3,080 matches
-
ori Păstorel: "În noaptea-aceea Luna avea chipul lui Crist,/ un chip pe care vlaga l-a părăsit de mult;/ stam singur la fereastră cercând ca să ascult/ cum tresărea cu stele neantul de-ametist.// În noaptea-aceea cerul, ca Marea Marmara,/ se răscolea de valuri sosite din abisuri,/ iar Luna, ca un fruct de grele compromisuri,/ o-nchipuiam drept capul răpus al lui Marat.// Părea că sunt cu Luna, pluteam cu ea și eu/ ne îndreptam spre Țara ce nu știm a cui
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
ori cu pe nedrept repudiata specie a pastelului (Fascinație, Viola tricolor, Cântecul inimii zburătoare). Lecturile sale preferate (Rimbaud și Baudelaire, Poe și Rilke, Ion Barbu și Arghezi, Urmuz și Tonegaru) îi amplifică însă vagele presimțiri ale cutremurului ce îi va răscoli, mult prea devreme, existența. Strict poetic, suprapunerea afinităților livrești peste această notă psihologică va avea drept rezultat revenirea constantă la o imagistică a revoltei imposibil de reprimat (și care, în opinia membrilor familiei, trebuie să-l fi costat chiar propria
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
e de închipuit organizarea modernă a unei societăți fără a ține cont de factorul uman și nu are nimeni dreptul de a sacrifica generații întregi de dragul unui viitor ipotetic. Viitorul acesta, moloh insațiabil, a distrus atâta lume într-un secol răscolit de excese. Am plătit noi înșine, ca popor, un preț grozav. Ne-am regăsit însă și trebuie să facem astfel ca asemenea experimente să nu mai poată avea loc niciodată. Cerul ne surâde iarăși, acum când se încheie nu doar
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
cu fața bătută de vânturi și ascuțită de vreme, șef de echipă de gardă, un pic misterios se așeza tăcut mai în spate, mai modest doctorul Gârbacea. Asculta, privea, ridica din când în când sprincenele. Spiritul bogat și ușor de răscolit, gata mereu să te poarte prin istorie, prin cultură, prin amintiri, prin religii, prin arte, să-ți întindă o mână caldă, îl creiona doctorul Paul Blidaru. Îl stârneai ușor spunându-i ceva de urgențele la francezi, la italieni sau la
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
uragan Vijelia acoperă simbolistica generală a furtunii. Ea exprimă, la rândul ei, furia divină. Expresia «a tuna și a fulgera» se aplică situațiilor în care cineva strigă, urlă, ridică vocea. Dezlănțuirea elementelor (ploaie, vânt) încarnează amenințările și tulburările exterioare ce răscolesc viața subiectului. Sunt alegoria adversității evenimentelor, dar și a conflictelor deschise și violente. Vânt Simbolistica vântului se nuanțează într-un sens: - activ și pozitiv, când creează mișcarea, precum vântul care suflă în pânzele corăbiilor și le permite să înainteze; - pasiv
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
a unui model verbal, dar După a vieții zbucium, el doarme-adânc20 [trad. De Ion Vinea] pare încă și mai frumos. Modelul este la fel de bun și, în acest caz, ideile au semnificație, iar teza este sunetul, astfel încât emoțiile noastre să fie răscolite mult mai adânc. Ideile contează cu adevărat pentru model, chiar și în arta poetică, și mult mai mult, firesc, în matematică; dar nu voi încerca să intru în polemică în această chestiune serioasă. Trebuie să revin la scuza mea pentru
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
ca martor al agresorului: "Noi doi am avut de curînd o polemică, din care fiecare pretindea că el a fost victoriosul. Afacerea din urmă dovedește și naivilor că loviturile mele au pătruns adînc de tot și au avut efect să răscolească fierea fostului umorist Caragiale. Ex-umoristul a-ncercat să devină omorist". Nu foarte cordiale au fost relațiile lui Caragiale nici cu cei din cercul Vieții românești: lui Ibrăileanu îi observă subordonarea față de ideologia gheristă ("Criticele lui Ibrăileanu?... Sunt ceai din gara
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
este doar răspunderea lui. Iată de ce, Barbu respinge doctrina suprarealista: Suprarealiștii degajează din vis mai mult logică de succesiune a visului, bazată pe confuziunea contrariilor, fără: a se apropia de ceea ce noi am îndrăzni să numim lumină visului. Trebuie să răscolești în domenii cu totul străine de literatură și de suprarealism ca să rezolvi problema de lumină imanenta ce l-a preocupat pe Rembrandt, cel dintâi suprarealist 24. "Lumină imanenta" rembrandtiană, este conștiința activității creatoareaa poetului, ale cărei irizări posibile / virtuale, dramatic
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
