5,138 matches
-
încrederea în forța omniprezentă a inteligenței” și „dezgustul față de formele bizantinismului moral”) intră în comunicare cu idei și atitudini angajate în câmpul culturii: „sensul cognitiv al autenticității”, fecunditatea spiritului polemic, concepte ca noocrație, substanțialism, convergențe și delimitări, reacții semnificative față de Henri Bergson și Edmund Husserl, Marcel Proust, Luigi Pirandello, Paul Zarifopol, Panait Istrati. Dramaturgul e văzut ca anticipând o opțiune ilustrată ulterior de Albert Camus și Jean-Paul Sartre. S. subliniază sinteza moral-cognitivă în configurația și în tensiunile destinelor de prim-plan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289704_a_291033]
-
libertate și cunoștință de cauză de arsenalul propriilor capacități. În orice viziune educativă se construiește vizând păturile superioare ale conștiinței, adică se contează pe o participație de esență spirituală, pe ghidaj de ordin suprastructural. Căci conștiința de sine ("conștiința constituantă" Henri Ey) este condiția esențială a progresului și primul lui pas. Ea monopolizează orientarea spre viitor, punctând axa temporal-existențială cu rolul său de vârf de săgeată al evoluției individuale. Concentrând în puterea ei contribuțiile unei palete largi de eforturi cognitive, ea
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
dovedește o necesitate structurală supraadăugată demonstrațiilor anterioare: cea a recunoașterii unui fenomen de dedublare a eului, constitutiv oricărei reflexivități și întemeietor al oricăror premise teoretice de definire a faptului conștiinței la primele două niveluri ale sale. În această idee, psihologul Henri Ey caracterizează reflexia astfel: "o deschidere a conștiinței, o sciziparitate a ființei noastre conștiente, care introduce o dedublare, un interval sau un spațiu în "reprezentarea" sa"15. Trebuie să existe așadar, un autor real al acestei auto-perceperi care asumă rolul
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
fi expropriat din regiunea profunzimilor principiale ale schimbării de tip esențial, firescul ține, deci, mai degrabă de suprafața "intensională" a fizionomiei subiective, legând veșmântul caracterizant al ei după legi ale vecinătății exteriorizante. Ele au determinat atitudinea filosofică radicală a lui Henri Bergson, care admitea că "în interiorul eului există deci succesiune fără exterioritate reciprocă; [iar] în afara eului există exterioritate reciprocă fără succesiune"34, considerând că "eul interior, cel care simte și se pasionează, cel care deliberează și decide, este o forță ale
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
Past and Future, Viking Press, New York, 1961. Arendt H., The human condition, University of Chicago Press, Chicago, 1958. Aristotel, Etica nicomahică, Ed. Științifică și Enciclopedică, București, 1988. Aristotel, Metafizica, ed. Iri, București, 1999. Aristotel, Protrepticu", ed. Humanitas, București, 2005. Bergson Henri, Eseu asupra datelor imediate ale conștiinței, ed. Institutul European, Iași, 1992. Blaga Lucian, "Orizont și stil", în Trilogia culturii, Ed. pentru Literatură Universală, București, 1969. Bosanquet Bernard, Some suggestions in Ethics, Macmillan, Londra, 1920. Bridgman P., The logic of modern
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
timpului, ed. Humanitas, București, 2006. Dragomir A., Cinci plecări din prezent, ed. Humanitas, București, 2005. Emerson Ralph Waldo, "Education", în "Lectures and Biographical Sketches", în Complete Works of Ralph Waldo Emerson, Edward Waldo Emerson (ed.), Houghton Mifflin, Boston, 1883. Ey Henri, Conștiința, ed. Științifică și Enciclopedică, București, 1983. Flew Antony, Dicționar de filosofie și logică, ed. Humanitas, București, 2006. Flonta Mircea, Cognitio. O introducere critică în problema cunoașterii, ed. All, București, 1994. Gadamer Hans Georg, Truth and Method, Sheed and Ward
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
exact temeiul fundamental al posibilității autoatribuirii empirice a diverselor stări de conștiință din partea unei conștiințe în stare să-și cunoască propria identitate dincolo de determinațiile ei schimbătoare (sau constante).", P. Strawson, op. cit., p. 111. 14 P. Strawson, op. cit., p. 113. 15 Henri Ey, Conștiința, ed. Științifică și Enciclopedică, București, 1983, p. 51. 16 El se aseamănă oarecum cu sistemul sintetic propus de terapia jungiana, cu deosebiri notabile ce izvorăsc din contextul său de aplicare și din menirea generală care i se acordă
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
p. 24. 22 J. Piaget, op. cit., p. 26. 23 Ibidem. 24 Ibidem. 25 Ralph Waldo Emerson, "Education", în "Lectures and Biographical Sketches", în Complete Works of Ralph Waldo Emerson, Edward Waldo Emerson (ed.), Houghton Mifflin, Boston, 1883, p. 144. 26 Henri Bergson, Eseu asupra datelor imediate ale conștiinței, ed. Institutul European, Iași, 1992, p. 126. 27 Carl Gustav Jung, Tipuri psihologice, ed. Trei, București, 2004, p. 475. 28 Ernest Stere, Din istoria doctrinelor morale, ed. Polirom, Iași, 1998, p. 434. 29
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
