32,884 matches
-
numai către diafiză determinând creșterea în lunaime a osului. Acest cartilaj dispare atunci când creșterea scheletului se termină. b) Osificarea prin modelul membranos are loc la nivelul oaselor craniului și ale feței. Acest tip de osificare presupune transformarea țesutului membranos în țesut osos. Inițial există o machetă conjunctivă, în care fibrele conjunctive sunt dispuse sub forma unei rețele care se înconjoară de osteoblaști, de pături de oseină care se calcifică și fuzionează unele cu altele într-o lamă sponaioasă de preosificare. Această
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
creșterea ulterioară a craniului. Creșterea în volum a cutiei craniene se realizează prin adăuaarea de pături osoase superficiale și prin distrucția concomitentă din păturile profunde. Osificarea secundară în urma proceselor de osificare prezentate mai sus rezultă oase care sunt formate din țesut sponaios, care nu au cavitate medulară și care nu prezintă substanță oasoasă compactă. Osul definitiv se formează prin fenomene succesive de resorbție și de reconstrucție osoasă. Osificarea secundară encondrală se produce în diafiză, prin resobția traveelor vechi osteocartilaainoase și prin
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
nu au cavitate medulară și care nu prezintă substanță oasoasă compactă. Osul definitiv se formează prin fenomene succesive de resorbție și de reconstrucție osoasă. Osificarea secundară encondrală se produce în diafiză, prin resobția traveelor vechi osteocartilaainoase și prin formarea pe seama țesutului medular de noi travee ce se localizează la extremitățile canalului diafizar. Osificarea secundară periostică (pericondrală) se caracterizează prin substituirea lamelor osoase primitive prin noi lacune osoase precum și prin formarea de sisteme haversiene. Osteoclastele, ce însoțesc expansiunile conjunctivo-vasculare, erodează osul periostic
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
determină formarea unor cavități umplute cu măduvă osoasă. A. Conformația internă a unui os luna (Fiaura 10) Examinarea unui os luna pune în evidență următoarele elemente anatomice: 1. corpul osului (diafiza): de formă cilindrică, compus dintr-o pătură concentrică de țesut osos compact cu dispoziție în jurul canalului medular ce conține măduvă osoasă; 2. cavitatea medulară: centrală în diafiză; pătrunde în epifize, unde se înaustează; 3. cartilajul diafizo-ep fizar (cartilajul de creștere, de conjuaare): situat la limita dintre diafiză și epifize; evidențiabil
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
unui os luna ne arată dispoziția și arhitectura lui (2, 11, 20): -la periferie: periostul osului; >'n interior, la limita dintre cavitatea medulară și pătura osoasă compactă, se aăsește un strat subțire de natură conjunctivă: endost; >'ntre aceste două elemente țesutul osos compact este sub'mpărțit 'n trei zone: - zona fundamentală internă ce conține un număr variabil de lamele osoase dispuse concentric; - zona mijlocie dispusă 'n afara zonei fundamentale și care este formată din os haversian și din os nehaversian. - zona
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
la nivelul marainilor osului, lamelele de substanță osoasă compactă fuzionează astfel încât învelesc din toate părțile substanța spongioasă. 1. Tăblia osoasă externă 2. Periost 3. Structură sponaioasă (diploe) 4. Tăblia osoasă internă în cazul oaselor plate ale cutiei craniene lamele de țesut compact sunt denumite tăblie (una externă și alta internă), iar substanța osoasă sponaioasă - diploe. C. Conformația internă a oaselor scurte poate fi descrisă ca prezentând: -la exterior: lamă de substanță compactă; -în interior: masă de substanță sponaioasă: în cavitățile acesteia
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
Măduva aalbenă: conține rezerve de arăsime și se găsește în majoritatea oaselor adultului. Măduva aelatinoasă: conține multe elemente conjunctive și se întâlnește, în special, în oasele persoanelor în vârstă. Măduva osoasă îndeplinește în oraanism următoarele roluri: 1. participă la edificarea țesutului os în perioada osteoaenezei; 2. participă la procesele de refacere osoasă ale adultului; 3. hematopoietic; 4. rezervă de țesut adipos pentru oraanism. VASCULARIZAȚIA ȘI INERVAȚIA Arterele. Oasele lunai primesc artere (10, 21): 1. nutritive: prin aăurile nutritive de ordinul I
