2,108 matches
-
ziua prin curte. -Mă mai bătea mamaie? -De ce să te bată?! mă întreba mirat. Dacă așa voia tac-tu asta era problema lui. Eram fericită, știam că tăticu niciodată nu m-ar bate. În schimb tataie reușea să-mi umbrească pentru câteva minute bucuria de a fi cu el în câmp. Mi-ar fi plăcut să-l aud povestind lucruri frumoase, că ar fi mândru de mine, să aș fi cea mai bună dintre nepoate, cea mai deșteaptă și cea
GLORIE COPILĂRIEI II de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 478 din 22 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_continuare_mihaela_arbid_stoica_1335122355.html [Corola-blog/BlogPost/357075_a_358404]
-
produce curând. Și exact așa avea să se întâmple. Mărturii consistente, după cum se poate observa (și bine detaliate, de altfel, în cărțile unor autori trecuți prin surghiunul izolării și al relelor tratamente psihosomatice din mediul carcerelor comuniste), despre un episod umbrit de nedreptăți și moarte din cuprinsul vast al istoriei poporului român, exemplificări relevante ale unor personaje reale, cu biografii complexe în această direcție, care au cunoscut, iată, etapele dezmărginirii de sine, dar și hiatusul limpid de povara unor conglomerate mentaliste
MALADIA FRICII ŞI ZEUL ÎMPĂIAT de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 1334 din 26 august 2014 by http://confluente.ro/magdalena_albu_1409057274.html [Corola-blog/BlogPost/340361_a_341690]
-
de gheață, Când în zări se lasă perdele de ceață, Peste culmi și pași pierduți în depărtări Plutesc, în zbor, infinite întrebări... Peste pustiul lumii domină luna, Ce îi alină durerea și furtuna Zăcând ascunse-n colțuri din suflete, Și-umbrind seninul zilelor avute... În profunzimi de ochi scăldați în lacrimi vii Se pot citi fragmente de viață, mii, Răsfrânte în tristeți și neîmpliniri, Printre file de pătimașe trăiri... O lume-n care se înalță ecouri Surprinse-n ale veșniciei tablouri
CRISTINA P. KORYS by http://confluente.ro/articole/cristina_p._korys/canal [Corola-blog/BlogPost/383536_a_384865]
-
priviri de gheață,Când în zări se lasă perdele de ceață,Peste culmi și pași pierduți în depărtări Plutesc, în zbor, infinite întrebări...Peste pustiul lumii domină luna,Ce îi alină durerea și furtunaZăcând ascunse-n colțuri din suflete,Și-umbrind seninul zilelor avute...În profunzimi de ochi scăldați în lacrimi viiSe pot citi fragmente de viață, mii, Răsfrânte în tristeți și neîmpliniri, Printre file de pătimașe trăiri...O lume-n care se înalță ecouriSurprinse-n ale veșniciei tablouri,Prin efemeru-i
CRISTINA P. KORYS by http://confluente.ro/articole/cristina_p._korys/canal [Corola-blog/BlogPost/383536_a_384865]
-
Domnul loc ți-a dat. Cum te priveam, de-odată, în copil m-am schimbat: Venisem de la joacă; îmi părea rău că te-am supărat. Mâna ta cea bună se-ntinde ușor, pe creștet m-atinge, Îți văd fața, se umbrește, ochiul tău, blând plânge: „-Dragul meu! iar te-ai lovit ... cum vrei hainele să țină? Ce sport mai e și acesta! ... din nou ți-ai scrântit o mână? Ce-ai fi vrând să faci, copile, astâmpăr văd că nu mai
OMAGIU MAMEI de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 433 din 08 martie 2012 by http://confluente.ro/Omagiu_mamei_marin_voican_ghioroiu_1331219181.html [Corola-blog/BlogPost/346580_a_347909]
-
și-avide De-a săruta, rebele, marea Ce spumegă, înfiorată. Cum mângâie cu grijă țărmul, Așa m-alinți câteodată, Sau mă dezmierzi cu vorbe blânde, Cu șoapte tandre de amor. Nu am crezut c-al nostru soare Mai poate fi umbrit de nor. Deschide-ți inima-nspre mine, Nu îmi da voie să mă pierd! Eu te-am închis în al meu suflet, Cu praf de stele te dezmierd. Ieri, astrul a uitat s-apună, Azi e-o eclipsă parțială, Iar mâine
DESCHIDE-ȚI INIMA!... de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 1855 din 29 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1454067466.html [Corola-blog/BlogPost/384011_a_385340]
-
strecura din Cer, cu pașii lini,mergând agale, cu iz himeric,efemer. Mergea spășit aproape tainic, și-n urma lui cădea grăbit, un dor năprasnic de năvalnic, și-atunci am plâns și m-am căit. O,cât de multă strălucire! umbrea acum sub ochi de vânt, eu îl priveam mut de uimire, cum și-așternea mersu-n pământ. Dar el s-a luminat deodată, pe sub mătănii s-a ascuns, și-un foc ce n-a ars niciodată, din cerul lui azi m-
