749 matches
-
că jocul e pe cîștigate. A coborît la stația din fața fabricii: o femeie cunoscută pe vremea studenției, eterna parteneră a studenților, ei bucuroși că nu-i costă, ea fericită că umblă cu studenți -, minunată pentru potolirea foamei de amor. O proastă care n-o mai slăbea din hi-hi-hi! și ho-ho-ho! cînd i se făcea curte, jenîndu-se foarte la vorbele frumoase, trimiterile la mitologie ori la literatură, dar care devenea gravă și aproba cu bunăvoință, ascunzîndu-și marea fericire, cînd i se spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
timpul, uitînd de mine și de copil, e cale lungă și, dacă ai făcut-o, acolo să stai!" Telefonul sună prelung, în gol. "Sigur! Țin telefonul închis, să nu fie deranjați; domnul este iritat de cel mai mic zgomot... Ce proastă că ieri, cînd am ajuns acasă, nu m-am dus să scot banii, să deschid proces de divorț!..." Din drumul ei prin încăpere, se oprește, întinde mîna și ia din nou telefonul. "Dar dacă?!..." Chirurgia, vă rog! spune cînd aude
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
că-i de vîrsta Doiniței, ori ceva mai mare, și cum îți închipui că mi-aș permite?! Mai am încă bun-simț în mine, să știi! Chiar ți-a refuzat invitația? Mihai clatină din cap lung, afirmativ, trădîndu-și părerea de rău. Proasta! Are impresia că ăla o să-și lase nevasta pentru ea... A mai amăgit ăla pînă acum vreo cîteva, chiar și pe una de la voi, de la uzină, o femeie frumoasă, o laborantă. Îmi vine cîteodată să-l iau de guler și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
acum ea nu-i spusese lui Palmer despre sentimentele mele. Mi-am amintit cu mare plăcere imaginea mâinii ei care tremura. Îmi spusese clar să nu sper nimic. Dar, de fapt, chiar mă făcuse să sper, și nu era o proastă. Știam, firește, judecând la rece, că nu era decât o umbră de speranță. Dar, când ești îndrăgostit, o rază de lumină te poate duce departe. Lucrul de care aveam nevoie era sentimentul că voi fi grațiat. Nu-mi venea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
întrucât l-ai acceptat pe Anderson... spuse Antonia. Ăsta a fost primul lucru care m-a făcut să cred că știi deja, că ți-ai dat seama cum stau lucrurile cu Alexander. Și-apoi, era atât de evident. — Ești o proastă, am replicat. Cu Palmer a fost altceva. — Nu văd nici o diferență, spuse Antonia. În plus, ce înseamnă că n-ai fi acceptat situația? Eu v-am iubit pe amîndoi, tu ne-ai iubit pe amîndoi, Alexander ne-a iubit... — Simt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
fi el Însuși. Exact asta am făcut eu, iar el s-a Întors mereu la mine. Buzele i se strânseră. — Dar, când Linda s-a luat de mine, nu m-am mai putut controla. Mi-a spus că eram o proastă să-l tot aștept pe Derek. Oare nu vedeam, Întreba ea, că nici măcar nu eram genul lui, pentru că el preferă fetele albe și blonde? Îmi pierdeam vremea și, indiferent cât aș fi așteptat, aveam să rămân mereu doar o roată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
așa ceva. Și apoi mai e și lipsa de trecut. Am impresia că toate lucrurile astea sunt evidente. În obsesia lui John Robert legată de Hattie nu figurase niciodată noțiunea că fata ar putea fi foarte inteligentă. Firește, nu era o proastă. Dar, în mod cert, ea nu se considera prea deșteaptă și John Robert nu făcuse speculații asupra acestei chestiuni. Poate că era foarte inteligentă, poate că (îl săgeta acest teribil gând) într-o bună zi, Hattie o să ajungă un filozof
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
am auzit. Sigur, da! Precum îți povesteam, în câteva secunde, incidentul s-a și încheiat. Iepurele agorafob a rămas stabil, pe poziția lui, ca să monitorizeze drumul, iar atacatoarele s-au domolit și s-au retras. S-au cărăbănit pâș-pâș, ca proastele, fără gălăgie, exact pe-acolo pe unde veniseră. Arătarea albă m-a privit din nou, ca și cum ar fi vrut să-mi zică ceva, de genul, "Ți-a plăcut spectacolul?", mi-a fluturat un salut șmecheresc, flegmatic și scurt, dintr-o
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
adunare, cu prezența sa. Minunat! Superb! Cel puțin, până mâine dimineață, suntem scutiți să suportăm țățimea de pe lume! după cum se și exprimase, cu recunoscuta-i eleganță, Crocodilul. Ea l-a terminat pe bietu' Luci'. L-a mâncat cu zile, nenorocita! Proasta dracului! scrâșnise și Buletin, neconsolat. Profitând și de faptul că antemergătorii, care sosiseră tustrei, împreună, mai dinainte, direct de la crama lui Fane Dromaderu', zis și Calapod anume Vali, Iulică și cu Cezărel preferau să comenteze acum, în dârdoră, rezultatul recentului
