7,087 matches
-
imaginar, București, 1968; Volumul și esența, București, 1972; Romanul psihologic românesc, București, 1978; ed. postfață Vasile Andru, Pitești, 2000; Un mileniu de copilărie, îngr. Vasile Andru, Pitești, 2000. Repere bibliografice: Dumitru Micu, „Exilul imaginar”, RL, 1968, 4; Magda Ursache, „Exilul imaginar”, CRC, 1968, 11; Nicolae Motoc, „Exilul imaginar”, TMS, 1968, 12; Mircea Iorgulescu, „Volumul și esența”, RL, 1973, 27; Alex. Ștefănescu, „Volumul și esența”, TMS, 1973, 8; Iorgulescu, Scriitori, 340-341; Nicolae Manolescu, Psihologie și romanesc, RL, 1978, 25; Dan C. Mihăilescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289048_a_290377]
-
1972; Romanul psihologic românesc, București, 1978; ed. postfață Vasile Andru, Pitești, 2000; Un mileniu de copilărie, îngr. Vasile Andru, Pitești, 2000. Repere bibliografice: Dumitru Micu, „Exilul imaginar”, RL, 1968, 4; Magda Ursache, „Exilul imaginar”, CRC, 1968, 11; Nicolae Motoc, „Exilul imaginar”, TMS, 1968, 12; Mircea Iorgulescu, „Volumul și esența”, RL, 1973, 27; Alex. Ștefănescu, „Volumul și esența”, TMS, 1973, 8; Iorgulescu, Scriitori, 340-341; Nicolae Manolescu, Psihologie și romanesc, RL, 1978, 25; Dan C. Mihăilescu, Critica romanului psihologic, TR, 1980, 38; Al.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289048_a_290377]
-
Inventariind volumele apărute, comentatorul exersează un demers preponderent tematic și o formulă critică aproape epică. Analizele abundă în procedee impresioniste, iar citatul extins tinde să ocupe prim-planul expunerii. Ieșind din spațiul literaturii contemporane, C. alcătuiește un nou volum, Arcadia imaginară (1977), care cuprinde aplicații la valori consacrate ale literaturii române: A.I. Odobescu, I. Ghica, I. L. Caragiale, Duiliu Zamfirescu, N. Iorga, M. Sadoveanu, Tudor Arghezi, Urmuz, E. Lovinescu, M. Ralea, G. Ibrăileanu ș.a. Stilul e voit rece, preocupat de scriitură, cultivând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286499_a_287828]
-
cel mai elementar; poetica demonstrație că fie și ce este strâns de legi are în sine, latentă, putința libertății. Se știe bine ce subtilă și nețărmurită libertate se află înscrisă în acele geometrii pe care Lobacevski le-a numit întâi imaginare. Sau, în alți termeni, Ariel este ca poezia care, fără să-l tăgăduiască, primenește universul de statutul său, jucându-se ușor cu cele mai grele poveri ale lui. Și apoi, sistemul de referință în care poate fi definită libertatea marelui
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
98.000 lei • Jurnalul de călătorie al unui filosof vol. 1 , H. Keyserling, 360 pag., 88.000 lei • Jurnalul de călătorie al unui filosof vol. 2 (China, Japonia, America), H. Keyserling, 392 pag., 98.000 lei • Lucian Blaga. Geneza lumilor imaginare, Corin Braga, 288 pag., 98.000 lei • Mitul sfîșiat, Vasile Lovinescu, 224 pag., 98.000 lei • Monarhul ascuns, Vasile Lovinescu, 208 pag., 98.000 lei • Obsesii sociale, Doru Pop, 168 pag., 98.000 lei • Omul dezrădăcinat, Tzvetan Todorov, 224 pag
by Suzana Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1100_a_2608]
-
imagine și metaforă, pastel colorat al trecerii de la vară la toamnă, în care totul se interiorizează, devenind peisaj sufletesc. Plopii de cronică, componentă independentă în ansamblul volumului, este o evocare a Tețcanilor lui George Enescu. Descripția transpune acum o geografie imaginară cu ecou de letopiseț, iar legenda capătă înțelesuri noi în grupajul închinat Meșterului Manole. Formal, poezia lui C. continuă să evolueze spre o severitate geometrică în Infranord (1981). Ciclul Înveșmântarea cu țărmul este un ecran, ce se vrea neutru, al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286242_a_287571]
-
