4,039 matches
-
operei literare") și se pune, pe sine, în postura cititorului ideal al lui Creangă. De pe această "poziție superioară" (a catedrei gimnaziale?) criticul literar ad-hoc ne aduce, tuturor, iluminarea: Creangă nu e un poporean care scrie precum vorbește, e o "conștiință cultă", așa că unele lucruri n-ar trebui luate "drept bune", iar altele nu sunt ceea ce par a fi. Un lector neavizat ar putea să aibă, fără mâna sigură și ochiul experimentat al profesorului, surprize. Nici n-am început bine să mă
Creangă și bâtă de aur by Cătălin Sturza () [Corola-journal/Journalistic/12511_a_13836]
-
un prestigios "Festival și Concurs Național al liedului românesc". Cu totul recent, ediția din acest an a adus la rampă peste 50 de tineri cântăreți provenind din centrele universitare importante ale țării. Au adus cu ei întreaga zestre a cântecului cult românesc, miniaturi vocal-instrumentale pentru voce și pian, lucrări semnate de marii maeștri ai trecutului, de la George Enescu și Mihail Jora până la creațiile contemporane ale autorilor zilelor noastre. Tenorul Ștefan Pop și soprana Luiza Fatyol din Cluj, bas-baritonul Mihai Dogotari din
O suită de concerte by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/6699_a_8024]
-
2670); "dacă plouă, scăpăm de viscol" (2684). Tonul pur jurnalistic - catastrofic - e mai rar ("estul și sudul - sub teroarea viscolului"; "nordul terorizat de polei", 2684). Din punct de vedere strict lingvistic, e interesantă comparația care se poate face între sistemul cult, standard de indicare a circumstanței vagi și aleatorii ("temporar", "izolat") - și cel popular: "în următoarele zile, măi o ninsoare, măi o ceață..." (2675); "mai o ploaie, măi o ninsoare..." (2671); "o ploaie ici, o burniță colo" (2679) etc.
Meteorologice by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/18086_a_19411]
-
ci o persoană particulară. Cea mai bună probă că autoritățile românești confundă cultura cu pornografia este chiar punerea unor indivizi ca Ion Antonescu să se ocupe de patrimoniu, de artă sau de ce s-o fi ocupînd la Ministerul Culturii și Cultelor ori alegerea reprezentantului nostru la UNESCO în persoana unui plastician, de altfel talentat, pe care nimeni nu l-a văzut la vernisajul vreunei expoziții dar care a ținut să onoreze mamelele domnișoarei de la Hustler. Și oare n-a lăudat dl
Pornografie și cultură by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16168_a_17493]
-
cum deținutul mîncînd broaște vii e privit cu înțelegerea dată de foamea pe care a răbdat-o pînă atunci. Într-o lume absurdă, figurile odioase devin caraghioase, iar eroii au aerul unor inadaptați romantici. Limba lui Pavlovici, de o distincție cultă, e în contrast cu mizeria catacombelor, farmecul cărții venind tocmai din discrepanța dintre noblețea erudită a expresiilor și sordidețea întîmplărilor surprinse. Cînd un filosof, pus să descrie urdorile unei subterane, face uz de idiomul elegant al seminarelor, lasă exact impresia pe care
Hiperbola cruzimii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3347_a_4672]
-
descrie urdorile unei subterane, face uz de idiomul elegant al seminarelor, lasă exact impresia pe care o lasă Pavlovici descriindu-și calvarul. De aceea, violența cărții nu are virulență, cum nici bestiile nu sunt inumane. Aceste trei trăsături - finețea limbii culte, unghiul de vedere al perspectivei păsării și firea sarcastică - fac din Pavlovici un observator al cărui intelect nu îngăduie paroxisme sufletești. Autorul nu suferă patetismele, efuziunile, tensiunile sau încordările pînă la limita colapsului. În schimb preferă poanta, surpriza caraghioasă, ridicolul
Hiperbola cruzimii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3347_a_4672]
-
