583 matches
-
fost "mai întâi grația" ori "inițiativa umană înainte de toate", a coincis cu un proces de metanoia, de transformare a făpturii, după cum el însuși mărturisește: ,,Am intrat în închisoare orb (cu vagi străfulgerări de lumină, dar nu asupra realității, ci interioare, străfulgerări autogene ale beznei, care despică întunericul fără a-l risipi): (n.r. nebotezat) și ies cu ochii deschiși (n.r. botezat); am intrat răsfățat, răzgâiat, ies vindecat de fasoane, nazuri, ifose; am intrat nemulțumit, ies cunoscând fericirea; am intrat nervos, supărăcios, sensibil
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
anumită perspectivă, aceea a lipsei caracterului "colectiv și natural" al anticomunismului românesc, discuția rămâne deschisă, supusă eventualelor nuanțări. Când vine însă vorba de "eroi și de martiri" ai luptei anticomuniste, lucrurile sunt clare. Ei există și sunt, probabil, printre puținele străfulgerări de lumină și sublim într-o istorie recentă destul de întunecată a națiunii române. L-am abordat pe Steinhardt, probabil punctul cel mai înalt al acestei lumi a anticomunismului românesc, demnitatea sa și atașamentul său față de valorile autentice ale neamului românesc
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
rămâne inegalabilă. Fiecare astfel de dialog, redat în Jurnalul fericirii e o capodoperă în sine. Nu resimte, în mod paradoxal, perioada detenției ca pe un calvar, ci, dimpotrivă, la eliberare avea să mărturisească: "Am intrat în închisoare orb (cu vagi străfulgerări de lumină, dar nu asupra realității, ci interioare, străfulgerări autogene ale beznei, care despica întunericul fără a-l risipi) și ies cu ochii deschiși; am intrat răsfățat, răzgâiat, ies vindecat de fasoane, nazuri, ifose; am intrat nemulțumit, ies cunoscând fericirea
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
fericirii e o capodoperă în sine. Nu resimte, în mod paradoxal, perioada detenției ca pe un calvar, ci, dimpotrivă, la eliberare avea să mărturisească: "Am intrat în închisoare orb (cu vagi străfulgerări de lumină, dar nu asupra realității, ci interioare, străfulgerări autogene ale beznei, care despica întunericul fără a-l risipi) și ies cu ochii deschiși; am intrat răsfățat, răzgâiat, ies vindecat de fasoane, nazuri, ifose; am intrat nemulțumit, ies cunoscând fericirea". Închisoarea a fost pentru el, de altfel, șocul care
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
iluminate ale unui vizionar din secolul al XVII-lea. E greu de crezut că Böhme poate fi un reazem consolator în clipele de sastisire științifică, cum la fel de greu este să crezi că știința modernă ar avea ceva de așteptat de la străfulgerările lui intuitive. Dar cum fiecare autor are afinități ideatice pentru care nu trebuie să dea socoteală nimănui, nici cele ale lui Basarab Nicolescu nu pot fi supuse oprobriului critic.
