6,297 matches
-
La începutul anilor 1980, stânga mai avea încă de tras învățămintele din înfrângerea lui Allende. Ea mai are de făcut față și crizei din America Centrală, problemelor ortodoxiei ideologice, pusă în discuție de PC europene revizioniste, fără a mai vorbi de declinul atractivității socialismului cubanez. în acest moment are loc și prăbușirea democrațiilor populare* și a URSS. Contextul politic în care trebuie să evolueze stânga s-a schimbat față de epoca dictaturilor militare, odată cu revenirea la putere a unor guverne civile în Peru
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
solidaritate mondială cu Angela Davis, una din membrele de culoare ale conducerii sale, arestată în 1970; de această campanie vor profita și comuniștii europeni, pentru a recuceri terenul antirasismului ocupat în mare măsură de stângiști* după Mai 1968. în contextul declinului comunismului, antirasismul rămâne o valoare sigură, așa cum o dovedește și susținerea, în anii 1980, a sud-africanului Nelson Mandela, iar după 1989, a negrului american Mumia Abu Jamal. După 1991, antirasismul tinde să se focalizeze asupra problemei israelo-palestiniene, a neocomuniștilor* - în
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
și Moldova la est. Constelația pozitivă a dezvoltării este deci legată de apartenența la fostele imperii dezvoltate - Austro-Ungaria, Reichul german -, de prezența unor industrii cu valoare adăugată mare și a unori investitori străini, în vreme ce constelația negativă a întârzierii sau a declinului privește regiunile care au apaținut imperiilor rus și otoman, eminamente rurale, istoricește puțin industrializate și de care investitorii nu se prea aproprie. în sfârșit, aceste clivaje favorizează, în anumite țări, redescoperirea statului de drept și închid altele în tipuri de
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
500 sunt deportați în lagăre, 8.000 de marinari se refugiază împreună cu familiile lor în Finlanda, traversând golful printre ghețuri. Amintirea insurecției a rămas vie în mediile socialiste și mai ales în cele anarhiste*; acestea considerau că episodul Kronstadt marca declinul sovietelor și triumful „dictaturii proletariatului” asupra proletariatului. Totuși, trăgând învățămintele din această lecție de respingere a politicii sale de „comunism de război” de către susținătorii săi cei mai fideli, Lenin* hotărăște s-o înlocuiască inaugurând Noua Politică Economică - NEP*. Desigur, aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
inclusiv din rândul gardienilor. Curând se dezlănțuie Revoluția Culturală* care dezorganizează la rându-i anumite lagăre și aduce atingere definiției înseși a sistemului: conducătorii și călăii de până mai ieri ajung acum deținuți. Până la sfârșitul anilor 1970, laogai intră în declin și se dezagregă încet-încet. Are loc atunci o nouă convulsie și arhipelagul pierde cea mai mare parte a deținuților politici. în ciuda noilor afluxuri de „politici” în anii 1983-1984 și 1989-1990, el conține esențialmente deținuți de drept comun, majoritatea cu pedepse
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
PCF și modelului său, URSS*. Neînțelegând evoluția antiautoritară care se manifestă în rândurile întregului tineret, inclusiv în ale celui muncitor, PCF intră în divorț cu societatea, despărțirea nedevenind efectivă decât la sfârșitul anilor 1970, care-i vor accentua, de altfel, declinul. Cu excepția Ligii Comuniste Revoluționare (troțkiste) și a grupului anarho-maoist Vive la Rîvolution, grupurile stângiste, ieșite la început întărite de evenimente, rămân și ele prizonierele culturii lor leniniste. Dacă, în mai 1968, mișcarea contestatară din Franța rămâne veselă, în Germania și
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
profundă a gândirii lui Marx și eroarea manifestă care ar reprezenta-o descompunerea ei în „sectoare” separate unele de altele, ea nu explică totuși lesne succesul ulterior al acestei gândiri. A vorbi de succesul ei astăzi, când ea pare sortită declinului dacă nu cumva chiar pieirii, iată un lucru ciudat. și totuși, nu putem uita uimitoarea plasticitate a acestei doctrine care, în decursul câtorva decenii, a fost capabilă să dea viață atâtor puternice proteste populare, să suscite apariția atâtor mari partide
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
conferințe a PC europene, „eurocomuniștii” se manifestă și își completează demersul cu o întâlnire la vârf între Marchais, Carrillo și Enrico Berlinguer, secretar general al PCI, la Madrid, pe 2 martie 1977. Va fi apogeul eurocomunismului intrat ulterior într-un declin pe care nu va mai reuși să-l frâneze, sovieticii punând între timp la punct un plan în mai multe etape de revenire la ortodoxie*. Răbdător, aceștia profită de câteva ocazii: moartea în 1978 a lui Jean Kanapa, consilier al
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
necesare redistribuiri egalitare a bogățiilor mondiale între nord și sud a apropiat - cu excepția celor câțiva susținători ai ortodoxiei* leniniste - sfere de influență care, la prima vedere, erau ireconciliabile - marxiști, neomarxiști, libertari și chiar creștini -, împrăștiați sub diverse stindarde ale multiculturalismului, declinului, tiers-mondialismului, troțkismului, neozapatismului și chiar ale câtorva fracțiuni ale islamismului radical. Identificații marxiști rămași leniniști formează mai ales Liga Comunistă Revoluționară, Renovatorii PCF*, Partidul Muncitorilor din Brazilia, englezii din Socialist Workers’ Party sau italienii din Rifondazione Comunista. Aceștia își pun
