3,693 matches
-
niște urlete, de parcă ne împungea cineva cu un ac în fund. Tarzan „cânta” cel mai tare și foarte fals; și am tot urlat până am răgușit. Atunci s-a lăsat liniștea, dar nu pentru mult timp, pentru că am început cu bancurile. Zambilica se zguduia de hohotele noastre de râs. Am ajuns cu bine la Galați. La intrarea pe platforma bacului era o aglomerație de mașini de toate tipurile și mărimile, așa că a trebuit să așteptăm vreo oră. În timpul acesta ne-am
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
care o consumam. Ni se părea așa de bună! Acum stăteam în jurul focului și ne încălzeam, beam „molecula”, care mergea perfect cu saramură de biban și somotei și fumam. Ne-am înseninat la față, chiar au început să curgă și bancurile. În general, suntem oameni optimiști, nu ne doboară un necaz așa de repede, știm să ducem și greul, când n-avem altceva mai bun de făcut. Eu, consecvent, stăteam mai tot timpul să pândesc lansetele, în speranța că voi avea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
ne ascundem. ― N-o să vadă nimeni. Desdemona percepu flăcările mai Întâi ca pe niște lumini pe carenele vaselor. Tușe portocalii scăpărau deasupra nivelului apei pe nava Statelor Unite Litchfield și pe vaporul francez Pierre Loti. Apoi apa se lumină, de parcă un banc de pești fosforescenți ar fi intrat În port. Lefty stătea cu capul rezemat de umărul ei. Încercă să vadă dacă dormea. ― Lefty. Lefty? Cum acesta nu răspunse, Îl sărută pe creștetul capului. Apoi se porniră sirenele. Vede nu unul, ci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
un fel de parole după care se recunosc și la auzul cărora juisează, fără să fie cazul să mai revadă, de fapt, și operele acelor autori. Situația e, cumva, similară cu cea din faimoasa glumă cu nebunii care numerotaseră toate bancurile. Era destul ca unul să pronunțe o cifră și toți râdeau să se prăpădească. Când un outsider a făcut imprudența să spună și el o cifră la-ntîmplare, a înțeles pe pielea lui ce-nseamnă să nimerești între fanatici. încercați să
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
numai inteligență, când copilăroasă, când brutală. Mă surprindea 125 mereu prin puterea lui de a îmbina sofisticarea intelectuală extremă cu un fel de frustețe rustică și de a întrerupe mereu câte o idee înaltă cu o aluzie obscenă sau un banc. Am avut atunci intuiția unui nou tip de intelectual, deosebit de clasicul șoarece de bibliotecă, o alianță de James Dean - da, cu el semăna, de fapt, cel mai mult Nedelciu pe atunci - și (știu eu?) Nabokov. Mai târziu aveam să aflu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
aceeași măsură de la marea balbutie paraliterară a jocurilor copilăriei - numărătoare infantile, stâlciri școlărești ale poeziilor celebre, "oracole" stupide -, așa cum apare ea, de pildă, în "Antologia inocenței" a lui Iordan Chimet, de la "poemele" nebunilor descoperiți de suprarealiști, de la umorul negru al bancurilor sinistre, dar și dintr-o tradiție a intertextualității în poezia românească mai recentă, pe filieră optzecistă (Florin Iaru, Ion Stratan). Urmîndu-i pe aceștia din urmă și, prin ei, pe Brumaru, Dimov sau Foarță, tânărul poet este un rimator prin excelență
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
doua zi aceleași spectacole. Cum să-ți închipui lumea fără Anthony Quinn? Ce-ar fi fost fotbalul fără Mopsul (Florea Dumitrache), sau fără Gerd Miiller? Muzica fără Aurelian Andreescu? Idolii erau pe atunci idoli, nu VIP-uri. Era ca în bancul cu Nea Nicu, care coboară cu elicopterul în creierii munților, unde un cioban își păștea oile. Ciobanul se uită o clipă prin el și trece mai departe. "Nu mă cunoști?" De unde să te cunosc, domnule?" "Cum, păi pe mine mă
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
și barbații dintr-o sticluță metalizată la fiecare schimb de cuvinte sorbeau câte o Înghițitură În așa fel Încât ce-i prezenți se Înveseleau proporțional cu golirea containerelor...! Mai mult. O persoană din ce-i prezenți „Șugubăț”, Începu să deruleze bancuri Într-o așa manieră Încât, atât groparii cât și rudele mortului râdeau Într-o veselie generală. Însfârșit, unul din rudele mortului rosti câteva cuvinte probabil de rămas bun, ca În final la poarta cimitirului, se Îmbrățișară de plecare Într-o
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