prin prisma posibilei apropieri lingvistice dintre latină și idiomurile vorbite de populațiile traco ilire, aspect care a înlesnit asimilarea celor din urmă. Demarcarea arealului supus în vechime romanizării de cel aparținând influenței elene urma, așa cum s-a observat, o linie imaginară. Începea de pe litoralul Mării Negre (actuala Românie), se continua pe direcția Munților Balcani (cu aproximație granița prezentă dintre Serbia și Macedonia) și se termina pe țărmul Mării Adriatice (Albania vremurilor noastre). Valul migrator care s-a revărsat peste Balcani a forțat
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
proprii. O perspectivă diacronică evidențiază faptul că de a lungul timpului și până azi, termenul a cunoscut o serie de accepții cu conotații pozitive sau peiorative, precum: „posedat” (Evul Mediu), „produs al spiritului alienat” (Renaștere), „neverosimil”, „bizar”, „extravagant”, „în afara realității”, „imaginar” (secolul al XVII-lea). Prima atestare a termenului, în limba română, îi aparține lui Miron Costin, în Letopisețul țării Moldovei de la Aron Vodă încoace, unde „om fantastic” este echivalent cu „individ cu sistemul nervos dereglat”: „Tiran direptu fantastic, adecă buiguitoriu
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
capătă dimensiuni fantastice, prin suprapunerea elementelor anormalului absolut peste banalitatea lumii reale, obișnuite. Personajele lui Caragiale au o astfel de calitate, ele ajungând pe treapta de jos a fantasticului căci ,,irealitatea imediată, coincidențele stranii, hazardul obiectiv, coerențele inexplicabile cu prelungiri imaginare tulburătoare. În acest regn totul pare liber și necesar, populat de vise, de fapt revelații ale clarviziunilor superioare’’. Comparat adesea cu romanul polițist, fantasticul este un gen care cultivă un tip special de ,,senzațional’’, ca element comun ele au enigma
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
puteam. Odată i-am zis uitându-mă lung și galeș la dânsa: «Fie, că strașnici ochi ei, coană Marghioalo». Ei, ce crezi că mi-a răspuns? «Nu, nu se poate coane Iancule, că mi-e frică de bărbatu meu». Construcția imaginară desăvârșită, la care a artizanat multă vreme (,,Ce crezi tu, îi spunea lui O. Goga, în câte ape n-am scăldat eu Hanul lui Mânjoală? Ce să mai vorbesc de melodia frazei, de ferecătură, de ritmul vorbelor...’’), câștigă anvergură artistică
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
o generalizare a celor doi parametri (μ si ε) în unul singur (n). Până nu demult se considera că indicele de refracție al materialelor obișnuite poate lua numai valori pozitive supraunitare. Însă nimeni nu ne împiedică sa considerăm, cel puțin imaginar, că există materiale la care indicele de refracție ia valori mai mici ca 1, sau chiar negative. Victor Georgievich Veselago născut în 1929 în Ucraina, URSS, fizician rus la Institutul de fizică generală al Academiei de Științe din Moscova care
CALEIDOSCOP DE OPTICĂ by DELLIA-RAISSA FORŢU () [Corola-publishinghouse/Science/486_a_748]
-
monografia Alexandru Ivasiuc. Înfruntarea contrariilor (1980), V. susține că fenomenalul are în proza acestuia o situație precară, pentru ca - stăpânind concepte și procedând la asocieri teoretice de bun-simț - să examineze apoi funcția de recuzită a decorului, să urmărească necategorialul (conflictul real - imaginar), lipsa de contur a personajelor. În comentariu reia un capitol întreg din Semnele romanului, dar și sistematizează motivele literaturii lui Ivasiuc, vorbește despre conștiința dubitativă și, pe urmele lui Maurice Merleau-Ponty din Le Visible et l’invisible, face fenomenologia cuvântului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290590_a_291919]
-
imaginației, este nevoie să înțeleg chiar reprezentarea pe care o formează imaginația, ceea ce înseamnă că, la nivelul acesta cel putin, imaginile pot juca și un rol cognitiv, devenind obiectul unei puteri cognitive. Mă voi opri aici cu discuția despre obiectele imaginare, deoarece altfel aș fi nevoită să intru într-o altă arie de investigație decât cea pe care mi-am propus-o, dar rețin că imaginația își formează reprezentările, care sunt cele în care (în quo) și prin care (id quo
