1,632 matches
-
al „Celui Suspus”, atunci intrăm într-o transă care poate ține uneori secole, chiar milenii. Opoziția verbală rezultată din „jocurile de cuvinte” era singura hrană spirituală a intelectualilor, constituind și o formă de protest. și, nu la urma urmei, era valorizat curajul asumării riscului de a-ți pierde libertatea sau viața, o atitudine morală care obliga la solidarizare. L.A.: Este „frica” explicația pentru absența manifestării unei opoziții vizibile la noi? De ce ea a fost numai la noi resimțită așa de profund
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
prin care acest nou mod de producere a cunoașterii constituie nu doar o premisă și un fundament al transdisciplinarității (și, de aici, al abordărilor integrate la nivelul curriculumului), ci fiind el însuși transdisciplinar, prin natura sa. Atunci când cunoașterea produsă și valorizată la nivel social este guvernată de dimensiunile transdisciplinarității, se pune problema în mod serios dacă ceea ce „distribuie” educația ca fiind cunoaștere mai poate rămâne ancorat în cadrele disciplinare. a) Cunoașterea produsă în contextul aplicării face diferența dintre „rezolvarea de probleme
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
puternic de determinare socială și umană. Dar, de vreme ce, așa cum arăta David Bloor (1976, p. 2) „putem cunoaște realitatea în cadrul convențiilor noastre, și nu împotriva lor”, nu putem susține că valorile există și se manifestă în afara cunoașterii respectabile. Prioritățile noastre, ceea ce valorizăm și considerăm important la un moment dat, nu pot fi trecute cu vederea, ascunse sau trecute sub tăcere. Neputând elimina în totalitate prezența și exprimarea valorilor, le-am elimina probabil pe cele considerate nepotrivite prin raportare la cine știe ce (alte) convenții
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
și conducerea comunității și a crea o familie sănătoasă și armonioasă. • A învăța să fii: a-ți dezvolta personalitatea și a fi capabil să acționezi autonom și creativ în diverse situații de viață; a manifesta gândire critică și responsabilitate; a valoriza cultura și a depune eforturi pentru dezvoltarea propriilor capacități intelectuale, fizice și culturale; a manifesta simț etic și a acționa pentru menținerea unui climat de pace și înțelegere. Alături de cei patru piloni din raportul lui Delors, Shaeffer și colaboratorii săi
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
de discurs pedagogic ce ține de modă, ci reflectarea unei realități efective, care exercită presiuni și vine cu provocări în fața educației. Lumea în care trăim este caracterizată de diversitate pretutindeni, iar a învăța să trăim în diversitate și să o valorizăm ca pe o resursă pentru dezvoltare devine un imperativ. Abordarea interculturală în educație pleacă de la ideea că o mai bună înțelegere între oameni este posibilă. Ea se vrea a fi un antidot al rasismului, xenofobiei și al altor forme de
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
membrii săi, care comunică în mod constant; - echilibrează diferitele interese: beneficiari, personal angajat, comunitate etc.; - creează oportunități de învățare pentru membrii organizației și participă împreună cu aceștia la experiențele de învățare; - promovează o politică de deschidere a școlii către comunitate și valorizează inputul mediului extern; - valorizează competența și profesionalismul în locul ierarhiilor și al funcțiilor; - funcționează după principiile calității, responsabilității și transparenței. • Oferta de servicii: - diversifică publicul-țintă, trecând dincolo de „serviciile” clasice oferite elevilor/studenților de o anumită vârstă; - este bazată pe evaluarea nevoilor
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
în mod constant; - echilibrează diferitele interese: beneficiari, personal angajat, comunitate etc.; - creează oportunități de învățare pentru membrii organizației și participă împreună cu aceștia la experiențele de învățare; - promovează o politică de deschidere a școlii către comunitate și valorizează inputul mediului extern; - valorizează competența și profesionalismul în locul ierarhiilor și al funcțiilor; - funcționează după principiile calității, responsabilității și transparenței. • Oferta de servicii: - diversifică publicul-țintă, trecând dincolo de „serviciile” clasice oferite elevilor/studenților de o anumită vârstă; - este bazată pe evaluarea nevoilor și intereselor potențialilor beneficiari
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
elevilor/studenților de o anumită vârstă; - este bazată pe evaluarea nevoilor și intereselor potențialilor beneficiari; - este promovată în comunitate și susținută de competențele profesionale angajate; - este individualizată și greu de imitat de către potențialii competitori; - aduce valoare adăugată din perspectiva beneficiarilor; - valorizează feedbackul și gradul de satisfacție a celor implicați direct sau indirect; - se centrează pe inovație. • Gestionarea timpului școlar: - este flexibilă și adaptată nevoilor celor implicați, și nu constrânsă de canoanele clasice (de exemplu, ora de curs de 50 de minute
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
