818 matches
-
de ipocrizie, toate femeile se dovedesc niște donne demonicate, dar în viziunea naratorului au grade diferite de vinovăție: tânăra este neajutorată în fața acuzelor aduse, celelalte călugărițe sunt mai mult invidioase, decât preocupate de eradicarea păcatului, iar stareța ni se dezvăluie prefăcută și coruptă. Un alt exemplu de decădere totală a monahiilor îl întâlnim în prima povestire a zilei a treia, unde un tânăr angajat drept grădinar al mânăstirii, după ce se prefăcuse a fi surdo mut, se transformă în obiect râvnit de
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
dintre cele mai autentice Memorii din întreaga literatură universală? Confesiunile lui J. J. Rousseau ar putea fi un exemplu evident mai ales că acesta se autodeclară "adept al sincerității absolute"92, în așa măsură încât și Montaigne i se pare prefăcut. Pe de altă parte, Thomas de Quincey în ale sale Confessions of an English Opium-Eater își dezvăluie "propriile senzații fără a mă preocupa de cei ce mă privesc"93. Tot Adrian Marino, în studiul citat, observa că prima accepțiune a
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
gustului unuia și altuia, a nu te da după nimeni... ci, dimpotrivă, a-ți semăna cu fidelitate doar ție însuți"95. Apollinaire la rândul său afirmase: "îmi plac operele de artă autentice. Acelea care au fost concepute de suflete deloc prefăcute"96. Adevărat "autentic" ar fi, în concepția naturist-raționalistă a secolului al XVI-lea, ceea ce este în armonie cu rațiunea pură. În concepția tradițional-simbolică, fondul esențial, antologic, criptic al realității, ideea care ar sta în spatele sau în miezul fenomenelor. Autenticitatea implică
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
materială a aspiranților-mediumuri de a-și finanța ritualurile de inițiere prin căsătorie. Ceremoniile anuale, de căsătorie s-au rărit așadar; alterate, mai mult sau mai puțin dezarticulate sau avortate, ele nu mai atrag multă lume. Posesiunea pare aici mimată, aproape prefăcută, trist teatralizată și oferind spectacolul unei dereglări rituale conștientizate cu mâhnire de fiecare. Uneori geniile refuză chiar să se încarneze în mediumuri, care se mulțumesc să danseze fără concentrare sau bucurie sau preferă să stea la taclale între ele, fumând
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
și i-am închis Ochii umbroși, trist străjuiți de coarne. Tu, iartă-mă, fecioară tu, căprioara mea! În fapt, Moartea căprioarei, piesă reprezentativă, e moartea unui miraj; constituente imaginarului lui Labiș, munte, brazi, o simbolică "pasăre albastră", basmul cu "fata prefăcută-n căprioară" contrastează pluriform cu violența și amintirea războiului. Că poetul cunoștea (din manuale) o povestire sadoveniană pe temă apropiată, e sigur. Undeva, În pădurea Petrișorului, "bătrână și nestricată de om", o căprioară lovită de glonț dar scăpată de ochii
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
arta pune stăpânire pe Spiritual. După Kandinsky, eliberarea. Duchamp, cu mult înaintea "artei retiniene", este cadoul involuntar făcut de peliculă pânzei, contrariul fără replică posibilă. După care vor veni, culme a vicleniei, parodiile, pastișele și deturnările hiperrealismului. O ironie oarecum prefăcută, care-l învinge pe concurent la propriul său joc printr-o suprareprezentare a sclipirilor fotogenice. Strălucită accelerare. Până la apariția numericului și a imaginii virtuale, care va schimba din nou datele. Până atunci, "trăiască artistul!". Prăvălia a luptat din răsputeri împotriva
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