De la quo la quod: teoria cunoaşterii la Toma din Aquino şi d-ul care face diferenţa by Elena Băltuţă () [Corola-publishinghouse/Science/1339_a_2704]
-
obiectelor din natură, în moduri diferite, bineînțeles, în obiect și în subiectul cunoscător. Dar imaginile joacă și un rol cognitiv pentru imaginație, căci atunci cand obiectele imaginate nu există ca atare în lumea reală a așa cum se întâmplă în cazul ființelor imaginare, precum minotaurii, zânele sau balaurii a, imaginația este forțată să creeze, din imaginile care îi stau la dispoziție și pentru care există un corespondent real, o reprezentare în care și prin care să înțeleagă, să „cunoască“, atât cât îi stă
De la quo la quod: teoria cunoaşterii la Toma din Aquino şi d-ul care face diferenţa by Elena Băltuţă () [Corola-publishinghouse/Science/1339_a_2704]
-
quasimodiene stau adesea sub semnul cufundarii eului în timpul copilăriei și în spațiul, peisajul, atmosfera locurilor natale numite de el: pământul fără seamăn. Sicilia idealizata, proiectată în mit, sustrasa trecerii timpului și progresului civilizației umane constituie punctul terminus al frecvențelor reîntoarceri imaginare. În mod similar cu unele contexte leopardiene imaginile auditive însoțesc aici deplasările, asemenea unor șoapte venite din vechime: Mă cheamă din nou uneori glasul tău / și nu știu ce ape și ceruri / se deșteaptă-nlăuntru-mi (Ulicioara, trad. MB).324 Anulând dimensiunea spațială prin
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
supendate / pe luciul blând, de ostroave cerești / azi mă cuprinzi / și-n inima-mi te-nclini (Vânt la Tìndari).355 Insula, adesea metaforă a interiorității, este numai aparent un refugiu sigur în calea îndoielii și a rătăcirii, căci în universul imaginar al sicilianului însăși această zonă de stabilitate devine nesigură și mobilă. Poetul matur a conștientizat imposibilitatea unei ancorări definitive: Pentru mine insula este acum în mitologie, plutește în derivă în căutarea unui spațiu fix.356 Rătăcirea fără de sfârșit ia forma
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
maurilor și cruciaților (Ce noapte lungă, trad. MB).528 Modul în care autorul sicilian a transpus elemente leopardiene într-un spațiu fantastic, în insula, trădează un anumit mecanism al preluării: înainte să împrumute imaginile, Quasimodo le proiectează într-un spațiu imaginar propriu sau le combină cu alte motive pregnant personale. În același sens, repetiția nu te părăsește încă (...) nu te părăsește în poziție inițială de vers, menită să sublinieze influență îndelungată pe care opera maestrului romantic o exercitase asupra imaginarului sau
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
astri e di quiete). 362 Cfr. Paolo Valesio, "Quasimodo, la fitomorfosi e l'(în)(di)visibile", Quaderni quasimodiani 1, Centro Nazionale di studi quasimodiani, Modica, 1990, pp. 127-139. Autorul consideră că măsura originalității versurilor lui Quasimodo este dată de asimilarea imaginara a corpului cu elementul vegetal: În me un albero oscilla (L'eucalyptus). Fitomorfoza poate fi încadrată într-un pre-umanism specific sicilianului. 363 Printre numerosele studii ce au abordat tematica religioasă în opera lui Salvatore Quasimodo se numără: Giuseppe Zagarrio, Quasimodo
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
tragedie nemaiîntâlnită În istoria românilor au constituit condamnările și omorurile În masă a românilor din zona ocupată care Încercau să treacă frontiera În România. Așa numiții „ dușmani ai orânduirii socialiste” au fost deportați În Siberia și Kazahstan pentru o vină imaginară sau pentru oarecare avere. În eșaloanele de trenuri cu direcția locului de deportare erau aduși ucraineni sau ruși. O adevărată tragedie s-a derulat În lagărele siberiene, În Kazahstan, și dincolo de Cercul polar. Celor deportați li se confisca averea iar