multe perspective de abordare a competențelor. Una dintre premisele de bază de la care se pornește este următoarea: orice fundament conceptual sau teoretic pentru definirea și selectarea competențelor-cheie este influențat inevitabil de concepțiile despre indivizi și societate și de ceea ce este valorizat în societate și în viață în condiții socioeconomice și politice specifice (Rychen, Salganik, 2000, p. 7). Sunt identificate, pe această bază, trei presupoziții principale pentru selectarea competențelor-cheie: - consistența cu principiile drepturilor omului și ale valorilor democratice; - capacitatea de a le
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
acestora. c) Utilizează eficient resursele: - identifică resursele necesare într-o situație dată; - generează resurse adiționale; - selectează resursele necesare pentru rezolvarea unei probleme; - lucrează efectiv în condiții în care resursele sunt limitate. d) Lucrează cu o varietate de persoane și grupuri: - valorizează similitudinile și diferențele membrilor unui grup; - separă individul de locul/rolul său în grup; - respectă diferențele etnice și culturale și le utilizează ca resurse în procesele de grup; - manifestă compasiune față de ceilalți. e) Răspunde adecvat în privința interrelațiilor complexe: - realizează un
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
În lucrarea inițială, Gardner a lansat șapte tipuri de inteligență, urmând să adauge două în volumele publicate ulterior. Inteligența este definită de Gardner drept abilitatea sau setul de abilități ce permit unei persoane să rezolve probleme ori să creeze produse valorizate la un moment dat, într-o anumită cultură. Inteligența reprezintă un „potențial biopsihologic de a prelucra informația, care poate fi activat într-un context cultural pentru a rezolva probleme sau pentru a crea produse care sunt considerate valoroase într-o
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
fundamentale din diferite discipline, acordând elevilor posibilitatea de a le explora prin utilizarea propriei combinații de inteligențe. Aplicarea teoriei inteligențelor multiple la clasă prezintă o serie de avantaje clare pentru elevi (cf. Simcoe Country District School Board, 1996), printre care: - valorizează și promovează diferențele individuale; - evaluarea învățării este autentică; - permite accesul la un curriculum provocator; - îmbunătățirea performanțelor academice, a gândirii critice și a rezolvării de probleme; - crește încrederea în sine a elevilor; - contribuie la pregătirea pentru viață, pentru muncă și pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
a celorlalți". Ea este însoțită de o căutare mai intensă de informații: colegii sunt mai mult solicitați. În fapt, investiția în diferitele domenii ale vieții va explica reacțiile subiecților față de un decalaj între așteptările lor și realitate. Noii salariați care valorizează domeniul vieții personale se dezangajează față de organizație. Dimpotrivă, cei care valorizează domeniul social dezvoltă o căutare intensă de informații. Concluzii Socializarea organizațională este deosebit deofertantă. Pentru individ, ea constituie o tranzacție în care trebuie să-și restructureze sistemul de reprezentare
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
informații: colegii sunt mai mult solicitați. În fapt, investiția în diferitele domenii ale vieții va explica reacțiile subiecților față de un decalaj între așteptările lor și realitate. Noii salariați care valorizează domeniul vieții personale se dezangajează față de organizație. Dimpotrivă, cei care valorizează domeniul social dezvoltă o căutare intensă de informații. Concluzii Socializarea organizațională este deosebit deofertantă. Pentru individ, ea constituie o tranzacție în care trebuie să-și restructureze sistemul de reprezentare și să se adapteze la noul mediu, trebuie să construiască un
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
de inserție de tip "precar" sau "selectiv", în timp ce nivelul bunăstării tinde să se mențină la subiecții care dezvoltă un proiect profesional de "mobilitate" sau "nedeterminat"". Se observă, în plus, că reducerea bunăstării psihologice se manifestă în principal la subiecții care valorizează puternic sfera profesională. Acest rezultat în sine nu este surprinzător, dar el confirmă interesul asupra sistemului de activități și al modelului de om orientat de acesta. 3.2. Strategiile utilizate și rolul suportului social (Hajjar, Beelitz, Baubion-Broye, 1993) Scopul cercetării
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
chiar și dacă nu există interese obiective diferite. Această cunoaștere definește identitatea socială a individului, care se înscrie într-o dimensiune de comparație inter-grup. Știind că identitatea socială nu poate fi decât pozitivă, individul va avea tendința de a-și valoriza propriul grup și a devaloriza celelalte grupuri. În modelul identificării sociale, apartenența la un grup se operează pe o bază cognitivă (cunoașterea apartenenței). Indivizii își structurează percepția despre ceilalți și despre ei înșiși prin intermediul acestor categorii sociale abstracte. Ele sunt
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
cu responsabilii ierarhici. Patru modele (fuziune, afinități, negociere și retragere) exprimă patru forme de implicare în mediul de muncă. 4.1. Modelul fuziunii Acest model privește muncitorii specializați. Acești salariați au puține responsabilități personale, puține perspective, puține atuuri individuale. Ei valorizează colectivul și atenuează diferențele care i-ar putea amenința. Unitatea este o valoare forte. Șefii sunt recunoscuți ca necesari deoarece contribuie la menținerea acestei unități. 4.2. Modelul negocierii Este mai ales al profesioniștilor și al cadrelor. Relațiile cu ceilalți
