766 matches
-
și În cazul „daimon”-ului socratic, mă oprește să Întreprind ceva, o acțiune anume. Durerea este semnalul și prețul cenzurii actelor noastre: Per aspera ad astrae!. Din punct de vedere metafizic, durerea este, În mod paradoxal, condiția transcendenței. Suferința este purificatoare. Prin durere, prin suferință, eu transced, aspir către eliberare. Traversarea durerii mă scoate din situațiile Închise ale vieții. Durerea și suferința metafizică sunt condiția absolută a mântuirii. Nu mă pot salva, nu pot renaște decât prin durere și suferință. În
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
Prin rugăciune Eu intru În relație cu divinitatea, pe care o primesc În interioritatea mea. Această Întâlnire dintre om și Dumnezeu este un act de unire mistică, care mă deschide, mă eliberează interior. Ea are un efect moral și spiritual purificator. Se poate vedea din cele de mai sus că orice act de intimitate este o Împlinire a unei nevoi sufletești, morale și spirituale a omului. El trebuie să fie În mod permanent „cu-și-pentru-alții”, să-i simtă pe ceilalți alături de ea
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
al unei comuniuni încântate și calme, prin care făptura poetului se alcătuiește metonimic și metaforic din cer, frunze, crini, zăpezi, „pleoape de pom”, mări și izvoare. Lucrurile „cuvântă” în sângele său, iar natura înconjurătoare devine alfabet, dicționar, „literă căzută”: interferențe purificatoare și securizante. Poet al contactului direct cu sevele și miracolele firii, fantast („calc printre greșeli/ și vorbesc despre aripi”), tinzând la recucerirea și perpetuarea prin evocare a candorilor copilăriei, a satului și câmpiei natale și găsind în iubire o prelungire
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288193_a_289522]
-
de fapt o imensă piramidă cu patru laturi. Hologramele lui Iisus Hristos și Apostolilor se mișcau în interiorul templului, alături de cei două-zeci de preoți îmbrăcați în robe de cânepă albe, care se închinau cu sârguință și evlavie. -Ei sunt Marii luminați purificatori de suflete-mă lămuri gnomii. Prin încăpere roiau milioane de luminițe, cu intensitate de strălucire diferită. Am văzut atunci cum aceștia triau luminițile în raport de strălucirea lor, purificându-le prin îndepărtarea întunecimii și adăugare de strălucire. -Sufletele cui sunt
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
raport de strălucirea lor, purificându-le prin îndepărtarea întunecimii și adăugare de strălucire. -Sufletele cui sunt?-îndrăznii să întreb pentru prima oară. -Sunt sufletele care au părăsit trupurile oamenilor, ce au păcătuit mai puțin sau foarte puțin-răspunse gnomii. Marii luminați purificatori de suflete își vedeau de treaba lor. Plecăm din templul purificării sufletelor, trecând altă ușă de argint, intrând în alt sanctuar de închinare și rugăciune, mai somptuos decât primul. O hologramă imensă a lui Iisus Hristos Fiul omului-Domnul universului însoțit
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
un miliard de consilieri ai luminii și energiei creatoare, conduși de împăratul suprem al universului infinit. Aceștia alungau puterile malefice cotropitoare, ale mentalului superior și entităților războinice cuceritoare ale astralului sacru. Toți intonau:Om!Om!Om! Cuvântul Om era sacru, purificator și mântuitor. Locuitorii subpământeni emanau pământenilor bunătate, fertilitate, inteligență, înțelepciune și pace. Imperiul se întindea pe o suprafață de zece milioane de kilometri pătrați. ocupată de zece milioane de orașe distribuite în lanț, fiecare dintre ele constituind o verigă. Imensul
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
