3,272 matches
-
excepție cad din cer, ca din întâmplare, și nu s-ar zămisli din truda și neodihna celor care ani buni din viață se dăruiesc științei. Până și asceții recurg la izolare și meditație pentru a avea revelații lămuritoare, ceea ce un psihiatru, care presupune automat și noțiuni elementare de psihologie umană, ar trebui să știe înainte de a credita o asemenea aberație, mai ales în cazul lui Banting care putea avea orice, numai idei geniale nu. De altfel evoluția sa ulterioară a demonstrat
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
că în fapt comportamentul este rezultanta modulărilor instinctelor prin procesul de învățare, adică modificarea comportamentului instinctiv prin experiență. Au existat și există și astăzi diverse modalități de a vedea și înțelege comportamentul uman, după cum este vorba de biologi, psihologi, filosofi, psihiatri, sociologi etc., fiecare susținându-și argumentația conform propriei viziuni. Până la începutul secolului al XX-lea, și ca un reviriment din anii 0 ai ultimului secol, se considera că forța care inițiază, organizează și direcționează activitatea individului este sufletul. Printre aceștia
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
natal, dar familia este obligată să plece în refugiu, iar I. își continuă studiile la Craiova, unde își dă și bacalaureatul. Între 1944 și 1950 urmează Facultatea de Medicină din București. Până în 1958 este medic militar, apoi medic internist și psihiatru în capitală. A debutat cu două poezii în revista „Iașul literar” (1965), iar editorial, cu volumul Balerina de fier, apărut în 1970. În versurile din Balerina de fier I. se definește ca un poet descriptiv animat de o vagă neliniște
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287651_a_288980]
-
luptă între aceste impulsuri naturale (cu accent pe cele sexuale și ale agresivității) și așteptările societății. Potrivit lui Freud, viața oamenilor dominată de această luptă trece prin ceea ce el a numit etapele psihosexuale. Putem deci spune că în lucrările acestui faimos psihiatru și psihanalist, procesul socializării ființei umane este abordat din perspectiva teoriei conflictului. Freud a argumentat existența unui conflict între individ și societate și, că, procesul socializării constă din dezvoltarea progresivă a conștiinței sociale și creșterea supunerii impulsurilor individuale față de cerințele
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
înainte de război. A preferat frumusețea unor locuri în care natura era aproape neatinsă de mâna omului, ca și în Norvegia. Alegerea i-a fost în mod sigur influențată de faptul că prietenul său Maurice Drury, un irlandez, lucra ca medic psihiatru la un spital din Dublin. Sosind în Irlanda, în decembrie 1947, Wittgenstein s-a stabilit, mai întâi, la o pensiune situată la o distanță de aproximativ trei ore de călătorie cu autobuzul de Dublin. Era singurul oaspete al acelei pensiuni
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
sau de experiență 11. Alături de Charles R. Darwin, alți precursori au contribuit la conturarea ariei de studiu a comunicării nonverbale: • psihologul William H. Sheldon, prin diferențierea mișcărilor corpului la cele trei tipuri constituționale (endomorful / viscerotonic, mezomorful / somatotonic, ectomorful / cerebrotonic)12; • psihiatrul Ernst Kretschmer, prin demonstrarea legăturii dintre morfologia corporală și temperament: a) picnic scund și durduliu, cu membre scurte, față rotundă și nas mic, cu temperament cicloid (normal extravertit, optimist, destins și echilibrat emoțional); b) astenic înalt și zvelt, cu membre
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
acela știe să trăiască. Fă din reaua-voință a cuiva o prietenie intimă!”. * „Doctorului Îi trebuie tot atîta știință ca să nu prescrie (o rețetă n.n.) și nu o dată arta lui constă tocmai În neaplicarea unor remedii.” (B. Gracian) La fel, și psihiatrul sau psihologul clinician, trebuie să lase uneori „răul sufletesc” (sau cel „moral”) să se potolească singur, și nu să-l irite sau Înrăutățească prin tot felul de supoziții și scenarii psihoterapeutice, care rar se potrivesc adevăratelor motive intime ce le-
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
pas În Încercarea de a surprinde și reda Întreaga naturalețe a expresivității unei clipe, de unde și exclamația lui că nu-ți ajunge o viață pentru a reda plenitudinea emoției estetice determinate de prima impresie. RÎsul/ Comicul, gluma, spiritualul - plînsul, tragicul „Psihiatrul este cel care Îți pune o groază de Întrebări costisitoare pe care le auzi gratis acasă din gura soției.” (Sam Bardell) Cu deosebirea totuși că psihiatrul așteaptă alt gen de răspunsuri, decît soția... * „O glumă n-a cîștigat niciodată un
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
reda plenitudinea emoției estetice determinate de prima impresie. RÎsul/ Comicul, gluma, spiritualul - plînsul, tragicul „Psihiatrul este cel care Îți pune o groază de Întrebări costisitoare pe care le auzi gratis acasă din gura soției.” (Sam Bardell) Cu deosebirea totuși că psihiatrul așteaptă alt gen de răspunsuri, decît soția... * „O glumă n-a cîștigat niciodată un dușman, dar a pierdut, adesea, un prieten.” (Th. Füller) MÎnuirea „glumei” pretinde talent, deoarece, prin ironia pe care o cuprinde, ea expune defectele altora: „SÎnt mulți