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
și se întâlnește, în special, în oasele persoanelor în vârstă. Măduva osoasă îndeplinește în oraanism următoarele roluri: 1. participă la edificarea țesutului os în perioada osteoaenezei; 2. participă la procesele de refacere osoasă ale adultului; 3. hematopoietic; 4. rezervă de țesut adipos pentru oraanism. VASCULARIZAȚIA ȘI INERVAȚIA Arterele. Oasele lunai primesc artere (10, 21): 1. nutritive: prin aăurile nutritive de ordinul I și prin intermediul canalelor nutritive ajuna în cavitatea medulară; ramurile din arterele nutritive sunt pentru măduvă, canalele Havers; arterele terminale
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
determinată de modul în care sunt dispuse trabeculele osoase în concordață cu acțiunea liniilor de forță. în compoziția osului intră substanțe oraanice, 35% - oseina - și anoraanice, 65% minerale carbonați, fosfați, fluorură de calciu, clorură de calciu. STRUCTURA MICROSCOPICĂ A OSULUI Țesutul osos este compus dintr-o substanță interstițială, protidică, impreanată cu săruri minerale, și din celule osoase. în raport cu dispoziția microscopică a celulelor, fibrelor, substanței fundamentale din interiorul osului se pot descrie două tipuri de os: fibrosplexiform și lamerar (2, 11, 18
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
astragal, cele trei cuneiforme, primii trei metatarsieni . ARTICULAȚIILE Articulațiile sunt constituite din totalitatea elementelor anatomice prin care două sau mai multe oase se unesc între ele și sunt reprezentate de formațiuni conjunctive și musculare. ARTROGENEZA Embrioloaic articulațiile se dezvoltă din țesut mezenchimatos, nediferențiat printr- un proces de condensare a acestuia. în viitoarele structuri osoase apar centri de osificare și condrificare separați prin plăci mezenchimatoase sub forma unor discuri; acestea sunt continuate în spre cele două oase de câte un strat condroaen
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
cartilaainos. După modul de evoluție 7, 11, 12) al plăcilor mezenchimale se realizează diferite tipuri de articulații prin: - transformare fibroasă ca unire între oase, se realizează articulațiile fibroase; - transformare în cartilaj, se formează articulațiile cu mișcări reduse, articulațiile cartilaainoase; - resorbția țesutului mezenchimal și transformarea în țesut mucos (membrana umedă sinovială) se delimitează fanta (cavitatea) dintre cele 2 cartilaaii rezultând articulațiile mobile. Țesutul situat în jurul acestor articulații se înaroașă, dă naștere capsulei articulare și liaamentelor care o vor întări. în unele articulații
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
7, 11, 12) al plăcilor mezenchimale se realizează diferite tipuri de articulații prin: - transformare fibroasă ca unire între oase, se realizează articulațiile fibroase; - transformare în cartilaj, se formează articulațiile cu mișcări reduse, articulațiile cartilaainoase; - resorbția țesutului mezenchimal și transformarea în țesut mucos (membrana umedă sinovială) se delimitează fanta (cavitatea) dintre cele 2 cartilaaii rezultând articulațiile mobile. Țesutul situat în jurul acestor articulații se înaroașă, dă naștere capsulei articulare și liaamentelor care o vor întări. în unele articulații mezenchimul de la nivelul plăcilor nu
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
unire între oase, se realizează articulațiile fibroase; - transformare în cartilaj, se formează articulațiile cu mișcări reduse, articulațiile cartilaainoase; - resorbția țesutului mezenchimal și transformarea în țesut mucos (membrana umedă sinovială) se delimitează fanta (cavitatea) dintre cele 2 cartilaaii rezultând articulațiile mobile. Țesutul situat în jurul acestor articulații se înaroașă, dă naștere capsulei articulare și liaamentelor care o vor întări. în unele articulații mezenchimul de la nivelul plăcilor nu se resoarbe în totalitate transformându-se în meniscuri. CLASIFICAREA FUNCȚIONALĂ A ARTICULAȚIILOR După modul de dezvoltare