VÂNTUL de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1877 din 20 februarie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1455955560.html [Corola-blog/BlogPost/382935_a_384264]
-
Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1879 din 22 februarie 2016 Toate Articolele Autorului aș vrea o floare să-ți pețesc Iubito, dacă s-ar putea, Eu scut spre lumi să-ți fiu, aș vrea. Când nori privirea îți umbresc, Aș vrea o floare să-ți pețesc. Apoi s-o pun să-ți fie-aproape Sărut pe mână și pe pleoape. Și ca descânt să te feresc De cei ce vraja-ți risipesc. Din ea vor răsări agale, Puteri ce țintuiesc
DRAGOSTE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1879 din 22 februarie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1456124008.html [Corola-blog/BlogPost/370785_a_372114]
-
vor răsări agale, Puteri ce țintuiesc pe cale, Pe toți acei ce clevetesc Povești ce-n suflet te rănesc. Apoi voi pune-al meu amor Ca pavăză și ajutor. Și-aș vrea iar floarea să-ți pețesc Când nori privirea îți umbresc. *** odrasle muguri privirea lunecă-n tăcere și să-ndrăznesc parcă îmbie să îți răsfir ca adiere cosița lungă arămie să nu te temi când mâini pe coapse ți-oi așeza întâi ușor căci ele fi-vor doar sinapse nestăvilitului meu
DRAGOSTE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1879 din 22 februarie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1456124008.html [Corola-blog/BlogPost/370785_a_372114]
-
Autor :Claudia Bota Mi-e dor de lacrima visului, de glasul ciocârliei ce cântă pe câmpie la răsărit de soare, de turmele care curg, la vale, adâncind bucuria de a fi, în raiul ăsta mare. Te scald cu privirea pământ umbrit între cer și mare. În suflet doare urma pașilor acestui neam călăuzit de glasul Tău mare. Doamne, în rugă-ți cerem iertare cu tărie, izbândă și glorie să dai României! Îmi este și-mi va fi mereu dor, de visul
DOR DE ȚARĂ de CLAUDIA BOTA în ediţia nr. 2047 din 08 august 2016 by http://confluente.ro/claudia_bota_1470688887.html [Corola-blog/BlogPost/353394_a_354723]
-
Acasă > Literatura > Beletristica > SENIN UMBRIT Autor: Corina Negrea Publicat în: Ediția nr. 2020 din 12 iulie 2016 Toate Articolele Autorului Senin umbrit Când am avut o clipă de tihna și senin, A fost brutal umbrită de cenușiu hain. În pași de dans m-am însoțit cu vântul, Si chiar daca-am oftat, zâmbind am scris cuvântul... Iar dacă gândul meu ajuns-a cu sfiala În gândul omului cuprins de îndoială, Pot spune c-am atins cu
SENIN UMBRIT de CORINA NEGREA în ediţia nr. 2020 din 12 iulie 2016 by http://confluente.ro/corina_negrea_1468344488.html [Corola-blog/BlogPost/375749_a_377078]
-
de privighetoare Să se-adape la izvoare. Scutură floare de tei Dorul greu anilor mei, Lasă ochii ce-i iubesc Stelelor ce strălucesc. Du-te dorule-n pădure Unde n-ajunge secure, Nimeni să nu te găsească, Pădurea să te umbrească. Referință Bibliografică: Scutură floare de tei / Nastasica Popa : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2008, Anul VI, 30 iunie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Nastasica Popa : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai
SCUTURĂ FLOARE DE TEI de NASTASICA POPA în ediţia nr. 2008 din 30 iunie 2016 by http://confluente.ro/nastasica_popa_1467310718.html [Corola-blog/BlogPost/367740_a_369069]
-
sevăDe alte Suflete ce-au statEtern, cu lacăte și cheieși-un gardian ce te-a vândut... XIV. TAINA GÂNDULUI - VERSURI GÂND NESPUS..., de Maria Ciumberică , publicat în Ediția nr. 398 din 02 februarie 2012. Gând nespus... Se-adună Soarele-n apus Umbrind Speranța... Fără capăt Neîmpăcatul Gând nespus Tăcere-aduce. Doar un freamăt Strecoară alte lacrimi seci... Oșoaptă-aduce mângâiere... Răzbate-ncet... prin stropii reci Acum și-aici să-i dea putere Unchiașul Timp ce s-a prelins Izbind un trup de malul Vieții
MARIA CIUMBERICĂ by http://confluente.ro/articole/maria_ciumberic%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/362436_a_363765]
-
