9,812 matches
-
îi scria, Pearl se îmbujora pe sub culoarea ei tuciurie. Și când sosea la ele, Pearl roșea ca para focului, era emoționată, dar invizibilă și perfect eficientă. Îi îndrăgea instrucțiunile. Asta era tot ce-i putea el da, și însemna mult. Tremura în fața lui, iar el privea prin ea, cu ochii săi preocupați și distanți. „Trebuie să renunț la amândoi, își spunea Pearl stând pe cărarea verde, acoperită cu mușchi, și privind printre copaci, la pajiștea care se răsfăța sub soarele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
-te și te îmbracă sau vâră-te din nou în oala asta. — Da, da... Tom, n-ai văzut-o pe Anthea? Nu? Bine, eu mai rămân un pic. Rezolvăm altă dată problema Irlandei. Era vânăt de frig și se îndepărtă tremurând. Să creadă el că mai discutăm despre Irlanda. Uite-o pe maică-mea, spuse Tom. Alex, și ea îmbrăcată, se îndrepta, radioasă, spre ei. Alex, ți-l prezint pe prietenul meu, Emmanuel Scarlett-Taylor. Emma, mama mea. Mă bucur mult să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
când ușa de la intrare se deschise brusc. Ceva zbură cu violență afară și se risipi pe pajiște: nenorocitele lui lalele. După ce ușa se închise cu o bufnitură, Tom rămase un moment nemișcat, șocat privind la flacăra luminării din fereastră, care tremura spasmodic în curentul iscat. Pe urmă se întoarse și începu să alerge. Dar ce-a fost? o întrebă Pearl pe Hattie, căreia i se prelingeau lacrimile printre degetele pe după care își ascundea fața. N-ai auzit? Ba da, dar... Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
făcea să arate foarte comic. Trecu câtăva vreme până când bietul Zet își reveni și reîncepu să semene cu el însuși, iar Brian simți tăișul unei îngrijorări pe care nu o împărtăși celorlalți. Cățelușul, cu toate că dădea frenetic din coadă, continua să tremure din toate mădularele, deși Gabriel își descheiase bluza și-l lipise de sânii ei calzi. Numai când îl simți complet uscat, încălzit și iarăși vioi, îl depuse în brațele lui Adam. Apoi Gabriel se apropie de George și îl sărută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
sub crengile joase ale unui arbust de tisă. Te ascunzi? o întrebă Ruby. De ce te ascunzi? Cu un ușor „Ah“ de tristețe și de enervare, Diane ieși din ascunzișul ei. Venise la biserică numai în rochie, fără pardesiu, și acum tremura de frig. Rochia ei era lipicioasă din cauza pământului vâscos și se furișă, ca un șobolan hăituit, pe la marginile grădinii până ajunse la poteca strâmtă, acoperită cu mușchi spongios, dintre tufișuri și zid. Încerca să-l zărească pe George, de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
plină de caverne goale prin care vibrează coloane detașate, spiralate, de aer. Vibrează! Încă n-ai atins acel înalt pianissimo absolut, care se topește în spațiu într-o șoaptă de sunet pur, ca o limbă subțire, subțire de clopot ce tremură în adierea brizei. Ah, mai ai multe de făcut - uneori îmi spun că abia te apropii. Sfaturile domnului Hanway, adeseori extrem de metaforice, erau întotdeauna acompaniate de o mimică adecvată. — Și acum, băiete dragă, haide să facem câteva exerciții și apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Mi s-a făcut greață când am citit. Dar știți bine ce sunt rubricile de cancan. Totul e numai minciună... Așa să fie? Tom stătea cu spatele la fereastră, iar Rozanov se rezema de ușa închisă. Băiatul își dădea seama că filozoful tremura de furie și că în colțurile gurii i se adunaseră bășicuțe de spumă. Trase adânc aer în piept. Începuse și el să tremure. Stați o clipă, așteptați, am să vă spun exact ce s-a întâmplat, a fost un lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Tom stătea cu spatele la fereastră, iar Rozanov se rezema de ușa închisă. Băiatul își dădea seama că filozoful tremura de furie și că în colțurile gurii i se adunaseră bășicuțe de spumă. Trase adânc aer în piept. Începuse și el să tremure. Stați o clipă, așteptați, am să vă spun exact ce s-a întâmplat, a fost un lucru perfect inofensiv, nu ce înșiră ăștia... Am fost la o repetiție, la Sală, pe urmă ne-am dus cu toții la cârciumă, la Omul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