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
Sunt articulații în care nu sunt posibile mișcările sau în cazuri exepționale au un grad foarte mic de libertate. Ca varietăți de articulații fibroase se disting: Sindesmozele, sinfibrozele (syndesmosis) -Figura 46 - în care unirea celor două oase se realizează prin intermediul țesutului conjunctiv, cu fibre de colagen și elastice, formându-se ligamentul interosos; exemplu: membrana interosoasă radiocubitală sau tibio-peronieră, ligamentele galbene ale coloanei vertebrale, ligamentul coracoacromial. Suturile (sutura) - Figura 47- sunt articulații în care oasele sunt despărțite de un strat subțire de
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
conjunctiv, cu fibre de colagen și elastice, formându-se ligamentul interosos; exemplu: membrana interosoasă radiocubitală sau tibio-peronieră, ligamentele galbene ale coloanei vertebrale, ligamentul coracoacromial. Suturile (sutura) - Figura 47- sunt articulații în care oasele sunt despărțite de un strat subțire de țesut fibros care se continuă în afară cu periostul osului și în interior cu un strat fibros din duramater; exemplul tipic pentru această clasă de articulații sunt articulațiile oaselor cranieni (7, 11, 12) . Suturile se subîmpart în: - articulația dințată: fragmentele osoase
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
în articulațiile curbe (sfenoidale) există porțiuni osoase convexe ce corespund unor porțiuni concave realizându-se o perfectă îmbinare, conaruență a suprafețelor osoase. Procesele artrozice sunt rezultatul unei lipse de conaruență articulară ceea ce determină procese ulcero- necrotice ale cartilajului și ale țesutului osos subiacent (2, 4, 11, 12). Cartilajul articular acoperă suprafețele articulare ale osoaselor. Este un cartilaj hialin, alb sidefiu cu nuanțe albăstrui. Prezintă o suprafață care se continuă cu periostul și una liberă care corespunde cavității articulare. Cartilajul hialin este
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
aprecierea aradului de căldură/fria), compoziție, ph-ului intraarticular. Fibrele motorii sunt de oriaine postaanalionară, pătrund în capsula articulară realând închiderea sau deschiderea numeroaselor anastomoze intracapsulare. Rolurile capsulei sunt de: - menținere a epifizelor în contact; - limitare a răspândirii revărsatelor articulare în țesuturile vecine; - oprirea pătrunderii proceselor patoloaice în interiorul articulației. Structura capsulei articulare. Capsula articulară este formată dintr-un strat extern fibros, cu conținut boaat în fibre de colaaen, strat ce este considerat o continuare a periostului oaselor și este cel care vine
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
elemente anatomice ce se insinuează între fibrele liaamentelor; II. interne: - vilozitățile sinoviale au rolul de a umple anumite porțiuni ale cavităților articulare; - plicile sinoviale (ciucuri) sunt formațiuni ce plutesc liber în interiorul cavității articulare. Conțin vase de sânae sau mase de țesut adipos. Liaamentele (liaamenta articularia) sunt elemente anatomice rezistente, inextensibile care întăresc articulația și previn depășirea limitei normale a mișcării. Clasificarea liaamentelor: -după topoarafia lor: liaamente pot fi descrise ca fiind intra- și extracapsulare. -după oriainea embrioloaică pot fi: - capsulare: liaamentele
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
la ramurile inferioare ale pubisului formând arcada pubisului; - pubian anterior, ligament care nu este în unanimitate acceptat. 1. Pubis (secțiune) 2. Liaamentul pubian anterior 3. Liaamentul pubian posterior 4. Cartilajul hialin 5. Discul interpubian Raporturile articulației sunt: 1. anterior: pielea, țesutul adipos subcutanat, venele cavernoase și vena obrsală profundă, corpii cavernoși, liaamentul suspensor (la femei: pielea, comisura superioară a vulvei, șesutul conjunctiv lax și arăsos, vulvele clitorisului, liaamentul suspensor al acestuia); 2. posterior: vezica urinară, spațiul prevezical, venele vezicale anterioare; 3
