593 matches
-
insultă provincia? La miazănoapte de Hamamatsu se afla un platou Înălțat, de peste două leghe lățime și trei leghe lungime - Mikatagahara. În zorii zilei de douăzeci și doi, armata lui Ieyasu plecă din Hamamatsu, ocupând o poziție la miazănoapte de un povârniș. Acolo, așteptată apropierea forțelor clanului Takeda. Soarele răsări, iar cerul se acoperi de nori. Silueta unei singure păsări străbătea liniștită cerul larg, pe deasupra câmpiei uscate și ofilite. Din când În când, cercetașii ambelor armate, arătând ca niște umbre de păsări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
a se alătura armatei principale mai târziu, la Kameyama. Armata comandată de Mitsuhide mergea fără oprire. Era exact miezul nopții, când oamenii, ajunși imediat la miazăzi de Shimeigatake, văzură orașul Kyoto adormit. Pentru a traversa râul Shirakawa, trebuia să coboare povârnișul Muntelui Uriyu și să iasă pe drum la miazăzi de Templul Ichijo. Urcaseră Încontinuu, dar, din acel punct, drumul avea să coboare tot timpul. Odihniți-vă! Mitsutada Îi trecu lui Mitsuhide comanda trupelor. Mitsuhide descălecă și el, pentru a se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
În cale nimic. Atât oamenii, cât și caii erau leoarcă de nădușeală și respirau, cu gâfâieli fierbinți. Șerpuind prin strâmtorile adânci ale munților, Începură să coboare din nou. După ce cotiră repede spre râul aplin care bolborosea, Își continuară drumul spre povârnișurile abrupte ale muntelui Matsuo. — Faceți un popas. Scoateți merindele. Nimeni nu aprinde focul. Ordinele erau transmise din om În om. Ajunseseră abia la Kutsukake, un cătun de pe panta muntelui, constând din doar vreo zece case ale tăietorilor de lemne. Totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
atacul lateral interceptă unitatea lui Matsuda și Îl aduse pe generalul acesteia, Matsuda Tarozaemon, drept sub ochii lor. Coliziunea fu mult mai violentă decât ciocnirea din vârful muntelui. Oamenii se luptau corp la corp printre brazii și bolovanii presărați pe povârniș. Armele de foc erau prea stânjenitoare, așa că lupta se purta mai mult cu lăncile, cu săbiile lungi și cu halebardele. Unii cădeau În prăpăstii, Încleștați la un loc cu inamicii. Alții, care-i țintuiau pe soldații dușmani la pământ, erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
În cețuri și atât de liniștite, ca și cum nimeni n-ar fi știut despre torentul de oameni care se apropia. Construcțiile de la fortăreața de pe Muntele Oiwa se desfășuraseră simplu și rapid. Nakagaba Sebei dormea Într-o colibă, lângă metereze, la jumătatea povârnișului. Fără a fi Încă pe deplin coșntient, ridică dintr-o dată capul și Întrebă: — Ce se Întâmplă? La hotarul dintre vis și realitate, neștiind de ce, se sculă brusc și Îmbrăcă armura care fusese pusă lângă patul lui. În timp ce termina, cineva bătu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Încrucișase sabia lungă cu un războinic inamic și amândoi se loviră, unul pe celălalt, de moarte. Shobei căzu la baza unui stei stâncos din apropiere. Lângă el, stindardul comandantului zăcea abandonat, de-acum complet Înroșit. Din vârful și din josul povârnișului, lănci nenumărate se Îndesau spre trupul lui Shosuke, fiecare luptător dornind să ia stindardul de comandant și capul despre care credeau că era al lui Katsuie. Toți se Întreceau, unii cu alții, pentru marea pradă. Sub Învălmășeala de lănci, Menju
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