absorbant garantat al zgomotelor. CÎteodată, de atîta tăcere acumulată, ai impresia că Îți țiuie urechile. Asta mi-a amintit poemul Corneliei Conta, care rămîne un reper pentru modul generos În care lucrează omătul: prima zăpadătoate murdăriile acoperite Simțeam aceeași funcție purificatoare În acțiunea zăpezii, dar Într-o altă variantă, aceea de amortizor sonor, de surdinizare neașteptată a vuietului confuz al orașului. M-am gîndit mai Întîi și mai Întîi să asociez tăcerea cu ninsoarea. Puteam să evoc tăcerea revărsată fulg cu
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
cărui fosforescenta se datoreaza unui foc interior care se mișcă și scade) este, tot din punct de vedere psihanalitic, unul din semnele onirice cele mai semnificative. Este asociat forței instinctive, puterii spiritului, dar mai ales excitației sexuale. Este o viziune purificatoare, de aceea Alejandra își da foc, iar Nebunul Barragán (personaje din Sobre héroes y tumbas și Abaddón), ca un profet, prevestește că lumea va arde când va veni apocalipsa. Numai atunci Fernando intuiește că ceea ce trebuie să facă este să
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
există), care au destinat îndrăgostiților un alt logodnic și o altă logodnică (falsele cupluri), fuga îndrăgostiților, călătoria lor, furtuna pe mare, naufragiul, salvarea miraculoasă, atacul piraților, captivitatea și temnița, atentatul la castitatea eroului și a eroinei, aducerea eroinei ca jertfă purificatoare, războaie, bătălii, vânzarea în robie, morți fictive, deghizări, recunoașterea sau nerecunoașterea, trădări fictive, ispitirea castității și fidelității, false învinuiri de crimă, procese, încercările (la judecată) ale neprihănirii și fidelității îndrăgostiților". Ne-am folosit de citatul amplu pentru a sublinia momentele
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
lui publice, a comunității orașului "etern" (atribut pierdut, dat fiind destinul lui), un eveniment unea în fața zeilor toate conștiințele: doliul. E drept, pentru împăratul său, Roma a ales să și-l asume tot ca pe un spectacol, unul al morții purificatoare, pentru că ea însăși se înălța astfel, preluând (din) eternitatea augustului. În jurul catafalcului acestuia, romanii realizau un funus imaginarium, un cortegiu al măștilor strămoșilor, al marilor figuri istorice și politice, care garantau valoarea defunctului și legitimitatea actului de consacrare. Obiceiul reprezenta
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
categorii de nobili și înalți funcționari ai statului, un emoționant salut final din partea membrilor familiei, de gradul I și II, apoi aprinderea rugului (de către noul împărat sau de către consulii săi) și, la final, momentul apoteotic − eliberarea acvilei "romane" deasupra focului purificator. Benoist subliniază un aspect important pentru teoria puterii și, consider, relevant atât pentru constituirea imaginarului "constantinopolitan", cât și pentru relația acestuia cu cel ortodox în general: în cazul principatului, nu există dovezi, nici în scrieri, nici în practică, în legătură cu credința
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
funebră, păstrată de familie și de comunitate. Funus imaginarium este o etapă a destinului triumfal, unul individual, însă integrat "fără rest" de comunitatea romană, în acest fel reconfirmându-l pe al ei. Rolul pe care îl joacă în cadrul acestui ritual purificator, în raport cu împăratul, îi acordă dreptul absolut asupra memoriei, tocmai pentru că se poate manifesta fie sancționar (când pronunță împreună cu senatul damnatio memoriae), fie legitimant − drepturi politice inalienabile în lumea romană. Toate acestea sunt consonante cu un alt rol, cel asumat în cadrul
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
́a credinței creștine este evidentă, ca temă necesară mai curând discursului eccleziei, în timp ce isihasmul ascetic este legat de discursul monahismului athonit; ambele propun însă asumarea "renașterii" omului în trupul lui Iisus. Pentru această împlinire, este recomandată rugăciunea, ca modalitate purificatoare de cunoaștere. În termenii lui Platon, gândirea intelectuală (noēsis) se eliberează − prin influența Sfântului Duh, adaugă isihasmul −, și de patimile trupului, și de gândirea discursivă (diănōia) și devine cunoaștere pură, nemediată. Spre diferență însă de filosoful antic, Palamas înțelege eliberarea