executarea cuplului Ceaușescu. S-a dezbătut în fel și chip acest episod prea puțin edificator al evenimentelor din România lui 1989, chiar și în zilele în care traduc și revăd acest text, și când deshumarea zadarnică a celor doi a răscolit memorii, sentimente și reflexii amare. Nu voi relua aceste considerații. Îmi mențin totuși părerea că trebuie să luăm în seamă observațiile unor personaje dintre cele mai bine informate, în frunte cu Cornel Burtică și Ștefan Andrei, cândva apropiați ai lui
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
ale Transilvaniei. Acest lucru va fi și mai transparent de îndată ce decojim multiplele straturi de semnificație acumulate înlăuntrul termenului de națiune. O foarte amănunțită investigație genealogică a conceptului de "națiune" a fost realizată de L. Greenfeld (1992) și E. Kedourie (1961), răscolind brazdele analitice crestate de G. Zernatto (1944). Urmărind "permutările semantice" ale termenului de națiune, Greenfeld a putut identifica nu mai puțin de cinci înțelegeri diferite succedându-se de-a lungul istoriei. Cuvântul națiune își are originea în latinescul "natio", care
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
asimilați. Prin primirea unirii, conștiința de neam a românilor transilvăneni a fost dezghiocată din valva ortodoxă înlăuntrul căreia a evoluat cu lenevie până în pragul închegării unei difuze identități etnice fundamentată pe comuniunea de credință și grai. După ce Reforma protestantă a răscolit conștiința de neam difuză a românilor transilvăneni, fixând ortodoxia ca nucleu identitar, Contra-reforma catolică, exprimată prin oferta de unire, a precipitat o tot mai clară conturare a conștiinței naționale românești. Acceptarea unirii bisericii române cu biserica romană a dat startul
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
își formulează miezul interogativ la care va aduce un răspuns exaltant: "Copii, ce e Patria, ce e patriotismul?". "Ce este" - se întreabă mai departe cărturarul, încercând să pătrundă mai adânc în vălurile care înfășoară acest fenomen enigmatic - "acest sentiment care răscolește toate puterile unui om, și în anumite clipe, îl ridică mai presus de existența lui și-l face să moară de bună voie pentru liniștea și mărirea unor urmași pe care nu-i va cunoaște și care nu-l vor
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
delimitatoare prin intermediul căreia românii au dorit să își sublinieze specificitatea și originalitatea în cadrul concertului popoarelor în cadrul cărora își făcuse cu greu loc (Babu-Buznea, 1979, pp. 38-39). După ce terenul este brăzdat de Mihail Kogălniceanu cu a sa faimoasă denunțare a romanomaniei, răscolit de Alecu Russo și însămânțat de Cezar Bolliac (autor al unui însemnat studiu "Despre daci" în 1858), dacismul țâșnește în conștiința romantică românească prin Hasdeu. "Fantasmagorico-galvanicul înviitoriu al dacilor" - cognomenul sarcastico-elogiant îi aparține latinistului V.A. Urechia - a dat publicării
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
manifestându-și interesul predilect nu atât pentru istoria ideilor elitiste produse în laboratoarele intelectuale ale revistelor culturale în care se experimentează noi formule ideaționale, cât mai ales pentru ideile standardizate și difuzate masiv în corpul social prin intermediul sistemului educațional. Am răscolit mai ales în adâncurile aluviunilor depuse pe fundul albiei, fără a ignora cu desăvârșire și analiza curentelor de idei responsabile de acest proces de colmatare a memoriei istorice oficiale. Între ezoterismul elitist și exoterismul popular, lucrarea de față a optat
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
beneficiind de o prezentare caldă, generoasă, a D lui C. Stănescu, pe care o reluăm în acest documentar: „Este puțin probabil că au mai rămas pe undeva mărturii ascunse sau necunoscute „urme” eminesciene. O armată de cercetători și eminescologi au răscolit, înainte și după Perpessicius și Călinescu, arhivele și locurile petrecerii prin viață a poetului, încât, cu privire la scurta și zbuciumata biografie pământească a lui Eminescu, nimic nou și esențial nu e de crezut că mai poate să apară. Rămâne mereu de
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
lui Eminescu? De ce d. profesor G.Potra, dacă profesor este, deși stilul nu prea arată, nu s-a gândit să exalte într-un studiu opera poetului? Când nouă ne lipsesc cărți serioase de istorie literară, mai sunt oameni care să răscolească mizeriile vieții unui poet și să le prezinte în cărți pretențioase și seci cum a fost aceea a d-rului Vlad. D. profesor Potra a dorit, ce-i dreptul, să reabiliteze pe Eminescu. Domnia-sa și-a zis că bănuiala unei
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
și viața lui Eminescu. Nemulțumindu-mă numai cu atât și să dau articolului de față o atenție cât mai mare, și dacă îmi permiteau cercetările chiar a-l transforma într-un studiu prețios, am început, mânat de informația raportului, să răscolesc praful trecutului de pe dosarele care mai trăiau în podul spitalului Brâncovenesc. Bunăvoința și atenția D-lui Dumitriu, Marin Ionescu și Iorașcu Vasile care timp de o săptămână n-au încetat de a căuta în tot locul unde bănuiau că vor
