3,511 matches
-
sunt bine remunerați și respectați, talentul lor este foarte apreciat. Nu, cei șapte adormiți, ca mai toți dintre noi, visau fără efort și disciplină deosebite. Visul profesionist, care poate fi înregistrat și difuzai pentru distracția celor mai mulți, este o meserie extrem de căutată. E nevoie de capacitatea de regularizare și canalizarea impulsurilor creatoare semiconștiente, de stratificare a imaginației în straturi paralele, ușor de observat. E vorba de o combinație extrordinar de greu accesibilă. Această combinație, atunci când se realizează, face din visătorul profesionist cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
câte reușiră să vadă, creatura lăsase puține lucruri intacte. Păstrând aruncătorul de flăcări și detectoarele în mână, echipajul scotocea printre resturi. Gâtul și ochii le erau chinuiți de rotocoalele de fum înțepător. Inspecția proviziilor nu dezvălui nici o urmă a vietății căutate. Dar fiind că toate alimentele stocate la bordul lui Nostromo erau artificiale și de compoziție omogenă, osemintele ce le-ar putea descoperi ar aparține neapărat entității. Dar oseminte ― ioc. Ripley și Lambert, în mod evident ușurate, erau cât pe-aci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Și mă Întreb dacă peste optsprezece secole judecătorii lui Socrate n-ar fi fost personaje de Renaștere, În măsura În care Renașterea și-a făcut un ideal dintr-o antichitate dogmatizată, recompusă din arta grecilor, nu din istoria lor. Dar justificarea Renașterii trebuie căutată nu În recapitularea antichității, ci În faptul că a descoperit, cum spunea Jules Michelet, o nouă credință. Ulise Însuși, cîtă vreme e fascinat de aventuri necunoscute, este un om baroc. Acest om baroc se revoltă Împotriva cercului Închis și rîvnește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
când, se trezește, își privește ceasul, confirmarea. Regăsește vinerea, ora ce există și aleargă și se spulberă pe cadranul indiferent. De ce nu suprapopulăm noi, instantaneu, închisorile, de ce ne ferim noi, supraferim, bombăne liceanul Vancea, până își aduce, brusc, aminte, fraza căutată: „Când tot aștepți, improvizația pare o salvare“. Tot aștepți, tot aștepți improvizația, salvarea. Improvizația salvează, mă salvează, amânare, amânare, de ce nu umplem noi toți, dintr-odată, salvarea, salvarea... așa bombăne adolescentul Tolea, clătinându-se pe bicicleta adolescenței de altădată, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
dezinvoltură, în stilul interbelic. „De mâine, nouă strategie. Revine Seful. Vizita la Spitalul cutare, indicații prețioase, mitinguri, convorbiri cu cei salvațide sub dărâmături. Grija părintească a părinților națiunii, să te ții. Mâine intră iarăși moara în funcțiune“. Ajunseseră în fața blocului căutat care, iată, nu se prăbușise, ba arăta destul de solid. Urcau scara întunecoasă, împiedicându-se de grămezi de mortar și fiare, Tolea aprindea din când în când un chibrit, se auzeau voci de la toate apartamentele, lumea nu se mai culcase, speriată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
alb. Cap de recrut vârstnic, tuns perie. — Ce doriți? Îl caut pe doctorul Marga. Capul cazon se băgă în ceașca de cafea. Buzele sorbiră zgomotos, una, două plescăituri, nouă plescăituri. Ridică, în sfârșit, din nou, privirea. Pe cine spuneți că căutați? Musafirul ezită dacă să-i restituie cacofonia, numără în gând nasturii de pe halatul alb apretat... — Că caut pe cine? Pe Gerbert. Sfântul Gerbert. Că caut pe Sfântul Gerbert din Aurillac. Papa Silvestru. Sau pe Otto. Împăratul Otto al treilea... Boxerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
ea ca și cum cineva străin, aflat înlăuntrul ei, începuse un cântec. Un cântec căruia nu-i înțelegea sensul. Linia melodică nu semăna cu a niciuneia cunoscute, auzite, trăite, dansate, repetate, până la obsesie, învățate ca pe o rugăciune încât și mecanizarea, obsesia căutată nu semăna cu muzica din coșul pieptului. Își duse instinctiv mâna la pieptarul rochiei și doctorul îndreptă razele Roentgen spre ea. După opacitatea ochilor, își dădu seama că lespezile de granit ale gardului ei nu fuseseră străpunse. Dimpotrivă, dalele se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
totală separație de inspirație. Dacă s-ar fi întors în clipa aceea și s-ar fi văzut delirând, căutând, nerăzbătând prin hățișurile junglei în care venise fără ca cineva să-l cheme, aruncat de undeva, aici, de cineva, mereu nedescoperit dar căutat asiduu, trimis degeaba sau intrus pe tărâm necunoscut, ar fi azvârlit caietul și ar fi strigat dublului din viitor: Nu înțelegi că nu ăsta-i finalul? Nu e finalul meu. Știu ce se proiectează în spatele meu. Așa cum există un început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
