1,481 matches
-
a sfărâma coaliția franco damaschină și a pedepsi pe cruciați, vinovați de a fi încălcat tratatul de pace, dornic să se remarce, recucerind stăpânirile pierdute de tatăl său, a cerut ajutorul unor triburi mongole, al celebrilor călăreți khwarizmieni, cunoscuți pentru sălbăticia lor în luptă. Aceștia în număr de circa 10 000 oameni, conduși de Berke Khan, în 1244, au atacat și cucerit Tiberiada, apoi s-au îndreptat spre Ierusalim, semănând groază în calea lor, dar nici în aceste momente grele cruciații
Cruciada a șasea () [Corola-website/Science/318575_a_319904]
-
Noni este deosebit de atractiv pentru furnicile țesătoare, care fac cuiburi din frunze de copac. Aceste furnici protejează plantă de unele insecte și plante parazite. Mirosul de fructe atrage, de asemenea, lilieci care ajută în dispersarea semințelor. Arborele crește doar în sălbăticie, în păduri extinse, și fructele trebuie recoltate local, în aceste păduri. Fructele coapte pot fi recoltate 365 de zile pe an. Gustul fructelor este neplăcut. Pentru că fructele să poată fi folosite la fabricarea de sucuri naturale, gustul este ameliorat prin
Morinda citrifolia () [Corola-website/Science/313773_a_315102]
-
de râu ("Gymnocephalus baloni"), petroc ("Gobio kessleri"), porcușorul de vad ("Gobio uranoscopus"), țipar ("Misgurnus fossilis"), fusar ("Zingel strebel"), dunăriță ("Sabanejewia aurata"), o comunitate de scoici, cu indivizi din specia "Unio crassus" (scoică-mică-de-râu), specie considerată cu risc ridicat de dispariție în sălbăticie (înclusă în lista roșie a IUCN), precum și un fluture din specia "Euphydryas maturna" ("Hypodryas maturna"). Printre păsările semnalate în arealul sitului se află mai multe specii protejate (enumerate în anexa I-a a "Directivei Consiliului European" 147/ CE din 30
Lunca Timișului () [Corola-website/Science/330314_a_331643]
-
și burta de culoare neagră. În jurul botului și în vârful urechilor prezintă niște dungi albe în dosul ochilor. Maxilarul prezintă 34 de dinți. Are auzul și vederea bine dezvoltate, dar mirosul este simțul său cel mai dezvoltat. Dihorul trăiește în sălbăticie între 8 și 10 ani, iar domesticit poate trăi până la 15 ani. Dihorii sunt animale nocturne. Se deplasează distanțe mici pentru a-și face rost de hrană comparativ cu alte animale precum jderii. Dihorul este un mamifer singuratic, excepție făcând
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
în rândul dihorilor o prezintă și accidentele rutiere. Dihorul viețuiește, adesea, în cadrul comunităților umane, adăpostindu-se în clădiri abandonate, stoguri de paie, grajduri, șuri. Dihorul nu produce pagube în apropierea vizuinei în care trăiește. Cu toate că sunt greu de observat în sălbăticie din cauză că au capacitatea de a se ascunde bine, se pot detecta cu oarecare ușurință datorită semnelor pe care le lasă precum: sunetele, urmele și excrementele. Urmele sunt asemănătoare celor de zibelină dar mai mici și constau în 4-5 degete cu
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
că păsările de aici au evoluat contactul cu un mamifer prădător ceea ce a făcut ca acestea să fie lipsite de apărare în fața dihorilor. Din cauza problemelor înregistrate în Noua Zeelandă, multe țări în care dihorul nu este răspândit în mod tradițional în sălbăticie au interzis introducerea acestuia. În țări precum Portugalia, Australia, Argentina, Statele Unite, Franța, Spania, Chile sau Noua Zeelandă există prevederi legale în ceea ce privește crescătoriile de dihori, vânatul cu ajutorul acestor animale sau chiar deținerea lor ca animale de companie care duc de la stabilirea unor
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
