639 matches
-
Problema centrală investigată ar fi aceea a libertății umane, a (im)posibilității atingerii fericirii. Evident încadrabilă în estetica modernismului, comună generației căreia îi aparține autorul, proza lui G. reprezintă o sinteză între estetica realistă, tradițională, cuminte și cea poetică, metaforică, parabolică, fantastică sau fantastă, sinteză cumpănită și eficace esteticește (cu, desigur, unele stângăcii). Caracteristică e metafora prozastică în care termenul comparat, având un înțeles abstract, e substituit de un comparant concret (de pildă, alcătuiri ori fenomene naturale, geologice, tectonice, meteorologice sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287249_a_288578]
-
sufocantă a tehnicii (Adio, Julieta, adio). Interesate de alterarea valorilor prin stereotipii și formalizare, piesele, cu accente onirice, pline de umor, dar și de anxietate, pun în discuție prin experimentare parodică diferite formule dramatice moderne, de la teatrul absurdului la cel parabolic, de la teatrul de idei la cel cu substrat mitic. Romanul Carnaval la Constanța (1978), ce împrumută cadrul și tehnica literaturii polițiste, are o miză estetică solidă: crima perfectă, plănuită în cele mai mici detalii, cu o migală învecinată cu obsesia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286323_a_287652]
-
detalii, cu o migală învecinată cu obsesia, iar apoi pusă în practică de romancierul Vasile Neacșu, ilustrează raporturile complexe dintre realitate și ficțiune, dintre ceea ce imaginează personajul și ceea ce imaginează autorul intrat în scenă. Totodată parodic și absurd, psihologic și parabolic, romanul valorifică ambiguitatea subiectului epic, permanenta confuzie a planurilor și a datelor, substituirea între personaje și măști într-o lume carnavalescă, în care totul este relativ. C. reia tema vieții ca spectacol, exploatată atât de des de la comedia renascentistă la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286323_a_287652]
-
vedere Voiculescu este pe larg abordată de Elvira Sorohan, în eseul Vasile Voiculescu, subversiv (cf. § 0.1). Autoarea pledează, hotărât, pentru o asociere referențială mai largă, raportând ideatica și etica scriitorului la problematica, generală, a marii literaturi pe tema "narațiunilor parabolice" din deceniile următoare; reținem concluziile autoarei că Voiculescu "reflecta codificat societatea opresivă, unde trăiește în și contra ei" și că "în 1948, când asupra umanității din zona carpatină începe să se reverse valul roșu al comunismului..., Voiculescu presimte primejdia și
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
este obiect virtual pentru sistemul ocular. Imaginea finală A”B” este virtuală și dreaptă, încât privirea nu se face cu dificultate. 3. Telescopul lui Newton: Părți principale: un tub prevăzut la un capăt ca obiectiv o oglindă sferică concavă sau parabolică, lipsită de aberații cromatice și la celălalt capăt ca un ocular alcătuit dintr-un sistem de lentile convergente. Imaginea finală A”B” este virtuală și mărită pentru a se observa în mod distinct obiectele din univers, foarte îndepărtate. Acest tip
Compendiu de fizică. Nivel preuniversitar by Constantin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/648_a_1386]
-
periferică totală este ~1 URP (0,2 4 URP), în timp ce rezistența pulmonară este mult mai mică, de numai ~0,14 URP. Curgerea cu debit constant printr-un tub lung cu pereți netezi este laminară și are un profil de viteză parabolic, datorită diferențelor dintre forțele de adeziune (ale lichidului la peretele vasului) și cele de coeziune (din interiorul lichidului). Mai ales la viteze mari, neregularitățile tubului determină curgere turbulentă, însoțită de creșterea rezistenței la curgere. Tendința de apariție a turbulenței se
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2282]
-
