375 matches
-
destin incert. Amparo era hotărâtă, religiile erau oriunde opiul popoarelor, și cu atât mai mult erau astfel cultele pseudo-tribale. Apoi o țineam de mijloc la acele escolas de samba, când participam și eu la serpentinele de dansatori ce desenau sinusoide ritmate de bătăile irezistibile ale tobelor, și-mi dădeam seama că ea adera la lumea aceea cu mușchii abdomenului, cu inima, cu capul, cu nările... Pe urmă ieșeam de acolo, și ea era prima care-mi diseca anatomic cu sarcasm și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
a început să fie jucat în dreapta și în stânga, Ionesco suna, ne invita la masă. Nu ne-am părăsit niciodată. El a făcut o carieră mondială, dar am rămas aceeași. Prima punere în scenă a unei piese de Ionesco v-a ritmat toată cariera artistică. Faptul că se joacă de o jumătate de secol, neîntrerupt, nu vi se pare o nebunie? E puțină nebunie aici. Dar vedeți, noi jucăm... Ionesco, deci nimic nu ni se mai pare bizar, a devenit ceva cotidian
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
dansul lui shite, sub cetina veșnic verde a pinului, dobândește întreaga sa valoare de revelație a unui invizibil devenit preț de o clipă vizibil, un invizibil al zeului sau al fantomei pe care doar muzica, însoțitoare a dansului, îl poate ritma și pe care doar poezia îl poate numi. O revelație ce se poate produce numai la adăpostul măștii unui altundeva brusc materializat. Takasago e un no ciudat, semănând mai degrabă cu un tratat de artă poetică. Oare scena nu devine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
era încă o sărbătoare, așa că privea cu interes bogăția și eleganța stofelor, strălucirea mătăsurilor, diversitatea blănurilor și frumusețea princiară a faldurilor care alunecau peste crupele cailor. Admira exuberanța culorilor, panașele albe sau vopsite în nuanțe pastelate, curgerea lor veselă și ritmată de galopul ușor al cailor peste încremenirea albă a iernii. Remarcă preferințele călăreților pentru anumite culori. Prințul, de pildă, alesese o nuanță de albastru, considerată fastă pentru el și familia lui. Dimitrie Moruzi purta o mantie verde smarald, care amintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Au pornit din Refidim, și au tăbărît în pustia Sinai. 16. Au pornit din pustia Sinai, și au tăbărît la Chibrot-Hataava. 17. Au pornit de la Chibrot-Hataava, și au tăbărît la Hațerot. 18. Au pornit din Hațerot, și au tăbărît la Ritma. 19. Au pornit de la Ritma, și au tăbărît la Rimon-Pereț. 20. Au pornit din Rimon-Pereț, și au tăbărît la Libna. 21. Au pornit din Libna, și au tăbărît la Risa. 22. Au pornit din Risa, și au tăbărît la Chehelata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
au tăbărît în pustia Sinai. 16. Au pornit din pustia Sinai, și au tăbărît la Chibrot-Hataava. 17. Au pornit de la Chibrot-Hataava, și au tăbărît la Hațerot. 18. Au pornit din Hațerot, și au tăbărît la Ritma. 19. Au pornit de la Ritma, și au tăbărît la Rimon-Pereț. 20. Au pornit din Rimon-Pereț, și au tăbărît la Libna. 21. Au pornit din Libna, și au tăbărît la Risa. 22. Au pornit din Risa, și au tăbărît la Chehelata. 23. Au pornit din Chehelata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
într-ale mele și am stat așa până s-a terminat zumzetul aparaturii; nu o scăpam din ochi pe rusoaică și ea îmi zâmbea ca mama lui Esenin - altceva nu aveam în minte; m-am lăsat dus de tic-tacul electrocardiogramei, ritmând „solsolmibemol”, asta ca să termin cu literatura. Când am coborât de pe masă, am încercat să glumesc: Koneț filma?, dar nu avu nici un efect, ceea ce mă îngrijoră imediat; cât m-am îmbrăcat afară, în anticameră, fetița și doctorița au rămas lângă aparat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
sala de bal subpămînteană a muncitorilor imigranți din urmă cu un secol. Am Înțeles că tocmeau alămuri și tobe, dar pe ce fel de muzică or fi dănțuit ei la 1907? Din cîntările americane ale Floarei, am reținut o bucată ritmată pe care am asimilat-o mai tîrziu piesei lui Chuck Berry Let’s Twist Again. Twistul nu era Încă inventat În zorii lui 1900, poate că melodia, cu sonoritatea și ritmul ei, avea puterea de a absorbi toate liniile asemănătoare
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Să fure nouă cântarul poeziei // Și un frigider tremurând / De frig și de idei colmatate / Tocmai în congelatorul plin / De imperfecțiuni // Așa a mai apărut unul / Din noi, aceștia de azi și ieri / Cu rime albe la ochi / Cu puchi ritmați fără rimel“ etc. Puchi ritmați fără rimel?! Aș fi putut paria pe un milion de euro că niciodată n-o să apară în limba română o asemenea combinație de cuvinte. Și iată că a apărut. Decât sarmale de cuvinte, Valentin Jantea
