1,154 matches
-
Acasa > Poeme > Pitoresc > REGAL DE IUBIRE Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1989 din 11 iunie 2016 Toate Articolele Autorului Regal de iubire văzut-am în munte: Pe el cavalerul, semeț, împietrit, Iar ea îl mângâie zglobie pe frunte Și-aleargă spre văi cu destin împlinit. Ca rod al creației divine-i născută O strânsă pereche-ntr-un calm aparent, E stânca ce-așteaptă la praguri tăcută Și apa sărutul schimbând
REGAL DE IUBIRE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1989 din 11 iunie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1465621056.html [Corola-blog/BlogPost/383624_a_384953]
-
cale zglobie și-adună Grăunțe de rouă și picuri de ploaie, Sau stropii cei mari risipiți de furtună, Pe care apoi îi preschimbă-n șuvoaie; Aleargă spre văi cu destin împlinit, Cascada prelinsă spre barbă din frunte, Din el, cavalerul semeț și-mpietrit. Regal de iubire văzut-am în munte. *** Referință Bibliografică: Regal de iubire / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1989, Anul VI, 11 iunie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Ovidiu Oana Pârâu : Toate Drepturile Rezervate
REGAL DE IUBIRE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1989 din 11 iunie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1465621056.html [Corola-blog/BlogPost/383624_a_384953]
-
aripi ce vâslesc / Spre tot ce-i graiul românesc./ Spre tot ce-avem mai bun, mai sfânt / Clădit și-n piatră și-n cuvânt. / Cuvântul românesc, rostit / În slujbe de altar sfințit / Prin nobili ctitori, mari bărbați, / Eroii noștri legendari, / Semeți, viteji, cu brațe tari, / Încununați / Cu creste de Carpați!”... Iar, ca om care ați dat dovada răspunderii ce V-a făcut să demisionați din ambele înalte funcții guvernamentale pentru a candida la cea supremă, de prim și mare fiu al
POATE SEPARATISMUL GARANTA UNITATEA NOASTRĂ PRIN LIMBĂ? de CORNELIU LEU în ediţia nr. 1365 din 26 septembrie 2014 by http://confluente.ro/corneliu_leu_1411730099.html [Corola-blog/BlogPost/367800_a_369129]
-
audio și C.D.-uri, sau filme pe D.V.D.-uri, sunt așteptate și primite întotdeauna cu dragoste și interes din partea publicului; ele sunt apreciate și aplaudate de fiecare dată cu sinceritatea și căldura cuvenite unei veritabile artiste: Maria Stroia.” Un așa semeț triumf al muzicii folclorice încoronează, așadar, doina, balada, colinda, cântecul de dragoste, bocetul, bătuta, cântecul de joc, pe ritmurile locurilor Orăștiei ale învîrtitei, jianei, hațeganei, bătutei ciobănești și brâului pădurenesc, odinioară cântate magnific de neuitatul Drăgan Muntean, iar azi readuse
MARIA STROIA. FRUMOASĂ CÂNTĂREAŢĂ CU PUTERI ARTISTICE ÎN URCARE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1475 din 14 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1421217758.html [Corola-blog/BlogPost/382061_a_383390]
-
alcătuiți mai mult din roci marine care pe țărm uneori dispar abrupt în valurile înspumate ale Mediteranei scăldate-n razele astrului dogoritor al zilei. Destul de frecvent pe aceste "piramide" montane se ridică ruinele cetăților romane cu zidurile și turnurile lor semețe. Un alt ornament natural ce domină zona de sud a Italiei îl constituie palmierii toaletați cu fantezie de localnici, dând grădinilor și parcurilor o anume atracție, impresionând prin impozanța lor. În același timp balcoanele vilelor și ale blocurilor abundă în