și actualul noroc al "primelor încercări". Poate ne-am pierdut dreptul de a absenta din propriul corp detașând interiorul de exterior (bucuria introspectivilor: să împiedice gândurile ascunse să iasă în față). Rezultă din toate acestea la fel de multe emoții adevărate și prefăcute, dar cum să le distingem? Pentru a da bine pe ecran, trebuie să fii natural și "să spui adevărul". Să pari că "ești tu însuți" este o artă care, fără a fi apanajul impostorilor, se învață ca și celelalte (chiar dacă
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
care a fost folisită de La Bruyere (Teofrast, 1966Ă ca parte introductivă a operei sale, Caracterele sau moravurile acestui veac, publicată în secolul al XVII-lea. În opusculul lui Teofrast sunt descrise 30 de tipuri de persoane sub următoarele denumiri: 1. Prefăcutul; 2. Lingușitorul; 3. Flecarul; 4. Grosolanul; 5. Amabilul; 6. Neobrăzatul; 7. Guralivul; 8. Născocitorul de știri; 9. Obraznicul; 10. Zgârcitul; 11. Mojicul; 12. Inoportunul; 13. Pripitul; 14. Prostănacul; 15. Brutalul; 16. Superstițiosul; 17. Nemulțumitul; 18. Neîncrezătorul; 19. Nesimțitul; 20. Prost-crescutul
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
juca rolul principal iar credința, dragostea și supunerea față de Dumnezeu se plasa în zona unor virtuți cardinale deasupra celor socio-comunitare de dinainte. Omul putea fi caracterizat mai repede în termeni de credincios sau păcătos decât în termeni de curajos, drept, prefăcut, sau ipocrit. Desigur, milenara caracteriologie a virtuților s-a păstrat în evaluările și caracterizările vieții de zi cu zi, fapt ce se afirmă prin caracterele eroilor a cinci secole de roman european. Alte momente memorabile sunt cele marcate de KANT
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
de oricine: rău, amoral, imoral, iresponsabil, necinstit, neomenos, criminal, mizerabil, laș, exploatator (al firii altoraă, manipulator (autocrată, disprețuitor, lipsit de stimă și respect (față de ceilalțiă, fără scrupule, excroc, profitor, calomniator, brută (brutală, crud, nesimțitor (față de suferința altoraă, nerușinat, egoist, duplicitar, prefăcut, neautentic, incorect, lingușitor, ipocrit, mincinos, trădător (mișelă, inconsecvent, superficial, nestatornic, nechibzuit, parazit, obraznic (neobrăzată, arogant (îngâmfat, infatuată, mojic (necioplită, sadic, pervers, nemilos, nerușinat, fără remușcări, negeneros, răzbunător (vindicativă, cu resentimente, necruțător, om ce terorizează, găunos, parșiv, infidel, slugarnic, nesincer, nedrept
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
ca pe un fel de „mască”pe care o folosim în raport cu alte persoane,în viața cotidiană. El afirma că. este important ca această „mască" să fie similară „sinelui interior" real, pentru că, în caz contrar, omul ar fi considerat drept un prefăcut. Dar chiar dacă personalitatea se potrivește cu sinele interior, nu este totuși identică, și fiecare ființă umană este singura care știe cum este pe dinăuntru.După Rogers, dezvoltarea unei personalități sănătoase presupune inexistența conflictelor între „condițiile de valoare" și imboldul lăuntric
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
acum, și fațeta caragialescă a lui Creangă (autorul zice „avânt cațavencian”), manifestată prin inițiativele negustorești ale fiului lui Ștefan a Petrei și uneori prin perorațiile lui pe teme civice. Întrebarea este dacă diaconul le făcea serios sau în stilul acela prefăcut, umoristic care îl caracterizează. Sigur este că Dicționarul... lui C. relansează cazul Creangă în critica românească, atrăgând atenția asupra varietății și complexității tipologiei. O lectură, întâi, cu lupa a textului (cu un veritabil zel de detectiv), o analiză, apoi, necruțătoare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286504_a_287833]
-