din frigider. Deși e cam de aceeași vârstă cu mine, datând de pe vremea Imperiului, merge foarte bine. Frigiderul, nu mâncarea. Atunci când Imperiul dăinuia, lucrurile se făceau bune și de durată. Standardele de calitate erau foarte exigente și bunurile erau foarte căutate. Acum, totul se strică în mai puțin de un an. Iau mâncarea în sufragerie și mă așez confortabil în fața televizorului. Nu mai este în prim plan Protopopescu. El stă în spatele camerei și comentează ce se întâmplă. Masa lungă, acoperită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
de nord a binecunoscutei insule spaniole Mallorca! Ce să caut eu tocmai acolo, când pe vremea aceea, la Câmpulung Moldovenesc, la poalele Obcinei Feredeului mai aveam încă Deia noastră, o cabană frumoasă în mijlocul unei poieni minunate, unul dintre cele mai căutate locuri de relaxare de către câmpulungeni, dărâmată prin 2000, în procesul de construire a noii societăți capitaliste, societate în care s-a dovedit că nu e vorba în nici un caz de exploatarea omului de către om, ci invers. Pe la jumătatea drumului, mi-
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
e vorba de orice tratat clasic de metafizică, înseamnă că toți acești autori s-au plagiat unii pe alții, până la Ion Petrovici. Sau că nu au făcut decât să respecte tematica tradițională a metafizicii. Dar atunci, desigur, nu acolo trebuie căutată originalitatea unui autor și nici învinuirea de plagiat. Nereușindu-i încercarea printre clasici, Marta Petreu trece la un autor non-tradițional, la care se referă și Nae Ionescu. Așadar, acesta „pare să se fi inspirat“ din Introduction à la métaphysique (1903
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
doar critica epistemologiei kantiene din Über die vierfache Wurzel des Satzes vom zureichenden Grunde. Totuși această dragoste filozofică de tinerețe arată că sursa asemănărilor - atât de generale, de altfel - care s-au găsit între Bergson și Nae Ionescu se cuvine căutată mai degrabă în opera gânditorului de la Frankfurt. După război atitudinea sa față de originalitate în filozofie e în schimbare. Într-un articol din 1921 el susține că „împrumuturile“ în filozofie sunt o imposibilitate: „Cine poate împrumuta n-a fost niciodată filozof
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
Ce o fi, o fi!”, liniștea se instală peste fața sa și spuse: Tovarășe maior, sunt un om care nu fac greutăți și colaborez foarte bine cu organele. Mă oblig să spun tot ce știu. Spuneți-mi, vă rog, ce căutați și răspund imediat! Maiorul Îl fulgeră cu privirea și roșu de furie spuse: Dacă Încerci să-ți bați joc, să obstrucționezi și să minți te plesnesc imediat, cât ești de bătrân, iar dacă o faci pe prostul și ridici tonul
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
noțiunea de frumos nu mai era condiția necesară a unei opere de artă. Însăși ideea de operă de artă pare să nu mai fi valabilă în accepțiunea clasică. Frumusețea, tradusă aici ca armonie a formelor, culorilor, proporțiilor, nu mai este căutată, ci intresul se îndreaptă din ce în ce mai frecvent către idee, către ceea ce era exprimat, chiar dacă exprimarea uza de discontinuități, disproporții, contraste puternice și deranjante. Dihotomia frumos-urât, discutată și cercetată de sisteme filosofice, estetice, artistice de lungul istoriei, pare a deveni în arta
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Oana-Maria Nicuţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_944]
-
Aș sugera totuși ideea că omul are o singură viață și dacă Dumnezeu îi dă și un anumit har, ar fi păcat să nu-l pună în valoare. El poate servi o cauză confuză, poate scoate pe piață o marfă căutată și bine plătită. Oameni suntem și trebuie să mâncăm! Poate afișa o dăruire nelimitată unei anumite cauze dar în spatele acestui paravan ocrotitor al ființei limitate și efemere, incapabilă să aștepte căderea imperiilor, poetul a scris și pentru sufletul său, a
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93025]
-
noaptea? Fată? se gândi Ben. În visele tale. ― Scuze, scuze, spuse el, neștiind ce naiba să facă. Oricât de tare își dorea să nu se culce cu ea, nu voia nici să fie concediat, pentru că în ciuda faptului că era celebru și căutat, Ben știa prea bine cât de schimbătoare e lumea televiziunii, știa cât se poate de bine că Ben Williams de azi e David Icke de mâine. Merseră unul lângă celălalt, umăr la umăr. Când Diana l-a luat de braț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