cuțit. — Pentru moment poți încă rămâne aici; ai să împachetezi, desigur, restul lucrurilor lui Hattie și ai să pregătești totul în vederea mutării. — Unde ne mutăm? întrebă Pearl. Vocea îi suna ferm, deși nu-și putea struni trupul să nu-i tremure. Nu ne mutăm nicăieri, răspunse John Robert. Harriet și cu mine ne vom întoarce în America. Dumneata te poți duce unde-ți place. Vreți să spuneți că angajamentul meu a luat sfârșit? Ți-am atras atenția de la început că misiunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Intrară în camera de zi și închiseră ușa. E ceva de băut în casa asta? întrebă Tom. — Nu, e o casă antialcoolică. Nu-i decât niște Coca-Cola. — Toarnă-mi puțin. Emma deschise bufetul și turnă Coca-Cola în două pahare. Îi tremura mâna. — Ce absurditate, să ne bușim în halul ăsta! spuse Tom. Emma tăcu. — Emma, îmi pare rău. — O.K. Tom îl măsură pe prietenul lui cu îngrijorare, apoi își mută privirea. Spuse: — Ce s-a întâmplat aici? De când ești în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
stare de lucruri, știa că, de acum înainte, nu va mai dori să examineze nimic îndeaproape. Voia să-și petreacă restul vieții în pace, printre oameni care nu examinează lucrurile îndeaproape. Ajunse la Druidsdale și vârî cheia în broască. Îi tremura mâna. Deschise ușa și intră în holul întunecos. Se opri brusc. Ceva era în neregulă. Ceva se afla acolo. Ceva îngrozitor. Scrută întunericul. Stella ședea pe scări. — Hello, George. — Oh, Dumnezeule! George se lăsă să cadă pe unul din scaunele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
mai mare și mai substanțială. Privi dedesubt: alte împletituri de țevi, stratificate la diverse niveluri, amestecate, acum, cu monstruoase conducte orizontale și o altă frântură de beton ud. Zgomotul duduitor părea să-i fi pătruns în trup, făcându-l să tremure de un soi de spaimă extatică. Tom gândi: „De ce mă aflu eu aici? Trebuie să existe o rațiune. Am o misiune de împlinit. Am un țel, o datorie, trebuie să cobor întruna, dacă am ajuns până aici, nu mai pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Obrajii îi erau aprinși și pătați de dârele lacrimilor, întocmai ca fața unui copil. Nu-și împletise părul, nici măcar nu și-l pieptănase, și îl încâlcise tot, învârtindu-și, în timpul discuției, șuvițele în jurul degetelor. Rochia îi era strâmb încheiată. Ii tremurau buzele și bărbia, mâinile îi erau nesigure, respira sacadat. Ochii albaștri lăptoși îi străluceau de lacrimi și de furie. John Robert, afundat în fotoliul adânc, arăta ca o gigantică broască țestoasă, pe jumătate ascunsă în carapace; se opinti din greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
acoperind orbita soarelui sau a stelei și lăsând în jur doar petalele de flăcări lungi, zdrențuite, care săgetau de jur împrejur. Centrul întunecat era negru ca tăciunele, iar petalele erau de un auriu electric, scăpărător. Obiectul radia lumină amețitoare și tremura și părea să se apropie cât mai mult, în timp ce restul cerului se întuneca. „Mă ucide, își spuse George, e un lucru mortal, asta-i moartea pentru care m-am rugat. Ah, dacă m-aș putea uita în altă parte, îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de-a stânga umerilor săi, precum o baterie învolburată de bandiere cavalerești, de asalt. O strună pocni... Afară? În mine? Aripi largi mă cuprinseră, line, Răpindu-mă tandru în sus și decis Și-ntr-o clipă, fui în Paradis! îi tremură încețoșat, Poetului, amintirea unor stihuri izvodite, ca și atâtea altele, la beție. Poezia, poezia, poezia... Ce este poezia? Poezia este atunci când... Instantaneu, el realizează că are pielea de găină, cordul-sloi, părul țeapăn-măciucă, iar dinții i se lovesc de-a surda
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
oare ce-i în el? Taci, măi, cu prostiile, că vine! Șșșt...! Dă-l-ăi încolo, nu e cazul să-l mai bârâim și noi, că și-așa e destul de stresat! Lasă-l în durerea lui! Uită-te și tu, cum îi tremură balamalele. Poate să se-ncurce și să strice rânduiala! Ferească-ne șaptezeci de soboare de eremiți! conchide Poetul. Îngerul își aplecase una dintre aripi, atingînd și înfiorând, cu pana lungă de la capăt, unda apei din cristelniță. Prin văzduh, o aromă
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
pierdut! S-a dus... Inima i se-ntoarce, cu junghiuri, pe gâtlej, înspre bariera sărată a dinților și a buzelor. Mântuirea, mântuirea... Cine se mai mântuie, aici? Cu-adevărat, îi vine să plângă în hohote. Sau să zbiere. Sau să tremure. Sau să scâncească. Sau să moară. În schimb, aude mantra, rostită neobișnuit de pătrunzător și, preț de o clipă nesfârșit de lungă, curtea enormă a țintirimului, cu porțile, cu aleile și cu parcelele sale, cu bisericuța-capelă, cu gropnițele, cu sepulcrele