ale căror forme elegante se desenează albe pe cerul albastru. În fundul văii se află o pajiște străbătută de Bahlui, pârâiaș ce se varsă în Prut la zece leghe de aici. Șoseaua taie valea perpendicular și ajunge prin mahalale până la poalele povârnișului unde începe orașul. Iașul a fost ars de atâtea ori, încât nu ne mirăm să vedem că aproape toate casele sale sunt noi. Precauția de a așeza un butoi umplut mereu cu apă la colțul fiecărei străzi se datorează frecvenței
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
a ajunge acolo, se traversează platoul Copoului, de unde se coboară deodată într-o vâlcea părăginită și aridă. Pe drum, am fost înveseliți de întâlnirea cu o patrulă de jandarmerie, comandată de un ofițer; oamenii își conduceau caii, urcând cu greu povârnișul pe jos; era o căldură dogoritoare, așa că ofițerul mergea în fruntea trupei sale cu o enormă umbrelă deschisă, cu chipiul sub braț și o basma de batist în mână; nu lipsea decât un evantai pentru a completa acest tablou. Tot
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
Frumos este singurul târg notabil cale de zece leghe de jur-împrejur; s-a format aici un centru de schimb între produsele din Moldova de sus și mărfurile ce urcă de la Galați prin cele două văi inferioare. Drumul urcă apoi abrupt povârnișul dealurilor împădurite, al căror vârf marchează frontiera dintre aceste văi; coboară după aceea printr-o pantă mai lină spre Siret, pe care îl traversăm pe o plută pentru a ajunge la Roman, capitală de ținut, așezat la confluența Siretului și
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
ați trăit, ca toată lumea; astfel, pe când un cer azuriu saluta ferice sărbătoarea din 4 ianuarie, străzile, printr-un infam contrast, păreau să protesteze împotriva veseliei publice; acoperișurile plângeau; solul crăpat se topea în râuri; lacuri de apă gloduroasă apăreau pe lângă povârnișuri de neîmblânzit, excluzând ideea însăși de locomoție. Lucru incredibil! Dughengii, dornici să contribuie la distrugere, spărgeau cu lovituri de cazma, sub picioarele trecătorilor, trotuarele de gheață, singurele care le mai ofereau adăpost; între timp, acoperișurile încărcate de proiectile amenințătoare îndepărtau
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
trăsură deschisă, la ieșirea sa de la adunare, avându-l alături pe prefectul de poliție, dl N. Bibescu. Mitropolia, unde se țin ședințele adunării legislative, se află pe un deal care domină Bucureștiul. La câțiva pași de poarta principală începe un povârniș abrupt care îi obligă pe vizitii să-și stăpânească caii. Asasinul profită de această oprire pentru a se repezi, ținând un pistol cu două țevi, pe care îl descărcă de la o distanță foarte mică asupra președintelui consiliului. Dl Catargiu, lovit
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
lucrătorii puteau să lucreze, săpând și aruncând pământul afară; dar, peste noapte, Peleșul dădea semnalul din fundul văii și atunci râulețele răspundeau într-un glas, pornind unite la asalt, ca un singur om. În câteva ceasuri, renghiul era jucat; Maică-Doamne! povârnișurile se surpau în fundul șanțurilor și lucrarea trebuia reîncepută". Peleșul a fost învins, întemnițat în vechi conducte de plumb, constrâns să curgă de-a lungul eșafodajelor, să taie brazii de pe maluri. Cu vremea, s-a obișnuit și i-a mărturisit reginei
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
iarba; iarnă; interes; izvor; înalt; înălțare; înclinat; îngust; întins; înțelegere; înverzit; liber; loc; loc plăcut; lucru; luncă; mal; Maramureș; mare; mărunt; mînca; muncă; natura; naturalețe; nor; oboseală; odihnă; oi; oră; pacoste; pai; pășuni; periculos; pietre; pisc; plăcere; pom; ponta; posibilitate; povîrniș; prăpăstios; primejdios; problemă; pustiu; putere; rai; răsărit; recunoaștere; a ridica; ridicare; ridicat; ridicătură; salcîm; satul natal; seară; sport; strajă; struguri; suie; școală; și vale; șosea; tractor; Transilvania; treaptă; turmă; ținut; uniformitate; urcare; vacanță; vacă; val de pămînt; viță de vie