Amintind de eficacitatea cu care își lansează mesajele discursul publicitar, Răzvan Țupa ne avertizează că ,demersul propus în corpuri românești vizează conștientizarea publicului cu privire la posibilitățile care se deschid comunicării interpersonale în condițiile în care sînt depășite limitele impuse între literatura cultă și literatura de consum." Cîteva rînduri mai jos, după exemplul unui discurs politic nepotrivit și irelevant, pentru că e perceput la un nivel ideologic vulgar, poetul ne spune că acest concept de corp românesc este ,o construcție patetică inexactă al cărei
Spațiul incert al sensibilității by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11132_a_12457]
-
cu un orizont de idei cu-adevărat european. Unele din lucrările editate aici, în special cele lingvistice, dovedesc și modernitatea gândirii științifice a cărturarului. Budai-Deleanu este primul lingvist român care afirmă proveniența limbilor romanice din latina vulgară, nu din cea cultă, ca și primul care afirmă explicit conștiința existenței, pe lângă variile graiuri ale limbii noastre, și a unei norme literare unitare, care rămânea încă de formalizat, de către lingviști și scriitori. Recuperarea acestor texte și redarea lor acurată, într-o formă (sau
Ion Budai-Deleanu, într-o nouă ediție critică (I) by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5168_a_6493]
-
mult piesei lui Delavrancea, Apus de soare, în care Oana e numele fiicei ilegitime dar foarte iubite a lui Ștefan cel Mare (personaj istoric de la care se poate ușor produce un transfer de prestigiu). Moda folclorică a adus, în mediile culte, numele Ileana, frecvent în basme naționale (de altfel, unul dintre puținele nume culturale de export, înregistrat, de exemplu, în italiană). Doar literatura - fără sprijinul istoriei - pare să fi adus la un moment dat la modă numele Rodica (din titlul unei
Onomastica și moda culturală by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/9611_a_10936]
-
Din muzica și viața compozitorilor”, de Virgil Gheorghiu, Ed. Contemporană, cu o prefață de Ionel Teodoreanu; „George Enescu - viața în imagini”, de Andrei Tudor, Ed. Muzicală, 1959; „Itinerar liric George Enescu”, de Nicolae Tăutu, Editura pentru Literatură, 1961; „Începuturile muzicii culte românești”, de Doru Popovici, Costin Miereanu, Ed. Tineretului, 1967; „Panorame de L’ Art Musical Contemporan, de Claude Samuel, 1962; „Ei l-au cunoscut pe Enescu”, de Vasile Bogdan, Ed. Ion Creangă, 1987; lucrări de Mihail Jora, George Bălan, Iosif Sava
Agenda2005-34-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/284107_a_285436]
-
parte mai bine de două decenii, dar vizează egal lumea de vis-à-vis, care poate fi, cu schimbul, cea lăsată în urmă sau peronul unde își depune emigrantul valizele. De la bun început trebuie spus că bardul este un hâtru, în termeni culți un spirit hipercritic, un mare nemulțumit, odată ce mediul (moara) la care dejugă nu-i oferă paradisul sperat, iar de locurile părăsite s-a despărțit cu neascunsă mânie. A nu te simți în largul tău nicăieri, așa cum alții nu se rabdă
Un liric furios by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/14564_a_15889]
-
altă parte gradul de precizie al indicației numerice. în română, de exemplu, nouă sute nouăzeci și nouă e hiperbola tipică basmelor, în vreme ce o mie e forma potrivită conversației banale ("ți-am spus de o mie de ori" ); milionul e cu siguranță cult și modern ("un milion de posibilități!"), iar zecile de mii, în forma fonetică redusă - j'de mii - caracterizează registrul familiar. în basm, e drept, cifrele oscilează între o lectură figurată și una fabuloasă, deci literală. în disputele copiilor, cifrele devin
Hiperbole numerice by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/12137_a_13462]
-
Chatwin, Dârele cântecului. Scriitorul englez străbătuse mari întinderi din Australia urmând drumurile cântecului, marcate vizibil doar de gropile de apă indispensabile supraviețuirii în deșert. Harta imaterială poate fi reconstituită numai prin cântecele transmise din generație în generație: în același timp cult al înaintașilor, sistem de cadastru, rețea de căi ale trocului, hartă a ginților, sistem de tratate de colaborare, baza bazelor vieții, labirintul de linii fictive avea să fie și una dintre principalele cauze ale refuzului indigenilor - fatal pentru foarte mulți