ILUZII ŞI SPERANŢE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1231 din 15 mai 2014 by http://confluente.ro/Ion_nalbitoru_1400132509.html [Corola-blog/BlogPost/350736_a_352065]
-
și la capătul ei, în fața noastră, se înalță o stâncă uriașă. Se numește Stânca Popii. Undeva, sus, un frasin pribeag răsare din piatra asta perfect verticală, ca o anomalie a naturii. Iese puțin pieziș și apoi se încovoaie brusc, țâșnind semeț către cer. "Natura se adaptează mereu, totul e s-o lăsăm în pace. Când tai un copac, trebuie să știi pe care să-l tai. Aici, la munte, pădurea se reface continuu, dacă nu se taie haotic. Eu fac afaceri
OMUL SI PRIETENUL MEU EMIL PARAU de DAN PETRESCU în ediţia nr. 1188 din 02 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Dan_petrescu_1396439456.html [Corola-blog/BlogPost/341876_a_343205]
-
ET IN ARCADIA EGO Autor: Ioana Voicilă Dobre Publicat în: Ediția nr. 245 din 02 septembrie 2011 Toate Articolele Autorului Undeva, cândva, la o margine a bărăganelor, o copilă, cu ochii rotunzi ca niște bumbișori, privea din verdele câmpiei la semeața înfățișare albastră a munților ce se profilau departe în zare și de care se simțea atrasă irezistibil și gândea cum e să zbori între verde și albastru, Era acolo, parcă de la începuturi și, cu urechea trează, prindea torsul cunoscut al
ET IN ARCADIA EGO de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 245 din 02 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Et_in_arcadia_ego.html [Corola-blog/BlogPost/359304_a_360633]
-
am năpustit asupra lui ca șoimul! PRINȚESA: Vezi? Dacă rămâneai un simplu muritor habar nu aveai câte priveliști minunate ascund meleagurile pe care le-ai apărat vitejește cu paloșul în mână! Undeva în depărtare, pe vârful unui munte, se înalță semeț, scăldat în razele lunii, un castel grandios. PALOȘ : (cu înflăcărare) Acela-i vestitul castel al Contelui Dracula!? PRINȚESA: Ai ghicit, dragule! În scurt timp vom coborî pe turnul cel mai înalt. Urmează-mă! EXT. / CASTELUL DIN CARPAȚI / NOAPTE Săgetează văzduhul
REGATUL LUI DRACULA (I) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1068 din 03 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_i_sce_ion_nalbitoru_1386102075.html [Corola-blog/BlogPost/362936_a_364265]
-
spre locul de parcare, nu înainte de a face poze de grup și de a ne odihni privirile pe verdele intens al vegetației din apropiere și din depărtare, pornind din incinta păstrăvăriei, peste dealuri și până pe crestele înalte acoperite de conifere semețe, ce păreau a înconjura zona în care ne aflam. Am avut și surpriza de a ne speria de două-trei animăluțe necunoscute, de care nu mai văzusem vreodată. Ne apropiasem de bazinele păstrăvăriei, un fel de lacuri succesive despărțite prin diguri
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1422 din 22 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1416666855.html [Corola-blog/BlogPost/372045_a_373374]
-
nici atâta... Tu n-ai putut să pui în mine, în om, mai multă putință și de aceea nici omul nu poate. (trist) Vezi, Doamne deci, că Tu ești cel vinovat... VOCEA : Nu e bine, Costache...cugetul îți este prea semeț... CONSTANTIN BRÂNCUȘI : (meditând, trist, ca de pe altă lume) Nu-mi este, Doamne...grăiesc numai adevărul. De multe ori în viață te-am blestemat pentru lumea și pentru condiția în care m-ai creat. Mi-ai pus pe umeri o crucea
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