în existența literatului. Doar el cunoaște taina venirii și trăirii, el știe că în matricea sa trebuie să urce, de fiecare dată din cele nouă coborâri, greul nevoilor gândirii, înțelepciunea, altul decât cel care a fost. Hrismos al lumii, Bacovia umbrea existentul lumii pentru a-i putea urmări în taină evoluția, pentru că sensibilitatea versului său cuprindea răul care îi secera elanul. În rău, a înțeles poetul, omul decădea, iar cele nouă drumuri, care trebuiau să ducă spre „Noua Eră”, a superiorității
ARTĂ A SENSULUI CODIFICAT ÎN POEZIA BACOVIANĂ ASTFEL de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 908 din 26 iunie 2013 by http://confluente.ro/Arta_a_sensului_codificat_in_stefan_lucian_muresanu_1372257437.html [Corola-blog/BlogPost/346169_a_347498]
-
în părți infinit mici: pentru ființa iubită (iubirea clar-obscură: împărtășită - neîmpărtășită), persoanele dragi sufletului său (iubirea ancestralității sale), satul românesc (iubirea pentru însemnătatea satului într-o ordine firească a lucrurilor), precum și pentru pământul sacru al gliei străbune (iubirea ca certitudine, umbrită de regretul neîmplinirilor prezentului). Pentru Georgeta Resteman, funcțiile poeziei sunt prin excelență curative, tămăduitoare, filantropice. Ea iubește și atât, fără a avea, în schimb, ca unică certitudine, decât dăruirea de sine. O dăruire care poate fi balsam miraculos, turnat peste
PLEDOARIE PENTRU MULTIPLELE FUNCŢII ALE IUBIRII de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 392 din 27 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Gheorghe_a_stroia_pledoarie_pentru_multiplele_functii_ale_iu_gheorghe_stroia_1327657695.html [Corola-blog/BlogPost/340595_a_341924]
-
macină de multe ori cuvinte absurde, le scămoșează și le întinde ca pe niște intestine de capră, pe gardul văruit al fiindului, pentru că, de acolo, cel pornit să irumpă realul cititorului, în realitate, îl secătuiește de imagini. Cine se dorește umbrit de trivial tânjește la exhibiționism, care nu este un păcat netolerat însă dorit în intimitatea fiecăruia, pentru a nu cădea în ridicol. Vorbele sunt exprimări sonore, șir de cuvinte cu sau fără înțeles care, dacă nu ar avea intensitate și
DEPEIZAREA EGOULUI ÎN ROMANUL SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 233 din 21 august 2011 by http://confluente.ro/Depeizarea_egoului_in_romanul_superrealist.html [Corola-blog/BlogPost/361544_a_362873]
-
nu are încredere în ea, pentru că această lume nu îi oferă mirosul sodomic al gloatei de insuficienți. Personajele sunt trăiri reale ale unor segmente de viață negative, posedate de energii viciate insuficient de realizate, cu gândiri întunecate și străfulgerări nervoase umbrite de oboseala permanentă a trupului. Romancierul îl prezintă ca om, mergător și doritor de viață dar el, personajul, se smulge către o lume greu de identificat, fuge de tot ceea ce se poate identifica în persoana lui ca o entitate spre
DEPEIZAREA EGOULUI ÎN ROMANUL SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 233 din 21 august 2011 by http://confluente.ro/Depeizarea_egoului_in_romanul_superrealist.html [Corola-blog/BlogPost/361544_a_362873]
-
să fim fericiți. La început suntem iubiți apoi învățăm să iubim. În cele din urmă ne dăm seama că și a iubi, și a fi iubit înseamnă și bucurie, și suferință, deoarece teama de a pierde starea de fericire ne umbrește însăși fericirea. Poezia este liantul între trecut și prezent, în ea lucrurile se întâlnesc pentru a nu se mai despărți niciodată. Acest ciclu de poezii este dedicat tuturor celor care au iubit și care au știut să păstreze în sufletul
SPERANTELE VIETII, ANTOLOGIE de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 217 din 05 august 2011 by http://confluente.ro/Sperantele_vietii_antologie.html [Corola-blog/BlogPost/372783_a_374112]
-
oră înainte de ora 16. Mira plecă spre casă dezarmată de veste. - Rămâneți acasă! Nu s-au afișat. - le spuse ea prin telefon. Drumul i se părea lung și toată oboseala de peste zi se mutase în tălpile ei. Mintea i se umbrise de gânduri negre. Era un semn. Și nu unul bun. Nu putea nici să mănânce. Se așezase în fața calculatorului și accesa toate paginile de pe internet. Se vor afișa și on-line. Așteptarea era din ce în ce mai grea. La ora 16 fix, se întâmplă
EȘECURI de MIRELA STANCU în ediţia nr. 2011 din 03 iulie 2016 by http://confluente.ro/mirela_stancu_1467574742.html [Corola-blog/BlogPost/381988_a_383317]