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Și un frigider tremurând / De frig și de idei colmatate / Tocmai în congelatorul plin / De imperfecțiuni // Așa a mai apărut unul / Din noi, aceștia de azi și ieri / Cu rime albe la ochi / Cu puchi ritmați fără rimel“ etc. Puchi ritmați fără rimel?! Aș fi putut paria pe un milion de euro că niciodată n-o să apară în limba română o asemenea combinație de cuvinte. Și iată că a apărut. Decât sarmale de cuvinte, Valentin Jantea făcea mai bine sarmale propriu
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
din mase, ca Din. Doar banii contează. Banii Înseamnă putere. Asta-i regula În noua noastră republică. E, Într-adevăr, foarte simplu. Asta-i ce vreau eu să schimb, dar până atunci... Peste glasul ei auzea tic-tacul pendulei care Îi ritma mișcarea mâinilor pe umerii lui. — Până atunci, ce? Z a oftat din nou. — Până atunci cred că sunt nevoită să recunosc că eu sunt și o parte din sistem. O parte din tot ce-i pe aici. și-a ridicat
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
ne văd. Cei tineri se îmbrățișau. „Așadar“, am continuat eu, „era într-o vineri spre seară, lăsasem ușa deschisă, ședeam întins pe podele în odaia mea. Mă vizitase un prieten, îmi exprimasem opinia, contrară convingerii sale, că pohezia nu mai ritmează acțiunea, că e de mult înainte“. (Deveneam jalnic...) „Pe urmă venise altul, voise să mă convingă că pohezia trebuie făcută de toți. De fapt, în ciuda parfumului de vechi pe care îl emanau, îi iubeam pe amândoi pentru modul lor de
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
atunci spre terasele încă însorite, în lipsa zgomotelor de vehicule și de mașini care constituie de obicei tot specificul sonor al orașelor, nu era decât o enormă rumoare surdă de pași și de voci înăbușite, dureroasa alunecare a miilor de tălpi, ritmată de șuieratul flagelului sub cerul apăsător, în sfârșit un târșâit de picioare interminabil și înăbușitor care umplea încetul cu încetul tot orașul și care, seară de seară, dădea încăpățânării oarbe, care în inimile noastre ținea loc de dragoste, glasul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
viață la naștere 67 deani.“ Stewardesa așteaptă, privind nemișcată clientul. Elegant, cărunt, senator, pastor, lord, majordom, ce-o fi fost. Părul alb, ondulat, fruntea îngustă, ridată, roz, ochii umezi, urechile mari, nasul prăbușit, gura căscată, gulerul apretat, cravata bordo, buzele ritmând cuvinte fără sunet... Nici un sunet. Zbor lin, fără zgomot. De parcă ar avansa pe loc, în burta unui rechin argintiu, încremenit în marele acvariu ceresc. Platou cu sucuri și afrodiziace și otrăvuri. Sticle albe verzi galbene, dar marțianul nu observă. Manechinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Uită-te în jur, ce operă năucitoare. Uită-te, vecine, uită-te în jur.“ Dar Tolea tăcuse, probabil; nu obișnuia să întrerupă plăcerile retorice ale vecinului Gafton; prefera să somnoleze, de obicei, cu gândul în altă parte. Vecinul Matei își ritma discursul fără grabă, aplecându-se, din când în când, spre interlocutorul apatic. Știa că Tolea nu-l va întrerupe. Cât despre zâmbetul său plictisit, se obișnuise, zâmbetul arogant al recepționerului de hotel de mult nu mai era noutate. Țintind cine știe ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
se mai auzea, nici o mișcare, doar respirația prizonierului. Degetele catifelate, mătăsoase, ritual lin lin. „Tudor, Tudor“, repetă, necunoscuta, alintarea. „Tudore“, așa însuflețea vrejul. Șarpele torid, tot mai erect în palma ei fluidă, magnetică. Înviat, puternic, sub descântecul vestalei. „Tudor, Tudor“, ritma, în transă. În genunchi acum, ca pentru rugă. „Tudor, Tudor“, buzele lipite de capul de obsidian. Un totem în expansiune, cu numele absentului pe care urma să-l înlocuiască. Strainul urma sa-l inlocuiasca. Un înlocuitor, firește, atat putea fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
rochia transparentă. Aștepta, cu tava întinsă. Sticle colorate, pahare colorate, etichete colorate. Dreaptă, goală. Bucle blonde, mâini lungi, albe, chip suav, de băiat. Cearcăne de fard vânăt. Un trup lung, de efeb. Domnul cel cărunt, turistul, zâmbi androginului. Buzele sale ritmau cuvinte cuvinte cuvinte, dar fără sunet, nici un sunet. Chipul roz al bătrânului, gulerul țeapăn, cămașa de azur, cravata bordo, botul batracian deschis închis deschis, fără sunet, gura amfibie clămpănind vorbe fără sunet. Ritmic se mișca și mustăcioara tânărului său însoțitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
