3,193 matches
-
mult decât trebuie, mâna prefăcut neputincioasă pentru a încheia nasturii neglijeului, buza inferioară ușor tremurândă, comisurile conturate în curba dezolării ajustate de un creion fin, lividitatea evidențiată de un fond de ten din clasa atracției fatale, tocmai pentru a-i divulga victimizarea implacabilă de Vetă în pragul colapsului amoros, răsturnând astfel, prin acest final tautologic prin excelență, sistemul de valori în care suspansul adăugat ca suport în acest thriller unde criminalul devenea victimă, iar victima, terminator și trasându-se astfel linia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
mai mult. La ce-i folosea? Întrebare de o crasă inutilitate care frizează prostia! La gard, la propriul ei gard de apărare! Și la deschiderea largă a porților atent încuiate, a gardurilor oamenilor. A spulberării măștilor. Mioara vedea, dar nu divulga secretul. Ca să vadă continuarea acestui film cu episoade infinite, în care actorii erau mereu alții. Sau aceiași? Cale de întoarcere nu mai era. Era mai liberă decât lumea întreagă, dar acel cineva din interior îi șoptea că gustul libertății poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
era seacă și urâtă, i-am suprapus închipuirea. Și ce zână se făcu! Ce stea! Feminină 100%, de calitatea indestructibilă a iubirii nemuritoare. Cu asemenea haină merita să mă laud la braț cu ea prin lume. Nășteam invidii și gelozii. Divulgam ciudatul, inefabilul îl scoteam din obscurantism în cea mai luminoasă renaștere. Obraznică prin expunere, îndrăzneață prin comportament. Altfel, n-aș fi colaborat cu lumea. Și n-aș fi trecut încântător prin vremea searbădă a tinereții. Și deși capul iubitei mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
de poftă, de dezgust și cei doi luau atitudine, sfidând toate privirile prin îmbrățișări mai fierbinți și mângâieri mai dulci. Singurul lucru pe care Hugo n-a reușit să-l picteze vreodată a fost secretul! Nu putea și pace! Îl divulga fie prin crochiu, de unde orice profan putea ghici substanța ascunsă, fie prin abstractizarea ideii, ușor decodificată de tractoriștii cu 7 clase plus 3 profesionale. Adică nu avea priceperea acelor confrați într-ale meseriei de a mușamaliza, de a îmbrăca în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
plictiseală, precum și de sete. Drumul spre casă a fost mai plăcut ca seara trecută. Am vorbit, cu cei care m-au însoțit o bucată de drum, despre colegi, profesori, cunoștințe de-ale noastre, planuri pentru viitor, având grijă să nu divulg nimic din planul absurd de răscoală pe care-l cloceam cu atâta sârguință în minte. Mă gândeam la felul cum ar trebui să sune prima replică, prima instigare la revoltă, primul apel la independență, la munca de convingere pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
și să-i pună în gardă. Unii se gândeau unde să pună următorul pas, alții se gândeau pe unde vor intra în liceu... eu mă gândeam la... părul minunat al Anei. Nu îmi puteam explica fenomenul. Eram în pericol să divulgăm această operațiune și singurul lucru care mă îngrijora pe mine era bunăstarea Anei. Mi-am amintit, după ce am intrat în liceu, gândurile care mă bântuiau, și nu am putut să-mi abțin un zâmbet. Deși nu eram grupați complet, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
de obicei, la insistențele vecinului de pat, dar a constatat dispariția ceasului abia seara când voia să-l întoarcă: - Băi, să nu spuneți că chiar l-ați aruncat! - se lamentă cu glas plângăreț Stelică. Noi tăceam chitic, hotărâți să nu divulgăm numele salvatorului! - Bine bă, dacă așa credeți voi că e corect! Tot voi o să fiți în pierdere că eu oricum nu mă trezeam, așa că ... ce să mai zic ... asta e ... în seara următoare m-am prezentat cu ceasul. Bunicuța, atentă
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
Privirea lui Jack se fixează asupra ei și pare să nu-i prea placă ce vede. — Te crezi miliardarul lui pește prăjit ! Și crezi că asta-ți dă dreptul de a te folosi de oamenii simpli. Crezi că poți să divulgi liniștit secretele intime ale cuiva, să-l umilești și să scapi nedepsit ! Ei bine, nu poți ! Face câțiva pași spre el, cu brațele Încrucișate la piept și ridicând mulțumită bărbia. — Dacă vrei să știi, Emma așteaptă de mult șansa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
