405 matches
-
în fața voastră cel mai mândru stindard, o identificare a scopurilor noastre, o vizualizare a tot ce căutăm. Muncitorii studiară mai atenți petele. Dacă vreți să dați doar buzna în birou, ca vitele, veți participa la nimic altceva decât la o răzmeriță. Numai stindardul dă formă și cadență manifestației. Există o anumită geometrie implicată în lucrurile acestea, un anumit ritual care trebuie respectat. Uite, cele două doamne de colo, luați stindardul între voi și agitați-l cu onoare și mândrie, ținând cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
Și nimeni nu va ști vreodată ce anume Îi va fi stîrnit, ce pornire, din beție, din durere, din ură de clasă sau rom Jamaica, Încît să Încalce ordinul lui Bandura, că se porni o minunăție de rebeliune revoluționară, stihia răzmeriței deșarte: marinari și tîrfe de port, aprige soiuri, se apucară să smulgă cu furie, cu Înfocare, printre lacrimi și scrîșnet de dinți, gladiole domnești, să-și sîngereze palmele de la lujerii trandafirilor, să smulgă lalelele laolaltă cu bulbul, să frîngă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
consumă timp - argumentele obișnuite, pe care le auzi de obicei de la studenții din anul al doilea dezamăgiți că n-au fost acceptați ca membri. Și Woodrow credea că ar trebui abolite. Dar acuma se Întâmplă pe bune? — Absolut. Cred că răzmerița va reuși. Naiba s-o ia! Te rog să-mi explici mai amănunțit. — Ei bine, a Început Tom, pare-se că ideea a apărut simultan În câteva minți strălucite. Vorbeam adineauri cu Burne, care crede că este concluzia inevitabilă, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
devenise capul familiei la moartea tatălui său. Țăranii de aici, cu ochii lor duși în fundul capului și cu pomeții lor ieșiți în afară ca și ai lui, munceau tăcuți ca niște vite, de dimineață până seara, fără vrajbă și fără răzmerițe. Lucrau pământurile neroditoare și își plăteau birul la vreme, deși pentru aceasta mai dădeau și din bucatele ce li se cuveneau lor. Când stătea de vorbă cu țăranii, samuraiul uita de diferențele de rang, simțindu-se legat de ei. Credea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
se umflă în pene ca un cocoș, nu este la fel de ascuțit la minte precum Matsuki. Tocmai de aceea, chiar dacă-l văd pe Tanaka răstindu-se la Matsuki, încerc să-l domolesc. Însă altceva mă îngrijorează pe mine. E vorba de răzmerițele stârnite pe drumul către Veracruz de tribul Huaxteca. Guvernatorul spune că nu ne poate da gărzi. Răzmerițele au apărut din pricina greșelilor făcute de neghiobii de moșieri din Spania. La început, regele le-a îngăduit seniorilor spanioli care au venit în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
aceea, chiar dacă-l văd pe Tanaka răstindu-se la Matsuki, încerc să-l domolesc. Însă altceva mă îngrijorează pe mine. E vorba de răzmerițele stârnite pe drumul către Veracruz de tribul Huaxteca. Guvernatorul spune că nu ne poate da gărzi. Răzmerițele au apărut din pricina greșelilor făcute de neghiobii de moșieri din Spania. La început, regele le-a îngăduit seniorilor spanioli care au venit în Nueva España drept coloniști să fie stăpâni de ogoare și de pășuni, întocmai ca niște nobili, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
au folosit de acest drept punându-i pe indieni la munci istovitoare, ca și cum ar fi fost stăpânii lor, și răpindu-le până și puținul pământ pe care aceștia îl mai aveau. Ordinul nostru s-a împotrivit mereu acestor moșieri și răzmerițele de acum au apărut tot din pricina samavolniciei lor. Cei din tribul Huaxteca erau înainte liniștiți și n-aveau alte arme în afară de pietre, însă acum am auzit că au până și puști. Neghiobi ca acești moșieri se găsesc în orice ținut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
nostru trece prin locurile în care se află răsculații. Însă nu le-am spus nimic solilor japonezi despre acest lucru și i-am rugat și pe călugării de la mănăstire să păstreze tăcerea. Dacă solii ar da cumva înapoi aflând despre răzmerițe, planurile mele s-ar da și ele peste cap. De câteva zile, am citit din „Corinteni” și m-am tot gândit la primejdiile prin care a trecut Sfântul Pavel în călătoriile sale de propovăduire. „Deseori am fost în călătorii, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Veracruz. Ni s-a spus că de acolo o să ne îmbarcăm din nou pe vas. — Veracruz, omul să arătă uimit. E primejdios! Primejdios... — Nu știți că prin părțile acelea tribul Huaxteca pârjolește satele