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
din zare, care împing în prim-plan casele cu frontoane, silindu-le să urce și să se agațe de partea de sus a străzilor, zidurile de sprijin ascuțite și pantele abrupte încununate de garduri de magnolii sau straturi de lalele, povârnișuri pe care tot mai mult se plantează, în locul gazonului de altădată, iederă sau ienuperi, să nu mai trebuiască să tunzi iarba o dată pe săptămână cu cositorile alea antice și de demult. Unii își atașau o funie la cositoare și o
John Updike - Rabbit se odihnește () [Corola-journal/Journalistic/5309_a_6634]
-
zboară pe firele de telefon cu aripi pipernicite și iuți peste mlaștinile kilometrice. Casa așezată pe un ostrov al râului își clocește temeliile. Fum perpetuu - ard hârtiile secrete ale pădurii. Ploaia dă târcoale pe cer. Lumina șerpuiește pe râu. Pe povârniș alte case veghează boii albi ai cascadei. O toamnă cu ceată de grauri care ține zorile în șah. Oamenii se mișcă rigid în teatrul de lumină al lămpilor. Lăsați-i să-și simtă în liniște aripile ascunse și energia lui
Tomas Tranströmer by Dan Shafran () [Corola-journal/Journalistic/13939_a_15264]
-
în surpriza geologică. Balcicul e săpat ca un șir de geode largi în coasta unui țărm de care te apropii fără să bănuiești ce se află dedesubt, de aceea de existența lor nu-ți dai seama decît în momentul cînd povîrnișul ți se deschide sub picioare, dezvăluind rîpele goale, de uscăciune alpestră, a micului port. Locul e precum o carie, întinsă pe zeci de hectare, ce a ros dintele malului, scoțînd la iveală surpăturile unor drumuri care cad în mare. În
Tenha Juvah by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2671_a_3996]
-
dar sigur în povestire. Comparația este figură de stil cea mai frecventă, poate și pentru că, în chip evident, rămîne cea mai adecvată acestui tip de text unde autorul și cititorul caută reperul, fie geografic, fie pur și simplu de stil: povîrnișurile de piatră ale munților Moriah, Măslinilor și Scopus sînt aidoma "unor odăjdii preoțești", clădirea Knessetului se aseamănă "cu o aerogara", tonurile unui cîntăreț pe strada sînt "că o caterinca dintr-o plumbuita poezie bacoviană", fiordurile norvegiene sînt "împlîntate ca niște
Voluptatea povestitorului by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/17535_a_18860]
-
lui pornire El uneltea, și-n drumul său N-afla nicicând împotrivire - Și s-a scârbit de-atâta rău. III Peste Caucaz, cu norii-alături, Cel izgonit din rai plutea ; Sub el Kazbekul în omături Că diamantul scânteia; Și-adânc, cu povârnișuri sterpe, Ca unduirile de șerpe, Cotea Darialul luminos, Iar Tereku, ca leu-n salturi, Zburlindu-și coama viforos, Urlă, și păsări din înalturi, Si fiara-n munți cu răget crud, Al apei vuiet îl aud ; Și nouri auriți, în zare
Astrolog rus: Conflictului din Ucraina va declanșa Al Treilea Război Mondial by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21839_a_23164]
-
înfrânt, sălbatic Își blestema nebunul vis , Din nou, trufaș și singuratic , Pribeag rămase prin abis . Din nou înfrânt porni-n neștire , Încrâncenat scrișnind din dinți , Lipsit de țel și de iubire Și părăsit de nazuinți !... Deasupra văii Koisaur , Pe-un povârniș abrupt de munte , Niște ruini , de vremi cărunte , Și-aruncă umbrele-mprejur . Și -acum copiii , pe-nserate , Lângă -un batran povestitor , Cu spaimă-asculta basmul lor... Și , martor vremii minunate , Precum un spectru fără grâi , Cu negrele-i ruini la soare Castelul