alunecări, murdărit de haine și mai ales de încălțăminte, am ajuns în sfârșit într-un fel de șosea pietruită ce cobora de la capătul unei clădiri cât un spital de mare, până pe malul apei. Niște stânci monobloc din granit se ridicau semețe din adâncul fiordului până deasupra apei, iar deasupra lor erau montate două platforme de pe care se putea face salturi pentru scăldat în apa fiordului, destul de adâncă. Sub ele erau montate scări metalice de urcare. Diferența de la platformă la apă era
NOUL EL DORADO PENTRU ROMANI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1252 din 05 iunie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1401968326.html [Corola-blog/BlogPost/360960_a_362289]
-
nu au motiv de plâns, Fericirea să o bem din noi potire, Să fim legați tot mai strâns, Pășind spre viitor, spre fericire. Pentru toate astea plătim un preț, Care nicicând nu-l vom achita, Gândul să ne fie mereu semeț, Numai așa în viitor vom înainta. Ne vom plimba prin ale vieții ierburi, Ale viselor continuu neîmplinite, Cuprinși de aceleași inocente treburi, Curgând prin pajiști albastre infinite. Referință Bibliografică: Globul magic de cristal / Mihai Leonte : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția
GLOBUL MAGIC DE CRISTAL de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 450 din 25 martie 2012 by http://confluente.ro/Globul_magic_de_cristal_mihai_leonte_1332671784.html [Corola-blog/BlogPost/354709_a_356038]
-
propagă în unde sonore către crește, în timp ce șuvoiul de apă se lovește de pintenii stâncoși. Părăsind înălțimile sterpe pătrunzi în cheile Argeșului cu splendorile lor. Șoseaua se prelinge pe langă abruptul stâncos, de partea cealaltă deschizându-se valea adâncă. Vârfurile semețe ale Făgărașului rămân undeva sus, iar mașina pătrunde în pădurea de brad pe conturul lacului de acumulare. După mulți kilometri ajungi la barajul Vidraru, una dintre mărețile realizări ale regimului comunist de pe vremea lui Ceaușescu. De pe coronamentul barajului în arc
NALBITORU ION --TRANSFĂGĂRĂŞANUL ŞI SPLENDORILE SALE (THE TRANSFĂGĂRĂŞAN NATIONAL ROAD AND ITS SPLENDOURS) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 2328 din 16 mai 2017 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1494905514.html [Corola-blog/BlogPost/354460_a_355789]
-
aripi ce vâslesc Spre tot ce-i graiul românesc. Spre tot ce-avem mai bun, mai sfânt Clădit și-n piatră și-n cuvânt. Cuvântul românesc, rostit În slujbe de altar sfințit Prin nobili ctitori, mari bărbați, Eroii noștri legendari, Semeți, viteji, cu brațe tari, Încununați Cu creste de Carpați ! Spre Basarabia zburați Și duh de țară respirați Din duhul jertfei de martiri Pe-altarele Marii Uniri! Spre Vlahi din Tatra în Timoc, În pustă și în orice loc Aceeași limbă
ÎNDRUMĂTOR PENTRU DESFĂŞURAREA ZILEI LIMBII ROMÂNE de LIGYA DIACONESCU în ediţia nr. 921 din 09 iulie 2013 by http://confluente.ro/Ligya_diaconescu_prezinta_i_ligya_diaconescu_1373363314.html [Corola-blog/BlogPost/343510_a_344839]
-
sunt, pentru a nu pierde din lut un cuvânt. Tabloul doisprezece Se preling orbește cei trei șerpuit, în șir indian, omule iubește și-admiră de vrei ăst tablou înglodat în profan! Tabloul treisprezece Și recunoște că-ți place demnitatea-i semeață ce ostentativ tace zâmbind cu fața-i de lut în viață. Tabloul paisprezece Cele trei trupuri nude în alb s-au regăsit cu organele ude de lut însângerat, năclăit. Tabloul cinsprezece Ombilicul toți trei și-l taie fără teamă, sau
