357 matches
-
-și face iertat sacrilegiul. Semizeul, care doborâse atâția monștri și care coborâse viu în împărăția lui Hades, alege, până la urmă, oamenii. Alege să fie un erou, al cărui destin tragic și-l asumă. Căci tragedia nu este pentru zei; numai semizeii au parte de ea, care, aflați la granița dintre divin și uman, nu renunță niciodată la legătura lor cu tărâmul oamenilor, condamnați de moarte sau de întâlnirea cu fantomele să treacă prin cele mai îngrozitoare încercări. Silit să-și trăiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
sub ochii lui, așa cum dublul statuar al reginei moarte se însuflețise, în Poveste de iarnă, grație magiei Paulinei. De altfel, aici, ca și în fața statuii Hermionei, senzația este aceea de supranatural, ai impresia că portretul a fost pictat de un semizeu. Imaginea reunește animatul și inanimatul, viul și inertul. Și nu e oare comparat Bassanio, câștigătorul probei, cu Hercule, eroul care învinge monștrii, eroul prin excelență al confruntării cu Gorgo? Ca și cum privirea îndrăgostitului ar trebui, atunci când o întâlnește pe cea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
ar avea mult de câștigat, s-ar salva pur și simplu de la ridicol, dacă ar fi o parodie. Dar nu e. Autorul ia în serios aceste puerilități, din care am menționat doar câteva, ca și cum ar fi vorba de faptele unor semizei. Nefiresc este și limbajul folosit de personaje. Din dorința de a imita stilul argotic din romanele polițiste americane, autorul le atribuie eroilor săi replici strident inautentice. Este greu de crezut că un om de afaceri, fie și veros, spune: „Dacă
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
omul opt ore în palat“, spune Sabin Luca. „În rockul românesc, dacă vrei să te riști, te riști singur“ Anca Baraboi Au ieșit din underground, dar nu își doresc să fie o „trupă de stadion“. Nu sunt nici idoli, nici semizei. Nu cântă pentru popor, ci pentru cei care vor să-i înțeleagă. „Luna Amară e o călătorie. Deloc solitară, doar solidară cu tine... , cu tot ce ți-a rămas neînvins, viu și liber.“ Luna Amară sunt artiștii asociați ai „Suplimentului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
îl va mai abandona niciodată. Întinderea punctată de insule este cea pe care o cutreierase, în anii săi de boală, Stevenson. Către sudul mirodeniilor și al piraților malaiezieni se îndreptase și Joseph Conrad. În acest port al viselor eșuează și semizeul marin care este Corto, cel renăscut din ape. Ca și în alte ocazii, viața lui Corto, constituită din dozajul de penumbră și aventură, se duce în marginea istoriei mari, a acelei istorii ce se constituie din succesiunea de războaie și
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
pe care Pratt însuși poate i-ar fi preferat, un argonaut ce are ocazia de a naviga pe acest ocean al unei lumi care se pregătește să moară. Pelerinajul lui este unul care evocă faptele de glorie ale eroilor antici. Semizeul modern cu alură de detectiv american din specia lui Marlowe și Spade parcurge, cu încăpățânare ce contrazice gustul comun, spațiul de nisip, vise și sânge dintre Libia și Djibouti. Ținta lui, pe care locotenentul de cavalerie nu o poate uita
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
decadent și cinematografic. Pe câmpul abandonat dintre liniile italiană și engleză, Pietro Bronzi și Melrose contemplă urmele trecutului care se duce, spre a nu se mai întoarce niciodată. Fideli unui ritual cavaleresc ininteligibil celor care nu aparțin acestei specii de semizei înaripați, ei primesc ves tea sfârșitului păcii cu stoicismul celor care trăiesc în preajma morții odată cu fiecare decolare de pe aerodrom. Eliberat de iubirea pe care Luciana i-a refuzat-o, Pietro devine, în acest război pierdut înainte de a începe, eroul a
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
o dimineață lividă, ni l-a răpit pe Galois lângă Gentilly; fie soarele satanic al pubertăților violente, sublimând geniul lui Rimbaud - cu mult înainte ca soarele Harrarului să-i fi uscat piciorul - pretutindeni același sfârșit pripit îi răpește pe-acești semizei ochilor noștri nevrednici. Presupunem că viața lui Rimbaud este cunoscută. În ciuda enigmei și a dramatismului nu ne lămurește câtuși de puțin asupra ciudățeniei și-a transcendenței mesajului său. Căci, pe drept cuvânt, ne putem întreba, ca și Claudel, dacă acest
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