unui fir rectiliniu de lungime finită depind numai de coordonatele radială și axială. Metoda separării variabilelor Această metodă se aplică unei clase largi de ecuații cu derivate parțiale scalare și vectoriale de tip eliptic (Poisson, Laplace și Helmholtz), de tip parabolic (ecuația difuziei) și de tip hiperbolic (ecuația undelor). Metoda imaginilor electrice Această metodă se aplică la o clasă largă de probleme de câmp electric și magnetic, în domenii în care sunt satisfăcute ecuații de tip Poisson și Laplace, scalare și
COMPATIBILITATE ELECTROMAGNETICĂ SURSE DE PERTURBAŢII ELECTROMAGNETICE by Adrian BARABOI, Maricel ADAM, Sorin POPA, Cătălin PANCU () [Corola-publishinghouse/Science/733_a_1332]
-
cu un prozator de o cu totul altă factură, Vasile Caia. În povestirile din 1984, „un debut remarcabil” (Valeriu Cristea), și în cele care i-au urmat, Povestiri cu oameni și sălbăticiuni (1991), G. propune formula unei proze fantastice și parabolice necomplicate, scrisă alert, cu dezinvoltură, într-un stil colocvial, apropiat uneori de atmosfera basmului cult sau popular. Narațiunile sunt construite, în general, pe tehnica mozaicului, a asamblării de fragmente eteroclite, ceea ce conduce la un joc și la o metamorfoză continue
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287324_a_288653]
-
colocvial, apropiat uneori de atmosfera basmului cult sau popular. Narațiunile sunt construite, în general, pe tehnica mozaicului, a asamblării de fragmente eteroclite, ceea ce conduce la un joc și la o metamorfoză continue ale „lumilor” ficționale. Cartea de debut conține povestiri parabolice (prima, Voltaire și Ignațiu de Loyola, va fi reluată ulterior) care fixează deja profilul prozatorului: ritm narativ precipitat, personaje și dialoguri vii, ironie (cu multe conotații livrești), umor spumos în Întâmplări odesene, narațiune dublă cu final neșteptat în Moartea lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287324_a_288653]
-
romanului așa-zis „pynchonian”, practicat de unii dintre confrații și colegii săi de generație, C. a dat, prin Povestea Marelui Brigand (2000; Premiul Asociației Scriitorilor din Iași), unul dintre solidele romane postmoderne din literatura noastră. Asemănarea lui relativă cu romanul parabolic și utopic îi ascunde în parte această identitate rară, totuși depistabilă: nu vechiculează o alegorie univocă, nu se sprijină și nici nu încearcă să acrediteze vreo „Mare Narațiune Totalizatoare și Raționalizată”, de genul acelora considerate caracteristice pentru modernism. Povestea Marelui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286227_a_287556]
-
rezolvările sunt adesea teziste ori cel puțin melodramatice, iar structura e compozită, autorul schimbând mereu formulele epice și tehnica. De unde, caracterul hibrid al prozei sale. El alternează tipul romanului realist, bazat nu o dată pe elemente reportericești, cu acela poematic și parabolic, precum în Minunata poveste a dragostei preafericiților regi Ulise și Penelopa (1978), Scrisorile imperiale (1979), Omul coborât din turn (1980) ș.a. P. a scris și o piesă de teatru - Zile de toamnă (1961), însemnări de călătorie - Decembrie în Cuba (1973
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288693_a_290022]
-
ca atare, indecizia formelor și a culorilor sporește impresia de irealitate. Sugestiile alchimice („în fiecare clipă/ se împlinește o nuntă/ între tăria consoanelor/ și unduirea născândă din vocale/ focul și apa”) interferează cu cele biblice (divinul Cuvânt întrupat), cristice (constructe parabolice, nașterea, botezul, jertfa, pătimirea, mântuirea) ori ezoterice (trimiteri la Kabbala, Bahir, Zohar și Thora). De asemenea, își face simțită prezența o undă de farmec discret al trecerii, amintind de Lucian Blaga („vremea adumbrită”, „răstimpi în destrămare”, „târzielnicele ape”, „Eutopia, mândra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287925_a_289254]
-
aplică o „schimbare care nu schimbă” (aluzie la semnificația revoluției din decembrie 1989, de întoarcere în același punct). Dacă, dincolo de îngroșările de rigoare, s-a văzut în romanul lui Orwell o parabolă a societății totalitare, romanul lui P. grefează, tot parabolic, situații din România postdecembristă. SCRIERI: Sfera paralelă, București, 1984; Generoasele cercuri, București, 1989; O mie nouă sute nouăzeci și patru sau Schimbarea care nu schimbă nimic, București, 1993; Oglinzi mișcătoare, București, 1994; Hotel Anghila sau Vacanța unui detectiv particular, București, 1994