dreaptă a șantierului, direct În Piața Matache Măcelaru, unde avea să constate În tot perimetrul pieții, nu se afla țipenie de om. Desamăgit, Șeful Șantierului care era obișnuit să abordeze orice cunoscut și necunoscut făcând paradă oratorică și declamând unele bancuri pe care Tony Pavone le auzise de sute de ori avându-le tipărite În memorie, Șeful Șantierului Îi făcu semn să-l urmeze. Pe Bulevardul Dinicu Golescu, toate clădirile vechi și mai recent construite nu suferise În structura de rezistență
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
insecte, plăcuțe cu nume de stradă, reclame, Kant, Hegel, Swedenborg, benzi desenate, cîntecele pentru copii, Londra și Salonic, Sodoma și Gomora, istoria literaturii, istoria Irlandei, acuzații referitoare la crime abominabile, confesiuni, negări, mii de calambururi, zeci de limbi, rețete culinare, bancuri porcoase, boli, nașteri, execuții - toate astea și multe altele le-am Înmagazinat În trupul meu. Da, recunosc, le-am Înmagazinat Înainte de a fi pregătit. Îmi amintesc perfect, aproape visceral, cum stăteam, foarte mic, strîns ghemotoc Într-un colț Întunecos, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
de aceea neevocate. Era Costică Bucescu nu numai orator, profesor și recitator fără egal, ci și cozeur desăvârțit, extrem de jovial și umorist fără pereche. Șarmul lui intelectual sporea tot mai mult, când glumea (făcând și haz de necaz), spunând epigrame, bancuri și anecdote dintre cele mai hazlii. Cine avea norocul de a-i fi companion la călătorii cu trenuliar eu profitam cât puteam de asemenea prilejuri avea temeiul să se considere fericit pentru că, delectându-se din plin, nu simțea cum trece
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
La o baladă a drumarilor Stau drumarii lângă drum Ca țânțarii lângă fum. Unii beau câte-un lichior, Alții sforăie cu spor. Câte unii stau senini Și se uită la mașini, Făcând bancuri, bunăoară, Când se rupe-o planetară. Iar când drumul este gata Și le face șeful plata, Iată, a căzut și bruma. Dar, un ordin chiar acuma A picat drept de la centru: Să ia sape și cazmale, Să se pregătească pentru
La o balad? a drumarilor by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84156_a_85481]
-
pe poartă împreună cu insul cel mai dement pe care l-am cunoscut vreodată, Bazil, cu ochi capii, cu un rânjet umed, un tip smucit și scandalagiu, a cărui întreagă viață nu era făcută din altceva decât din cântece cu porcării, bancuri "fizice" pe seama infirmilor și lăudăroșenie erotică. Intraseră la braț și luaseră imediat două fete la un tango pasionat, cu obraji lipiți și mâinile întinse înainte. Fetele se prăpădeau de râs. "Sînt sărac, n-am nici căciulă, / Am o namilă de
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
ani... autoturisme încinse depășindu-ne pe asfaltul pătat de ulei ars... și colegii mei urmîndu-și repertoriul fără sfârșit, cântând despre Carolina și Mița Biciclista și țigănci cu părul bălai și sâni ca de piatră... Și altele, și altele, și alte bancuri, și alte cântece, până ce autobuzul a oprit în curtea largă a taberei de la Budila. Am coborât, ne-am întins ca să ne dezmorțim după orele de mers și am privit în jurul nostru. Ziua era mai departe însorită și mirosea a brad
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
arată obectu' ăla". Firește, au ajuns iarăși la cântecele pe care le lălăiau cu un mereu reînnoit entuziasm. Coniacul trecea de la unul la altul, toți făceau pe nebunii, se prefăceau că s-au îmbătat, răcneau și hohoteau când se spuneau bancuri. Fetele noastre, dintre care Fii era permanent ținută după gât de Lulu iar Michi stătea lipită de Manix, evitau cu grijă să intre în clinciurile vorbelor în doi peri, dar chicoteau și ele, 46 scuturând din umerii înguști. Pe atunci
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
ele, 46 scuturând din umerii înguști. Pe atunci se purta un fard de pleoape cu o pulbere aurie în el, și ele toate păreau astfel mai frumoase, aveau ceva feeric, care contrasta ciudat cu obscenitatea discuțiilor și a cântecelor. Ciuca bancurilor era un puști mai sărac cu duhul, cu niște buzișoare indecente ca un popou. îl chema Măgălie, dar toți îi ziceau numai Gămălie și-și băteau joc de el în toate felurile. Acum era iar luat la mijloc. "Ia să
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
căci știam prea bine ce urmează. După vreun sfert de oră de liniște, o liniște groasă s-o tai cu cuțitul după vacarmul de până atunci, s-a aprins o lanternă. Erau, evident, Lulu și Bazil, care au început obișnuitele bancuri tâmpite. Unuia i-au uns lentilele ochelarilor cu cremă de ghete. Altuia i-au pus bocancii la nas, cu toți ciorapii murdari pe care i-au putut aduna. Turnau apoi un firicel de apă dintr-un pahar în altul, șoptind
