3,626 matches
-
o cadă uriașă și o vedere spre nord, destul de frumoasă, spre Empire State Building. O fi fost el unul dintre cele mai mici apartamente din clădire — mă rog, cel mai mic — dar tot era de vis, un vis frumos și norocos într-o clădire în care Leigh nici nu sperase că își va permite să stea vreodată, fiecare metru pătrat scandalos de scump fiind plătit din truda și economiile ei. De unde era ea să știe că vecina de sus, care părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
da, da, da. O să fie perfect. Perfect! Ne vedem atunci. Coborâ puțin vocea. — Abia aștept. Sună minunat. Mmm. Pupici! Apăsă cu unghia lăcuită cu roșu pe ecranul iPhone-ului, căruia îi dădu drumul în poșeta supradimensionată Bottega Veneta. — Cine-i norocosul de săptămâna asta? întrebă Gilles când Adriana se apropie. Întoarse scaunul rotativ spre Adriana care, știind că toată lumea din salon se uită la ea, se aplecă un pic în față cât să i se depărteze bluza câțiva centimetri de piept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
marmură. Golise deja toată sticluța de spumant de baie sub jetul de apă și făcuse o spumă abundentă, răspândind în toată baia un miros de eucalipt. — Ia ce vrei tu: mie lasă-mi setul mov cu neglijeu. E setul meu norocos. — Ți-e foame? strigă Emmy din nou. — Mor de foame. Chemăm room service-ul? Emmy intră în camera Adrianei îmbrăcată în halat și papuci de hotel și începu să cotrobăie prin geamantan. Scoase o jartieră neagră și niște ciorapi din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
să găsească pe cineva care să aibă grijă de ea așa cum trebuie, iar Adriana era extrem de mulțumită de cum evoluau lucrurile până acum. Cu doisprezece ani mai în vârstă decât ea (și un picuț cam demodat, trebuia să recunoască), Toby era norocos să aibă lângă el o persoană așa tânără și frumoasă ca Adriana, iar el, slavă Domnului, părea să-și dea seama de treaba asta. Ca o replică, numele lui Toby se aprinse pe ecranul celularului. Așteptă să sune de trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
cu venerație. Emmy nu putu să nu observe juxtapunerea inelului strălucitor de logodnă al lui Leigh cu cerceii cu safire ai Adrianei. În timp ce prietenele ei păreau înamorate de niște fleacuri, Emmy se întreba dacă măcar își dădeau seama cât de norocoase sunt să aibă în afara acestor bijuterii niște bărbați care le iubesc. Ea ar renunța bucuroasă la toate diamantele din lume dacă ar putea găsi ființa care îi era hărăzită. Sau, zău așa, l-ar păstra pe cel care îi era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ocupat locul. A clătinat din cap spre Dean, după care, așa cum plănuise, s-a întors repede spre femeia din stânga ei. Adriana se aplecă spre aceasta atât de mult încât aproape își atingeau frunțile și îi zise: — Îți dai seama ce norocoasă ești? Stai lângă cel mai frumos bărbat din încăpere. Femeia, pe care Toby i-o prezentase mai devreme ca fiind Meckenzie Michaels, cea pe care era bine s-o cunoști la Marie Claire, s-a uitat o clipă la Adriana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
prost și, din acest motiv, Adriana a intervenit. Se uită la tipul mișto și o clipă îi trecu prin minte că ar fi numai bun pentru ea. Dacă Mackenzie avea de gând să se autosaboteze... Dar nu! Ea fusese destul de norocoasă să-și găsească viitorul soț și nu ar permite unui playboy de doi bani să o tenteze. Această misiune era strict una din necesitate, nu din plăcere. — Bună! spuse ea cu un accent brazilian ceva mai pronunțat. Eu sunt Adriana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
rând să te bucuri de ei? Mackenzie o aproba clătinând din cap cu vehemență, așa că Adriana a continut să vorbească. De mult nu mai făcuse ceva din bunătate pentru cineva; era timpul să împărtășească din învățăturile ei cuiva mai puțin norocos. — E doar un mit că, odată ce s-a culcat cu tine, pe bărbat nu-l mai interesează. De fapt, ar trebui să fie exact invers: dacă știi cum să te porți, îl vei face să te dorească și mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
și scrumbiile ar fi ajuns să se hrănească ele cu stîrvuri de oameni; nici păsări nu ar mai fi existat. PÎnă atunci, lumea, nici fierbinte, nici rece pentru Thomas, un borș cald, oferea de toate, doar să bage lingura. Un norocos, dar era bine să se grăbească. MÎine ar fi avut patruzeci de ani, poimîine, cincizeci, peste Încă o zi, șaizeci; un bătrînel: peste o săptămînă, cel mult, gata. Cam așa trecea vremea, pentru cine știa cu adevărat să o măsoare