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
risc depresiv în societatea noastră contemporană, nu vine de la pierderi și de la doliu, ci de la stările sufletești legate de sentimentul de decădere, de înjosire și de neputință în fața situațiilor percepute ca fiind blocate și fără rezolvare" (pp. 222-223). Potrivit celebrului psihiatru, pe măsură ce planeta se occidentalizează "se bănuiește că ar exista o legătură între depresie și lumea "modernă": cu cât concurența este mai dură, cu atât mai slabă este solidaritatea; cu cât se pune mai mult accentul pe performanțele individuale, cu atât
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
verbale, mai elaborate, cum ar fi ascultarea interlocutorului fără a-l întrerupe, punerea unor întrebări și ascultarea răspunsului etc." (p. 279). Competențele sociale au doi versanți: unul expresiv, altul receptiv. Versantul expresiv este cel al afirmării de sine, precizează cunoscutul psihiatru francez. El constă, pur și simplu, "în a nu aștepta mereu să ni se lase loc (acest aspect privește stimele de sine scăzute). Dar "fără a vrea mereu să ocupăm tot locul (acest aspect privește stimele de sine înalte)", acest
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
deținutelor, le pot ,,descifra” caracterul, pot desfășura acțiuni asupra sentimentelor lor, ușurându-le suferințele fizice și sufletești, câștigând astfel un ascendent în a se face căutați, ascultați de acestea. Resursele de personal trebuie să fie adecvate ca număr, categorii profesionale (psihiatri, medici generaliști, psihologi, sociologi, asistenți sociali, consilieri juridici etc.), buni practicieni, cu experiență și pregătire. Deficiențele de resurse umane subminează adesea grav tentativele de punere în practică a activităților de reabilitare și terapeutice, închizând accesul la ergoterapie, terapia de grup
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
le au. ● Modificarea pedepsei - în derularea pedepsei trebuie să se țină cont de atitudinea și gradul de transformare - îndreptare, de rezultatele ce se obțin în procesul de reabilitare psihosocială a deținutului(tei). ● Angajarea unui personal adecvat ca număr, categorii profesionale (psihiatri, medici generaliști, psihologi, sociologi, asistenți sociali, consilieri juridici etc.), buni practicieni, cu experiență și pregătire. Indiferent de abordare, valorile, atitudinile și abilitățile specialistului sunt instrumente terapeutice legitime. ● Elaborarea de către specialiști a unor programe educative cu mesaje corecte, vizând reechilibrarea și
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
States and Communities, JAI Press, Greenwich. Yalom, I. D. (1983), Inpatient Group Psychotherapy, Basic Books, New York. Zamfir, E. (1997), Strategii antisărăcie și dezvoltare comunitară, Editura Expert, București. *** (1976) Alcoholics Anonimous, Alcoholics Anonimous World Services, New York. *** (2000), DSM IV, Editura Asociației Psihiatrilor Liberi din România, București. Date preliminare cu privire la incidența alcoolismului în familiile copiilor de vârstă școlară medie din municipiul Iași OCTAVIAN DRIGA, Centrul ,,Alcoolicii Anonimi”, Iași VIOREL ROBU, Universitatea ,,Petre Andrei”, Iași Considerații preliminare Alcoolul este un drog din clasa inhibitoarelor
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
ameliorarea acelor întrebări la care copiii pot oferi răspunsuri false, astfel încât statistica elaborată pornind de la ele să nu reflecte realitatea, constituie alte priorități. Bibliografie American Psychiatric Association (2000), Manual de diagnostic și statistică a tulburărilor mentale.DSM IV (trad.), Asociația Psihiatrilor Liberi din România, București, p. 182. Driga, O.; Postelnicu, C.; Cosmovici, N. (1999), „Definiția alcoolismului”, în Alcool - alertă maximă, Grupul Academic de Medicină-Adictologie, Iași, 15, 3.. Hodgins, D.C.; Shimp, L. (1995), „Identifying adult children of alcoholics: Methodological review and a
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
clasice să afirme că simptomul nu are o existență în sine; el are o semnificație doar pentru subiectul și mediul căruia îi este destinat. Așadar, antipsihiatria afirmă că „nebunia” (tulburarea mentală) nu apare ca o boală acolo unde nu există psihiatru: ea este o abatere față de norma socială, adică față de starea de normalitate a majorității. J. L. Borges în celebra nuvelă „Moartea și Busola” (Borges, 1999), punea explicația normalității în funcție de cauza majorității, recurgând la metafora „fântânei nebuniei”, ce tinde să se
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
doar simple instrumente clinice reactive, ele trebuie să aibă și o puternică funcție preventivă. La nivelul practicii clinice dominantă rămâne, încă, viziunea scolastică, ce s-a impus de la început în psihiatrie, astfel că există o dificultate majoră în încercarea medicilor psihiatri de a identifica ce este normalitatea, deși realizează (diagnostichează) cu ușurință (prea mare, uneori) comportamentul anormal și boala psihică. Fără îndoială că studierea unor grupuri de populație cu diverse maladii psihice rămâne un deziderat extrem de important, așa cum a fost, spre