Din guugu yimithirr cetire by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5966_a_7291]
-
Constantin Țoiu O chestiune subiectivă. Am o antipatie certă față de așa-numiții "scriitori culți", cu fumuri de metafizicieni amatori. Am mai spus: antipatie față de cei suspect de abstracți. Același sentiment neplăcut mi-l provoacă cei complet lipsiți de cultură - și tot atât de ostentativi. ...Exceptând cazurile autorilor de cărți cu experiențe directe, senzaționale, unele documente de
Despre proză (II) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/14355_a_15680]
-
a se constitui într- o rampă de lansare pentru tinerii compozitori și interpreți. În context, decuplarea din acest an a concursului de festival mi se pare regretabilă. Ca om care, încă din perioada de formație intelectuală, v- ați dedicat muzicii culte, care a fost primul contact cu Festivalul Enescu? Ce însemna în acei ani ‘60-’70 - așadar cei pe care-i identificăm cu perioada de „deschidere” a epocii Ceaușescu - această manifestare muzicală, culturală în sens larg? Dar în anii ‘80, văzuți
Festivalul Enescu este un real brand de ?ar? -de vorb? cu Adrian Iorgulescu by Doinel TRONARU [Corola-journal/Journalistic/83848_a_85173]
-
blamează construirea unui astfel de edificiu laudă catedralele altor popoare, construite mai ales cu cu sprijin financiar de la stat. Patriarhia Română reamintește totodată celor care "cârcotesc" pe marginea acestui subiect că proiectul construirii Catedralei Neamului este unul național, necesar pentru cult și reprezentativ pentru credința majorității poporului român, care va îmbogăți patrimoniul cultural al României și care nu pleacă în afara ei. În consecință, Patriarhia Română solicită celor care "nu pot sau nu vor să participe la construirea" Catedralei Neamului să nu
Patriarhia Română sare la gâtul presei, acuzând-o de "obsesii demolatoare" by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/39526_a_40851]
-
legislația altor state membre ale Uniunii Europene, precum Luxemburg, Olanda, Portugalia, Croația și Slovacia ș.a. 3. Prin Legea construirii ansamblului arhitectural Catedrala Mântuirii Neamului nr. 376/2007 se recunoaște caracterul național al proiectului Patriarhiei Române, considerat ca fiind necesar pentru cult și reprezentativ pentru credința majorității poporului român, care la ultimul recensământ al populației din anul 2011 și-a declarat apartenența la Biserica Ortodoxă Română în proporție de 86%. Astfel, articolul 1, alin. 2 din această lege prevede că "fondurile destinate
Patriarhia Română sare la gâtul presei, acuzând-o de "obsesii demolatoare" by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/39526_a_40851]
-
precizie, cu decenii în urmă, de Andrei Avram), erorile de grafie sînt foarte dese (obțiune/opțiune, apsent/absent) și norma însăși oscilează în timp (smeu/zmeu, sburător / zburător). în unele limbi, evoluții fonetice vechi au fost acceptate de normele limbii culte (engl. comfort); în limbi diferite se pot manifesta opțiuni diverse în respectarea tendințelor pronunției sau ale etimologiei: cuvîntului italienesc enfasi îi corespund în franceză emphase, în română emfază (aceeași diferență o prezintă it. sinfonia / fr. symphonie, rom. simfonie). în esență
Comfort by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/14750_a_16075]
-
gura lumii, ci, mai degrabă, dintr-un sentiment moromețian al comunității. În care ești, și nu ești. Pe care o iei peste picior, schimbând vorba când omul te întreabă ceva, sau trimițând pe fieștecare la dracu’ după cum îți convine. Imaginea cult a singurătății, a izolării, omul cu calul, este, evident, distrusă, însă ceva din independența pe care o exprimă rezistă. La modul meschin, redusă la a-l împiedica pe altul să se amestece în treaba ta, că ce se bagă el