Astrolog rus: Conflictului din Ucraina va declanșa Al Treilea Război Mondial by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21839_a_23164]
-
Pan). E, pe un motiv din Blaga programatic ales, o bună aproximare, cred, a universului poetic al lui Radu Stanca. Dezvăluind delicat minunile mici, nu fără să strecoare silueta elegant-strivitoare a marilor teme. Și umblând cu aceeași cuceritoare dezinvoltură pe povârnișuri și prin oraș, printre iubiri recalcitrante și jucăușe, nostalgii și fine promisiuni de rodire. Ca și la Blaga, tinerețea, impetuoasă, necalculată, rupând baierele versului e greu, dacă nu cu neputință de găsit. Un anume ritual medieval, sau poate și mai
Drum de picior by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/4507_a_5832]
-
o a treia forță s-ar prefigura pe eșichier. Ea s-a născut în rândurile dreptei și ale noii democrații creștine, însă va avea un cuvânt de spus prin 2004. N-ar face-o, când nu s-ar rostogoli pe povârnișul mortal al unei curse ce pretinde pentru uzul obștesc mai tot ce câștigă. Ereditatea unor cumplite vremi când răul platnic era agățat cu capul în jos deasupra ligheanului cu mangal fumegând stăruie în genele noastre. A fi introdus o fiscalitate
Mic bilanț de ocazie by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/17119_a_18444]
-
a dat vestea că e rănit și am aflat cine-l împușcase, am înghețat, dar nu mi-am pierdut mințile. Mergînd într-acolo, am văzut locul de unde trăsese, locul pe unde trecuse mistrețul, locul unde sta Virgil... colnicul îngust, în povîrniș... și mi-a intrat o îndoială în suflet. Dacă o fi numai o întîmplare? Cu o vorbă a mea bag omul în ocnă fără vină? Și cînd el a zis oamenilor care-l întindeau: ŤN-am vrut să-l împușcť
Epistolă către Odobescu (XII) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7574_a_8899]
-
sau mai putin miraculos, să rămînă în canon timp de veacuri la rîndul (Shakespeare și toți ceilalți, i-am enumerat în articolul din numărul trecut al revistei). Ce anume le permite să reziste, în pofida timpului, a schimbărilor de mentalitate, a povîrnișurilor istoriei, a ascensiunii și decăderii unor curente filozofice? Simplu: valoarea estetică. Dar cum știm, în plină epoca postetică (vezi MacIntyre), postmetafizică, postkantiană, ca să nu mai zic postmodernista, ce înseamnă valoare, ce înseamnă estetic și, deci, ce înseamnă valoare estetică? Unitatea
SINGUR ÎN MULTIME by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18124_a_19449]
-
ca aurul aplicat pe albastru, cu o putere simbolică cît mai mare, cînd s-a auzit strigătul fatal, Aici e un sat. Absorbiți de speculațiile noastre, n-am băgat de seamă că un om s-a ridicat și a urcat povîrnișul, acum însă, îl vedem apărînd printre arbori, îl auzim repetînd anunțul triumfal, deși fără să ceară răsplată, cum ne imaginaserăm, Aici e un sat. Era comandantul. Destinul, cînd îl apucă, se pricepe să scrie cu trăsături strîmbe și întortocheate la fel de
José Saramago - Călătoria elefantului by Mioara Caragea () [Corola-journal/Journalistic/6458_a_7783]
-
Așa ni s-au ivit, în consonanțe privilegiate, așa ne-au prins, în parada lor irezistibilă, frumuseți care nu se pot uita vreodată. ... Să le fi răzbătut cu teama că le ratăm, cum ni se întîmpla pe cărările unor luxuriante povîrnișuri, într-un amurg orbitor înfășurînd Insulele Borromee, cînd izbucneau, din verdele saturat, pale de roșu ardent și ne biciuiau privirea lungi, somptuos prelungi, cozile unor făpturi cu nume scurt și viu, ara, ca un strigăt de pe continentul convulsiilor precolombiene, să
Miracolul păsărilor by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5502_a_6827]