peste 15 bibilici, asigurați-vă cu certitudine, că bibilicile dumneavoastră rămase în bătătură nu sunt din cele ciripitoare, ca atunci când vor fi interogate de ANAF, când vor fi biciuite, gâtuite, pocnite, jumulite de vii sau lovite cu bocancul, nu vor divulga cu nici un preț numărul total de surate pe care le conține gospodăria dumneavoastră. Între timp, pregătiți-vă ghioaga ghintuită și retragerea strategică în munți pentru rezistența armată. Este un sfat, nu un îndemn (spun asta doar ca să am o acoperire
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
loc de frunte se află întrebarea: cine le va da avizul de liberă practică vrăjitoarelor? Iată o problemă la care merită și va trebui să mediteze parlamentarii zile și poate chiar săptămâni întregi. Potrivit unor surse, pe care nu le divulg, deputatul liberal-democrat Vasile Vrăjitoru, deja a propus Parlamentului un proiect de rezolvare,, care după părerea mea și a multora, se pare că merită să fie luat în calcul. În acest proiect pe lângă alte chestii la fel de inteligente se stipulează: 1) Să
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
creația. Au spuso și alții în diferite moduri. Mă întreb însă care-i scopul creației? * În societate totul este diferențiat, pus pe ranguri, pe stări, pe nivele, pe clase și calități, atâta vreme cât nu facem abstracție de suprafața lucrurilor. Secționarea lor divulgă identitatea viscerelor, la ființe, și deschide trapa prin care emană mirosurile "metabolice. * O albie de râu suntem, cu reflecțiile universului în oglinda de la suprafață și cu mirosul mâlului hrănitor de la fund. Viața este o despărțire permanentă de viață. Dragostea? O
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93037]
-
Să nu interpretați greșit această acțiune; o fac numai în scopul de a vă dezvălui un mare eveniment, îndelung așteptat - un eveniment care va afecta întreaga națiune și va însemna fie înălțarea, fie căderea noastră. Astfel începu Mitsuhide să-și divulge intențiile. Mitsuhide înșiră toate plângerile lui împotriva lui Nobunaga: umilințele din Suwa și Azuchi și, în sfârșit, înjosirea finală, ordinul de a intra în campania din apus care îl făcea subordonat al lui Hideyoshi. În continuare, enumeră numele oamenilor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
zădărnicit, iar Shogen abia reușise să scape cu viață. În timp ce asculta de la fratele său, Yasumasa, întorsătura pe care o luaseră evenimentele, Genba părea scârbit. — Ce? Vrei să spui că Hayato le-a dat intențiile peste cap fiindcă planul a fost divulgat azi dimineață? întrebă el. Ei bine, complotul lui Shogen trebuie să fi fost prost conceput. Spune-le la toți trei să vină aici. Până atunci, Genba făcuse tot posibilul pentru a-l determina pe Shogen să-și trădeze seniorului, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
peste optzeci de mii de oameni și că împreună cu aliații, are mult peste o sută cincizeci de mii, spuse Nobuo, ca și cum nici un moment nu i-ar fi trecut prin minte că el era cauza acelei mari bătălii. Ochii lui temători divulgau ceea ce nu putea fi ascuns în pieptul său. * * * Shonyu se strâmbă, în fumul focurilor de seară din bucătării, pe când intra călare pe poarta castelului. Războinicii clanului Ikeda se temeau de gândurile sale doar privindu-i chipul. Cu toții știau că proasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
ai aflat despre tratatul lor de pace ilicit și ai dat fuga încoace? Îl făceau pe Tadatsugu cu ou și cu oțet. Înainte de toate, era vorba de Hideyoshi, un om care era improbabil să conceapă un plan care să fie divulgat înainte de termen. Pentru Tadatsugu, această justificare era de ajuns. În fața nemulțumirilor unanime, însă, nu putea decât să le privească indignarea și insultele cu resemnare și să le prezinte scuzele lui, cu respectul cuvenit din partea unui bătrân general. Dar nici Ii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
lui Ion Barbu, poetul esențial cunoscut de toți liceenii și ca axiomatician dar mai puțin cunoscut ca legionar de simțire. La fereastră întotdeauna, scrie Papadima, asculta discret un tânăr gardian care făcea liceul la fără frecvență și nu l-a divulgat niciodată. Din textul “Ștefan Baciu”, aflăm că la 22 de ani (1931) Papadima începuse să publice poezii în Gândirea, Nichifor Crainic acceptându-l ca membru al grupării. Aici l-a găsit pe Ștefan Baciu “care avea doar 14 ani, era
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
