699 matches
-
civilă trebuie subliniată și prin apelativul pe care femeia Îl acceptă, fiind scuzabilă exagerarea babei-cloanța de mai Înainte, „iertată“ cum zice poporul, adică exclusă de la reproducere, de hăt-hăt. Și mai e ceva: N’am prea auzit de văduvi. E drept, tagma lui Cristi „dă colțul“ mai repede decât tagma „pisicii“ lui dar, atâția, puțini, cât sunt, Își țin gura. Pe când văduvele Îmi fac o concurență cumplită cu negrul lor, și pe stradă nu doar prin „plantațiile“ acelea de cruci... Iertat fie
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
femeia Îl acceptă, fiind scuzabilă exagerarea babei-cloanța de mai Înainte, „iertată“ cum zice poporul, adică exclusă de la reproducere, de hăt-hăt. Și mai e ceva: N’am prea auzit de văduvi. E drept, tagma lui Cristi „dă colțul“ mai repede decât tagma „pisicii“ lui dar, atâția, puțini, cât sunt, Își țin gura. Pe când văduvele Îmi fac o concurență cumplită cu negrul lor, și pe stradă nu doar prin „plantațiile“ acelea de cruci... Iertat fie-mi cinismul, dar asta s’ar traduce prin
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
și lacătele cu care le Încuie, cedând greu șperaclului vostru: știința. Chiar vă și puneți limite, iar prietenul și viitorul meu colocatar, Cristi, vă poate mărturisi oricând cât de greu, cu câtă trudă reușește - oare? - să-și convingă colegii de tagmă când transformă o curiozitate În banalitate; cu mai multă decât i-a cerut-o Însăși munca... E și ceva bun aici: Natura vă protejează de banalitatea totală care Înseamnă moartea. Viitorului meu colocatar - el În smoală, eu ațâțând focul - Îi
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ciudat. Deși figura îi era mai degrabă comună, duduia Sofica apărea parcă din cărțile lui Turgheniev. Logodna ei cu un individ bețiv și cartofor o dezamăgise în asemenea măsură în tinerețe încât părerea proastă și-a extins-o asupra întregii tagme bărbătești. Excepție făcea doar pișicherul de frate-său, părintele Teoctist însuși, față de care nutrea o desăvârșită admirație și o nemaipomenită duioșie. Ceea ce o caracteriza pe Sofica era naivitatea. Pe un pescar ce ședea cu instrumentul în baltă l-a chestionat
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
murit în Bărăgan" este mai mult decât cartea unei copilării furate, mai mult decât cronica unei perioade negre din istoria României și a unui șir de încercări crunte prin care au fost siliți să treacă cei care au constituit nefericita tagmă a "deportaților". "Dumnezeu a murit în Bărăgan" este, mai înainte de orice, o abordare a condiției umane prin ochii și mintea unui copil firavul Titi, introvertit, sensibil, nesupus, dar, mai presus de orice, foarte atent la tot și la toate, absorbind
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
cehoslovace. Periodicul praghez "Respekt", reluând cazul în dezbatere, lărgește aria referirilor, trecând în revistă toate numele marcante acuzate de a fi susținut hitlerismul, iar "Adevărul literar și artistic" se consideră dator să adauge listei și nume ale literaților români, așezând tagma delatorilor autohtoni în preajma constelației (chiar așa-i, constelație veți vedea ce stele o populează!) naziștilor... de geniu. La o primă vedere, pare logic să fie aplicată aceeași etichetă și același tratament atât susținătorilor fascismului, cât și comunismului. Totuși, pe undeva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
jumătate a secolului al XIX-lea, de țarii Rusiei. În 1804, țarul Alexandru I oferea scutiri de taxe evreilor care lucrau pământul. Un ucaz din epocă <endnote id="(400, p. 202)"/> dispunea ca evreii din Basarabia „să fie Împărțiți În tagma negustorilor, a târgoveților și a lucrătorilor de pământ, după Îndemânările lor” (similar, În Transilvania, o lege din 1807 Îi Împărțea pe evrei În cinci categorii : negustori, meșteșugari, arendași, agricultori și slujitori ; <endnote id="cf. 535, p. 73"/>). Pe vremea țarului
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
cu realitatea de la 15 septembrie (data Începerii anului școlar În vremea comunistă - acum este variabilă). Nu o ciocnire, ci un contact. Aceasta deoarece am fost pregătit Încă din timpul facultății În legătură cu ceea ce ne așteaptă. Contrar declamațiilor regimului, profesorii erau o tagmă profesională desconsiderată moral și material. Nu ni s-a inoculat o imagine trandafirie despre realitatea școlii. Ni s-a spus de nenumărate ori că școala este altceva decât ceea ce ni se spunea despre ea pe băncile facultății. A prins bine
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
în cultura română: perspectiva asupra oamenilor bisericii rezonează cu cea reflectată de folclorul autohton, unde se sancționează de mult timp și cu risipă de ingeniozitate figura acestora 125. De asemenea, mai multe categorii de surse istorice depun mărturie despre această tagmă, confirmând și întemeind istoriografic viziunea conținută de literatura înaltă, prin călugărul caterisit Damian Stănoiu, și de folclorul autohton 126. Se poate rămâne cu impresia greșită, așa cum a făcut Dumitru Micu, unul dintre puținii comentatori ai operei lui Damian Stănoiu 127
