internațională care i-a acordat Diplomă Paul Tissandier în anul 1993, pentru merite deosebite în dezvoltarea parașutismului sportiv din România. Anghel Ciucur a avut șansa de a o fi cunoscut personal pe Smaranda Brăescu. Cu deosebită generozitate mi-a pus la dispoziție o serie de documente și fotografii, mărturie a celor ce mi-au fost relatate, în
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
1897 în satul Hănțești, comuna Buciumeni, Județul Covurlui (azi în județul Galați) și a decedat la Cluj-Napoca în 2 februarie 1948, purtând numele fals de Maria Popescu. Pentru data de naștere, decalata cu 7 ani, domnul Anghel Ciucur, instructor de parașutism cu experiență, cu multe sute de parașutiști în „palmares”, spunea că Smaranda și-ar fi „ascuns vârstă” din jenă față de colegele de la „Arte Frumoase”, care erau foarte tinere, iar apoi acest decalaj s-a păstrat într-o serie de documente
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
ca mijloc de salvare la părăsirea baloanelor avariate și numai în ultimii doi ani de război au apărut „parașutele de avion”. Părăsirea avionului cu parașuta era un act de mare temeritate, de curaj extrem. Federația Aeronautică Internațională înființează comisia de parașutism pentru omologarea recordurilor de parașutism, care au dus la dezvoltarea parașutismului că sport în anii ’20-’30 și a devenit un sport internațional în 1952. Smaranda se lasă cucerita de acest domeniu aeronautic, saltul cu parașuta devenind ultima obsesie. Se
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
părăsirea baloanelor avariate și numai în ultimii doi ani de război au apărut „parașutele de avion”. Părăsirea avionului cu parașuta era un act de mare temeritate, de curaj extrem. Federația Aeronautică Internațională înființează comisia de parașutism pentru omologarea recordurilor de parașutism, care au dus la dezvoltarea parașutismului că sport în anii ’20-’30 și a devenit un sport internațional în 1952. Smaranda se lasă cucerita de acest domeniu aeronautic, saltul cu parașuta devenind ultima obsesie. Se documentează, corespondează din 1927 cu
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
ultimii doi ani de război au apărut „parașutele de avion”. Părăsirea avionului cu parașuta era un act de mare temeritate, de curaj extrem. Federația Aeronautică Internațională înființează comisia de parașutism pentru omologarea recordurilor de parașutism, care au dus la dezvoltarea parașutismului că sport în anii ’20-’30 și a devenit un sport internațional în 1952. Smaranda se lasă cucerita de acest domeniu aeronautic, saltul cu parașuta devenind ultima obsesie. Se documentează, corespondează din 1927 cu inginerul german Otto Heinecke, care a
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
primul salt în țară. Nu a fost un salt obișnuit, participă la un salt simultan, alături de celebrii constructori de parașute, germanul Otto Heinecke și americanul Leslie Irving, evenimentul fiind prezentat elogios în presa vremii. Smaranda Brăescu devine un simbol al parașutismului în România. Se adresează, cu insistență, autorităților române pentru a fi sprijinită la realizarea unui record mondial, să se lanseze cu parașuta de la 6500 m dintr-un avion Potez, dar acestea îi cer 25000 lei pentru benzină și ulei, fiind
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
aer, care o epuizaseră,... a șocului aterizării, este transportată, de țăranii adunați la fața locului, în satul Sărățuica, unde-și revine după aproape trei ore de odihnă. Smaranda Brăescu stabilește primul record național absolut și primul record mondial feminin de parașutism al României, făcându-și loc în aviația mondială,... Dovedind dârzenie și dăruire totală în afirmarea Romanei, alături de cele mai renumite națiuni ale lumii, la cucerirea celor mai înalte culmi din domeniul aviației, Smaranda Brăescu este sprijinită public cu fonduri bănești
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