acest poem se remarcă de la început caracterul mobil, muzical al orizontului material: freamătul frunzelor, clătinarea salcâmilor, curgerea apelor. Pe de altă parte, bătaia vântului de toamnă, amplificarea umbrei, plânsetul apei conferă acestor mișcări dimensiunea mutabilității universale, a permanentei schimbări care ritmează perpetuitatea somnului morții. "In felul acesta, are loc convertirea spațiului fizic în spațiu psihic inducând sentimentul comuniunii eterne, dincolo de viață. Cadențarea dintre spațiul extern și cel sufletesc, cu transformarea firească a spațiului senzorial în zări sufletești o întâlnim, între altele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
până la urechile lor. Din nou același clinchet! O bufnitură grea în zăpadă! Și gândurile le alergau mai rapid prin minte... 5... Același sunet răsună din nou în pădure. O bufnitură ușoară! O bufnitură mai grea! 6... Greutăți mici făceau sunete ritmate în plapuma de omăt. Se auzeau din ce în ce mai puțin. Pași care se îndepărtau rapid! 7... Începură să vadă vinele albastre de pe copacii din fața lor. Țesătura albă de pe ochii începea să se destrame. Lumina atotprezentă se rupea. Nu orbiseră! Corvium prinse privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
chipul și rolul atârnå pe umeraș ca o hainå de galå de searå de serviciu Pianissimo trotuarele se întind obosite de pașii cadențat trecåtori peste trupurile lor Șerpuind prin oraș andante încep umbrele så danseze pe stråzi luminate de spoturi ritmate-n ferestre În garå se-aude torsul recitant al motorului de locomotivå Zeița Bastet adormitå sub spectrul turnului de control în timp ce-o suratå rinforzando își miaunå sosirea și plecarea spre știința batistelor fluturând ale celor ce vor så
Aripi de påmânt by Viorel Surdoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/866_a_1644]
-
E imposibil să fi aruncat toate cămășile, toți ciorapii de atunci. Cu toate că hainele nu erau prea importante, azvârleai imediat totul ca să rămâi goală! Ioana și-a lăsat capul pe umărul meu, fața i s-a tras, s-a îngălbenit. Marea ritmează funebru conversația. - Nu ți-am ascuns nimic. Trebuie să mă crezi, căci sunt incapabilă să mint: nici nu-mi dam seama ce se întîmpla cu mine, îmi era egal. Voiam sa mă vindec de tine. - Și atunci de ce mergeai mereu
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
denunțat ca un - horrribile dictu - „nou romantism”. În plus, „afară de problema sensibilității, constructivismul (...) realizează astăzi ubiquitatea printr-o organizație spirituală internațională (...) Niciodată cît astăzi n-a existat o concepție mai asemănătoare de a realiza între artele plastice și arhitectură. A ritma, a compune în abstract, creînd raporturi de linii, suprafețe, volume prin cifre geometrice și culoare, apoi a le transpune într-o realitate nouă plăsmuind materialul viu după legile sensibilității organice, iată ce duce artele plastice în calea unei strînse și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
mediteraneiene, artiștii futuriști români rup rîndurile. Sculptorița Pătrașcu cu mîini încîntate sculptează de-a dreptul în jăratec. (Irina) Codreanu elansează ideal sinteza flacărei. Iancu înalță arhitecturi de neon. Maxy precizează formele veloce ale mobilelor și imensifică razele lămpilor sale. Minulescu ritmează versuri albe terenurilor petrolifere, nesfîrșite tuburi inelare ce aleargă. Privighetorile lui Voronca discută cu ale lui Vinea și cu ale frumoaselor regine poete asupra priorității unei imagini de lansat în apropiata lună plină. Marcu stabilește esența latină a cîntului lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
plasa unor plete imense, desfășurate, care o Înghițeau sub vîrtejuri de spumă, băltoaca de sînge dispărînd În nisip, teroarea unei mîini ivindu-se, apoi, Într-un horcăit Înspăimîntător, hăul negru și vertiginos În care răsunau bătăile unei pulsații surde și ritmate... Lumina zilei se chinuia să iasă din ceața care se lăsase peste Lands’en În cursul nopții, cînd Marie Îl Însoți pe Lucas la plecarea primului bac. El băgă de seamă aerul ei ostenit și se declară de acord cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
se oprească nici o clipă din dans. Mirosul lor ciudat umplea coliba, îmbătându-l ușor. Îl văzu în schimb pe bucătar, care trecea chiar atunci pe lângă el, dansând și trăgând, ca și ceilalți, din țigară. - Nu fuma, îi spuse. Bucătarul mârâi, ritmându-și în continuare pasul, cu ceafa străbătută de un tremur prelung și neîntrerupt, și privind țintă către stâlpul din mijloc, cu expresia unui boxer năucit de lovituri. Alături de el, o negresă grasă, mișcându-și, când la dreapta, când la stânga, fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]