afin și merișor. Flora este specifică stâncăriilor, aici găsindu-se: Râul Bistrița este deosebit de bogat în pești: Dintre amfibienii și reptilele care trăiesc pe teritoriul rezervației sunt de menționat: Dintre păsări: Dintre mamifere se remarcă Zona este deosebit de pitorească prin sălbăticia stâncilor și a florei. Venind dinspre Vatra Dornei, pe cuprinsul cheilor se observă numeroase vârtejuri, repezișuri și ochiuri adânci de apă. Impresionante sunt stânci cu forme bizare cum numite Colțul Acrii, Piatra lui Osman, Grindul Pușcatei, Râpa Scara, Stânca Coifului
Cheile Zugrenilor () [Corola-website/Science/325738_a_327067]
-
de o formă cel puțin bizară. Așa a fost posibilă prima experiență medicală a unor urme concrete ale celebrului Yeti. În anul 1967, americanul Roger Patterson a avut și el plăcerea de a se întâlni cu Yeti, în timp ce hoinărea prin sălbăticia Munților Sierra Nevada, în nordul Californiei. Mai mult, el l-a făcut imediat înconjurul lumii. Masiva creatură, acoperită în întregime cu blană, privea direct spre obiectiv, mirată dar nu speriată, poate cu reproș pentru atentatul la intimitatea sa. După câte
Yeti () [Corola-website/Science/316097_a_317426]
-
Rolul nostru este să găsim drumul ce ne duce către ea. Un drum lung, un drum greu, poate; dar chemarea ni se adresează, și trebuie să-i răspundem. Adânc în natura fiecăruia din noi stă înrădăcinat spiritul de aventură, chemarea sălbăticiei—vibrând sub toate acțiunile noastre, făcând viața mai profundă, mai înaltă și mai nobilă. Nansen a evitat să se mai implice în politica internă norvegiană, dar în 1924 s-a lăsat convins de fostul prim ministru, demult retras din activitate
Fridtjof Nansen () [Corola-website/Science/300842_a_302171]
-
din Angland și Wales pentru a "evidenția și sărbători munca vitală, lipsită de egoism și curajoasă a organizațiilor noastre salvamont." Prințul a devenit și patron al Trustului Tusk în decembrie 2005, o fundație de caritate care urmărește conservarea vieții în sălbăticie și începerea dezvoltării comunitare, inclusiv oportunități educative în Africa. William a devenit asociat al acestei organizații după ce a fost martorul muncii depuse în cadrul ei în Africa. Spunâd "inițiativele africane rurale încurajează educația, responsibilitatea și participarea în comunitatea locală și luminează
William, Duce de Cambridge () [Corola-website/Science/311455_a_312784]
-
sau "Coryanthe Yohimbe", familia Rubiaceae, denumit și „copacul iubirii”. Yohimbe este un arbore de 30 m înălțime cu frunze persistente alungite sau eliptice, coaja brun-roșiatică și flori mici, galbene originar din pădurile Africii Centrale (Camerun, Zair, Gabon) unde crește în sălbăticie. Yohimbe a fost descoperit și folosit pentru calitățile sale afrodiziace și energiei sexuale pe care o produce de pigmeii și băștinașii din Africa de Vest. În secolul al 19-lea, misionari germani au descoperit copacul yohimbe în Africa de Vest și l-au adus
Yohimbină () [Corola-website/Science/305071_a_306400]
-
În prima zi a Întoarcerii sale În țara În fruntea unui escadron de cavalerie, venind de pe frontul de Vest unde luptase eroic. Întâmplarea a făcut să fie martorul unei scene În care un soldat din Compania să era bătut cu sălbăticie de un ofițer sovietic care omorâse calul cavaleristului român, pe care Îl considera vinovat de incident. Cerând explicații pentru tratamentul aplicat ostașului roman, Liciniu s-a trezit cu pistolul rusului În piept, a auzit declicul armei, dar glonțul nu a
Editura Destine Literare by George Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/81_a_351]
-