spaniolilor, dă foc la case și stârnește răzmerițe? Să fie vorba despre o răscoală? Așa o asuprire... nici măcar indienii cei supuși n-au mai putut suporta. Velasco nu le spusese nimic. Era prima oară când auzeau despre aceste lucruri. Samuraiul se uită la chipul năucit al lui Nishi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ce le fusese dată ca să doarmă. Supărat, Tanaka își lustruia teaca săbiei. Ați fost la Tecali? V-am zis doar să nu vă duceți! Își îndreptă privirea dojenitoare nu numai spre Nishi, ci și spre samurai. Nishi îi povesti despre răzmerițele indiene de care aflase de la fostul călugăr. Oare seniorul Velasco a socotit că o să ne temem? Cuvintele lui Nishi îl făcură pe Tanaka să izbucnească: — Crede că o să dăm înapoi ca indienii? Mă duc să-l întreb pe Velasco, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
trei soli mergeau călare în jurul celor câțiva măgari împovărați cu desagi, iar în urma lor, agale, veneau tăcuți, supușii. La nord zărea un șir nesfârșit de munți, iar pe cer se roteau vulturi pleșuvi. Și Velasco, și solii știau că locul răzmerițelor indiene era încă departe. Dealuri pline de stânci alburii, pământuri crăpate în dogoarea soarelui, copaci veștezi căzuți ca niște oase albite printre albiile râurilor - când aceste priveliști uscate rămâneau în urmă, se iveau lanurile de porumb prăfuit. Toate se deosebeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
zile întregi de drum îi cufundă într-un somn adânc. Din pricina aceleiași bucurii, când plecară din Córdoba a doua zi dimineață sub un cer fără nori, înconjurați de măgari și de supuși, solii mergeau cu pași ușori. Îngrijorarea provocată de răzmerițele indienilor aproape că le ieșise cu totul din minte. În timp ce-și îmboldeau caii cu pintenii, doar Velasco își ducea din când în când luneta la ochi și cerceta dealurile parcă presărate cu o pulbere fină. Nori de furtună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
și zise: N-aveți de ce vă teme. Sunt moșierul și supușii lui veniți în întâmpinarea noastră. Îl întrebă pe moșier despre ce se întâmplase. Au ajuns până aici, cei din tribul Huaxteca? — Nu, padre, clătină din cap moșierul. Auzind de răzmerițele lor, indienii dimprejur zbuciumă și ei încoace și-n colo și ard hambare. Au dat foc la ogoare, iar acum se ascund prin apropiere. Noi trebuie să mergem până la Veracruz... Vă însoțim noi! Japonezii știu să mânuiască puștile? — Știu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ziua în care am plecat din Córdoba, în apropierea uneia dintre moșii, am dat ultima binecuvântare și m-am rugat pentru odihna sufletului unui tânăr dijmaș indian care se dăduse de partea celor din tribul Huaxteca și se ridicase la răzmeriță împreună cu ei. Tânărul indian avea o rană adâncă făcută de gloanțele trase de moșierii spanioli. Și-a dat ultima suflare într-o vizuină din crângul de bananieri, iar eu l-am ținut de mână. Fie ca Domnul să-i dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
pedeapsă dacă luau calea Răsăritului. Era mare nevoie de oameni, dintre cei destoinici mai cu seamă, pe cîmpiile fertile de la est de Oradea, Înainte de toate, În ținutul Sătmarului. Regiunea fusese supusă la devas tări vreme de vreun secol și jumătate. Răzmerițele, hăr țu ielile locale, războaiele se dezlănțuiseră curînd după instituirea Pașalîcului de Buda. Rămas În vest și În nord doar cu mici părți din vechiul stat, noul Regat Ungar, cu capitala strămutată la Pozsony (Bratislava), se pusese, prin voința Dietei
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
care răsuna încă în urechile sale. "Spre Orient !". O direcție incertă, utopică, cu destinație improbabilă și inexistentă poate geografic, cum sună comanda unui căpitan de corabie în derivă cu scopul de a-i îmbărbăta pe marinarii derutați și puși pe răzmeriță. Dar caii păreau că nu ezită. Păreau că știu unde merg, la fel ca și strania lor călăuză, chiar adormită fiind. Și brusc, Carol simți că locul lui era acolo, în birja comodă, component al acestui echipaj-fantomă, format dintr-un
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
Și nimeni nu va ști vreodată ce anume Îi va fi stârnit, ce pornire, din beție, din durere, din ură de clasă sau rom Jamaica, Încât să Încalce ordinul lui Bandura, că se porni o minunăție de rebeliune revoluționară, stihia răzmeriței deșarte: marinari și târfe de port, aprige soiuri, se apucară să smulgă cu furie, cu Înfocare, printre lacrimi și scrâșnet de dinți, gladiole domnești, să‑și sângereze palmele de la lujerii trandafirilor, să smulgă lalelele laolaltă cu bulbul, să frângă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