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
aceea, Manix, cu o mutră foarte stranie, de bețiv sau de posedat, congestionat la față, interpreta un soi de pantomimă ritmată, mișcând din gât și din umeri, bătând cu lingurița în paharul de ceai și, uneori, recitind câteva cuvinte. Un banc obscen și stupid, care ar fi ocupat câteva rânduri într-o pagină de carte, era lungit de el la nesfârșit, înflorat și construit cu volute și brizbrizuri, decorat cu stucaturi și ciubucării, până la pierderea completă a firului logic. Imediat după
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
înroșesc și tremură de furie. Până la urmă se apucau de păr și se tăvăleau penibil pe jos. Se despărțeau roșii, gâfâind și lăcrimând, iar apoi fiecare se lăuda că l-a aranjat pe celălalt. De obicei, când se saturau de bancuri treceau la discuții serioase, care în cazul lor se limitau la un singur subiect: muzica rock. Erau realmente formidabili când venea vorba de muzică. Făceau concursuri pe tema asta, Buzdugan scrisese sub ochii noștri pe o hârtie patru sute de nume
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
face cu femeile reale, ci se-nfiripa din molozul de pe fundul neuronilor care se limpezeau la acea vârstă de sus în jos, ca niște fiole, din fibrele musculare slăbite de pasiune, din canalele limfatice, din plexurile nervoase, din glandele endocrine. Bancurile stupide descriau hărți fabuloase ale măruntaielor ei, adevărate ținuturi subterane, luminate de sorii crepusculari ai ovarelor: Cică un tip se însurase și nu știa cum să afle dacă nevastă-sa e fată mare. Fii atent cum faci, îi zice maică
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
urma urmei, după cum ziceam, Viena chiar e aici, după colț. La noi în UE. LA LOC teleCOMANDA Recursul Priveghiului Alex SAVITESCU „În România se vorbește mult. Suntem un popor epic, liric, dramatic, gata oricând să practice confesiunea, lamentația, memorialistica și bancul.“ Rândurile de mai sus, semnate de Andrei Pleșu, au apărut recent într-un articol din revista „Dilema Veche“. Constatările domniei sale au fost, încă o dată, puse în practică în zilele de după moartea patriarhului Teoctist. Toate televiziunile de știri s-au înghesuit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
de unde vă vin idei“, „ce proiecte mai aveți“, adică întrebări la care chiar nu am răspuns (râde). Dar sunt și întrebări normale. Cum ți-au venit ideile în cazul fiecăruia din cele trei scurtmetraje? Păi cel „cu becul“ este un banc ofertant, din așa-numitul folclor urban, din fosta URSS, eu l-am întâlnit și la Kiev și pur și simplu l-am dramatizat, am mai adăugat, am mai scos. Nu mă pot abține să nu întreb... actorii, figuranții din film
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
Vinul nu e doar licoare amețitoare, dezlegător de limbi, dezvelitor de adevăruri nerostite și neștiute. Este elixirul tinereții, al sănătății corpului și minții, rețeta magică a creșterii copiilor. Numai un mincinos consecvent nu bea vin pentru că... in vino veritas, spune bancul dintr-un număr al suplimentului „Micul eveniment“, care apărea la Iași pe la 1900. Dar și mai important decât faptul că adevărul e în vin este puterea sa miraculoasă de „modificator puternic al organismului în cazurile de debilitate generală, creștere întârziată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
mine. în Trei deja e prea mare aglomerația. — Trei? Cu atâtea țâțe în jur, suntem pe puțin cinci. Bun, așadar eu o să dorm pe punte. Trebuie să ne trezim devreme dacă vrem să ieșim o dată dracului din afurisitul ăsta de banc de nisip. Oare nu căpitanul Pringsheim ne-a băgat în el, dragule? — E din cauza afurisitelor ăstora de portulane! Hărți maritime! Măcar dacă ar preciza cu exactitate adâncimea! — Dac-ai ști unde suntem, probabil ai descoperi că așa și fac. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
nu-i mai îndemânatic decât tine! zise Sally. Vreau să zic că nu știu de ce n-am fi putut rămâne chiar pe mijlocul apei? Dar nu, tu a trebuit să intri pe canalul ăsta și să te pocnești de un banc de noroi! Și toate asta pentru ce? Pentru niște rațe, dracu’ să le ia de rațe! — Pentru niște egrete, draga mea, pentru niște egrete. Nu-s niște rațe obișnuite. — Bun, pentru niște egrete. Ai vrut să le fotografiezi, așa că acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]