asta fusese cauza Îndobitocirii lui Castor - Thomas era Pollux, așa erau numiți de către o parte din cunoscuți cei doi. Din Dioscur, Castor ajunsese cățel, doar zgardă nu-i pusese Messalina lui, pentru că acesta era numele de scenă al stăpînei. Din semizeu, sclav! Dar Jesper doar atunci fusese fericit sau cel puțin așa părea; se angajase apoi În Legiunea Străină pentru a muri; roșcata, de fapt, Îl omorîse. Jesper se Întorsese - Într-un scurt concediu -, umbra propriei sale umbre. Poate dezertase, pentru
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Eroul lui Lampedusa avea ascendență germanică, era absolut memorabil, iar Burt Lancaster Îl făcuse chiar nemuritor, Visconti punînd și el pecete. Cam așa ar fi putut, la o anumită vîrstă, să arate fiul sicilian al lui Thomas, un fel de semizeu care... Imaginația tatălui-netată, nemărginită, era capabilă de orice; cine știe Însă cum Îi erau urmașii-neurmași. De la un măr pornise nașterea lumii dintîi, cauze mici, efecte mari. De la un Înscris și cîteva semnături pornea alta. În care noului Adam Îi era
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
să murim unul pentru altul! Eu am ales să mor pentru bani! Tu ai rămas să te purifici! Profesor de etică! Dacă mi-ai fi spus cîndva asta, aș fi murit de rîs! Morala noastră, atunci, Thomas, era a unor semizei, ne deosebeam de oamenii obișnuiți, disprețuiam strădania lor de a fi buni cetățeni, pentru că noi nu aveam nici un țel! Trăiam, Thomas! CÎnd Îți propui să faci carieră, bani, să obții titluri, devii rob! Noi eram liberi, Thomas, liberi! CÎți mai
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
multe ori, la poliție ori la spital. Era rău, era bine, erau tineri. Bătrîni nu erau nici acum. Copți, numai buni de un remake. Nici măcar; o altă serie. Sau doar un episod. Nițel trecuți, puțin obosiți, jucau În același film - Semizeii spre amurg, l-ar fi putut denumi cei care Îi știau; asfințitul era Încă departe pentru cei doi, asta s-ar fi putut zice văzîndu-i, ascultîndu-i, pe Castor, mai ales, care deja era Încălzit. Pollux avea să-l ajungă din
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
mâncau Împreună cu trupele, nu pierdeau nici un prilej să amintească faptul că puterea lor stătea În vitejia războinicilor poporului căruia Îi aparțineau. Dar, de la o generație la alta, hanii turci căpătaseră obiceiurile supărătoare ale suveranilor persani. Se considerau un fel de semizei, Înconjurându-se de un ceremonial din ce În ce mai complicat, de neînțeles și chiar umilitor pentru militarii lor de rang Înalt. Un mare număr dintre aceștia intraseră, așadar, În legătură cu conducătorii religioși. Nu fără plăcere, Îi ascultau pe ulema ponegrindu-l pe Nasr, acuzându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
un om care suferea. Singur el și focul. Dar ce-au fost biruințele lui dinainte? Doar o amînare a acestui moment? Nu, nu se poate, mi-am spus mereu cît am stat pe insula Lemnos...) Așadar, chiar dacă Heracles este un semizeu, muncile lui aparțin unui om care sîngerează, schimbă lucrurile prin efort, nu numindu-le altfel. Pe urmele lui umblăm printr-o lume de zei, dar făcută astfel Încît omul poate transforma pămîntul Într-un paradis. Heracles alungă monștrii sau Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
istorico‐literare la „Poezii”, Editura Minerva, București, 1979. APOLOG Mickiewicz spune că un om, Văzându‐și mama‐ n nesimțire, Mâhnit adânc de‐acel simptom, Chemă pe doctori cu grăbire - Consult făcură între ei Dar nu căzură la‐nvoire. Mult lăudații semizei Se tot certau pe leacuri multe La capul jalnicei femei ... Curgeau și vorbe și insulte, Zâmbiri amare fără spor, și alte lucruri zise culte ... Dar omul nostru din popor Privi icoana minunată și le grăi ca din topor și mi
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
eu mistuiam pământul, Eu răsvrăteam imperii, popoarele cu gândul... Visând că toată lumea îmi asculta cuvântul, În valurile Volgăi cercam cu spada vad. {EminescuOpI 89} {EminescuOpI 90} {EminescuOpI 91} Domnind semeț și tânăr pe roinicele stoluri, Căror a mea ființă un Semizeu părea, Simțeam că universul la pasu-mi tresărea, Și nații călătoare, împinse de a mea, Împlut-au sperioase pustiul pân-la poluri. Căci Odin părăsise de ghiață nalta-i domă, Pe zodii sângeroase pomeau a lui popoară; Cu creștetele albe preoți cu
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
spre minunatul peisaj al golfului. — E interzis să-l străbați, spuse tribunul. Numai împăratul merge acolo. Nu se mai auzeau glasuri. Ultimul rând de scări, cel mai înalt, era pustiu. La distanțe egale se vedeau statui superbe pe piedestaluri, tineri semizei, războinici, atleți, opere grecești din perioada de aur, în nuditatea lor victorioasă. În întreaga vilă nu văzuse nici măcar o statuie de femeie. Ajunseră în vârf. Acolo, deasupra tuturor, fusese construită o aulă ale cărei arce dădeau - o surpriză scenografică - spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