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
electorale în 1965 și 1967. Se deschide înspre alte straturi sociale, acceptă principiul pluralismului politic într-o viitoare societate socialistă, recunoaște libertatea culturală și-și exprimă „reprobarea” față de înăbușirea Primăverii de la Praga* din vara lui 1968. De la uniunea stângii la declin Dacă, în timpul marii crize din mai 1068*, PCF se izolează condamnând contestarea stângii, el reușește totuși să-și mențină influența asupra bastioanelor muncitorești. Georges Marchais, care l-a înlocuit pe W. Rochet ce se îmbolnăvise, relansează strategia de uniune a
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
costă scump. Se desconsideră în politică și se marginalizează în societate. Efectivele sale regresează, iar G. Marchais este de-a dreptul umilit, cu cele 15% din voturi la alegerile prezidențiale din 1981 câștigate de F. Mitterand. Acest eșec inaugurează un declin rapid și constant care aduce PCF sub pragul celor 10%. Constrâns să participe la guvernare în 1981, nu știe cum să se comporte în raport cu cei patru miniștri ai săi care nu influențează defel hotărârile executivului. în 1984, PCF pune capăt
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
adâncește. în 1979, PCI iese din majoritate, dar plătește prețul politicii duse: din 1977 până în 1991, își pierde aproape 500000 aderenți. La alegerile legislative din 1979, nu primește decât 30,4% din sufragii, iar toate alegerile următoare îi vor marca declinul, cu excepția europenelor din 1984 survenite atunci când secretarul general, Berlinguer, moare în plin meeting din cauza unei crize cardiace, suscitând o amplă mișcare de simpatie. în 1987, PCI primește 26,6% din voturi. Este de-acum izolat și, mai mult, la concurență
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
unele amenințări: corupția este prezentă la toate nivelurile societății*, economiei și politicii. Populațiilor le este teamă de propriul viitor economic și social și sunt foarte critice față de elite și instituții politice. Legăturile partizane sunt slabe, iar participarea cetățenească este în declin. Cu toate acestea, democratizarea majorității acestor țări a fost un succes, cu excepția Belarusiei, unde Lukacenko menține o dictatură, și a Rusiei, unde, după o fază de democratizare sub președinția lui Boris Elțîn între 1991 și 1999, succesorul său Vladimir Putin
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
tare” care se bazează pe fostele cadre ale KGB și are tendința de a controla și monopoliza toate puterile - politice, economice și mediatice. Comunismul menținut în Europa de Vest Prăbușirea sistemului sovietic a lovit din plin comunismul vest-european și i-a accelerat declinul, ce pare ireversibil. Ca să supraviețuiască, aceste PC au urmat diferite logice de adaptare. în varianta lor tradiționalistă, PC se vor revoluționare, muncitorești și active în sindicate*, internaționaliste*, antiimperialiste* și antifasciste*. Se definesc ca niște partide de avangardă, iar organizarea* lor
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
trupele de la Hanoi se instalează în Cambodgia pentru un deceniu. Dacă conflictele cu Franța și SUA au constituit unul din elementele dinamicii de expansiune a comunismului, tragediile provocate de puterile comuniste în Vietnam și în Cambodgia au fost factori ai declinului său și ai delegitimării comunismului înainte de Afganistan* și de căderea Zidului Berlinului*. Războaiele din Vietnam au reprezentat, de asemenea, una dintre etapele transformării scenei internaționale nu numai pentru că, după Revoluția chineză, ele marchează reîntoarcerea Asiei pe această scenă, ci și
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
teoretică a fost posibilă în Grecia antică deoarece aici s-au întrunit condițiile exterioare și interioare ale manifestării sale, contextul și subtextul, imperioase în procesul nașterii textului, a produselor gândirii despre societate. Libertatea individuală și prin aceasta cea de gândire, declinul regimurilor tiranice, atingerea maturității în evoluția sufletului sunt coordonatele esențiale ce au făcut posibilă o nouă formulă de gândire; meritul incontestabil al acesteia constă în faptul că a plantat prima bornă, inaugurând astfel lungul drum al nașterii sociologiei. Bibliografie Aristotel
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
Din acest moment, forțele sale fizice încep să scadă, dă tot mai des semne de oboseală și, deși începe lucrul la volumul II din Capitalul, înaintează anevoios. În ultimii ani de viață, forțele sale creatoare și fizice sunt în continuu declin. Moartea soției, în 1881 și a fiicei sale Eleonora, în decembrie 1882, au fost loviturile la care rezistența sa a cedat. Se sfârșește și el după trei luni, la 14 martie 1883 și este înmormântat în Cimitirul Highgate din Londra
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