Care pe care by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/4406_a_5731]
-
la pensie. Așa se explică cum, începînd cu 2001, medicul a publicat opt volume de memorialistică, unde a făcut, în plan speculativ, ceea ce oficiul medical l-a împiedicat să facă în țară: să-și treacă viața prin filtrul unor distincții culte. Descrisă lapidar, viața lui Nicolae Radu este un lung șir de iaduri trăite pînă la exasperare, ca sub imperiul unei dușmănii ce i-a fost hărăzită prin ingratitudinea sorții. Sunt oameni care sînt osîndiți să atragă ura celorlalți în virtutea celor
Fără cinisme by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2652_a_3977]
-
de a fi și a se apăra a democrațiilor în lăuntrul cărora se repeta, până destul de curând, besser rot als tot - mai bine roșu decât mort. Și poate a fost mai mult decât greutatea de a muri a celor bogați, culți și blânzi. Într-o analiză mai profundă și mai crudă, apare că cedările rușinoase au fost justificate și camuflate prin autoînșelare, prin iluzia voită că "liberalismul se va socializa și comunismul se va liberaliza". Sfârșitul amăgirii marxiste și demararea procesului
LEGITIMITATEA PUTERII by Paul Alexandru Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/16938_a_18263]
-
pe conducători: cel Bun, cel Rău, cel Viteaz, cel Cumplit. Chiar epitetele fizice sau circumstanțiale aveau o rezonanță valorică: Șchiopul, Turcitul. Cu atât mai mult admirabilele metafore aplicate unor conducători fictivi: Ciubăr sau Papură Vodă, valabile și astăzi. La nivel cult, o neașteptată justificare a puterii prin forță vine din partea Mitropolitului moldav Dosoftei care, traducând Psalmii, a mai adăugat de la el următorul catren: "Minunată-i unda mării,/ dar mai tare-i Craiul țării,/ căci pe toți Craiul domoale,/ ca spuma mării
LEGITIMITATEA PUTERII by Paul Alexandru Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/16938_a_18263]
-
pe Nero. Alții au supraviețuit. Cum Istoriile lui Tacit nu s-au păstrat în întregime, nu știm ce răspuns va fi dat Vespasian la cererea de desecretizare a arhivelor. Povestea celui mai detestat delator al lui Nero, altminteri un personaj cult și inteligent, Eprius Marcellus, poate fi reconstituită din alte surse și este instructivă. El supraviețuiește "revoluției", ba chiar face carieră în vremea lui Vespasian, fiind numit guvernator al Asiei și chiar și consul. Ceva trebuie să-l fi deranjat puternic
Epoca delatorilor by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/10285_a_11610]
-
în noul regat al mutanților de Dorobanți. Disperarea e nouă, dar metodele sunt vechi. Deși progresiști până-n vârful unghiilor, probabil că prizonierii locantelor din zona de fițe maxime a Capitalei ar fi oripilați să constate că sunt urmașii direcți ai cultului nazist pentru frumusețe. Sunt celebre demersurile cinematografice ale lui Leni Riefenstahl întru glorificarea trupului uman. Documentarele ei din preajma Olimpiadei din 1936, de la Berlin, au consfințit canonul de frumusețe nazistă, căruia îi era dator să se conformeze orice arian care se
Nazism și culturism by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5412_a_6737]
-
acest tipar, scutit fiind de meteahna inexpresivității livrești. Cu un talent de povestitor remarcabil și cu o dezinvoltură rară în atingerea temelor delicate din secolul XX, arhiepiscopul Vadului, Feleacului și Clujului are sfătoșenia elevată a spiritelor trecute prin școala retoricii culte. Farmecul cu care își descrie întîmplările trăite și mai ales verva trepidantă, aproape dramatică, cu care își încarcă evocările, fac ca volumul de față să fie citit ca un roman. Parcurgîn-du-i Memoriile, uiți uneori că citești, căci pierzi conștiința lecturii
Împlinirea unui suflet by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6988_a_8313]