săptămână de la naștere, fiind înțărcați la vârsta de 6-8 săptămâni. Femelele ajung la maturitate sexuală la vârsta de unsprezece luni, iar masculii la optsprezece luni. Pisica aurie africană poate trăi până la doisprezece ani în captivitate, însă durata de viață în sălbăticie este necunoscută. Din cauza obiceiurilor sale extrem de retrase, puțin se știe despre comportamentul pisicii aurii africane. Sunt caracterizate drept animale solitare și sunt în mod normal crepusculare sau nocturne, deși au fost observate, de asemenea, la vânătoare în timpul zilei, în funcție de disponibilitatea
Pisică aurie africană () [Corola-website/Science/324847_a_326176]
-
impresia că scrierea unor povestiri de ficțiune strălucitoare este facilă, într-o colecție de 23 de nuvele și povestiri care arată o gamă largă a sensibilității, de la tandrețe ('Hanul') și durere sfâșietoare ('Samaritean') la satiră mușcătoare ('Chiar și Regina') și sălbăticie sumbră ('Fiicele mele iubite').” "Milwaukee Journal Sentinel" consideră că „alături de talentul scriitoricesc, conținutul științific, religios și literar al fiecărei povestiri a lui Willis va încânta cititorii. Povestirile ei sunt atât pompoase, cât și populare, atingând aproape orice subiect de la Shakespeare
Vânturile de la Marble Arch (culegere de povestiri) () [Corola-website/Science/330758_a_332087]
-
loc, ei se vor întoarce o dată cu tine. Lui Ioan V îi venea greu să audă lucrurile acestea, dar nu putea influența deloc situația existentă. Cu siguranță că turcii reprezentau un rău, dar nu mai mare decât latinii, deoarece, cu toată sălbăticia și rapacitatea lor, cotropitorii musulmani nu atentau (cel puțin, în secolul XIV)la credința (adică sufletul) creștinilor. Lămurindu-se asupra punctului de vedere al romeilor în legătură cu unirea, Paul a plecat la Roma. Datorită eforturilor lui Cantacuzino, cea mai mare parte
Ioan al V-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317612_a_318941]
-
Lista roșie a IUCN și este amenințată prin distrugerea habitatului și prin creșterea populației umane, iar braconajul în scopuri comerciale este cea mai importantă amenințare. În mod uzual în captivitate trăiește 40 de ani, dar durata sa de viata în sălbăticie nu este cunoscută. Bonobo este considerat uneori a fi mai zvelt decât cimpanzeul obișnuit, iar femelele sunt ceva mai scunde decât masculii. Capul lor este mai mic decât cel al cimpanzeului obișnuit cu arcada sprâncenelor mai puțin proeminentă. Au o
Bonobo () [Corola-website/Science/324873_a_326202]
-
zveltă cu umerii înguști, gâtul subțire iar picioarele sunt lungi în comparație cu cimpanzeul obișnuit. Bonobo sunt atât terestre și arboricole. Locomoția terestră este caracterizat de mersul patruped. Mersul biped a fost înregistrat în mai puțin de 1% din locomoția terestră din sălbăticie, în timp ce în captivitate există o mare diversitate. Mersul biped în captivitate, ca un procent din locomoția patrupedă, a fost înregistrat între 3,9% până aproape de 19%, atunci când produsele alimentare sunt din abundență. Aceste caracteristici fizice și postura verticală dau bonoboului
Bonobo () [Corola-website/Science/324873_a_326202]
-
începe. În primăvara lui 1876 a izbucnit o altă revoltă în sudul zonelor locuite de bulgari. Acel eveniment a fost pregătit și mai slab decât primul. Rebelii erau prost înarmați și dezorganizați. După cum relata lordul Kinross, „S-au îndreptat cu sălbăticie împotriva turcilor musulmani, pe care au început să-i masacreze.” Dennis Hupchick a spus: „Rebelii prost înarmați și dezorganizați n-au făcut mult mai mult decât să se adune în piețe publice, să cânte cântece patriotice și să-și măcelărească
Războiul Ruso-Turc (1877–1878) () [Corola-website/Science/302488_a_303817]
-