POEME (2) de EMIL SAUCIUC în ediţia nr. 2084 din 14 septembrie 2016 by http://confluente.ro/emil_sauciuc_1473834943.html [Corola-blog/BlogPost/382483_a_383812]
-
înțelegea că acel pom nu e de ronțăit, chiar și el simțea bucuria stăpânului îngrijind micul pom. După câțiva ani, și gazela, și pomul crescuseră mari. Dar rămaseră prieteni, și se bucurau la fel de mult împreună. Pomul tot creștea, se ridica semeț. Dar, cea mai mare bucurie pentru beduin, într-un alt an, fu când acel pom de rodie înflori și, nici după două luni, coapse niște fructe mari și roșii, de toată frumusețea! Se-nțelege, beduinul mânca fiecare rodie împreună cu gazela
GAZELA de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1665 din 23 iulie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1437630739.html [Corola-blog/BlogPost/373184_a_374513]
-
Acasa > Poeme > Constiinta > CU DREAPTA TE ÎNCHINI, CU STÂNGA FURI! Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1817 din 22 decembrie 2015 Toate Articolele Autorului Te știu aici de multe mii de ani, Semeț în fața mulților dușmani. Dar nu-i de-ajuns de morți să te înduri, Popor secat de aur și păduri, Cu dreapta te închini, cu stânga furi! Te-ai ridicat de-atâtea ori din tină Și-ai renăscut lumina din lumină
CU DREAPTA TE ÎNCHINI, CU STÂNGA FURI! de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1817 din 22 decembrie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1450766116.html [Corola-blog/BlogPost/366343_a_367672]
-
pe sub pămînt, pentru că asta face toată ziua ... Firicelul de vînt s-a mai înfășurat de cîteva ori pe după tulpinile delicate ale florilor și a dispărut în pădurea ce străjuia poienița cea plină de flori. Tare se mai bucurau stejarii cei semeți și fagii cei puternici cînd se zbenguia vîntul printre crengile și frunzele lor verzi. Întreaga pădure fremăta de plăcere, animalele ieșeau din ascunzișurile lor, ca să se răcorească, și toată lumea aștepta ploaia, pe care vîntul o aducea odată cu norii, pe care
PARFUMUL PAPUSILOR DE PORTELAN 43-48 de IOAN LILĂ în ediţia nr. 532 din 15 iunie 2012 by http://confluente.ro/Parfumul_papusilor_de_portelan_43_48_ioan_lila_1339754333.html [Corola-blog/BlogPost/358316_a_359645]
-
Acasa > Poeme > Constiinta > CAFTANE PETICITE Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1774 din 09 noiembrie 2015 Toate Articolele Autorului Născută-n orbi, semeața îmbuibare Îneacă-n ape sumbre vrăjmășia, Culori de corbi spre trista-i desfătare, Stindard cernit, vestind vremelnicia. Nu defăimez averi, ci doar mormane De egoism, cu aur poleite. Să nu jurați pe cruce, cât caftane Ce le purtați în spate
CAFTANE PETICITE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1774 din 09 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1447050428.html [Corola-blog/BlogPost/342835_a_344164]
-
leagănul sfânt dintre Nistru și Prut cu fruntea rezemată în rugăciune, în poala Carpaților și cu picioarele în sacrul botez al Marii Neagre. Întreg Darul de Sus cu origini, tradiți, cetăți moldave, cu ape de cer, cu codrii verzi și semeți, cu răzeși făloși sub Voievozi izbăvitori se permanentizează în sfânta noastră Dacie în visul și legămintele Marilor dacoromâni: Burebista, Decebal, Ștefan, Mihai Viteazul, Eminescu, Coșbuc, Mateevici, Nistor, Halippa, Stroescu, Popovici, Grosu, Erhan, Baltaga, Pelivan, Madan, Murafa, Ghibu, Inculeț, Ion Buzdugan
BUNA VESTIRE A BASARABIEI SFINTE de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1548 din 28 martie 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1427503296.html [Corola-blog/BlogPost/380965_a_382294]