Romanei, alături de cele mai renumite națiuni ale lumii, la cucerirea celor mai înalte culmi din domeniul aviației, Smaranda Brăescu este sprijinită public cu fonduri bănești importante, prin lista de subscripție deschisă de cotidianul "Universul", în vederea cuceririi recordului mondial absolut de parașutism, cu lansare de la cea mai mare altitudine, care urma să se efectueze în Statele Unite ale Americii și pentru a urma o școală de pilotaj, care i-a fost refuzată în România. Participarea cea mai importantă pe lista de subscripție au
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
țară cu vaporul, urmând a fi trimis pentru reparații capitale în Germania. Smaranda nu reușește să-și cumpere un nou avion, nici din Anglia, nici din Italia, unde a făcut un voiaj în acest sens, războiul schimbând cursul evenimentelor. Dedicată parașutismului, Smaranda sugerează, în discuții și diverse rapoarte, necesitate înființării trupelor de parașutiști, că noua armă. O patrioată adevărată, Smaranda poate fi găsită peste pe toate fronturile românești, alturi de aviatori și de parașutiști. În anul 1941 activează că instructor voluntar
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
25 iulie 1941. Se formau noi parașutiști, iar Smaranda avea darul de a genera „încredere” noilor parașutiști, așa cum mărturisea și Anghel Ciucur, care a obținut brebetul de parașutist în 19 octombrie 1941. Aici s-au format cadre de nădejde ale parașutismului militar și sportiv românesc. În timpul războiului a mai activat ca voluntar în „Escadrila Albă” de aviație sanitară, pe frontul de est, iar pe frontul de vest în Escadrila nr. 13 de recunoaștere, observație și legătura și apoi în Escadrila nr.
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
au cerut „dovezi” pentru a susține exhumarea osemintelor, în vederea „reabilitării eroinei românce”,... În lipsa unor dovezi certe, situația rămâne la nivel de „legendă”. În anul 1978, în memoria eroinei, a fost înființat Aeroclubul "Smaranda Braescu" la Tecuci - județul Galați. Activitatea de parașutism s-a desfășurat pe fostul aerodrom militar din NV orașului. Odată cu revenirea aviației militare - unitatea de elicoptere - sportivii și-au continuat pregătirea în sediul din zona centrală urmând ca zborurile/salturile să se desfășoare în paralel cu armata. Un aport
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
pe fostul aerodrom militar din NV orașului. Odată cu revenirea aviației militare - unitatea de elicoptere - sportivii și-au continuat pregătirea în sediul din zona centrală urmând ca zborurile/salturile să se desfășoare în paralel cu armata. Un aport deosebit în dezvoltarea parașutismului tecucean l-au avut col.(r.) Constantin Colibaba, col. dr. (r.)Vasile Marin, col. (r.) Dorel Kiss și alții. În anul 1998, în urma reorganizărilor administrative ale Aeroclubului României, se desființează aeroclubul de la Tecuci alături de cele de la Galați, Timișoara, Tulcea și
Smaranda Brăescu () [Corola-website/Science/303800_a_305129]
-
în România a absolvit Școala de Pilotaj „Mircea Cantacuzino” din Băneasa în anul 1937, obținând brevetul de pilot nr. 167/1937, fiind cea de a douăsprezecea aviatoare brevetată. La începutul războiului a fost mobilizată ca instructor la o școală de parașutism. La 1 mai 1942 a demisionat, iar în septembrie 1942 se afla la Stalino cu Escadrila 108 Transport Ușor, ca pilot de legătură. În ianuarie 1943 a fost detașată la Escadrila 105 Transport Greu, iar în cadrul Escadrilei Albe a mai
Escadrila Albă () [Corola-website/Science/329190_a_330519]
-
situate pe colțurile aferente laturii bulevardului Carol I (una dinspre Universitatea Alexandru Ioan Cuza și cealaltă dinspre Palatul Oștirii), alta pe latura vestică (dinspre strada Macazului) și ultima dinspre strada Aurorei. Imediat la sud de parc se găsește Turnul de parașutism din Iași. Cu o suprafață de 10 hectare, Grădina Copou este cel mai mare parc urban din zona centrală și de nord a orașului, urmat de Parcul Expoziției (circa 5 hectare), acesta din urmă fiind situat la aproximativ 500 de
Parcul Copou () [Corola-website/Science/302104_a_303433]
-