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
ai făcut vreodată! Spre mine, Evie fuge și mă sărută cu scârboasele ei buze topite și zice: — Shannon, n-o să-ți pot mulțumi niciodată pentru că-mi faci palpitantă viața asta casnică plictisitoare. — Domnișoară Evie, zice Brandy, poți să faci pe proasta, dar, fata mea, ai ratat din plin zona antiglonț a vestei mele. Sari la adevăr. Eu sunt aia proastă. Sari la adevăr. M-am împușcat singură. Am lăsat-o pe Evie să creadă că a fost Manus și pe Manus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
ce-i lăsau să se vadă picioarele dezgolite, subțiri ca niște scobitori, cu o musculatură abia schițată. Fetița lui. Când Valentina Înscria câte un punct, Antonio țâșnea În picioare lângă balustradă, aplauda, gesticula și striga numele ei, care din cauza acusticii proaste răsuna Îndelung sub bolțile sălii. Prima dată Valentina se Întorsese spre public, surprinsă. Cum În tribune nu erau mai mult de cincizeci de spectatori, Îl observase imediat pe Antonio, care se ivea dintr-un grup de studenți de la Virgilio și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
am publicat un volum de poezii la Editura Junimea și, inevitabil, ca adolescent, când scrii poezii, scrii în primul rând de dragoste. Am și multe proze scurte de dragoste pe care nu le-am publicat niciodată pentru că sunt groaznic de proaste - le-am recitit și nu e nimic de ales din ele. Am cel puțin două motive pentru care scriu acest roman - încă nu am un titlu pentru el: în primul rând, vreau să îmi demonstrez mie însumi că pot scrie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
ghips (bebelușul Iisus beatificat în scutece de ghips; Iisus-bărbat cu bicepșii răsărind dintre dughenele de la Templu; Iisus de treizeci și ceva plimbându-se sumbru în grădina Ghetsemani). Deasupra măsuței de toaletă din dormitorul lor, se află o reproducere delicios de proastă a cinei celei de taină cu toți ucenicii afișând coafuri pompoase și într-o ușoară levitație. În camera din față, unde dormim eu și Sheba, există un afiș de șase pe patru picioare cu un apus în port și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
se oprește (nu e clar din ce motive), transmisiunea e Întreruptă și reluată după cîteva minute În care ne putem bucura urechile cu șlagăre folclorice. Așa ceva nu s-a mai Întîmplat niciodată pînă acum. SÎnt semne cît se poate de proaste pentru regim. Se face din nou legătura la miting. Ceaușescu anunță majorarea salariilor, a pensiilor și a alocațiilor pentru copii. Bun, dar nu spune că s-ar da drumul un pic și la căldură, așa că nu avem de ce să sărim
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
bine, poate cu o stîngă socialistă care nu va mai naște dictatori. Noi toți sîntem de stînga aici, avem convingerea că ăsta trebuie să fie viitorul Întregii Europe. Monica privea incredulă scrisoarea. Ce dracu’ e asta? S-a Însuflețit ca proasta tîrgului... Bun, nu sîntem niște sărmani, dar nu putem să ne mai scriem? Și cum adică socialiști? Cum să fie de stînga? E nebună, nu știe cine a fost Ceaușescu? Băi frățicule, ce prostie... Două zile povestea i-a stat
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
fericire, sorții au căzut pe stewardesă. În situații limită, femeile dovedesc mai mult sînge rece decît bărbații. Ne-a spus că are acasă copii de crescut, soțul o părăsise de doi ani, așa că nu-și poate permite să moară ca proasta, mai ales cînd i se oferă șansa de a trăi. Am rugat-o să facă ce trebuia făcut Într-un loc mai ferit, ca să nu ne șocheze emoțional. N-am să-ți pot spune cu precizie ce a făcut, cum
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
se păru că recunoaște conturul gurii lui și o anumită fermitate a privirii, deși bărbia Îi era totuși prea ascuțită, iar fruntea, sau atît cît putu vedea din ea, părea un pic prea bombată. Era sau nu era Vic?... Ce proastă! În 1965 Vic abia se născuse. Temîndu-se că, prin descoperirea ei, frauda o enigmă, presimțind În această descoperire ceva interzis, primejdios, simțea totodată o mare neliniște care izvora din sentimentul că, În continuare, orice e posibil. De aceea puse fotografia