Războiul nevăzut by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9776_a_11101]
-
cu sclipiri verzi. Se însera încetișor. În amurgul ce se lăsa, privirile lupilor sclipeau cu tot mai multă hotărâre. Patru, cinci, șase perechi de ochi. Marele roșcat își sprijini capul între picioarele dinainte, mormăi încetișor și, uneori, brusc ca o străfulgerare, își arăta sclipirea colților imenși albi. Ceilalți nu ripostau, doar îl țintuiau, nemișcați, cu privirile lor flămânde, verzi, înțelegătoare... De-acum e noapte... Șase lupi coborau în vale, spre stâne, spre oi. Galopau în șir, călcând în aceleași urme. Se
Bánffy Miklós - Lupi by Georgeta Hajdu () [Corola-journal/Journalistic/6053_a_7378]
-
alură, identificată drept Marioara Blaga. În legenda pozei se preciza că, prin mariaj, dânsa avea să poarte numele de familie al soțului, Mihai Șerban - el însuși prezent în fotografie, în calitate de șef al grupului economic român la tratative. Ca printr-o străfulgerare, mi s-a declanșat memoria copilăriei profunde: nu putea fi vorba de altcineva decât de distinsa doamnă Șerban, la care mama mă ducea de mână, pe când aveam vreo cinci ani, pentru ore particulare de limba franceză. Vila stil art nouveau
Variațiuni pe tema unei fotografii din R.l. by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/3531_a_4856]
-
procese ale crimelor din decembrie 1989, care, inițial, l-au adus la putere pe Ion Iliescu, prizonierul unei "perestroici" dubioase, iar apoi pe Emil Constantinescu, exponentul ideologiei îngemănate a incompetentei, veleitarismului și minciunii, ne răcim gură de pomană. Într-o străfulgerare nu lipsită de prost gust, Ion Iliescu făcea o comparație între acțiunea de inspirație kaghebistă a armatei române, care a tras fără milă în propriul popor, și misterul asasinării lui Kennedy. Că și lui Silviu Brucan, care vede în români
Bilant (la mâini si la picioare) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/18177_a_19502]
-
multe ori se gândise că începea s-o ia razna, pentru că adesea, când privirea i se încrucișa cu cea a Mariei Rita, i se părea că descoperă în ochii ei, timp de doar o secundă, o sclipire incitantă sau o străfulgerare răutăcioasă. Trăia într-un zbucium continuu. Într-o seară, după mai multe săptămâni de incertitudine în care nu știuse dacă suferea halucinațiile unei închipuiri exaltate, sau alterarea nervoasă a unor simțuri răscolite, ori pur și simplu bătaia de joc a
JULIÁN RÍOS - Cortegiul umbrelor () [Corola-journal/Journalistic/4411_a_5736]
-
audiată a fost Lumina drumurilor de Ulpiu Vlad, o compoziție ale cărei sonorități se derulează irizante, scintilante și autoportante, cu noblețea unor voaluri care sfidează gravitația. Ulpiu Vlad, în acest opus ivește cu finețe, delicat, în mod firesc, accente și străfulgerări care descind fin din folclorul muzical românesc, ceea ce m-a purtat cu gândul că asist, la o surpriză între lumi, la o reluare, într-un alt orizont și pe altă scară de timp, a miezului de autentic din Preludiul la
Concert de muzic? contemporan? by Mircea ȘTEFĂNESCU () [Corola-journal/Journalistic/83428_a_84753]
-
nici nu-i pasă de asta, ci de infinit mai subtilul și prețiosul parfum care-l învăluie pe M. Gustave, dar și o epocă în care n-ai trăit, dar pe care ți se pare că o poți prinde în străfulgerarea unei istorii personale, a unei povești. Astfel că butaforia, acest carnaval kharmic, ajunge să ofere mai mult sens decât adevărul istoric și nu e de mirare că literatura debitată incontinent de M. Gustave dă de fapt tonul întregii povestiri; lirismul
Marele hotel de marțipan al istoriei by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/2697_a_4022]
-
ți se potrivesc și nu te atrag decît diatribele a căror cruzime, savurînd-o după plac, te molipsește cu otrava ei. Neajunsul este că în altă zi vei avea o altă stare și, sub înrîurirea filtrului ei afectiv, vei sesiza alte străfulgerări și vei gusta alte veninuri. În cel de-al doilea caz, cel al lecturii metodice, ochiul îți este decuplat de fundalul sufletesc. Nu te mai preocupă ce simți citindu-l pe Nietzsche, ci ce anume spune neamțul dincolo de efectul pe