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
aponevroză, care este, de fapt, o membrană conjunctivă formată din fibre dispuse pe două sau mai multe planuri cu scopul de a menține forma generală a grupelor musculare. Sub aponevroză există un spațiu subfascial, spațiu virtual care este umplut cu țesut conjunctiv lax. Rolul acestui spațiu este de a permite alunecarea mușchiului în timpul contracțiilor musculare. Fiecare corp muscular se găsește învelit cu un manșon fibros denumit perimisium extern. De pe fața internă a acestuia pornesc spre interiorul corpului muscular prelungiri conjunctive care
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
cu un manșon fibros denumit perimisium extern. De pe fața internă a acestuia pornesc spre interiorul corpului muscular prelungiri conjunctive care compartimentează interiorul, prelungiri denumite perimisium intern sau endomisium. Endomisiumul se află în contact direct cu fibrele care formează mușchiul. Rolurile țesutului conjunctiv este de a (3, 12, 13, 19, 20): 1. asigura rezistența țesutului muscular, 2. asigura un schelet intern pentru mușchi, 3. împiedica întinderea peste măsură a mușchilor, 4. păstra forma mușchilor permițând alunecarea peste planurile vecine. în cazul mușchilor
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
spre interiorul corpului muscular prelungiri conjunctive care compartimentează interiorul, prelungiri denumite perimisium intern sau endomisium. Endomisiumul se află în contact direct cu fibrele care formează mușchiul. Rolurile țesutului conjunctiv este de a (3, 12, 13, 19, 20): 1. asigura rezistența țesutului muscular, 2. asigura un schelet intern pentru mușchi, 3. împiedica întinderea peste măsură a mușchilor, 4. păstra forma mușchilor permițând alunecarea peste planurile vecine. în cazul mușchilor voluminoși endomisiumul trimite spre interiorul corpului muscular prelungiri ceea ce determină împărțirea mușchiului în
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
unde acestea își schimbă direcția. Tendonul este elementul anatomic care continuă mușchiul sau pătrunde în interiorul acestuia sub forma unor lame aponevrotice de care se prind fibrele musculare. Tendonul este o structură conjunctivă rezistentă, necontractilă și inextensibilă. Tendonul este format din țesut tendinos: -fibre conjunctive, tendinoase și de colagen, - celule conjunctive - tenocite. Tendonul poate fi aplicat cel mai frecvent pe periost, dar și direct pe compacta osului, de ex: inserțiile de la nivelul crestei femurale sau ale calcaneului. Rolul tendonului este de a
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
VASCULARIZAȚIA MUȘCHILOR STRIAȚI Contracția mușchilor striați implică intense activități metabolice asociate cu un mare consum de oxigen ceea ce determină o vascularizație abundentă. Arterele au, inițial o direcție transversală; după ce pătrund în mușchi se ramnifică. Arterele mici sunt așezate în vecinătatea țesutului conjunctiv, care separă fasciculele primare și sunt legate prin anastomoze transversale. Din arterele mici se desprind capilare care, mai ales în mușchii cu fibre predominant roșii, prezintă mici dilatații fusiforme sau ampulare în care se acumulează sângele în decursul contracției
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
ȘCHIUL PLATISMA (mușchiul pielosul gâtului) (platysma) Originea este pe: - fascia regiunii infraclaviculare și acromiale; - fascia mușchiului marelui pectoral și a deltoidului. Inserția terminală este pe: - fibrele anterioare: rafeul sprahioidian; - fibrele posterioare: la nivelul mandibulei, pe linia oblică, pe piele și țesuturile subcutanate ale regiunii. Raporturile mușchiului sunt cu: - superficial: pielea; - profund: fascia cervicală, clavicula, mușchiul mare pectoral și vena jugulară externă. Acțiunea: - când mușchiul ia punct fix pe inserția de origine: coboară buzele (participă la exprimarea sentimentelor de tristețe, frică sau
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]