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
imposibil de descifrat de către cei care nu sunt inițiați. Epitetele din sintagmele cântece senine și uitarea sfântă semnifică faptul că doar prin cântecul de iubire pot fi alungate/exorcizate întunecatele mistere, pot fi uitate profețiile sumbre. Se reliefează astfel forța purificatoare (catharctică) a poeziei, a cântecului ce are atributul seninătății apolinice. 8. O caracteristică a genului liric este transmiterea în mod nemijlocit a unor idei, reprezentări, sentimente. Astfel, prin poezia Moartea visurilor - XIV, poetul comunică idei și reprezentări despre puterea iubirii
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
i-au tălmăcit scrierile. Când spunem că drama conștiinței argheziene este exclusiv mistică, nu trebuie să dăm un conținut limitat acestei expresii; mistica sa se creează dialectic, se configurează contradictoriu și, dacă va ajunge la starea de beatitudine (treapta ultimă, purificatoare, a oricărei conștiințe mistice), aceasta se va întâmpla numai după descoperirea vieții înseși ca formă manifestată a misterului... POMPILIU CONSTANTINESCU Universul său substanțial, sensul de explorație metafizică al viziunilor, intelectualitatea fără cadre raționale ale acestei lirici, iată chestiunile adevărate. Rezultatul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
argintie se adaugă aici un verzui-alb. Oricât ar fi de straniu arar se adresează cineva după ajutor ulmului. Totuși, acest copac-vampir ar putea să le fie multora util, mai ales bărbaților viciați de alcool. Energetismul ulmului are o influență puternic purificatoare asupra organismului omenesc, aducând curenții energetici la starea normală. Cu ajutorul ulmului se poate intensifica Într-o măsură considerabilă schimbul energetic cu mediul Înconjurător. În afară de aceasta el „ne curăță bine creierul”, dacă putem să ne exprimăm așa, eliberându-ne de șovăielile
Medicina si psihologie cuantica by Valentin AMBĂRUŞ, Mariana FLORIA, () [Corola-publishinghouse/Science/1642_a_2904]
-
într-o manieră care schimbă întreaga ființă a omului. În sfinți ea este manifestă în această formă a luminii. Până la acest nivel însă, comunicarea cu Dumnezeu presupune și la nivelele precedente, chiar dacă nu la intensitatea sfinților, o acțiune sfințitoare și purificatoare, după cum am văzut că a arătat Sfântul Apostol Pavel sau atunci când ne-am referit la treptele desăvârșirii. Același lucru îl spune și Sfântul Simeon Noul Teolog: „Precum cei doi sori își împlinesc în chip despărțit lucrările în cele două lumi
Comunicarea eficientă a omului cu Dumnezeu şi cu semenii săi by Ștefan Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/694_a_1168]
-
pentru a fi resuscitat în versurile din Când memoria va reveni (1985), unde formează placa turnantă a viziunii. Pivotând în jurul obsesiei labirintului, cartea e o construcție polifonică și inițiatică unde incursiunea printre filele arhivei personale devine o treaptă necesară revelației purificatoare. Deși grevate uneori de o emfază autoreferențială, versurile impresionează, de regulă, tocmai prin gravitatea lor oraculară. Fără a aduce date substanțial noi, O lume paralelă (1989) este o sinteză a tendințelor anterioare: miturile explicite sunt resorbite aici în substanța unui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289956_a_291285]
-
zel idolatru, ne oblojim mizeriile lângă templul lui și îi stricăm liniștea cu festivitățile noastre dulcege. Nu ne mai este rușine de Eminescu! Iar nerușinarea aceasta nu se va vindeca decât după ce vom avea cuviința unui 15 ianuarie tăcut, rece, purificator”. Iată două citate care ilustrează perfect două mentalități, două perspective de abordare a lui Eminescu astăzi. Una e hagiografică, festivist-protocronistă, în perfect concubinaj uneori cu impostura și mizeria umană, cum am exemplificat mai sus; alta e realistă și onestă, critică