este de aproximativ 30-50% (50), fiind mai mare în grupurile etnice cu prevalență crescută a T2DM și la femeile ce au crescut în greutate după prima sarcină. Sarcinile repetate, mai ales dacă și acestea se vor complica cu DG, accelerează declinul funcțional al celulelor beta pancreatice, crescând riscul de apariție al DZ (46). La majoritatea femeilor, diabetul zaharat nu apare imediat după o a doua sarcină, dar apariția sa este mai frecventă după sarcini multiple. Riscul de apariție a diabetului zaharat
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Carmina Alexandru () [Corola-publishinghouse/Science/92220_a_92715]
-
postpartum fotocoagularea laser nu trebuie indicată, datorită posibilității ameliorării sau regresiei spontane a RD. Nefropatia diabetică (NFD) Poate precede sarcina (aproximativ 5-10% din cazuri) sau debutează după concepție și, deși pe parcursul sarcinii se produce o accentuare a proteinuriei și un declin ușor al funcției renale, acestea revin în majoritatea cazurilor la nivelul dinaintea sarcinii în primul an postpartum, cei mai mulți autori considerând că sarcina nu influențează evoluția nefropatiei diabetice incipiente (60). Evaluarea funcției renale (determinarea creatininei serice, clearanceului la creatinină, eliminării urinare
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Carmina Alexandru () [Corola-publishinghouse/Science/92220_a_92715]
-
La cele cu microalbuminurie (30-300 mg/24 h) la debutul sarcinii, aceasta se poate accentua tranzitoriu pe parcursul sarcinii, regresând apoi postpartum, în timp ce la gravidele cu macroalbuminurie (> 300 mg/24 h) la debutul sarcinii, dar cu funcție renală prezervată, apare un declin moderat al funcției renale în 15-20% din cazuri. Dacă funcția renală este afectată de la debut (Cl creatinină < 80 ml/min, creatinină serică > 1,2 mg/dl), în 35-40% din cazuri apare o deteriorare suplimentară a funcției renale. O proteinurie mai
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Carmina Alexandru () [Corola-publishinghouse/Science/92220_a_92715]
-
Numeroasele conflicte militare dintre formațiuni statale, invaziile unor populații migratoare, incidența sporită a unor mari epidemii, favorizate de aglomerarea populației, au încetinit ritmul de creștere pe parcursul Antichității și al Evului Mediu. Perioadele de creștere au alternat astfel cu perioade de declin demografic, până la începutul secolului al XVIII-lea. În tot acest timp, spațiul ocupat de către om s-a mărit continuu iar schimburile comerciale și cele culturale s-au extins la scară planetară, în primul rând ca efect al Marilor Descoperiri Geografice
Geografia mediului by Irina Ungureanu, Valerian Dragu, Ionel Muntele, Constantin Gheorghiţă [Corola-publishinghouse/Science/880_a_2388]
-
uneori mari între cererea și oferta de forță de muncă, efective importante de populație adultă, activă în perioade anterioare, s-a regăsit și continuă să se afle în condiții de șomaj, parțial sau total. În sensul acesta, conjuncturi economice nefavorabile, declinul unor ramuri industriale sau agricole, modernizarea unor procese de producție, conflicte de interese economice, discriminarea unor categorii de populație pe piața muncii (femei, tineri, minorități etnice și confesionale ș.a.), exigențele mereu mai ridicate ale cererii față de nivelul de calificare a
Geografia mediului by Irina Ungureanu, Valerian Dragu, Ionel Muntele, Constantin Gheorghiţă [Corola-publishinghouse/Science/880_a_2388]
-
anumit număr de moduri de producție: modul de producție sclavagist; modul de producție feudal (cu varianta sa asiatică); modul de producție capitalist și modul de producție socialist. Fiecare din aceste moduri cunoaște o creștere, un apogeu și, cu excepția ultimului, un declin ce merge pînă la o criză terminală. Dacă în analiza forțelor de producție lupta fundamentală este cea a omului contra naturii, în analiza relațiilor de producție lupta fundamentală e cea dintre om și om, mai precis lupta între clasele sociale
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
și capitalism al marilor firme, care a produs o dezvoltare uluitoare a inovației. Economiile antreprenoriale încurajează schimbarea continuă. Ele caută idei bune oriunde le pot găsi. Întreprinzătorii și banii sunt orientați de la sectoare care avansează lent sau se află în declin către sectoare dinamice și asta nu doar în cadru național. Inovațiile importante și schimbările declanșate de ele vin în valuri și schimbă tiparele, așa cum preconiza Schumpeter, cu o dinamicitate tot mai mare, dar și cu riscuri pe măsură. Aceasta produce
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
dar și noi metode de organizare și management, noi surse de materii prime, noi piețe de desfacere etc. Toate acestea duc la stabilizarea sistemului și la creșterea eficienței acestuia. Stabilitatea sistemului durează pînă cînd principalele subsisteme încep să intre în declin, fiind necesar un nou val de inovații, care impun restructurări ce duc la o nouă fază de dezvoltare, deci de complexificare. De la un punct încolo, un sistem hipercomplex își reduce constrîngerile și-i multiplică capacitățile organizaționale și de schimbare. Un
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]