1,633 matches
-
uitării tezaurul literaturii noastre clasice". Se alătură lui Zaharia Stancu și se declară la rîndu-i vîndut comunismului și nu doar el, ci toți: Dacă a-ți iubi cu o patimă sfîntă patria, dacă a avea încredere în destinul istoric al proletariatului, dacă a avea o nestrămutată credință față de partidul de avangardă al clasei muncitoare, dacă a crede permanent că valorile construcției pașnice înseamnă "a te vinde comuniștilor", atunci toți scriitorii din R.P.R. sînt vînduți comuniștilor! Și acest lucru constituie mîndria și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
sînt demontate mecanismele literaturii ideologizate și instaurate ca regulă odată cu comunizarea societății. Un Eugen Jebeleanu se crede dator a preciza: "Sîntem conștienți că literatura noastră de astăzi nu ar fi putut exista, nu poate să existe fără jertfa și luptele proletariatului". Aserțiune comentată nu fără ironie de traducătorul lui Dostoievski: "Perfect și continuu eroică, muncitorimea rămîne eroică și în prezent, prin simplul fapt că se duce la lucru, spre deosebire de scriitorul care își alcătuiește compunerile la el acasă și nu trebuie să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
comunist totalitar din România a fost impus prin dictat străin și, continuă: " Într-adevăr, a fost vorba de un regim ilegitim, întemeiat pe o ideologie fanatică, o ideologie a cultivării sistematice a urii, pentru care "lupta de clasă" și "dictatura proletariatului" simbolizau esența progresului istoric. Importată din URSS, ideologia comunistă a justificat atacul împotriva societății civile, a pluralismului politic și economic, nimicirea partidelor democratice, distrugerea pieței libere, exterminarea prin asasinat, deportări, muncă forțată, întemnițare a sute de mii de oameni. În spatele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
puncte. Se începe cu aservirea către U.R.S.S. a Țării de către guvernul-marionetă al lui Petru Groza, urmat de furtul alegerilor din noiembrie 1946 și anihilarea instituțiilor statului de drept și a pluralismului politic, abdicarea forțată a Regelui Mihai, impunerea "dictaturii proletariatului", în folosul unui sistem politic despotic, condus de casta profitoare (nomenklatura) centrată pe conducătorul suprem; în numele luptei de clasă, "cei mai de seamă reprezentanți ai elitelor din România au fost eliminați fie prin asasinat, fie prin deportare, întemnițare, muncă forțată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
confort și de absență a tulburărilor provocate de imixtiuni în viața privată a cetățeanului, securitatea, a fost ales să numească o instituție care a practicat tocmai restrîngerea pînă la anulare a drepturilor omului, pentru a impune rigorile partidului-stat, în numele dictaturii proletariatului și al făuririi socialismului" (Marius Oprea). Frica inoculată în populație de aparatul represiv, care a știut să se facă omniprezent și omnipotent, aproape mitic prin puterea, ubicuitatea și atotștiința afișate, a fost cheia consolidării și menținerii comunismului. Securitatea s-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
carte despre activitatea comuniștilor români în ilegalitate, în lupta lor eroică împotriva orînduirii burgheze; îi semnalasem mașinii de înregistrat vorbe apariția în presă a unui interviu cu Jawaharlal Nehru, în care acesta nu se sfia să afirme că și dictatura proletariatului, ca orice dictatură, este exercitată de minoritate împotriva majorității. Cum Nehru era prietenul Uniunii Sovietice, Filip nu îndrăznise să-l citeze și-mi atribuia mie opinia indianului. Acuzațiile din declarația amicului meu continuau pe mai multe pagini, în același registru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
le uită, și nu se poate înțelege de ce, dacă nu de dragul concluziei dinainte știute. Și când vorbește despre orașe, TU observă exact, cu atât mai mult cu cât observația decurge de la sine din cea anterioară: "în istoria postbelică a României proletariatul e o farsă sociologică" (p. 56). O situație mai apropiată de cea din Rusia, Bulgaria, Albania, era cazul să spună, dacă și-ar fi estompat un pic furia. Caz în care ar fi remarcat și că acolo unde proletariatul nu
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
României proletariatul e o farsă sociologică" (p. 56). O situație mai apropiată de cea din Rusia, Bulgaria, Albania, era cazul să spună, dacă și-ar fi estompat un pic furia. Caz în care ar fi remarcat și că acolo unde proletariatul nu era "o farsă sociologică", anume în Anglia, Italia, și mai ales Statele Unite, el nu a dorit să aducă la putere comunismul și nu l-a adus. Mai degrabă aici ar putea fi identificat un paradox, dar în realitate faptul
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