-
mai renaștem; în decădere Nu mai există nobil simbol; Ca pentru viață-întru Înviere Umple din El ce-n tine ai gol. (Glasul Bisericii) A ști să înalți cântecul precum o troiță a răbdării, din fărâme de cuvinte, o troiță străjuind semeț înălțimile și atingând cu creștetul cerul înalt, cu brațele cuprinzând munții bătrâni, săpând cu unghiile la rădăcină, în catedrala plină de foșnitoare vitralii, a pădurii... Cuvinte precum bănuții de rouă în iarbă. Monade?... Steluțe de apă tremurătoare? Dar unde să
Radu Botiş: „Ca tămâia înaintea Ta“ Editura Ariadna, Baia Mare by http://uzp.org.ro/radu-botis-ca-tamaia-inaintea-ta-editura-ariadna-baia-mare/ [Corola-blog/BlogPost/92669_a_93961]
-
multă vâlvă făcuse întoarcerea subofițerului legionar, fugar și el, îmbrăcat în haine civile, căutându-și adăpost în casa destul de dărăpănată a părinților dispăruți de multă vreme în cimitirul mut și răbdător. În primele zile își mai plimbă chipul încruntat și semeț pe la crâșma satului, apoi nu îndrăzni să mai apară. Și asta din pricina unei vorbe în doi peri rostită de Toader Șoican: - Iată uite, bă, s-a întors și viteazul nostru legionar!, zise acesta într-una din zile, de parcă atunci l-
NEDUMERIREA de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2205 din 13 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1484268442.html [Corola-blog/BlogPost/362734_a_364063]
-
vise și-amintiri. IMN DE BIRUINȚĂ Victoriile-mi scriu târziuri șterse, Și-adesea-mi este totuși prea târziu. Canaliile lumii-mi vând pogromuri Și holocausturi din tată-n fiu. De mi-ar dura vreo oaste biruința Aș trage cruda-mi soartă mai semeț. Dar cum prin dezertări îmi torc ființa, Eu n-am habar de-al uniformei preț. Însa de-mi vindeți un coltuc de pace, Vre-un armistițiu-n marș mitraliat Vă voi cănta eroii cu prohoduri De birunță-n scâncet dezarmat. Singur
LECŢIA DE ISTORIE (POEME) de DANIEL IONIŢĂ în ediţia nr. 826 din 05 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Daniel_ionita_lectia_de_i_daniel_ionita_1365146624.html [Corola-blog/BlogPost/345685_a_347014]
-
înfige în cioturile rămase, gâlgâind de tinerețe, seminte de speranță cruci bătute mărunt în carnea pământului Vârful coasei ia câte puțin după pasul omului ca pulsul inimii respirând trohaic Vârful limbii cosește destine... ÎN FOȘNETUL FRUNZEI DE STEJAR Un cerb semeț, cu ochii plini de munți (bate toaca, pe Ceahlău) Ridică maiestos din corn, Să-nalțe cerul cu o palmă. Dinspre câmpie, Vultur, în zbor de întâlnire, Sub a timpului năframă Glisează veacurile în privire: Câmpul, mai duduie... galopul cailor. Rugăciuni
ÎNTÂLNIRE NEAŞTEPTATĂ (POEZII) de TEO CABEL în ediţia nr. 937 din 25 iulie 2013 by http://confluente.ro/Teo_cabel_intalnire_neast_teo_cabel_1374715903.html [Corola-blog/BlogPost/365156_a_366485]
-
care nu-și ascundea libertatea studiilor de artă, era acceptat între confrați ca un neofit dornic să-și împlin- ească un capriciu intelectual. Faptul că pictorul comenta avizat producțiilor lor artistice îl făcea și mai agreabil unei boeme paupere dar semeață în asumarea orgoliilor trecute și instalarea pe socluri iluzorii a zeilor desemnați prin tragere la sorți. Literatul cu succese editoriale și o bună priză la publicul elevat făcea și mai inofensivă prezența sa printre expozanții saloanelor ieșene. Numai că obișnuința
Val Gheorghiu by Valentin Ciuc? () [Corola-other/Science/83656_a_84981]