Bazarul cu iluzii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8597_a_9922]
-
consumarea evenimentului istoric real (reamintesc faptul că Poetul Vlahuță a fost publicată în 1896), Caragiale are, prin intermediul părintelui Mantu, viziunea Primului Război Mondial care a zguduit Europa, vorbind explicit despre sfârșitul „unei vaste conflagrații ce amenința să năruiască un continent întreg ”. Dar străfulgerarea oniric anticipativă cu valoare premonitorie a părintelui Mantu nu se oprește aici. La finele bătăliei, țara redobândește acea parte a teritoriului strămoșesc ce agoniza sub „trufia apăsătorului secular”. Istoricii vor numi, ulterior, acest moment al istoriei României Războiul de Întregire
Caragiale cenzurat. O ipoteză by Gelu Negrea () [Corola-journal/Journalistic/5854_a_7179]
-
special măsură apetitului de plenitudine răbufnitoare: "Și trec despletita prin vântul gigant,/ viespi vărgate cad pe aproape,/ în putregai lucește un diamant/ regeste poftindu-mă în ape" - ca pe o altă Ofelie. Se petrec, în aceste cadențe de jurnal liric străfulgerări de fantastic, răsturnările de regn ale celei ce zărindu-si chipul oglindit în ochiul șoimului se întreabă: "Oare eu sunt ochiul/ sau el mă privește când pășesc pe câmpul de sare?" - Mozaic. Peisajul e straniu, străbătut de plăsmuiri mut/ malefice
Doina Ispirescu: Câmpul de sare by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/17798_a_19123]
-
la și mai grea chinuire cete de adversari politici, nu-ți va fi mai bine, este chiar posibil să ajungi la concluzia că există o anumită exagerare în tratamentul care li se aplică - și nu numai lor. Dacă, într-o străfulgerare, îți va trece prin față dl. Ion Iliescu, urmărit de draci în costume de mineri și atingându-l, la intervale, cu greble de plantat gladiole, de-l vei zări pe dl. Dan Voiculescu scoțând capul dintr-o carapace de țestoasă
Infernul cotidian by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9346_a_10671]
-
îi recunoaștem existența, și apoi tăcem. Căci dacă nu tăcem, nu ne rămîne decît să chibițăm, oferind opinii diletante ce bat spre ridicol. Al patrulea motiv: în secret ne dorim ca fizicienii să greșească. Le citim cărțile, luăm act de străfulgerările lor, și apoi, amintindu-ne că vom muri, ne întoarcem la Biblie, spunîndu-ne că toată înțelepciunea fizicienilor e sminteală în ochii lui Dumnezeu și că, prin urmare, tot geneza veterotestamentară reprezintă adevărul. În fond, evoluția teoriilor fizice e atît de
Marele cîrpaci by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7988_a_9313]
-
la început, nu însă și acum. Totul a eșuat în această țară. Asta e singura ei originalitate.” Deocamdată, tot singura a rămas. O ultimă imagine a lui Cioran încă în viață provine de la Simone Boué: „Din când în când, are străfulgerări extraordinare, redevine el însuși - o izbucnire a vechii ironii devastatoare supraviețuind într-un sine devastat.” După un an, citează din versurile shakespeariene „Duncan is in his grave./ After life fitful fever he sleeps well.” Citesc cărți românești actuale de parcă aș
Însemnari by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/4100_a_5425]
-
trecem și atunci cînd simțim, fie și pentru o clipă, bucuria de-a fi, și atunci cînd sîntem pătrunși de cea mai neagră deznădejde. Toate aceste stări, pe care știința le poate defini cu greu, poezia le surprinde printr-o străfulgerare, prin zbaterea unor cuvinte ce se cufundă în propria lor cenușă, după o ardere de tot. Poezia e ecuația perfectă a stărilor noastre diurne și nocturne, a relației noastre cu inconștientul materiei și al cosmosului, dar și cu eul nostru
Cîte ceva despre Nichita Stănescu și matematica sufletului by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/3707_a_5032]
-