pentru a relata masacrele. MacGahan a călătorit în zonele în care avusese loc revolta bulgărească, însoțit neoficial de Eugene Schuyler, membru al legației americane de la Constantinopol, și oficial de Walter Baring de la legația britanică. După ce relatările ambilor americani au confirmat sălbăticia represiunii otomane, raportul lui MacGahan, publicat în primele pagini din "Daily News", a galvanizat opinia publică britanică împotriva politicii prootomane a guvernului britanic al lui Disraeli. Susținerea publică pentru otomani s-a risipit când, la începutul lui septembrie, liderul de
Războiul Ruso-Turc (1877–1878) () [Corola-website/Science/302488_a_303817]
-
afaceri modern, fiind mai curând un neguțător din Epoca de Aur olandeză a secolului al XVII-lea. Cititorul nu știe dacă el petrece timp în sălile de ședință sau pune la cale preluări corporatiste, deoarece toate aparițiile sale sunt în sălbăticia frontierei spațiale. Începând din anii '70, lucrările lui Anderson care au baze istorice au fost influențate de teoriile istoricului John K. Hord, care considera că toate imperiile urmează același tipar ciclic (în care Imperiul lui Dominic Flandry se potrivește perfect
Poul Anderson () [Corola-website/Science/320598_a_321927]
-
și trăiește atât de aproape de pol încât este nevoit să vâneze permanent în întuneric, însă este în siguranță față de inamicul principal, omul. Lupul roșu, care pe vremuri popula regiunea sud-estică a Statelor Unite, azi este foarte rar, exemplarele care trăiau în sălbăticie poate chiar au dispărut complet. Specia inițială de lup cenușiu din Alaska a dispărut de 12.000 de ani, dar cea din prezent este o subspecie, dovedește o cercetare realizată la Universitatea din California. Cercetarea a implicat analizarea unor mostre
Lup cenușiu () [Corola-website/Science/299707_a_301036]
-
albicilla". S-a produs diferențierea între specii la începutul Miocenului timpuriu (cca. 10 milioane de ani cel putin, dacă cele mai vechi înregistrări fosile sunt corecte). Vulturul cu capul alb este un puternic zburător, folosind la maxim curenții termici. În sălbăticie trăiesc 20 - 30 ani, iar în captivitate până la 60 ani.
Haliaeetus leucocephalus () [Corola-website/Science/309379_a_310708]
-
să se folosească de viteză pentru a scăpa de prădători. Caii au un bine dezvoltat simț al echilibrului și instinctul de a lupta sau a fugi în caz de pericol. Legată de această necesitate de a scăpa de prădători în sălbăticie este o trăsătură neobișnuită: caii sunt capabili de a dormi în picioare. Caii de sex feminin, numite iepe, au o perioadă de gestație de aproximativ 11 luni (340 de zile), iar puiul, numit mânz, poate sta în picioare și alerga
Cal () [Corola-website/Science/299202_a_300531]
-
este prins într-un război civil desfășurat între Armata Regală din Kyrat, condusă de tiranicul rege Păgân Min, și Mișcarea de Rezistență, numită Golden Path. Gameplay-ul se concentrează pe lupta și explorare; jucătorii se luptă cu inamicii și animalele din sălbăticie folosind o varietate largă de arme, în timp ce completează misiuni secundare, strâng lucruri folositoare și progresează în poveste. Jocul conține multe elemente ale jocurilor RPG, precum misiunile cu diferite deznodăminte. Pe langă campania jocului, jocul conține și un editor de hartă
Far Cry 4 () [Corola-website/Science/333527_a_334856]
-
În 1826, după încheierea primului an de studii la medicină, Darwin își petrece vara călătorind prin pădurile din regiunea natală. Citește cu interes cartea lui Gilbert White, "The Natural History of Selborne", de unde învață să aprecieze formele de viață din sălbăticie. Începe să efectueze observații asupra păsărilor, notând într-un carnețel comportamentul și obiceiurile acestora. În toamna aceluiași an, 1826, Darwin intră la "Plinian Natural History Society", formată dintr-un grup entuziast de studenți în științele naturii, unde Darwin îl asistă
Charles Darwin () [Corola-website/Science/297419_a_298748]