ROMÂNII DIN UCRAINA by VLAD BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91686_a_107355]
-
Cuvinte-cheie: Generația Albatros/albatrosistă, ironie, cotidian, intertext, social, anticalofilism, prozaism, banal, avangardă, literatura-reportaj, autenticitate, demitizare, demetaforizare, autoreferențialitatea/metatextul, poetica certitudinilor și a incertitudinilor, poezie contemporană, dialogism, limbajul sincopat, paratext, viziune deformatoare, poezie ludică, frondă, inovație stilistică, eros, obsesia morții, real, imaginar. Domnului prof. univ. dr. Nicolae Ioana (Andrei Grigor), cel care a inspirat și a îndrumat realizarea acestui studiu. Cuprins GENERAȚIA RECUPERATĂ (Prefață de Vasile Spiridon) / 9 INTRODUCERE / 13 GENERAȚIE, PROMOȚIE - CONTROVERSE / 25 CALEIDOSCOP 39 (DECENIUL AL V-LEA) / 39 REVISTELE
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
anticameră a morții, devenită dominantă și inevitabilă sub impactul atrocităților războiului și chiar al amenințărilor de ordin politic). Astfel, ceea ce se impune pentru imaginarul poetic este un anumit gust al evadării/evaziunii și, drept consecință, al călătoriei fie spre spații imaginare, fie spre sine prin labirintul viziunilor coșmarești. O altă notă definitorie a imaginarului poetic albatrosist este văzută în predilecția - însoțită de o depoetizare a limbajului artistic - pentru citadin, cotidian și banal, datele realului rămânând pretext pentru activarea respectivelor viziuni de
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
de cele mai multe, reacția e aceeași, de factură albatrosistă cum intuiau redactorii revistei, un refugiu într-un univers virtual, oniric uneori, un spațiu al imaginarului care reflectă temerile și ideile ce bântuie eul liric, sau o aspirare a realului în lumea imaginară, o banalizare a imaginarului ori o ficționalizare a banalului. Percepția despre sine și despre artă e demitizantă, există permanent un ochi care privește din exterior și care înregistrează excesele literaturizării, chiar și atunci când ele fac parte din propria creație. Recunoaștem
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
războiului, dar și al amenințărilor de ordin politic. Iubirea însăși este privită ca o anticameră a morții. Poeții aceștia care promovaseră o poezie ancorată în realitate, manifestă un anumit gust al evadării și, prin urmare, al călătoriei fie spre spații imaginare, fie spre sine prin labirintul coșmarurilor proprii. Cealaltă notă definitorie a imaginarului poetic albatrosist este dată de înclinația spre citadin, spre cotidian și banal, înclinație însoțită de o depoetizare a limbajului artistic. Realul însă rămâne pretext pentru redarea viziunilor de
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
după Drumețul incendiar, din 1936, și Libertatea de a dormi pe o frunte, din 1937) volumele Vasco da Gama (1940), Culoarul somnului (1944), la care se adaugă manifestele, volumul de proză, textele publicate în colecția suprarealistă. Textele sale sunt călătorii imaginare în tărâmurile de jos ale sufletului, acolo unde persistă vagul, unde contururile obiectelor, persoanelor, sentimentelor, gândurilor se fluidizează. Jocul poetic constă în a găsi tocmai asocierile de cuvinte neobișnuite, contradictorii, absurde pentru logica omului obișnuit, dar care, în contextul, mai
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
într-o rețea de simboluri care le face greu de analizat separat. 2.1. Acvatic, erotic și mortuar. Călătorie spre inimă Unele dintre poemele reprezentative pentru generația aceasta sunt cele în care se anunță, direct sau indirect, o călătorie adesea imaginară spre spații exotice, spre universul erotic sau chiar spre moarte. Călătoria implică deseori simboluri acvatice sau chiar sugestii ale curgerii legate de metafora timpului care trece sau a gândurilor, a amintirilor care se pierd. Totul pare să se înscrie într-
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]