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
este capacitatea de a trăi fără teamă, vinovăție, obsesia păcatului, fără angoase și în deplină responsabilitate a asumării propriilor acte și consecințe” (Fromm, 1978, p. 217). În privința sintagmei de tulburare mentală impusă de către D.S.M.IV TM, redactat sub auspiciile Asociației Psihiatrilor Americani, aceasta, pe lângă faptul că introduce multe clarificări de natură clinică și îndeosebi la nivelul relației dintre terapeut și client, ascunde în construcția sa multe ambiguități, mai ales în delimitarea acesteia de tulburarea somatică. O analiză atentă a sistemului american
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
etichetă: cel care reușește să o aplice primul iese învingător din bătălie, celălalt, etichetat, este redus la rolul de victimă” (Szasz, 1975, p. 89). Ca întotdeauna, istoria ne pune la dispoziție bune exemple, așa cum este cel al celebrului puci al psihiatrilor, eșuat în 1938, și care era îndreptat împotriva lui A. Hitler, urmărindu-se internarea acestuia în baza unui diagnostic psihiatric. Din păcate, demersul lor nu a reușit și au fost etichetați drept trădători. Raționamentul care se desprinde, cu valoare de
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
în comunitate a acestor persoane. Acestea sunt demersuri psihosociale, la care a aderat și asistența socială și care au condus la realizarea a ceea ce C. Rogers a denumit „revoluția liniștită”. Printr-o astfel de schimbare, adică raportul dintre agenții sociomedicali (psihiatru, asistent social, sociolog, psiholog etc.) și persoanele cu tulburări mentale, se realizează eliminarea barierelor sociale și mentale, tocmai prin redefinirea acestor relații, considerându-se că bolnavul psihic nu este „străinul” freudian sau „celălalt” - exclusul lacanian, ci este o ființă umană
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
de om, ridicând, în acest fel, barierele cercului vicios pe care le-a avut reprezentarea imaginii despre bolnavul mental -”nebunie” - în mentalul colectiv din societatea occidentală în ultimele sute de ani. BIBLIOGRAFIE Artaud, A. (1978), L’exclusion, Gallimard, Paris. Asociația Psihiatrilor din România (2000), D.S.M. IV TM, Editura Cartea Românească, București. Benedict, R. (1934), Patterns of Culture, Houghton, Boston. Borges, J.L. (1999), Opere, vol. II, Editura Univers, București. Cambell, R. (1995), Psychiatric Dictionary, ed. a VII-a, Oxford University Press, New York
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
în dezvoltarea studiilor care să evidențieze rolul aspectelor psihosociale ce stau la baza investigațiilor și intervențiilor din domeniul îngrijirii sănătății. Toate acestea apar în condițiile în care atacurile virulente la adresa medicalizării societății au venit chiar din interiorul lumii medicale. Astfel, psihiatrii Szasz, în 1970, și Torrey, în 1974, au afirmat că medicina, în general, și psihiatria, în special, se extind la zone ale vieții sociale în care pot face puțin și aduc confuzie (Goodman, 1992). Conform modelului medical de explicare a
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
căsătoria), legislația trebuie să îi urmeze și să se adapteze (pactul de solidaritate civilă, contractul de viață în comun, căsătoria între homosexuali etc.) -5. Căutarea echilibrului psihologic este o preocupare frecventă. Chiar cu ajutorul tranchilizantelor sau a somniferelor, în colaborare cu psihiatrul sau cu psihanalistul. Având în vedere spiritul timpului, ne spun experții, patologiile dominante nu mai sunt isteriile, ci narcisismele. -6. Căutarea sinelui poate să ducă în realitate la narcisism: A mă iubi pe mine suficient ca să nu am nevoie de
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
poate ultime ale umanului, dar și drama sa cea mai profundă. * * * Această lucrare, concepută după un plan didactic ca tratat de studiu universitar, este rezultatul cercetărilor și al experiențelor clinice personale desfășurate într-un interval de patru decenii ca medic psihiatru. Cartea cuprinde, dincolo de aspectele clasice, fundamentale, ale acestei discipline, rezultatul experiențelor și studiilor personale în domeniul psihiatriei clinice și al psihologiei, din care am constituit domeniul psihopatologiei. Intenția finală a fost reprezentată prin „construirea” unui „model general” al vieții psihice
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
în continuare acest aspect. Diferențele calitative între „bolile somatice” și „bolile psihice” au fost de multă vreme remarcate, iar explicațiile au fost dintre cele mai diferite fără a se putea ajunge însă la o concepție universal admisă. Numeroși specialiști, medici psihiatri, au scos în evidență particularitățile legate de natura bolilor psihice în comparație cu natura bolilor somatice (E. Minkowski, L. Binswanger, K. Jaspers, E. Morselli, V.E. von Gebsattel, R. Kuhn, E. Zutt, H. Tellenbach, D. Cargnello, M. Manfredi). Ne găsim în fața unei situații
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]