bazin nu era tulburată de nicio tresărire, aruncând străluciri adânci învăluite în misterele rezolvate din viața elevilor. Cunoștea fântâna atât de bine! Pan imperturbabil cânta melodii neauzite, în vreme ce silfidele extaziate îi mângâiau copitele, cu toți nepăsători la agitația din jur. Semizeul din bronz și acum face în ciudă trecătorilor, cântându-le din nai frumoaselor despuiate și tratând cu indiferență capriciile anotimpurilor. Cealaltă latură a Teatrului era în stăpânirea unor decoruri uriașe din placaje, a naturii dezordonate din parc, castani, iarbă, molizi
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
maeștri care spânzură afonii, Dau răspunsuri concentrate și vorbesc în alegòrii; Pentru voi cultura este doar așa cum o vedeți, Vindeți autenticitate cu talent de târgoveți! Voi compuneți pentru dive un libret, o epopee Și-orice galeșă duduie voi o faceți semizee! Tot ce puneți pe hârtie vă citiți, ca-ntre colegi, Și așterneți în prefață bibliografii întregi, Rumegând cuvinte care ocolesc sinonimia, Propunând eseuri, teze care vă spoiesc mândria! Voi gustați doar poezie care nu se adresează Decât celor de-o
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
și vrea mereu să se ridice forțându-se de coada acum tuciurie care cândva era parcă desprinsă dintr-o cometă. Dar nu mai este pulbere, ci mai degrabă praf, ori un fir de iarbă care nu seamănă deloc cu un semizeu lipsit de putere, cândva un ambasador al divinității într-un Univers al sufletelor moarte. Au trecut de atunci nenumărate evuri peste pământurile planetei, iar firul de iarbă a rămas același, urmărind îndeaproape formarea noii rase umane dintre care doar câțiva
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
a mea. Îl cheamă Randall și - — Randall? Te referi la Randall, sexosul cu care ai fost la facultate? Tipul ăla superb care seamănă cu Patrick Dempsey? Randall Pabst Blue Ribbon? Randall ăla, cu mamele care au fost împreună la Vassar? Semizeul Randall? — Ok, am murmurat eu, stânjenită. Ți-am mai vorbit de el? — Mai ai poza aia neclară cu el? a râs Mara. Aceasta era răsunătoarea confirmare că eram Regina Destăinuirilor. Sigur, eu și Mara eram foarte apropiate - dar ăsta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
închipuiește-ți și furia lui Liv când a luat-o, în locul ei pe femeia numită Prepelicarul. O alegere explicabilă. El voia o servitoare, nu o amantă. Axona cea îndrăgostită nebunește va fi o bună servitoare, zic eu. Ea îl crede un semizeu. în absența lui Grimus, furia lui Liv s-a descărcat asupra mea. Mi-a spus o mulțime de lucruri crude, pe care nu le voi încredința acestei pagini. Mă disprețuiește pentru că nu sunt egalul lui, deși n-am pretins niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
spânzur roșii piei de tigru și de leu, Tari la braț și drepți la suflet și pieptoși, cu spete late, Coifuri ca granit de negre au pe frunte așezate Și-a lor plete lungi și negre pe-umeri cad de semizeu. Cupele - țeste de dușman - albe, netede, uscate, În argint, cu toarte de-aur prea maestru ciselate - Și cu ele-n mînă-nconjur lunga masă de granit; Vor mai bine-o moarte crudă de cât o viață sclavă, Toarnă-n țestele mărețe
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
Cu alte cuvinte, arborele poate exprima tot ceea ce omul religios socotește real și sacru prin excelență, tot ceea ce știe el că zeilor le-a fost dat de la început și ceea ce nu le este dat decât arareori făpturilor alese, eroi sau semizei. Miturile privitoare la căutarea nemuririi ori a tinereții veșnice vorbesc, așadar, despre un arbore cu fructe de aur sau cu frunze fermecate, care crește "într-un ținut îndepărtat" (în realitate, în lumea de dincolo) și care este păzit de monștri
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
zeului Tané. El este stăpânul valurilor și al vanturilor. În anumite situații permite că un erou să se-ntoarcă din Al Cincilea Cerc, dar nu poate accepta s-ofacă a doua oară, căci în acest caz s-ar transforma într-un semizeu care-a reușit să-l învingă. —Miti Matái știe? —Bine-nțeles. — Și totuși se gândește să plece? Un navigator nu se teme niciodată de moartea pe mare, fiule, răspunse bătrânul cu calm. Singurul lucru de care se teme un navigator
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]