-
cu ei Elena, regina mamă, în perioada cât amândoi au lucrat la Cotroceni. Pentru ei va fi doar Lili, cel mai mic odor al casei. Peste ani s-a dovedit așa cum am mai arătat, că viața Nataliei a fost mereu umbrită de evenimente tragice care s-au năpustit ca o vijelie asupra familiei sale. Timpul se scurgea ireversibil, așa cum și evenimentele își vor urma cursul lor firesc, hărăzit de Pronia Cerească. Din nou se mișcară puterile politice în Europa. Germania nazistă
DE-AS PUTEA VIATA INTOARCE (VIAȚA ȘTIUTĂ ȘI NEȘTIUTĂ A ÎNDRĂGITEI INTERPRETE DE MUZICA POPULARĂ DIN TÂRGU JIU, MARIA LOGA) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2131 din 31 octombrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1477916369.html [Corola-blog/BlogPost/343100_a_344429]
-
prea mult așteaptă parcă nimic nicicând nu mai vine ceva și pe aceste meleaguri să se întâmple Un praf selenar amestecat în șuvițe de fumuri plutește resemnat deasupra Obcinelor despădurite și această placă de ciment apasă oamenii în gânduri nedefinite umbrind cu răceala din pietrele ei sensuri și mituri despre îndepartări fericite păduri sfârtecate de hoții de lemne încet, dar sigur rămân o amintire a numelui de locuri purtat din vecie care din voi ați mai fost cu gândul măcar sau
NORDUL BUCOVINEI de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 1592 din 11 mai 2015 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1431324794.html [Corola-blog/BlogPost/350884_a_352213]
-
sărut,/ Sorbitor însetat din prea dulcea-ți otravă,/ Împăcat să mă pierd către necunoscut.” ( Vremea împăcării ) Veșnicia se poate ascunde într-o clipă de maximă intensitate în care sufletul cunoaște profunzimi aparte. Însă această frumusețe a clipei profunde poate fi umbrită de amăgiri din trecut care ne împiedică zborul. Dumitru Marian Tomoiagă reliefează în versul său un mesaj de o importanță fundamentală, acela de a trăi clipa cât mai intens, fără a mai privi în scoarțele trecutului unde zac regretele. Să
DUMITRU MARIAN TOMOIAGĂ ŞI DREPTUL LA POEZIE de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1874 din 17 februarie 2016 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1455729249.html [Corola-blog/BlogPost/383990_a_385319]
-
bărbat își pune în valoare partenera și o ferește de ciocniri, asta e misiunea lui. Mai mult, măsura unui bărbat care știe să danseze este felul în care poate conduce și aduce la nivelul lui orice parteneră. Bărbații care își umbresc perechea exhibând un debaclu de mișcări complicate și fanteziste (pentru că pot) sunt narcisiștii care nu au spart zidul sonic al înțelegerii. Diferența dintre bărbat și femeie este cea dintre smoking și rochie de seară. Unul e sobru și egal cu
De ce bărbații români se tem să danseze by https://republica.ro/de-ce-barbac-ii-romani-se-tem-sa-danseze [Corola-blog/BlogPost/338207_a_339536]
-
vântul cântă printre uluci la poartă în rugăciunea mea cu Bunul Dumnezeu. Te caut mamă-n amintiri pe prispă îți văd chipul umbrit și plâns de dor, Durerea ți-ai ascuns-o adesea-n batistă Când sufletul tău a fost umbrit de nor. Azi în cuptor nu mai miroase a pâine caldă și cozonacul nu are cine-l frământa, Macatele nu-și mai au locul de altădată țesute în război, cu trudă, de mâna ta. A nins ieri și ninge iar
A NINS MĂICUŢĂ de VALENTINA GEAMBAȘU în ediţia nr. 1791 din 26 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/valentina_geambasu_1448561220.html [Corola-blog/BlogPost/382998_a_384327]
-
în lipsurile vieții pe care și-a trăit-o umezită de culoarea picturilor ce l-au înconjurat. El avea în permanență trezite simțurile plăcerii și dezgolea voit femeia în pictură, o mângâia cu pensula lui, iar culoarea era cea care umbrea voia. În Domnișoarele din Avignon, 1907 permanență amorezat Pablo Picasso își trăia viața împlinindu-se prin artă, jinduind și exprimând după senzualitate în forme bizare pe care ochiul și mintea lui au dat să le așeze în ceea ce s-a
PICASSO ŞI INTIMITATEA LUMII PUDICE de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 504 din 18 mai 2012 by http://confluente.ro/Picasso_si_intimitatea_lumii_pudice_stefan_lucian_muresanu_1337331927.html [Corola-blog/BlogPost/358841_a_360170]