udate de ploaie. La un moment dat, am simțit că mă apropii de marginea podului. „Dacă tunul continuă să lunece, ajung cu tot cu el în valurile pârâului” - mi-a trecut prin cap ca o săgetare... ― De ce n-ați oprit înaintarea, ca să căutați mijloace pentru a vă ajuta să treceți hopul? - s-a auzit glasul omului care avea mereu de pus o întrebare. ― Doar asta ne lipsea. Să ne trezim oameni, tun și cai pe fundul pârâului. Am strigat la cei din amonte
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
dreptate, trebuia să facă ceva, să găsească un servici de unde să câștige ceva bani. Treaba asta însă era greu de realizat, dacă nu imposibilă. Nimeni nu mai avea nevoie de mineri. Peste tot în țară, această meserie nu mai era căutată. Tot mai des îl bătea gândul să plece în altă parte ca să-și găsească de lucru. Își tot făcea curaj să ia această hotărâre. Până atunci însă, rămânea acasă și se ocupa de ce mai trebuia prin gospodărie. Terminase repede de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Aici, săpate în stâncă se vedeau câteva galerii, nu foarte înalte, ce se afundau în munte. Nu erau prea adânci, doar câțiva metri fiecare, iar pe jos se vedeau resturi de rocă spartă. Cel ce le deschisese nu găsise filonul căutat și le abandonase, încercând apoi în altă parte. Se apropie de ultima galerie, cea în care intrau șinele. Privi cu atenție în interiorul tunelului. La o primă vedere, pereții și tavanul păreau stabili, așa încât intră înăuntru. Înainta cu atenție examinând stânca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
rămânea mai departe tăcut. Asta era bine, urmăritorii nu erau prin preajmă. Porni iarăși la drum, pășind cu grijă ca să nu cadă în gol. Dintr-o dată simți cum terenul coboară și se bucură nespus că ajunsese deja la ravena mult căutată. Coborând malul aproape vertical, se sprijinea în bâta pe care o purta cu el. Era bucuros că o avea cu dânsul, dovedindu-se a fi de mare ajutor. Dacă ar fi alunecat pe versant, zgomotul căderii sale i-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
vinovat. Măcar atât să facă pentru prietenul lui dispărut. Nu cred că mai avem ce face aici, răspunse el într-un târziu Ilenei. E clar că nu vom găsi toiagul. Ileana dădu din cap, nici ea nu credea că obiectul căutat se afla acolo. Hai să plecăm! spuse inspectorul. Femeia se ridică și veni lângă el. Îi luă mâna și apoi îl îmbrățișă încercând să-l îmbărbăteze. Ea înțelegea foarte bine cât de importantă era găsirea toiagului lui Calistrat. Unde Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
afla pe malul unui pârâu care curgea la marginea unui platou destul de mic, situat cam la jumătatea muntelui. Din capătul acestuia se ridica un versant bolovănos. Minerii spuneau că acolo ar fi trebuit să sape pentru a găsi aurul mult căutat. Aveau ei semnele lor care le spuneau că sunt aproape de zăcământul bogat. Pentru Godunov, zona nu se deosebea cu nimic de rest, însă lui Vlad Mihailovici începuseră deja să-i sticlească ochii și insistase să treacă imediat la treabă. Aduseseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
să-mi dăruiască și un moștenitor”. Această descriere părea destul de atractivă pentru femeile care știau ce vor, serioase, Însă unele dintre ele nu Îndrăzneau să-l abordeze direct, cu mesaje, să nu creadă că sunt materialiste, așteptau să fie ele căutate. Cele care erau mai Îndrăznețe, Îi lăsau numărul de telefon sau ID-ul. Imediat, treceau pe messenger sau telefon și comunicau. De aici, Începea selecția: din partea lui, din partea lor. Când ajungeau la consens, de a se cunoaște pe viu, Gigilică
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
mi s-a părut că se bucură mai mult de celelalte daruri (în special de hârtia de clo de la tanti Marietta). Se fac cozi interminabile la șampon, detergent, deodorant, hârtie higienică - produse intrate relativ recent în viața noastră, dar la fel de căutate ca și vitalele alimente. Și care, uite, pot fi cadouri prețioase. M-am străduit să pregătesc o masă de sărbătoare, procurând din timp bunătăți: pui congelați, din care am făcut supă și friptură, brânză și smântână pentru sufleul de conopidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Soacra mea m-a sunat pe la prânz de la slujbă să-mi spună că a aflat (mai totul era tainic, așa încât orice informație aflată era un mic privilegiu) că, pe cartela de pâine, s-ar putea să se dea fasole. Trebuia căutat și anunțat socrul și, cum era ultima zi a lunii, trebuia să văd dacă nu cumva cartela fusese aruncată, Doamne ferește, iar dacă nenorocirea aceasta s-a produs, să nu mă supăr și să fac bine să răstorn coșul de gunoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]