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
copilul de odinioară, doritor de povești. El vroia să mai asculte una, Rusoaica i-o spunea, nu mai aveau vîrste; poate se prosteau, aveau nevoie și de așa ceva Într-o lume prea deșteaptă. Întremați, așteptau o altă săptămînă, poate mai norocoasă; și una mai neprielnică s-ar fi putut să vină, Dumnezeu hotăra asta, era convinsă Antonia. Rusoaica se mîndrise cu Thomas cel nebun, nu Îl certase niciodată pentru viața lui din prima tinerețe. Țipa ca o fetișcană atunci cînd acesta
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
mai tîrziu, să facă sport, Încît tot mai mulți dintre ei Începuseră să pară niște mutanți. De aproape doi metri, unii; alții, rotunzi, bătînd suta de kilograme Încă din adolescență, potriviți doar ca stîlpi de fast food. Thomas era un norocos; ceva din dragostea bunicii pentru omul ei trecuse, peste vreme, În urmașul care, pînă spre treizeci de ani, arătase ca un Adonis blond; din rădăcina unei mari iubiri se Întrupase și crescuse. Și cum exista și o lege a compensațiilor
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
alt fel de beție: vuietul motoarelor forțate la maxim, mitraliera țevilor de eșapament, claxoanele, urletele trupei, strigătele admiratorilor, amestecate cu huiduielile unor trecători ostili, vîntul din față, care devenea aproape uragan, Îmbătau mai ceva decît alcoolul, diferit, ucigător, uneori. Thomas, norocos, se alesese doar cu bandaje, cu vreo două ghipsuri, cu cîțiva dinți zdrobiți, pe care Îi Înlocuise repede; cînd se răcea vremea, Îl durea piciorul drept, semn, probabil, al unui reumatism viitor; cursele nebune prin frig sau ploaie Își cereau
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
dori să se uite la DVD când o să-mi vadă din spate silueta în lenjerie sexy și pe tocuri înalte. M-am îndreptat spre dulapul în care „țineam“ DVD player-ul. Apoi s-a-ntâmplat ceva până peste poate de norocos. Am simțit mâna lui Zach pe spatele meu. În sfârșit, lenjeria sexy își făcea efectul. O mișcare scurtă din încheietura mâinii fu de-ajuns să rămân goală și iată-ne ajunși pe canapea. Cum am putut eu, oare, să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
lasă-mă să-l sun pe Zach, am orăcăit. Trebuie să lămuresc situația. Julie îmi interzisese accesul la telefon de când sosisem noaptea trecută. —Logodnele și divorțurile sunt singurele lucruri care îi fac cu adevărat fericiți pe oameni, îmi spuse. Ești norocoasă c-ai scăpat. Dacă îl suni, nu faci decât să înrăutățești situația. Dar îl iubesc, am șoptit fără vlagă. Nu-l iubești. Doar suspini după el. Cum poți să iubești o persoană pe care o vezi atât de rar? Psihologul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
plus romantique. Am fost atât de fehriciți să auzim de logodnă, spuse Duré, deschizând cu un gest larg ușile. Lucrul cel mai trist este că n-am apucat să mai văd priveliștea dinăuntru, deoarece am leșinat în prag. O întâmplare norocoasă, aș zice, fiindcă le-a dat timp cameristelor să înlocuiască toți trandafirii „de logodnă“ roz-deschis cu violete, înainte să-i văd. —Duré, este vorba de o logodnă ruptă, am auzit-o pe Julie șoptindu-i supărată când mi-am revenit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
vedea în ce hal am ajuns din cauza despărțireorexiei; accesul în camera VIP-urilor de la Bungalow 8 îmi va fi interzis; și nu voi mai vedea niciodată un film înaintea tuturor, fiindcă nu voi mai primi invitații la premiere. Dacă eram norocoasă, singurul lucru la care mai puteam spera era să vizionez la televizor, împreună cu familia și prietenii, filmul săptămânii. Și nici cu Julie nu puteam să-mi fac veacul. În a treia dimineață la Paris a pus ochii pe singurul PS
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
spuneți-i că ne întâlnim acolo, i-am zis chelnerului strângându-mi lucrurile. Charlie se uită supărat la mine, dar nu spuse nimic. Acum chiar că mă ura. Și eu îl uram, așa că eram chit. 7tc "7" Am fost très norocoasă că nu mi-a ieșit schema cu Advil-ul. Eduardo mi-a citat din Proust tot timpul cât am luat cina. Vă puteți gândi la ceva mai stimulator din punct de vedere intelectual decât un bărbat care vă șoptește „Il n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