și cele pe apă. Au fost identificate nouă sporturi aeriene: BASE jumping (săritură de la un punct fix), bungee jumping (săritură cu coarda elastică), gliding (planorism), hang gliding (deltaplanorism), high wire (mers pe sârmă), ski jumping (sărituri cu schiurile), sky diving (parașutism), sky surfing (surf aerian) și sky flying (zbor cu un costum special în formă de aripă). Optsprezece sporturi terestre: indoor climbing (cățărări la interior), adventure racing (întereceri extreme), aggressive inline skating (patinaj extrem cu role), BMX (cros ciclist), caving (speologie
Sport extrem () [Corola-website/Science/324964_a_326293]
-
Special Aerian ("SAS(R)"), inițial ca soldat apoi instructor în tehnici de supraviețuire și în Patrula Medicală. Aici a fost antrenat în tehnici de luptă corp la corp, războiul în deșert și condiții de iarnă, luptă de supraviețuire, tehnici medicale, parașutism, semnale, alpinism și explozibili, servind de două ori în misiuni în Africa de Nord. În 1996, Bear Grylls suferă un accident de parașutism în Kenya. Parașuta s-a deschis parțial, partea de pânză rupându-se la o altitudine de 500 de metri
Bear Grylls () [Corola-website/Science/319432_a_320761]
-
în tehnici de luptă corp la corp, războiul în deșert și condiții de iarnă, luptă de supraviețuire, tehnici medicale, parașutism, semnale, alpinism și explozibili, servind de două ori în misiuni în Africa de Nord. În 1996, Bear Grylls suferă un accident de parașutism în Kenya. Parașuta s-a deschis parțial, partea de pânză rupându-se la o altitudine de 500 de metri, fapt ce a cauzat aterizarea în viteză pe echipamentul din spate. Accidentul s-a soldat cu strivirea parțială a trei vertebre
Bear Grylls () [Corola-website/Science/319432_a_320761]
-
a preluat în 1998 de la Aviația Utilitara SĂ. De pe acest aeroport firma asigură servicii aviochimice pentru agricultură, supraveghere și reclamă aeriană, aerotaxi, ambulanță aeriană, zboruri de agrement, si organizează cursuri pentru obținerea brevetului de pilot privat (PPL) și cursuri de parașutism. De pe Aeroportul Tuzla se efectuează aproape zilnic zboruri offshore în Marea Neagră pentru diferiți beneficiari care operează în largul platformei continentale a României, deservind platforme de foraj marin și vase. De asemenea, servicii de evacuare medicală offshore, disponibile 24/24, 7
Aeroportul Utilitar Tuzla () [Corola-website/Science/319946_a_321275]
-
nici n-am stat de vorbă cu fratele meu În privința asta, numai am auzit despre ce-a fost vorba, după arestarea mea... Nu știu cum aș putea să numesc... O tabără de pregătire, de antrenament. Da, da, de pregătire... Unde făceau și parașutism și Îi pregăteau pentru când vor vrea să plece. Deci asta o făceau americanii În Franța... Da, În Franța. Dar nu știu localitatea, nu știu unde e... Și acolo Îi pregăteau, iar când ei vor voi, În mod voluntar, că nu-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
În stare de alertă, se trage, se vorbește despre un atac aerian asupra aeroportului, de la Deveselu. Dar se pare că apărarea aeroportului e asigurată, tunarii sînt pe tunuri, au fost detașate trupe de la celelalte unități din zonă, de la infanterie și parașutism. Cobor cu Moise la poarta spitalului prin mulțimea de oameni care mișună. S-a Întunecat, e un frig umed, se aud camioane, se aud tancuri, se aud sunete grele și o rumoare În care putem să jurăm că răsună un
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
probitate morală: Pentru conștiința colectivă, aviatorul Mermoz sau Guynemer e un "arhanghel" înzestrat cu puteri la fel de naturale ca șamanul siberian. Ar fi interesant de întreprins un studiu asupra mitologiei aeronautice care se dezvoltă în societățile industrializate: zborul cu pânze, aero-modelajul, parașutismul par să exprime într-adevăr defularea unui vechi vis de putere și puritate."101 (s. n.) O puritate care la Fred Vasilescu merge până la extrem, una din revendicările sale testamentare fiind incinerarea. Deși copleșită de durere, d-na T. recunoaște lucid
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]