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
pe lumea asta. Începu să plângă. Și curând am devenit exact ca el. Am fost slabă. M-a târât cu forța În realitatea lui. M-a convins că nu era nimic În neregulă ca femeile astea să folosească surogate. Ce proastă am fost! Nu pot să cred! Lui Ruby Începuse chiar să i se facă milă de Jill. Hardacre era un monstru dominator care se repezea asupra femeilor fragile. — Dar mai spune-mi ceva, Îi spuse Ruby lui Hardacre. Sam Epstien
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
lui e pe lista aceea pe care ai găsit-o. — Dar mereu mi s-a părut că a fost o Înscenare. —La fel cum și fratelui său i s-a Înscenat o crimă, spuse Ronnie neîncrezătoare. — Crezi că sunt o proastă pentru că mă duc după Sam, nu? —Nu proastă. Doar naivă. Trăiești cu speranța că e bărbatul onest și cu onoare care ai presupus mereu că este. Ai trecut prin al dracului de multe lucruri În ultima vreme și nu vreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
vreau să spun, dar efectul era sigur. Copilul chiar se miorlăia la mamă-sa după câțiva leuți. De obicei căpătă sudalme și ciufuleli. Atunci, dacă se Întâmpla să fie acasă, apărea măreț, blând apărător al odraslei, Tatăl: „Ce-ai, fă proasto, de bați copilul pentru un leu. Ia uite a dracu’ zgârcită!”. Apoi Își lua plodul de mânuță: „Ia hai tu cu tata!”. Tatapopii punea copilului o lingură de Înghețată În cornet și bărbatului Îi turna țuică Într-un țoi cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
rișca și barbutul pe bani le-a Început prin clasa a cincea. Când a intrat la liceu, a pus ochii pe nimeni alta decât pe una dintre fiicele directorului de acolo. Era frumos, știa să glumească și să se poarte. Proasta i-a căzut la așternut, a ieșit totul la iveală În comuna În care se afla liceul și directorul turbase. A pus niște hăndrălăi din clasele mari să-l deznoade În bătaie, ceea ce ăia s-au și grăbit să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Ibidem, p. 417. 920 Ibidem, p. 59. 248 caracterizarea pe care o face acestei donna demonicata: „gâsca de femeie”, „cap de bostan”, „săraca, și proastă precum noaptea”921, „neroada de femeie”, „nătăfleață”922, „ca una ce călca în gropi de proastă ce era”, „apuca ușor momeala”923. Sunt puține situații când un personaj feminin negativ este catalogat atât de critic și aceasta poate datorită lipsei inteligenței, pe care autorul italian nu o poate scuza în niciun fel. Boccaccio este îngăduitor cu
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
-Acuma și tu, bombăni femeia cătră flăcău. De unde știi că-l cheamă Macovei? -Cum să nu știu, dacă așa-i scris pe firmă, deasupra ușii? Dumitru Macovei. -Văd că toți sunteți cu cap și cu învățătură. Numai eu îs o proastă. Flăcăul tăcu. Uneori îi era lehamite să se mai uite la obrazul maică-sa”. Într-adevăr, femeia lui Nechifor-Gheorghiță se arăta bombănitoare și rea „la vedere”. Dar asta pe-o anumită linie de portret, destinată să schițeze o latură a
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
de ascultat, cu atât ascultăm mai puțin. Cu cât proliferează mai mult informația, cu atât contradicțiile - și, cu ele, frustrările - noastre se acumulează. Informațiile ne spun că toate cauciucurile Acme sunt sigure, dar, în același timp, că sunt periculos de proaste; că acțiunile companiilor tehnologice reprezintă o mină de aur sau un mijloc sigur de a-ți rupe gâtul; că Tom Cruise cochetează cu altă femeie sau că Tom Cruise se întâlnește cu un alt bărbat. Avem la dispoziție mai multă
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
SINDROM SUB-DEPRESIV) ȘI CRIZĂ ANXIO-DEPRESIVĂ: AȘTEPTAREA UNUI OBIECT DE SUBSTITUȚIE În această fluctuație emoțională, adolescentul este în așteptare, chiar dacă nu știe prea bine ce așteaptă. Majoritatea descrierilor fenomenologice ale conduitelor clinice caracteristice acestei stări pun accentul pe timp, pe durată: proasta dispoziție, plictiseala, tristețea, sunt stări strâns legate de un sentiment al timpului suspendat. Am putea chiar compara „oscilațiile dispoziției” cu un film a cărui viteză de proiecție ar fi variabilă, când încetinită, când accelerată. Adolescentul a pierdut obiectele oedipiene dar
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]