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
sfaturi de Sf. Duminică și de calul năzdrăvan, devine vorbăreț și ironic atunci când întâlnește uriașii asemănați cu eroii lui Rabelais, care personifică forțe elementare ale naturii. Conținând un scenariu inițiatic, Povestea lui Harap-Alb este considerat un roman inițiatic, în sens purificator și moralizator, cu elemente ezoterice, în sensul că basmele lui Creangă "aparțin familiei miturilor de tip complet" (Vasile Lovinescu). În această narațiune identificăm: umorul, grotescul, dialogul, descripțiile, portretistica, oralitatea, raportul dintre real și fabulos. Caracterizarea lui Harap-Alb Harap-Alb este personajul
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
chinuit, rug, mistuit, mă topesc, flăcări. Atingând momentul culminant al suferinței, începe agonia: "De-al meu propriu vis mistuit mă vaiet/ Pe-al meu propriu rug,/ mă topesc în flăcări..." Prin ardere (prin iubire) se poate ajunge la o viață purificatoare, încât poetul se gândește la o renaștere în felul păsării Phoenix: "Pot să mai revin luminos din el ca/ Pasărea Phoenix?" (Strofa a IV-a). Oda eminesciană dezvoltă "o întreagă dialectică existențială" (Edgar Papu). Neîmplinit în aspirațiile sale spre absolut
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
etc. Din aceste perspective, T. Maiorescu a făcut o critică analitică și estetică. Comediile d-lui Caragiale Un alt articol important în care mentorul Junimii și-a exprimat ideile estetice este Comediile d-lui Caragiale. Titu Maiorescu vorbește despre rolul purificator al artei, în general, având menirea să-l înalțe pe spectator sau cititor în lumea "ficțiunii ideale" și să-l elibereze de propriile probleme (funcția de catharsis). Arta are o misiune morală; în urma contactului cu fenomenul estetic, individul se uită
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
eliberare, l-a aruncat din teleferic, involuntar, pe fostul soț al iubitei sale, s-a autodenunțat și la sugestia avocatului cu care era prieten, a scris o confesiune. Această confesiune, a unui om aflat într-o situație-limită, are un rol purificator, de eliberare a conștiinței. Atitudinea lui Victor Petrini a permis apropieri de operele lui Alexandr Soljenițîn, Fr. Kafka și F.M. Dostoievski. Finalul romanului "dacă dragoste nu e, nimic nu e" nu acordă iubirii un sens mistic, teologic. Dragostea se răsfrânge
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
sat pastoral, tradiție ancestrală, dragoste. Pentru ea sacrul este un mod de conciliere cu eternul și trăiește într-o durată concretă, prezentă, și în alta mitică. Vitoria e un temperament solar, cu reacții repezi, are mentalitate arhetipală și atitudini hieratice, purificatoare. Având o viziune globală a lumii în care trăiește, cunoaște ritualul unei vieți simple, deține memoria întregii specii, interpretează semne infailibile. "Vitoria nu-i o individualitate, ci un exponent al speței" (G. Călinescu). Baltagul a fost numit de critică "un
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
lumina ochilor. N-am să te chinuiesc: am să te omor cum mi-aș omorî copilul meu când ar trebui să-l scap de chinurile călăului, ca să-ți dai sufletul pe nesimțite. se traduce, în mintea eroului slavician, ca "violență purificatoare" (în sens de sacrificială). Ceea ce se întâmplă de fapt e o "criză sacrificială adică pierderea sacrificiului, este pierderea diferenței între violența impură și violența purificatoare. Când această diferență este pierdută, nu mai e posibilă purificarea și violența impură, contagioasă, adică
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]