privire la orice nouă dotare fizică sau mentală - un brusc interes pentru un vin sau regizor de mâna a treia, o traiectorie diferită pe apele politicii aviatice. Deseori puteam ghici numele celui mai recent amant cu mult înainte să-l divulge ea în punctul culminat al actelor noastre sexuale. Acest joc al provocării era o necesitate pentru amândoi. Când stăteam întinși unul lângă celălalt, puteam descrie o întâlnire amoroasă de la un capăt la altul, de la prima conversație ușoară la un cocteil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
MILIARDARILOR Ce fel de ființă, esti, Delio; din ce sunt făcute corpul tău, carnea ta, ciolanele tale și sângele tău? Dar inima, sufletul, rezistența ta? Din oțel, din diamant, din granit? Spune mi, dacă știi, și dacă poți să-mi divulgi un acest nebun de mare secret? Numi spui. Nici nu prea mi iei în seamă suspiciunile, curiozitățile, strădaniile și ne înduplecarea de a afla ce te tot întreb. Dacă-i așa, așa să fie! Bine. Atunci, s-o iau de la
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
mobiliar. I-a angajat, pe toți, cu condiția să nu știe nimeni că muncesc la negru, din câștig, jumătate urmând a fi al său, și, pe parcurs, nimeni nu va avea îndrăzneala de a crâcni. Adevăratul proprietar nu va fi divulgat nimănui. Mai târziu s-a răspândit, tot la negru, zvonul, că, proprietarul ar fi fost primarul municipiului, în prezent, deputat în parlament. Zilele, lunile treceau; construcția avansa; nemulțumirile se acumulau. Nu ieșeau,însă, la suprafață. Erau asemenea unui foc ce
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
nebun: dar, nici asta nu știi? N-ar trebuit să știi? Nu. De ce? De astea știe nevasta. Dacă vreți să-i aflați părerea, duceți-vă la ea,întrebați-o, și i-o veți afla. Dacă va dori să v-o divulge. Ești nebun. Ei, și? La bâlci: să nu zici că nici acum n-ai o părere, proprie, despre tot ce-i pe-aici. N-am să zic. Dar despre ce anume este vorba? Despre toate împodobiturile astea, care costă o
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
să mă iau de domnul X, despre care știe o lume întreagă, că este responsabil cu dezvoltarea durabilă a corupției în partidul de guvernământ și a fost numit în acest post de însuși seful cel mare? Nu cumva, vreau să divulg într-un mod codificat, un secret de stat, bine păzit și anume, cum se pot introduce, fără operație pe creier, ideile din capul cotroceanului direct în capul perfect vulnerabil, a jucăriei sale, de la Palatul Victoria? Încotro vreau să bat cu
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
mai degrabă că le-a fost milă, de nu i-au oprit. De obicei așa fac, însă probabil i-au văzut triști< fiindcă ei merg fiecare la casa lui, fiecare în patul lui. Îl cuprinde o revoltă neînțeleasă, nu-și divulgă gândurile și se concentrează asupra fetei. Flora îl sărută la despărțire și plânge, fuge prin curte și plânge înăbușit, doar Laur îi aude suspinul. Merge încet, mai are doi pași până acasă și, extenuat, abia îi mai străbate, furia a
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
intuiau adevăruri ascunse. Ea avea nevoie de un ideal, chiar dacă avusese altul până atunci. Acum prinsese momentul să-l ancoreze puternic în viață și să trăiască continuu o fericire alăturea de el. Trupul, mintea, toate spuneau când îl privea, o divulgau ochii limpezi, clari, fără minciuni sau ascunzișuri și foarte blânzi. Însă lui îi era teamă, o teamă insalubră că nu se poate dezbăra de viața agitată din București și nu vroia ca fata să sufere din pricina lui. Lui Laur, nu
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Revelion, cum îi spun ei, articolașul l-a scris doar ca să-și facă norma, o mică fușereală, se simte de la o poștă. — Ziarele astea o să valoreze aur curat peste cîțiva ani, mi-a spus, însă nu a vrut să-mi divulge nici în ruptul capului cum l-a convins pe Poștaș să i le dea, zice Roja, lăsînd să-i iasă pe nas un firicel de fum. — Avea metodele lui, zice Tîrnăcop, important e că a pus mîna pe ele. Spuneți
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
deștepții, pe rebelii fără cauză. — Arta e artă, spune Regizorașul, dacă nici prin artă nu ieși din tiparele strîmte ale societății, atunci cum altfel s-o faci? încerc să trăiesc fiecare secundă prin artă, spune. — Promite-mi că n-o să divulgi nimănui ce-am discutat acum, pînă n-o să se răcească totul, nu vreau să mă trezesc pe cap cu cine știe cine, e de-ajuns să scapi o vorbuliță și totul se duce de rîpă, îl atenționează. — Drept cine mă crezi? Aș
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]