să aducă la putere comunismul și nu l-a adus. Mai degrabă aici ar putea fi identificat un paradox, dar în realitate faptul nu e decât dovada peremptorie că ideologia comunistă devenită doctrină revoluționară nu a fost o ideologie a proletariatului ci una care creeză din nimic un proletariat, de care se servește ca fantoșă ideologică. În Ungaria și Polonia, acolo unde proletariatul există, revendicările sale nu sunt, în 1956, "pur anticomuniste", cum susține TU, (p. 60) ci, dacă citim textele
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
a adus. Mai degrabă aici ar putea fi identificat un paradox, dar în realitate faptul nu e decât dovada peremptorie că ideologia comunistă devenită doctrină revoluționară nu a fost o ideologie a proletariatului ci una care creeză din nimic un proletariat, de care se servește ca fantoșă ideologică. În Ungaria și Polonia, acolo unde proletariatul există, revendicările sale nu sunt, în 1956, "pur anticomuniste", cum susține TU, (p. 60) ci, dacă citim textele, pur muncitorești, adică socialiste, ceea ce este, cam același
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
faptul nu e decât dovada peremptorie că ideologia comunistă devenită doctrină revoluționară nu a fost o ideologie a proletariatului ci una care creeză din nimic un proletariat, de care se servește ca fantoșă ideologică. În Ungaria și Polonia, acolo unde proletariatul există, revendicările sale nu sunt, în 1956, "pur anticomuniste", cum susține TU, (p. 60) ci, dacă citim textele, pur muncitorești, adică socialiste, ceea ce este, cam același lucru. Cum comunist era liderul lor recunoscut, Imre Nagy și marea majoritate a intelectualilor
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
fiindcă natura ei este în fond, aceeași, o natură dogmatică. Din acest punct de vedere "proletariaul confuz și în fond fictiv" din România, revoltat în 1977, cu douăzeci de ani mai târziu decât ungurii, interval necesar exact pentru crearea unui proletariat din țărani aduși în industrie, s-a revoltat exact ca aceștia, în numele propriilor lor revendicări sindicale, și al propriilor percepții ideologice (p. 63). În acest punct al demonstrației, Traian Ungureanu atinge o temă dureroasă, fiindcă lucrul este valabil și astăzi
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
și nazismul au promovat în forță modernizări locale și globale, fiecare păstrând relații specifice cu tradițiile, cu trecutul și cu viitorul. Politicile autoritare, dure și sângeroase, le-au dus partidele fasciste, naziste și comuniste, fie în numele "elitelor ariene", fie ale "proletariatului" ori ale "maselor" conduse de "personalități" ca Lenin, Stalin și urmașii. Toate au înlocuit democrația parlamentară cu partidul-stat totalitar și cu legalismul rigid, în două variante: prima, prin organizarea dictaturii proletariatului pentru faza socialistă, pregătitoare a comunismului, după programele lui
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
naziste și comuniste, fie în numele "elitelor ariene", fie ale "proletariatului" ori ale "maselor" conduse de "personalități" ca Lenin, Stalin și urmașii. Toate au înlocuit democrația parlamentară cu partidul-stat totalitar și cu legalismul rigid, în două variante: prima, prin organizarea dictaturii proletariatului pentru faza socialistă, pregătitoare a comunismului, după programele lui Lenin din octombrie 1917 până la moartea sa, în 1924; celelalte două au fost elitiste, susținând rolul determinant al "ducelui" Mussolini, în Italia, al "führerului" în Germania, apoi a dictaturilor franchistă și
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
rămân ca stigmate în viețile eșuate ale multor oameni maturi de astăzi. "Revoluționarii" de atunci, călăuziți de puterea din Răsărit, legitimată de Internaționala Comunistă și Cominform, au înlocuit, prin teroare și violență, pluripartidismul cu partidul unic și parlamentarismul cu dictatura proletariatului. Azi, noii "revoluționari" nu știu decât să-și revendice "drepturile" de la o populație tot mai dezorientată de alți "lideri" lacomi și trufași. Primul deceniu care a urmat după 6 martie 1945 a fost dominat de teroarea stalinistă în guvernare, preluată
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
aproape, ca și ideologia comunitarismului american. Poate la noi, odată cu renunțarea la vechea ideologie, s-au creat susceptibilități exagerate față de concepte ori cuvinte rămase în gândirea social-economică și politică actuală: clasă, structură de clasă, națiune, patrie, mase, partinitate, capitalism monopolist, proletariat, clasă muncitoare, muncă în folosul comunității, supramuncă, exploatare și altele. Gestul, vechi de un deceniu, al unor partide de stânga de a-i accepta ca membri pe mulți căpătuiți prin ocuparea nemeritată a unor posturi în politică ori în administrație
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
la rezultate care necesită timp, investiții și argumente pentru validare/infirmare. Un popor nu se conduce la fel ca un mijloc de transport, oricât de modernizat ar fi el. Republica Populară Chineză, proclamată în 1949 stat socialist cu dictatură a proletariatului aliat cu țărănimea, reușește de circa două decenii să îmbine controlul politic autoritar cu capitalismul multinațional. Dispunând de un teritoriu întins, cu variate resurse naturale (geografic, este a treia țară a lumii) și cu un miliard jumătate populație inegal instruită