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
dar nota continuă: „Nemulțumindu-mă numai cu atât și voind să dau articolului de față o atenție cât mai mare, și dacă îmi permiteau cercetările chiar a-l transforma într-un studiu prețios, am început, mânat de informația raportului, să răscolesc praful trecutului de pe dosarele care mai trăiau în podul spitalului Brâncovenesc. Bunăvoința și atenția D-lui Dumitriu, Marin Ionescu și Iorașcu Vasile care timp de o săptămână n-au încetat de a căuta în tot locul unde bănuiau că vor
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
ne domine în același timp gelozia, mai bine ne investim întreaga energie în iubire. Iubind, gelozia este eliminată. "Nici un îndrăgostit adevărat nu știe ce este gelozia", este convins Osho (p. 2003, p. 73). Dar nu numai invidia și gelozia ne răscolesc și ne chinuie, ci și ura. Potrivit lui G. Lipovetsky (2007), departe de a domoli pasiunile umane, civilizația bunăstării intensifică sentimentele de gelozie și de ură, rivalitatea și competițiile pline de ranchiună dintre egali (vezi p. 134). Ura scrie I. Filliozat
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
pentru a trece peste un eveniment negativ important" (2008, p. 240). Chiar dacă avem cele mai bune intenții, nu știm ce să facem în raport cu o persoană lovită de soartă, când este evidentă starea de vulnerabilitate umană. Pare însă că ceva ne răscolește. "Imaginea nenorocirii celuilalt pune grav în pericol sentimentul de invulnerabilitate pe care fiecare dintre noi îl avem în mod obișnuit. Expunerea la suferința altuia generează angoasă pentru că persoana expusă conștientizează brusc că este potențial vulnerabilă în fața unei nenorociri similare" (Rimé
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
soluțiilor, a da sfaturi fără a agasa Prezență binevoitoare A fi prezent fără a interveni, a rămâne neutru, a-și manifesta disponibilitatea Dezinteres A vorbi fără a înțelege, a întoarce spatele, a manifasta dezinteres, a pune întrebări care rănesc, care răscolesc Amplificare A vorbi prea des despre acele lucruri, a fi mai șocat decât persoana aflată în suferință, a agrava lucrurile Atitudine dirijistă A face morală, a face reproșuri, a împiedica libera exprimare, a dori să explice totul, a trage în
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
dă la lumină din rafturile arhivelor, nu intervine, decât foarte rar cu ob servații personale, nu comentează, ci relevă totul prin glasul scris al ziarelor sau revistelor. Autenticul faptelor și ideilor transformă cartea într‐ un izvor de meditație ce‐ți răscolește pentru multă vreme gândurile în lucrarea lor perpetuă de descifrare a neînțelesei treceri. Pe măsură ce ne adâncim în conținutul ei, cartea se transformă dintr‐o „istorie” într‐o epopee. Fapte, întâmplări, portrete, microbiografii, frânturi de creații literare, simpla enumerare a unor
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
plus și primele sfaturi editoriale, prietenului Constantin Hușanu, pentru că a fost de acord să fie redactor de ca rte și sfătuitor în multe, fetelor de la Biblioteca Universitară Mi hai Eminescu Iași și Biblioteca Județeană „Gheorghe Asachi” pentr u că au răscolit în depozite și au fost amabile și când deveneam prea insistent; domnului Aurel Ștefanachi, directorul Editurii TipoMoldova - Iași, care m‐a acceptat și s‐a oferit să‐ i fie naș cărții și susținător mie în realizarea dezideratului; doamnei Maria - Mimi
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
psihică, nebunia, este și o stare de spirit, prin urmare o suferință morală care apasă și schimbă natura umană, transformă persoana, o copleșește. Orice boală este resimțită ca suferință, dar nebunia este trăită ca o suferință morală, care apasă, care răscolește conștiința. Semnificația morală a nebuniei rezidă în faptul că ea este percepută și etichetată ca vinovăție. Ca o pedeapsă. Ca o stare de posesiune a individului de către ceva impur, care-i alterează natura sfârșind prin a o schimba. Omul bolnav
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
jur. Deși n-a fost zărită nici o mașină, inspectorul continuă să imagineze, începe schițarea unei ipoteze. Își spune deodată: "toți cei interogați aveau în minte o mașină străină, a unui turist în trecere." Stimulat de această convingere, inspectorul începe să răscolească minuțios covorul de pietre pe locul cu urme de mașină. "Aerul era greu de mireasma de eucalipt. Din înălțimea sa, muntele privea. Nimic nu putea să scape privirii sale de granit brun și cenușiu. Te găsea și în gaură de
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]