frunte. - Sunteți g-gata? a întrebat în cele din urmă unul dintre ei fără să-și ridice ochii din farfurie. Ea a dat din cap în semn că da. Își va pune hainele cele mai bune, și-a spus dintr-o străfulgerare, și-și va prinde părul la ceafă cu o agrafă. Îi vor lăsa timp pentru asta. Și ca să așeze chiar ea două vaze cu flori în ambele părți, la cap și la picioare. - E o călătorie lungă, au spus. - Perfect
O povestire de Teolinda Gersão - Bătrâna by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/13147_a_14472]
-
Boltă de noapte cu stele căzătoare Uriașă bolta de splendoare plină, hambar înalt, prinos de lumi deschise. Noi - prea departe de a ei lumină, aproape iar de-ntoarcerea-n culise. Și cade-o stea! Dorința ta se-anină precipitată, în străfulgerare. Ce-i la izvor și ce-i la revărsare ? Ce ți se iartă ? Cât rămâne vină ? (din Poezii 1922-1926) Magie Din transformări de nedescris învie aceste plăsmuiri: să simți! să crezi în joc! Că flacăra se face scrum se știe
POEME - de RAINER MARIA RILKE by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/10030_a_11355]
-
suprafața apei unui lac în zăpadă. [...] “Hamsa” este sunetul natural al care intră și iese din noi. Ea devine o perdea de energie care se unduiește înainte și înapoi. În mijlocul sau există un gol în care experimentezi eternitatea. Căpătam mici străfulgerări ale infinitului care pătrundeau prin pauză dintre respirații” Bhagavan Das *** Un bun prieten a reînceput să joace șah după o pauză de câțiva ani. Își dorea să aibă succes și să devină unul dintre cei mai buni jucători pe plan
Emoții care ne pot vindeca: Regăsirea centrului - Meditație și echilibru () [Corola-journal/Journalistic/66342_a_67667]
-
De pildă, abordînd o temă căreia i-a dedicat atîta timp și atîtea gînduri, și anume modernitatea, H.-R. Patapievici ajunge să vorbească de modernizarea prin altoire și de modernizarea prin aruncare la coș. Expresiile sînt atît de sugestive încît străfulgerarea intuitivă pe care ți-o dă vizualizarea unor procese precum altoirea și aruncarea la coș ține loc de o puzderie de precizări teoretice pe marginea acestor forme de modernizare. Cu ale cuvinte, H.-R. Patapievici știe să coboare abstractul pe
Patosul lui H.-R. Patapievici by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/12156_a_13481]
-
Ștefan Cazimir Vă mai aduceți vreodată aminte cînd ați auzit prima oară cutare cuvînt, cînd v-ați izbit mai întîi de cutare noțiune? Mi se întîmplă uneori, în străfulgerări capricioase ale memoriei, să retrăiesc cu precizie cîte un asemenea moment și să mă întreb, dacă hazardul decidea altminteri, cînd și cum aș fi descoperit acel termen și ce alt halo subiectiv l-ar fi însoțit. Un profesor de liceu
Arheologie lexicală by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7126_a_8451]
-
de cunoaștere" (p. 67), "ce mare noroc este să știi să îți folosești trupul în mod cumpănit, fără să te răstești la el" (p. 72), "un hău obscen, dar și bosumflat" (p. 75), "să râd de mine încetișor, geometric, fără străfulgerări, dar și fără var în gură" (p. 78), "era o bulbuceală încovoiată" (p. 80), "ghiftuită de sine ca o mortăciune oranj de la împătimire" (p. 83), "o femeie care își lingușea și ciufulea tristețea mată" (p. 84), "nu mă mai simțeam
Amintiri venerice by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8601_a_9926]
-
meditativă, nici bărbatul de acțiune aflat sub imperiul istoriei, ci romancierul amestecând personaje vii și inventate - pe care le vom păstra sub pleoape mai mult chiar decât dacă am fi umblat pe acele meleaguri noi înșine. Senzual, bucurându-se de străfulgerările vieții, ne poartă prin Egiptul vechilor pergamente („Bucură-te de fiecare zi. Unge-ți trupul cu arome. Unge-ți nasul cu parfumuri, împletește cununi de lotus...”), dar acceptând și tăcerea nisipurilor, sau zgomotul contemporan al imitației Europei. Fertilele câmpuri egiptene
Orient și Occident la Nikos Kazantzakis by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3020_a_4345]