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
de datoria mea să afirm că numai cu ajutorul ei pot fi stabilite drepturile politice și civice; neamurile omenești nu vor fi scutite de calamități mai înainte ca adevărații filozofi, în toată puterea cuvântului, să preia puterea de stat sau ca tagma conducătorilor de stat, printr-o minune divină, să devină adepta Filozofiei. 3. Străvechea Atenă ca model și incarnare a statului ideal (Timaios, 23d-24d) Iar preotul îi răspunse: „Cu mare plăcere, Solon, am să-ți spun, atât din respect pentru tine
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
curând, vom recurge chiar la texte și vom relua totul în amănunt, pe îndelete. Pentru început, compară legile voastre cu cele de aici. Multe dintre legile voastre de odinioară le vei regăsi în rânduielile noastre de acum: în primul rând tagma preoților, separată de toate celelalte, apoi tagma meșteșugarilor, în care fiecare își exercită propriul meșteșug fără a se amesteca cu nimeni altul, tagma păstorilor, a vânătorilor și agricultorilor. Cât despre tagma luptătorilor ți-ai dat seama desigur că ea este
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
vom relua totul în amănunt, pe îndelete. Pentru început, compară legile voastre cu cele de aici. Multe dintre legile voastre de odinioară le vei regăsi în rânduielile noastre de acum: în primul rând tagma preoților, separată de toate celelalte, apoi tagma meșteșugarilor, în care fiecare își exercită propriul meșteșug fără a se amesteca cu nimeni altul, tagma păstorilor, a vânătorilor și agricultorilor. Cât despre tagma luptătorilor ți-ai dat seama desigur că ea este aici separată de toate celelalte, lor fiindu
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
Multe dintre legile voastre de odinioară le vei regăsi în rânduielile noastre de acum: în primul rând tagma preoților, separată de toate celelalte, apoi tagma meșteșugarilor, în care fiecare își exercită propriul meșteșug fără a se amesteca cu nimeni altul, tagma păstorilor, a vânătorilor și agricultorilor. Cât despre tagma luptătorilor ți-ai dat seama desigur că ea este aici separată de toate celelalte, lor fiindu-le prescris de către lege să nu se preocupe de nimic altceva decât de război. Mai mult
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
regăsi în rânduielile noastre de acum: în primul rând tagma preoților, separată de toate celelalte, apoi tagma meșteșugarilor, în care fiecare își exercită propriul meșteșug fără a se amesteca cu nimeni altul, tagma păstorilor, a vânătorilor și agricultorilor. Cât despre tagma luptătorilor ți-ai dat seama desigur că ea este aici separată de toate celelalte, lor fiindu-le prescris de către lege să nu se preocupe de nimic altceva decât de război. Mai mult încă, în ce privește felul armelor, lănci și scuturi, noi
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
ale omului descrise de Hesiod în Munci și zile după un mit fenician care, de altfel, avea o mare circulație în cultura greacă, respectiv, vârsta de aur corespunzătoare celei ideale, cea de argint timarhiei, cea de bronz oligarhiei, cea a tagmei cerești și a eroilor democrației, iar cea de fier tiraniei. Platon, conștient că explicarea imboldului vitalității colective care duce la îmbunătățirea sau degradarea unei societăți este dificilă, pentru a masca uneori lipsa de soluții clare, dar mai ales pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
încă necreștini, conduși de prințul Kniva. Commodian dovedește mare simpatie pentru goți; îi prezintă în dublă manieră: prieteni ai creștinilor și inamici ai senatorilor. Aceștia din urmă sunt pedepsiți de invadatori pentru persecutarea creștinilor de‑a lungul secolelor. Într‑adevăr, tagma senatorială a colaborat cu Decius care a creat, se pare, un guvern civil alături de guvernul militar și l‑a secondat în politica sa anticreștină. Situația se schimbă radical în momentul urcării pe tron a lui Valerian, în 253, ulterior domniei
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Mărgărit (2007: 327) ca "pătrunsă în limba comună"; tocmai de aceea autoarea, interesată de particularitățile regionale, nici nu se ocupă de ea. E de altfel principala (și prima) semnificație indicată pentru alde în DEX ("oameni ca...; specimene de felul..., de tagma..."). 10 În contexte ca: "personaje gen Vadim sau Becali" (forum.softpedia.com, 28.VIII.2006); "toate complicațiile astea, gen conturi, comitete și miliarde de canale" (forum.undernet.org); "marii corupți (...) sunt ăștia tip Becali" (gandul.info). 11 Interpretarea categorizantă este