suprasemnificării pe o notă melancolică a universului rural oltenesc - „Mica Valahie”), reinterpretându-le pe un portativ modernist ca pentru a le verifica rezistența, cu o anumită distanțare sceptic-amuzată față de procedeu. Sunt relevabile colocvialitatea fățișă sau ceremonioasă, metaforizarea neostentativă, preluarea și pastișarea prefăcut naivă a unor șabloane și locuri comune ale limbajului curent, utilizarea cu distorsiuni ironice sau afectuoase a unor rezonanțe intertextuale trimițând la surse culte sau populare, confesarea directă sau prin interpuși, jovialitatea intonației, care uneori ascunde o rană: „Aflați despre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287102_a_288431]
-
apoi, pornind de la Crezul de la Niceea, autorul discută felul în care se unește divinul cu umanul în Cristos. Apoi, într-o primă epistolă adresată lui Nestorie (Epist. 2; ACO I, 1, 1, pp. 23-25), scrisă în vara aceluiași an, cu prefăcută cordialitate și blîndețe, Chiril spune că a primit din partea papei Celestin sarcina de a verifica temeiul informațiilor privitoare la ceea ce propovăduiește Nestorie, informații care (trimise, firește, chiar de Chiril) provocaseră un mare scandal la Roma. în reacția hotărîtă a lui
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
a întors acasă hotărât să se vindece, e de prevăzut că Andrei va învăța să întrezărească "eternul feminin" și în frumusețile locului, la fel cum odinioară se închina la "icoana" lui Mab ori la "feea lui Shakespeare", plictisit de ifosele prefăcutei franțuzoaice. 4.2.2. Personajul-discurs. Cristalizarea amoroasă, între spațiul public și spațiul privat Incipitul romanului regizează de fapt, prin discursurile de la cazino, apropierea dintre timidul Andrei și seducătoarea Lulù. Cei doi se trezesc la un moment dat față în față
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
din cauza caracterului său unipersonal. Conjunctivul cu valoare de imperativ are toate trei persoanele (persoana I, numai la plural): „Ei, acum cumnate, ia să vorbim o vorbă colea între bărbați, cocoanele să nu asculte;...” (I.L. Caragiale); „Să părăsești casa mea, muiere prefăcută; să te duci la calicul de calemgiu, auzit-ai tu?” (N. Filimon); „Tu să taci, ticălosule!...Să taci, tâlharule!... Să taci!...Să taci!...” (L. Rebreanu) „Străin și făr’ de lege de voi muri - atunce Nevrednicu-mi cadavru în uliță l-arunce
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
lăsase , copilul descoperă consecințele nefaste ale cuvântului său și plânge amar, cu un acut sentiment al culpabilității. Momentul de culminație al poeziei, incantația dureroasă („Melc, melc, ce-ai făcut/Din somn cum te-ai desfăcut?/ Ai crezut în vorba mea/Prefăcută... Ea glumea!”), este expresia trăirilor unui suflet căruia i se revelează tainele lumii și forța demiurgică a cuvântului. Eroul amintește prin naivitatea cu care rostește descântecul de Ucenicul vrăjitor de Goethe a cărui joacă nevinovată are efecte tragice. Jocul ca
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
amputați, toți în același cadru, toți construiți după aceleași norme ale unui primitivism agresiv, demolator. Resimțim toate aceste lucruri dar nu avem puterea și educația de a fi sinceri, pentru a începe ceva, ci ne purtăm ca niște închipuiți, niște prefăcuți, care preferă să-și exteriorizeze problemele nu ca pe praguri proprii de trecut, ci ca pe asimilarea lor cu un drum imaginar pe care nu dorim să ne aflăm. De fapt noi suntem rătăciți pe drumul vieții noastre proprii și
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
să caracterizăm măreața sa activitate atât pe terenul muzelor, cât și pre cel politic-națiunal"95. De fiecare dată când are ocazia, Iosif Vulcan își mărturisește neputința de a susține o analiză critică și o face cu fraze emfatice și umilință prefăcută: "Simțim debilitatea puterilor noastre" spune undeva. E o retorică, desigur. Însă în spatele ei trebuie să distingem și o admirație care s-a "specializat". Vulcan, care revendică pentru sine o apreciere a vieților geniale, lasă altora aprecierea operelor geniale: "Dară lăsăm