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
În două domenii importante ale conștiinței, și anume religia și dreptul, a fost un adevărat curent "naturalist". Ulterior, burghezia s-a amestecat atât cu părți din vechea nobilime, cât și cu parveniți din "aristocrația muncitorească" și din alte pături sociale. "Proletariatul" descris de muncitoarea Flora Tristan (1803-1844) în Preumblări prin Londra (1842) a fost preluat de Engels, fără să citeze pe Tristan, în scrierea sa despre situația grea a clasei muncitoare din Anglia. (7, vol. 5, p. 24) Alte detalii, la
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
au dispărut pozele cu cei "trei învățați", în locul lor apărând, temporar, chipurile mereu schimbătoare ale "noilor democrați". Invazia atâtor imagini agresează zdravăn ochii oamenilor. La noi se pretindea că din deceniile opt-nouă ale secolului al XIX-lea s-a afirmat proletariatul, transformat în "clasă muncitoare aliată cu țărănimea cooperatistă", după decretul din anul 1962. Mișcarea sindicală a fost paralelă cu cea politică. Astăzi, noile sindicate românești postdecembriste sunt numeroasele "federații", pe sectoare de activități. Unii din liderii lor au devenit adevărați
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
al XVII-lea și al XVIII-lea; a treia, ipostazierea istoriei și transformarea omului într-o jucărie a unei "fatalități oarbe", așa cum se poate vedea la iluministul Condorcet, la pozitivistul A. Comte, la dialecticianul Hegel și la radicalul Marx înfățișând proletariatul ca un gropar al capitalismului; "Or, primul pozitivism (s.ns.) al Occidentului a fost reprezentat de fizica lui Aristotel", valorificat de arabul Averroes și de scolastul italian Sf. Toma. (13, p. 94) Ulterior, "orgolioasa lume modernă n-avea să fi
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
alte zone greu accesibile atunci nu numai că au fost izolate, dar au fost și slab sprijinite din afară, invocându-se anumite convenții semnate la încheierea războiului sau marile dificultăți de plasare a comando-urilor. Autoritățile statului de dictatură a proletariatului credeau că pot curma asemenea manifestări prin condamnarea la moarte și alte pedepse foarte aspre celor care îi ajutau pe opozanți. Deși au fost puțin difuzate în firavele mijloace mass-media socialiste, atât acțiunile de rezistență, cât și pedepsele au prejudiciat
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
și de alte forme de rasism, xenofobie ori iredentism, combinate cu mișcările pentru dezarmare și pace, cu feminismul care s-a reflectat și în filosofie prin critica "androcentrismului", sexismului, rasismului, a opresiunii de clasă. Căci femeile ar fi ca și "proletariatul" din teoria marxistă: o subclasă marginală a societății moderne. Cam așa se prezenta feminismul într-un Dicționar de filosofia cunoașterii, tradus din limba engleză în anii 1999-2000. Susținând că obiectivitatea este asigurată de critica socială, pentru că subiectivitatea este construită social
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
și amenințările unității statale, revărsate de unii "revoluționari" peste noi timp de mai bine de două decenii. "Experimentul comunist", cum numeau Dimitrie Gusti și alți intelectuali români ai timpului inițiativa leninistă de înlocuire a țarismului în noiembrie 1917 cu "dictatura proletariatului" instaurată de bolșevici (aripa majoritară a Partidului Social Democrat Rus), a fost impus și nouă în 1947. Urmele lăsate de acele "directive" nu vor fi ușor uitate de către cei ce le-au "aplicat", obținând, uneori, profesiuni utile, alteori realizări în
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
R. / 44, 233, 263, 266-267, 269, 278, 282, 353-354 Dali S. / 53 David / 137, 139 decolonizare / 67, 312 deism / 106-107 Democrit / 98 Derrida J. / 46 Descartes R. / 48, 134, 176, 267 Densușianu N. / 259 Despot Vodă / 101 dezindustrializare / 82 dictatura proletariatului / 17, 323 Diderot / 50, 181 Dilthey W. / 155, 294 Dimitrov Gh. / 308 dinastia chineză Ming / 30 divizare / 11, 30, 169, 226, 272, 320-321, 329, 333 Djuvara M. / 110 Djuvara N. / 127, 122-123, 223, 226, 237, 259, 269-270, 307, 210, 318
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
formele mai timpurii ale economicului sunt în procesul de a fi restructurate pe o scară globală, incluzând formele mai vechi de muncă și instituțiile și conceptele organizaționale tradiționale. Nu-i nevoie de nici un profet care să anticipeze că un nou proletariat internațional (care ar lua forme pe care încă nu le putem imagina) va reapare din această restructurare convulsivă; de altfel, noi înșine suntem încă în această tranziție și nimeni nu poate spune pentru cât timp ne vom afla în ea
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]