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
factorială realizată pe datele culese într-o sută de întreprinderi permite degajarea a două dimensiuni: • integrarea colectivă. Ea "determină fundamentele încorporării indivizilor într-un mediu de lucru". Două moduri de integrare se diferențiază: un mod de integrare prin reguli care valorizează statutul vs. un mod de integrare prin interacțiune care privilegiază dezbaterea în grupuri; • sociabilitățile. Se opun situațiile de relații intense cu colegii și situațiile în care relațiile sunt evitate. Apoi, analiza statistică permite degajarea a șase logici identitare. Patru modele
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
apropie de teme și metode mai consistente, deși sociologismul vulgar, schematismul continuă să impieteze judecățile asupra unor personalități și orientări culturale majore. Titu Maiorescu și Junimea sunt sancționați pentru „concepția reacționară”, în timp ce G. Ibrăileanu, C. Dobrogeanu-Gherea, colaboratorii revistei „Contemporanul” sunt valorizați numai ca promotori ai ideilor progresiste: Ibrăileanu, omul (1959), Contemporanul și vremea sa (în colaborare cu Zoe Dumitrescu, 1959). După monografia Mihail Sadoveanu. O biografie a operei (1963), o mențiune specială trebuie acordată masivei lucrări Ion Creangă (1969), o reluare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285870_a_287199]
-
proporții fantasmagorice, fiindcă el nu înseamnă o singură persoană, ci un șir nesfârșit, urcând în timp „până la nonexistență”, până la origini. Imagine verosimilă a terorii comuniste în România, Un Sosie en cavale este în același timp un roman parabolic și fantastic, valorizând toate mijloacele complexei proze scrise anterior de O. SCRIERI: Calul de duminică, București, 1968; Țestoasa portocalie, București, 1969; Numele cu care strigi, Iași, 1970; Pietre la țărm, București, 1972; Competiția, București, 1974; Cerc de dragoste, București, 1977; Un bărbat în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288589_a_289918]
-
turul galeriei, fiecare grup răspunde la întrebările celorlalți și clarifică unele aspecte solicitate de colegi, apoi își reexaminează propriile produse prin comparație cu celelalte. În acest mod, prin feedbackul oferit de colegi, au loc învățarea și consolidarea unor cunoștințe, se valorizează produsul activității în grup și se descoperă soluții alternative la aceeași problemă sau la același tip de sarcină. 9. Unul stă, trei circulă (3‑5 elevi) - în grup (grupul‑„casă”), elevii lucrează la o problemă sau o sarcină care se
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
iar pentru a evalua activitatea din grup educatorul alege un creion și solicită elevului respectiv să prezinte contribuția sa la discuția respectivă. În acest fel elevii pot învăța să asculte și să respecte colegii, învață să fie toleranți și să valorizeze opinia celorlalți. În această prezentare am încercat să sugerăm câteva modalități prin care se poate aplica în clasă învățarea prin cooperare. Evident că aceste exemplificări nu trebuie preluate ca un set de „rețete”, ci se pot selecta și adapta în funcție de
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
către finalitatea proceselor de dezvoltare asupra oportunităților individuale (în cazul teoriilor capitalului uman) și asupra aspectelor relaționale ale structurilor sociale. Ulterior, a devenit influentă teoria capabilităților (Sen, 1993) ca mijloace disponibile pentru accesul indivizilor la scopurile pe care aceștia le valorizează. Privitor la sistemele de indicatori de referință, în prezent considerăm că indicatorii dezvoltării mileniului (ONU) constituie sistemul de măsurare cu cea mai ridicată vizibilitate, alături de sistemele de indicatori structurali și de incluziune socială implementați în cadrul UE și deci cu o
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
eficace și eficientă. O tipologie a politicilor sociale În funcție de modul în care este definită bunăstarea socială și de elementele considerate a fi constitutive pentru aceasta, statul redistribuie, prin intermediul diferitelor p.s., bunurile materiale și nemateriale considerate a fi a relevante și valorizate sub aspect social, ca, de exemplu, banii, educația, sănătatea, locuirea. O primă clasificare a p.s. urmează o logică funcționalistă, ducând la identificarea mai multor categorii de politici sectoriale: politicile în domeniul sănătății, educației, locuirii, asistenței sociale, asigurărilor sociale, șomajului, politicile
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
s-au inculcat habitus-uri diferite, care vor avea un efect fără putință de a fi anulat de către experienta școlară. Bourdieu consideră că nivelele școlare diferite atinse de indivizii proveniți din clase diferite reprezintă o reflectare a acestor habitus-uri, valorizate în mod arbitrar de către școală prin recunoașterea culturii claselor dominante ca una legitimă și prin negarea valorii și autenticității culturii claselor dominate. Dimpotrivă, Boudon consideră că sistemele școlare au devenit mult mai deschise începând cu anii de după cel de-al
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]