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
să te aștepți, dar fiecare doctor și infirmieră și internist și om de serviciu, îngrijitor și bucătar din spital s-a oprit să arunce o ocheadă din cadrul ușii, iar dacă-i surprindeai lătrau: Felicitări, cu colțurile gurii lățite mult și tremurând într-un surâs țeapăn, apos. Cu ochii bulbucați. Așa-i descriu eu. Și-am ridicat același anunț de carton din nou și din nou, care le spunea: mulțumesc. Și-apoi am fugit. Asta după ce noua mea rochie de vară din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
mari ale lui Brandy inhalează puternic și-apoi expiră. — Să nu intre nimeni în panică, zice ea, și-și deschide rujul c-un pocnet. Dă un sărut în oglindă și-și trece rujul de jur, împrejurul marii ei guri Plumbago, tremurând așa de puternic încât mâna ei mare trebuie să țină nemișcată mâna cu rujul. — Pot face să reintrăm în State, zice, da’ o să-mi trebuiască un prezervativ și-o mentosană. De după ruj zice: — Bubba-Joan, fii o dulceață și dă-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
de milion de dolari, cred. Ce-ai putea face cu atâta bănet, habar n-am, dar sunt sigură că voi descoperi. Brandy a căzut într-o stare gravă de urgență tricologică, așa că o scutur. Ochii Aubergine Dreams ai lui Brandy tremură, clipesc, tremură, se mijesc. Părul ei, părul i s-a turtit complet la spate. Brandy se ridică într-un cot. — Știi tu, zice, sunt sub efectul medicamentelor, așa că-ți pot spune. Brandy se uită la mine aplecată deasupra ei, oferindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
de dolari, cred. Ce-ai putea face cu atâta bănet, habar n-am, dar sunt sigură că voi descoperi. Brandy a căzut într-o stare gravă de urgență tricologică, așa că o scutur. Ochii Aubergine Dreams ai lui Brandy tremură, clipesc, tremură, se mijesc. Părul ei, părul i s-a turtit complet la spate. Brandy se ridică într-un cot. — Știi tu, zice, sunt sub efectul medicamentelor, așa că-ți pot spune. Brandy se uită la mine aplecată deasupra ei, oferindu-i mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
-ntregi de cadență feroviară și-un popas în Vințu de Jos, care are pagină de Wikipedia, dar și cafea proastă. ARTMANIA. Rockeri. Punkeri. Dermatograf și piercing. Libertate? Sibiul e înfricoșător de frumos din turnul Bisericii Evanghelice, unde ajungi cu genunchii tremurând și cu senzația prăbușirii iminente. De sus, fricile se topesc în admirație. Cobori în Piața Mare, unde ziua zboară porumbei, iar noaptea - trupuri în dans, și te amesteci printre ele. Trei zile în care se poartă negru cu aceeași nonșalanță
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
ca unic punct comun faptul că s-au născut la Cirene - azi o regiune din Libia - decât la a califica niște filosofi al căror corpus însumează viziuni despre lume asemănătoare, apropiate, deosebindu-se doar datorită câtorva evoluții sau transformări. Unii tremură deja la ideea că Aristip din Cirene tatăl, din care s-a născut Aristip Metrodidactul într-o a doua generație - și Arete îVirtutea!), fiica sa -, ar putea să nu fie filosoful pe care-l știm! Câțiva istorici ai filosofiei conchid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
își bate joc de cei care afirmă inconsistența materială a sufletului. Căci, pentru a imagina infernuri și paradisuri, damnațiuni și păcate, pedepse și destine post mortem, pentru a te teme de zei sau de ceea ce li se aseamănă, pentru a tremura de frica pedepselor de după moarte, trebuie să crezi în aberațiile religioase. Platon confecționează o mitologie utilă pentru a-i menține pe oameni într-o stare de frică, angoasă și teroare. Aceste temeri și cutremurări furnizează o umanitate maleabilă, sperioasă, ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
odată cu ea, gândindu-mă că ei se vor mulțumi doar s-o închidă până la atacul anti-Venus. Dar Crang mi-a spus, acum câteva minute, că X și cu Thorson au ceva de gând în legătură cu tine. Se opri. Cu degete care tremurau imperceptibil, scoase din buzunar o cutioară de metal. O deschise și, apropiindu-se de Gosseyn, i-o întinse. Gosseyn privi cu curiozitate cele douăsprezece pilule albe. ― Ia una ― îi zise Prescott. Gosseyn bănuia ce va urma, dar se supuse și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]