entuziasm "liberateeeee, libertateeee". Aseară a fost o răpăială în tot orașul, continua vecinul ca un somnambul, după o vreme au pornit și salvările să adune morții, spectacolul își atinsese scopul, oamenii nu se mai îngrămădeau în piața din centrul orașului, răzmerița trebuia răspândită ca molima prin cartierele muncitorești, aceștia nu știu multe, se urcă în vârful casei și o dărâmă de zici că n-a fost nicicând, dar muncitorii, se zice, au fost mai inventivi, s-au dus la ei în
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
nu se putea altfel. Nimerise, Doamne, bine În Amsterdam urmașul său; un loc al Îndestulării: nimeni din Bangladesh sau din Ruanda nu dorise un fiu de la Marele Blond, un noroc pentru odraslă; În Asia erau inundații, uragane, În Africa erau răzmerițe, sărăcie, știa toată lumea; Amsterdamul era un rai; după unii, un loc al păcatului, Sodoma fusese un fleac. Niște impotenți și niște pudibonzi, cei care ziceau așa; și Împotriva alcoolului și a fumatului erau pentru că nu stăteau bine cu stomacul, cu
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
zice înscrisul de la biserica satului, da’ nu-i lăsau austriecii, care voiau să-i vadă uniți (greco-catolici). Schitul a ars de câteva ori, o dată a fost bombardat de trupele generalului Bem. La 1776 s-a ridicat Șofronie și-a făcut răzmeriță mare, și pentru câteva zile a făcut legea la Bălgrad (adică la Alba Iulia). Popa cu cruce și topor. Blaga îi dedică aproape un întreg capitol în cartea lui despre gândirea social-politică în secolul al XVIII-lea (o să pun o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
erotic, un peisaj poate să fie profund erotic, o masă gustoasă este erotică. Uneori până și sexul este erotic! Trimitere la ultimele cuvinte ale lui Ceaușescu din 22 decembrie 1989, de la tribuna Comitetului Central, adresate unei mulțimi în derută, în preajma răzmeriței: „Alo, alo, Tovarăși, stați liniștiți la locurili voastre!”. L-am contrazis și în alte cărți, mai neutre și mai academice: vezi Societatea retro, Drumul către autonomie. Teorii politice feministe (Editura Polirom, 2004). (Editura Trei, 1999) Laura Grünberg, Anca Jugaru, Petru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
exclamații indignate, urmate de un vuiet pe care cadiul Îl lasă să crească puțin, Înainte de a-l domoli printr-un gest și de a continua: — Fapt Încă și mai grav, În bazar a fost cât pe ce să izbucnească o răzmeriță. O răzmeriță, În ajunul vizitei preaslăvitului nostru suveran Nasr Han, Soarele Împărăției, care trebuie să sosească chiar În această dimineață de la Buhara, după voia Domnului! Nu cutez să-mi Închipui În ce nenorocire ne-am găsi astăzi dacă mulțimea n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
urmate de un vuiet pe care cadiul Îl lasă să crească puțin, Înainte de a-l domoli printr-un gest și de a continua: — Fapt Încă și mai grav, În bazar a fost cât pe ce să izbucnească o răzmeriță. O răzmeriță, În ajunul vizitei preaslăvitului nostru suveran Nasr Han, Soarele Împărăției, care trebuie să sosească chiar În această dimineață de la Buhara, după voia Domnului! Nu cutez să-mi Închipui În ce nenorocire ne-am găsi astăzi dacă mulțimea n-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
o venerabilă barbă albă de la stânga sa. — L-am recunoscut pe strălucitul oaspete datorită elocinței sale, rosti cu greutate omul cu cicatrice, și l-am iscodit În privința numelui, Înainte de a-l aduce acasă la cadiul nostru. — Bine ai făcut! Dacă răzmerița ar fi continuat, s-ar fi ajuns la vărsare de sânge. Vino, așadar, să te așezi lângă oaspetele nostru, ai meritat-o. În timp ce omul cu cicatrice se apropie, cu un aer aparent supus, Abu Taher strecoară la urechea lui Omar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
unui păr. Încetinește pasul, o caută din ochi. Dar Abu Taher Îl Îmboldește: — Mai iute, nenorocire ție dacă hanul ajunge Înaintea noastră! IV — Astrologii au spun-o de la Începutul veacurilor, și n-au mințit: patru orașe sunt născute sub semnul răzmeriței, Samarkandul, Mecca, Damascul și Palermo! Niciodată ele n-au ascultat de cârmuitorii lor decât cu forța, niciodată ele nu urmează calea cea dreaptă dacă nu e trasă cu paloșul. Cu paloșul a retezat Profetul semeția celor din Mecca, și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]