șters din minte umilința pe care am îndurat-o ieri noapte. Vreau să spun, prietenele din New York or să moară de bucurie când vor vedea espadrilele pe care le-am cumpărat pentru ele. Întotdeauna am spus, dacă ești îndeajuns de norocoasă să ieși peste hotare în călătorii nemaipomenite, adu-le prietenelor cadouri drăguțe la întoarcere. Eram abia la mijlocul lui mai și erau câteva săptămâni până la weekendul de patru iulie, dar pentru o newyorkeză nu-i niciodată prea devreme să înceapă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
pe care mi l-a luat scrierea acestei cărți; redactorilor mei, Jonathan Burnham de la Miramax Books și Juliet Annan de la Vicking Books, pentru redactarea iscusită și pentru dăruirea lor; și lui Elizabeth Sheinkman, pentru că este un agent literar minunat. Sunt norocoasă să am prieteni și colegi în New York care s-au arătat întotdeauna dispuși să-mi răspundă la întrebări, fie că a fost vorba de broderia cearșafurilor Mercer sau de detalii legate de regimul du Cap. Mii de mulțumiri doctorului Steven
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
cetitor. Cel mai greu cu putință. Au fost câteva experiențe care, luate pe rând, cum ți-am spus, m-au dus țintă spre beci. Adăpostul pentru femei bătute. Un castel mic, lăsat moștenire, pentru prostituatele retrase, de către o curtezană mai norocoasă. Acum și acolo era plin. Nu de prostituate, ci de neveste, nu daneze, ci asiatice sau est-europene. Un grupuscul de bărbați băștinași nu prea agreează parteneriatul conjugal. Vor femei clasice. Casnice. Speriate de propria lor dependență. Unele la care să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
lumea echitabil ieșirile și intrările în liniște. Mai păstrau câte o sticlă de coniac să ne cinstim în final cu toții că am trecut cu bine peste grelele încercări. Pe scurt, aveau mereu talentul să ne facă să ne simțim contrabandiști norocoși ai unei rețele mafiote. Ei vegheau la norocul nostru. Erau cu atât mai indispensabili, cu cât supraviețuirea cu mijloace legale devenea mai imposibilă. Tovarășa T. știa însă că de astă dată o să aibă probleme pe traseu. Încă din Gara de Nord mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
nerepresive, poluții nocturne, să nu ne prindă „Tata”. Cumpăram vată pe băț. Ciocolata avea un gust de soia prea sinistru. Cu ceva noroc, ne făceam rost de cacao, zahăr și unt și o pregăteam în casă. Și tot ne simțeam norocoși și un pic rușinați. Într-una din serile acelor ajunuri, am văzut femei tinere, de vârsta mea de atunci, cu ochii strălucind de bucurie. Reușiseră să găsească tacâmuri de pui cu mai mult spate și gât decât cu gheare. Veneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
moartea pasiunii”, pe deasupra lor ne atârnam izmene (iegării aveau să vină de-abia în postcomunism). Dragoste se făcea sub plapumă, eventual prin șliț. Ne spălam la lighean, pe porțiuni (la bucată), când puteam încălzi o oală cu fierbătorul. Cele mai norocoase ne făceam rost de săpun Lux și de spray-uri ungurești. Celelalte, mai prost situate într-un nod de relații (capital social redus, cum se zice acum), își făceau săpun de casă din slănină râncedă, sodă și eventual parfum bulgăresc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
fiindcă înlocuirea filosofiei cu documentele de partid era mai coerentă cu accesul lor intelectual la un tip de bibliografie. Cea filosofică era grea. Cu zisa lui Noica, oamenii nu prea erau „vizitați de concept”. Noi am fost o generație mai norocoasă. Am făcut licee foarte bune și o facultate în care cei mai mulți profesori proveneau din acea generație, dar scăpaseră în Occident și s-au dedulcit la formele veritabile ale filosofiei, la cercetare sociologică de ultimă oră. În conștiința publică actuală au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
avantajos, într-un copil venit la timp, în propriul tău trecut, într-o nevroză perpetuă...). De acum începe răul. Așa l-am simțit eu, făcând zilnic naveta 60 de km în autobuze vechi de 30 de ani și socotindu-mă norocos că totuși partidul nu m-a repartizat într-un colț de țară, unde se pune harta în cui. Toate orașele mari erau „închise”, nu aveai voie să ocupi cumva vreun loc de muncă acolo. Am văzut șefi de promoție brilianți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]