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
urcăm Golgota răzbunărilor și a "poliției politice", cu crucea în spate, fără odihnă, fără nicio mulțumire sufletească. Ajutați-ne ca să vă ajutăm! Trăim vremuri blestemate, de adâncă rușine națională. În imensă lor majoritate, cei care va cerșesc voturile, cu voce prefăcuta, nu sunt altceva decât Lupul din "Capră cu trei iezi", care abia așteaptă să îi deschideți, pentru a va înghiți pe nerăsuflate. Nu deschideți ușa la hoți, la impostori, la mafioți! Structura narativa pe care se axează piesă verbală metafictivă
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
Resursele semiotice care caracterizează participanții politici sunt, în principal, de natură fiziologica (van Leeuwen 2005: 4): * Umwelt-urile imaginare ale lupilor politici și ale iezilor sunt reprezentate prin gesturi: pe de o parte, a bate la ușă, a cerși ("cu voce prefăcuta") și a înghiți, iar pe de altă parte a deschide sau a nu deschide ușa. Aceste simple acte de a accepta sau nu lupul sunt gândirea metaforica pe care se construiește o promisiune politică, astfel încât vocile prefăcute ale lupului vor
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
cerși ("cu voce prefăcuta") și a înghiți, iar pe de altă parte a deschide sau a nu deschide ușa. Aceste simple acte de a accepta sau nu lupul sunt gândirea metaforica pe care se construiește o promisiune politică, astfel încât vocile prefăcute ale lupului vor deveni un instrument persuasiv care poate manipula deschiderea metaforica a UȘII (ideea de a fi acceptat în MINȚILE alegătorilor). * Recontextualizând gestul biblic de a urca Golgota și imaginea simbolică a crucii, C.-V. Tudor reinventează câteva metonimii
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
dovada că se poate vorbi de o excentricitate (Arnheim [1988] 1995) verbală, deoarece există patru centri dinamici. Intrigă povestirii românești ne ofera cadrul unei legături opoziționale binare pentru punctul VOI (tinerii curajoși/ votanții isteți, aceia care nu cred în vocile prefăcute ale lupilor politici versus alegătorii mai în vârstă/ votanții creduli). Astfel, cei patru participanți din piesă metafictivă pot fi reprezentați în următorul careu semiotic (Greimas, 1983), construit pe următoarele tipuri de relații: * relația de contrarietate: s1 (reguli de prescriere: C.
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
crimele politice, sacrificiile religioase și despre jafurile soldățimii. Ici nașterea unui copil, colo moartea unui bătrân. Venus și Marte, bucurii și nenorociri... Contrar unor afirmații frecvent auzite, Venus nu este singura divinitate menționată într-un poem păgân care suscită mirarea prefăcută de a găsi trimiteri la figuri alegorice ale Antichității și ale momentului. Faptul că Lucrețiu o evocă pe Venus nu dovedește că ar crede în ea și că i-ar închina un cult asemenea unui credincios în drum spre templu
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
pot fi exploatate. O dată gîdilat orgoliul doctorului prin stimularea repovestirii a mia oară a felului în care a făcut operația dificilă din anul 19xx, el va accepta mai ușor să facă mici favoruri colegului care l-a ascultat cu un prefăcut interes. În paralel cu legendele romanțate fabricate de fiecare, circulă așadar și informațiile negative, pe care cei mai mulți încearcă să le ascundă, dar care răzbat fie din dosarele lor, fie din bîrfele lansate de camarazi. Pentru unii, legendele proprii nu au
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]