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288727_a_290056]
-
domeniul )1,0(s prin drepte paralele cu 46 Mașina asincronă (de inducție) trifazată în regim simetric staționar axa absciselor. În realitate, cuplul rezistent are o componentă constantă peste care se suprapun alte componente dependente de viteză (liniar și / sau parabolic ). De exemplu, dacă variația cuplului rezistent Mr(s) este curba 5, atunci mașina poate porni, iar punctul de funcționare se stabilește în N - la sN și MN. Punctul O de pe caracteristica M(s) este caracterizat prin: , adică mașina funcționează la
Maşini electrice/Vol. 3. : Maşina asincronă by Alecsandru Simion () [Corola-publishinghouse/Science/1660_a_2996]
-
mașinii, iar Me este cuplul electromagnetic - activ al mașinii. Cuplurile rezistente mai frecvent întâlnite în practică sunt de natura celor constante statice sau variabile cu viteza după o lege liniară, ca în relația (6.21) sau după o lege pătratică (parabolică). Evident, în regim de generator, semnele cuplurilor se inversează. În cazul când pe axul mașinii se aplică un cuplu rezistent, având un termen constant și un alt termen proporțional cu viteza rotorului, acestea vor intra în membrul drept al ecuației
Maşini electrice/Vol. 3. : Maşina asincronă by Alecsandru Simion () [Corola-publishinghouse/Science/1660_a_2996]
-
mașinii, scade viteza, crește alunecarea, crește frecvența în rotor iar fluxul rotoric se diminuează drastic la rotor blocat față de situația nominală (fluxul nu mai „pătrunde în rotor” la frecvențe mari). Dependența arată că unghiul de rotire variază după o curbă parabolică în primele momente ale accelerării rotorului, după care variația este aproape liniară; iar prin încărcare, până la blocarea rotorului valoarea sa devine constantă (rotorul este blocat când viteza devine nulă, sau θR=const). Acest aspect este observat și pe fig. 6
Maşini electrice/Vol. 3. : Maşina asincronă by Alecsandru Simion () [Corola-publishinghouse/Science/1660_a_2996]
-
ventilatoarelor, pompelor și a mașinilor de lucru cu cupluri rezistente dependente de viteză. La viteze mici (când pulsația tensiunii statorice este mică) cuplul necesar de învins este redus; o dată cu creșterea vitezei, prin creșterea frecvenței, va crește și cuplul, variația fiind parabolică. Limitarea superioară a creșterii cuplului fiind dictată de puterea limită a mașinii din considerente de încălzire excesivă, strategia implică precauții suplimentare privitoare la adoptarea de protecții adecvate pe circuitul de alimentare, atât a sursei primare cât și a convertorului de
Maşini electrice/Vol. 3. : Maşina asincronă by Alecsandru Simion () [Corola-publishinghouse/Science/1660_a_2996]
-
cu un viitor fasonat după standardele sale. De fapt, Alexandru Cioranescu subliniază că deși SF-ul folosește metoda utopică în aparențe, nu are intențiile acesteia.366 Ilie Gyurcsik nota și el că literatura SF are o "structură alegorică și/sau parabolică, folosind elemente fantastice într-un discurs ce se vrea, succesiv sau concomitent, o meditație literară asupra secolului nostru și o proiecție utopică asupra viitorului"367, iar "ceea ce credem noi că e fantezie e doar o continuă recreație a miturilor și
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
secretele. „Odiseea” lui Ulise, uciderea lui Mozart, teme clasice precum alegerea, libertatea, motivul drumului, tema scrisului sau a timpului sunt abordate cu naturalețe, recontextualizate, reinterpretate postmodern, întotdeauna urmărind un sens filosofic, o idee. Nuvelele se disting prin caracterul simbolic sau parabolic, amintind de proza lui Hermann Hesse, prin plonjarea în straniu, insolit și fantastic. Romanul Omul nou (1994) valorizează din plin această dexteritate a scriiturii. E un text realist-psihologic cu inserții fantastice despre lumea comunistă și postcomunistă românească, având o miză