[Corola-publishinghouse/Science/85032_a_85818]
-
la "codul eticii și echității socialiste" ("pesemne omul și-a condus propriul joc"). Se pare că nici o clipă naratorul/portretist nu are bănuieli că jocul respectiv era în "serviciu comandat", că ar fi fost vorba de un "golan-gorobete-sub acoperire", din tagma unui specialist în literatură argotică, "exilat" la Paris după ce fusese ofițer de informații militare și/în paralel, frecventase mediile boemei marginale din Bucureștibbb. Pe acesta din urmă, LP îl trece sub tăcere când vine vorba de argou, deși la un
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
apostol zice: „Pe unii i-a pus Dumnezeu, în Biserică: întâi apostoli, al doilea proroci, al treilea învățători”. Dacă demnitatea apostolilor revine episcopilor, iar cea profetică monahilor, cui vom atribui statutul de învățători? Să recunoaștem că, în vremurile noastre, aceasta tagmă de învățători ai Bisericii (responsabilă pentru Școlile catehetice din Alexandria, Antiohia sau Ierusalimul primelor veacuri) s-a risipit cu totul. Mai recent, modernitatea a făcut din învățătorii Bisericii niște simpli salariați ai statului secular, așa cum cinul văduvelor se confundă astăzi
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
vecerniei de vineri, alături de liturghia duminicii, pomana morților, cinstea în muncă și dedicațiunea în treburile de familie să nu le fie doar virtuți necesare, ci chiar suficiente pentru mântuire. Sunt niște oameni norocoși. Pentru a fi altfel, ceilalți, veniți din tagma cărturarilor, n-au nici merite, dar nici vină. Căutându-L pe totus Christus, văzând în Iisus veșnicul pantokrator, ei rămân fascinați de limbajul totalității implicat de filozofie sau științe, de faptul politic sau istoric, adâncite tainic într-o dinamică eshatologică
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
modernă -a operei evagriene? Am observa mai întâi că cei care l-au recunoscut dintotdeauna pe Evagrie ca maestru al vieții duhovnicești, copiindu-i, dar mai ales comentându-i scrierile (chiar dacă editate uneori sub pseudonim), au fost înainte de toate membrii tagmei monahale. Evagrie însuși s-a născut într-o familie creștină, fiind hirotesit citeț de către Sf. Vasile cel Mare la o vârstă tânără, devenind apoi diaconul Sfântului Grigorie Teologul, de la care a primit ca testament mantia contemplativilor. Întreaga sa viață, Evagrie
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Ponticul în matricea pozitivismului nu poate fi decât o întreprindere ingrată. Istoria și filologia redau suprafața textelor lui Evagrie Ponticul, nu însă miza și adevărul lor. Faptul că rugăciunea poate ajuta la iluminarea semnificației unui text patristic rămâne, poate, în tagma patrologilor moderni, un fapt dificil de acceptat. Totuși, rezultatele exegezei operei evagriene întreprinse de Gabriel Bunge OSB confirmă universalitatea criteriilor „homeopatice” necesare unei înțelegeri aprofundate a scrierilor duhovnicești. Ni se pare pilduitor faptul că cei care au perpetuat de mai
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
și nu pemite interioritatea spiritului. Și în sistemul feudal al Evului Mediu indivizii erau legați de o stare socială determinată, dar pentru toți era deschisă calea spre ceva superior și toți aveau posibilitatea să treacă din starea de țăran în tagma clericală, a învățaților sau a războinicilor; în India, în schimb, acest lucru nu este posibil iar valorile religioase diferă complet. Datoriile și drepturile nu aparțin omului ca atare, ci unei anumite caste. Totul este împietrit sub formă de diferențieri, iar
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
a societății contemporane față de psiholog și psihologie, de a se autoelibera prin cunoaștere, unde este corect să se spună că "ideile noastre sunt forțe care influențează istoria" (idem, p. 149), cu care privesc în depărtare cu obiectivitate, spre a expedia "tagma ghicitorilor acolo unde le este locul în iarmaroace" (idem, p. 150). În spiritul "iluminist" de atunci, ceea ce-i trece omului prin minte și suflet poate influența lumea din jur, măcar și prin contrast, în raport cu cei care n-au nimic în
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
între 1930 și 1946. Fără colaborări în periodicele vremii, puțin comentat, rareori intervievat, D. se face prezent în publicistică doar prin schițele despre tipuri și moravuri literare din Cartea cu minciuni (1936), o viziune comună, dar exprimată cu umor, asupra tagmei scriitoricești. Primele lui romane sunt încercări de valorificare epică a unor recente evenimente istorice. Anumite aspecte, cu accent pe tragedia conflictelor etnice din Transilvania de după Unirea din 1918, apar, agrementate cu episoade amoroase, în cea dintâi carte, Dragomir valahul (1927
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286740_a_288069]