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290747_a_292076]
-
al Poporului din Republica Moldova (1989). Este laureat al Premiului de Stat din Republica Moldova (1990) și al Premiului „Nichita Stănescu” (1997). În primele volume de versuri, Maci în rouă (1963) și Univers intim (1966), M. exploatează anecdoticul, relatarea frustă, dar și parabolicul. Formula poetică este contaminată de clișeele timpului, conținând totuși în subsidiar un refuz al idilicului. O poezie despre tăcerea pământului cutreierat de fiorii creației, despre duritatea și gravitatea comunicării, despre dramatismul înstrăinării resimțite pe pământ basarabean („Poate osul, de-a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288058_a_289387]
-
copilăriei. De unde, și evocarea unei mitologii a familiei, prezentă foarte des, ca punct de referință într-un ritual ce instituie un dialog cu ființele protectoare. Poezia sa preferă verslibrismul, ocolind muzicalitatea și cantabilitatea versului tradițional. Apelul la simboluri, la discursul parabolic este frecvent, P. situându-se consecvent de partea unui optzecism temperat, chiar dacă un anumit localism sui-generis transpare uneori în țesătura lirică - „amintirea Ardealului mă doare” (Poem pentru o biografie) - sau dacă face trimiteri la istorie - „Decebal mă strângea la piept
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288899_a_290228]
-
nemiloasa realitate), „potopul” tipăriturilor care „inundă” vizualul, literatura - mijloc de „divertisment” sau de „supraviețuire”, literatura - „mică” sau „mare piedică în calea uitării”. De asemenea, un bun prilej de a sublinia câteva subtilități privind „romanele <obsedantului deceniu>, ca și alte romane, parabolice sau cu cheie, din literatura noastră de dinainte de 1989, trebuie să ne împăFăm cu gândul că multe dintre ele nu mai rezistă...”, dar și notații subtile privind evoluția poeziei românești: epoca „eminescianizării”, esența lirismului nichitian etc. Pe aceeași linie melodică
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
totodată, stilul și temele proprii, iar texte precum Apocalypse... sau, mai tarziu, Zoia (2003) reprezintă o variantă inedită a românului „obsedantului deceniu”, neimplicând nici analiza unui caz tragic (că în Cel mai iubit dintre pământeni de Marin Preda), nici detectivistica parabolica (Dumitru Radu Popescu), nici analiza psihologică (Al. Ivasiuc) etc. Românul e deliberat construit sub forma labirintului muzical și imagistic. Reconstituirea puzzle-ului biografic propune tipologia unui „intrus”: copil, el asista la deportarea familiei din Basarabia, tatăl e trimis la Canal
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290052_a_291381]
-
70” de Matei Călinescu), literar-meditativă („Privirea lui Orfeu” de Dan Laurențiu, „Scrisori Provinciale” de Ștefan Bănulescu, „Prepeleac” de Constantin Țoiu), filosofico-ideologică („Pro domo” de Alexandru Ivasiuc, „Mic dicționar” de Mihai Zamfir), altele, tablete în care lirismul și reflecția morală, uneori parabolică, se îmbină potrivit unei formule personale („Trapez” de Geo Bogza, „Atlas” de Ana Blandiana, „Cerșetorul de cafea” de Emil Brumaru, „Cronica pesimistei/ optimistei” de Ioana Pârvulescu). Nu mai puțin incitante sunt rubricile cu un caracter informativ și cultural mai larg
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289323_a_290652]
-
vârstă a eroinei-martor, Ann, înfățișând experiențele erotice ale studentei pierdute într-un mare oraș, probabil Bucureștiul, de dinaintea celui de-al doilea război mondial, proiectat însă printr-o localizare incertă într-un burg al Guvernatorului, „ființă misterioasă și atotputernică”. Alunecarea spre parabolic este de această dată mult mai evidentă decât în primul roman. Din păcate, Les Amours impitoyables recurge la o complicare polițistă a intrigii, sporind senzaționalul. Totuși, prozatoarea știe să recreeze atmosfera încărcată de suspans și de mister a vechilor palate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287388_a_288717]