situează în jurul anului 1900, își are rădăcinile în secolele XV-XVI. La începutul secolului XX, două personalități de seamă - una de origine americană, Frederick Winslow Taylor, numit de Frank Barkley Copley, în 1923, părintele managementului științific, și cealaltă de origine franceză, Henri Fayol - au pus bazele managementului, prin inițierea unor studii de amploare în întreprinderile industriale, cei doi criticând simultan metodele tradiționale de organizare a producției industriale și propunând noi metode/principii de organizare și administrare a unei afaceri. Frederick Taylor a
Finanțarea proiectelor europene by Lilian ONESCU,Daniela FLORESCU () [Corola-publishinghouse/Science/200_a_150]
-
raționaliza, la baza acestei concepții stând raționamente precum: alegerea celor mai potriviți muncitori pentru fiecare operație, imaginea clară despre fiecare element, crearea unui fundament științific care să înlocuiască metodele vechi de muncă, dezvoltarea colaborării între administrație și muncitori, folosirea specialiștilor. Henri Fayol a realizat saltul de la nivelul locului de muncă la nivelul întreprinderii în ansamblul ei, reușind astfel să lărgească conținutul și sfera conceptului de management. Abordarea și definirea funcțiilor întreprinderii și a managementului ei, precum și considerarea întreprinderii ca organism de
Finanțarea proiectelor europene by Lilian ONESCU,Daniela FLORESCU () [Corola-publishinghouse/Science/200_a_150]
-
este complet neglijat. Odată cu publicarea The Principles of Scientific Management<footnote Frederick Winslow Taylor (1911), The Principles of Scientific Management, New York and London, Harper & Brother. footnote> a lui Taylor și Administration Industrielle et Générale a lui Fayol, în 1916<footnote Henri Fayol, 1916, Administration industrielle et générale; prévoyance, organisation, commandement, coordination, controle, Paris, H. Dunod et E. Pinat. footnote> , apare acea explozie a interesului pentru managementul ca practică, ca activitate, această dată fiind considerată punctul de început în recunoașterea managementului ca
Finanțarea proiectelor europene by Lilian ONESCU,Daniela FLORESCU () [Corola-publishinghouse/Science/200_a_150]
-
Gaulle che riferì a Churchill, che evidenzial'atteggiamento francese di fronte all'arroganza americană, "Sono troppo povero, per inchinarmi". Malgrado la scarsa collaborazione degli americani, de Gaulle riuscì a sbarcare ad Algeri nel maggio 1943, dove creò, con îl generale Henri Giraud, îl Comitato francese di Liberazione nazionale (CFLN), per unificare la direzione dell'Impero liberato e ne fu presto al comando. Nel giugno 1944 îl CFLN prende îl nome di "Governo provvisorio della Repubblica francese" (GPRF) ed arriva a Parigi
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
sine a cititorului, cum s-ar exprima Ricœur (...). Interpretarea trebuie înțeleasă mai mult ca o întrepătrundere decât ca o fuziune" (Perfecțiuni care absorb. Cabala și interpretare, Editura Polirom, Iași, 2004, p. 38). 11 Apud Sorin Mărculescu, op. cit., p. 24. 12 Henri Bergson, Gândirea și mișcarea, Editura Polirom, Iași, 1995, p. 195. 13 Vol. Locul sâmburelui (1973), în Sorin Mărculescu, Carte singură, Editura Cartea Românească, București, 1982, p. 171. 14 Într-o "rețea în mișcare de suprasemnificanți relaționali", astfel încât, plăsmuirea odată încheiată
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
neștiut (PD); Bătrânul (PD), pp. 294, 266. "Nicăieri nu se înțelege mai bine măsura nedesăvârșirii omului decât în lumina feței lui Dumnezeu ce apare în oglinda vederii divine" (Guillaume de Saint-Thierry, Epistola ad Fratres de Monte Dei, c. 3, apud Henri de Lubac, Le mystère du surnaturel, Cerf, Paris, 2000, p. 266). 73 "În norul cel întunecos" (III Regi, 8, 12), "în negură" (II Paralipomena, 6, 1). În acest întuneric supra-luminos - spune Dionisie Pseudo-Areopagitul în Teologia mistică, II - dorim să ajungem
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
p. 200. Referință pe care o vom reda în continuare prin sigla IP I. 2 Precum rațiunea, natura "pare că sucombă sub povara misterului, se produce în ea ceva analog unei conversiuni, care e renaștere, acces la o lume nouă" (Henri de Lubac, Le mystère du surnaturel, ed. cit., p. 217). 3 Starea de copilărie a poeziei, în IP I, pp. 133-138, pagini din care vom cita în continuare. 4 Fiind o structură proprie oricărui lucru creat, deci oricărei ființe venite
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
un acoperiș/ Altul decât cerescul boltei" (Imnul luceafărului de seară, p. 222). 72 Imnul întoarcerii, p. 248. 73 Luca 24, 41, 52. 74 Ochiul, pp. 169, 171. 75 Omul este "după chipul" lui Dumnezeu ("à l'image de Dieu"), spune Henri de Lubac, "pentru că în adâncul lui este ceva incomprehensibil" (Le mystère du surnaturel, ed. cit., p. 260). Căci "dacă natura imaginii ar putea fi înțeleasă, ea nu ar mai fi imagine" (Sf. Grigorie de Nyssa, De hominis opificio, c. 11
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
260). Căci "dacă natura imaginii ar putea fi înțeleasă, ea nu ar mai fi imagine" (Sf. Grigorie de Nyssa, De hominis opificio, c. 11). De aceea "este necesar ca imaginea [chipul] Dumnezeului incomprehensibil să fie invizibilă" (Zenon de Verona), apud Henri de Lubac, op. cit., pp. 260-261. 76 Imnul luminii, pp. 237, 235. 77 Imnul garoafelor, p. 219,. 78 Imnul luceafărului de seară, p. 226 ; Rohia, p. 192; Imnul garoafelor, p. 218. 79 Lumina neapropiată, p. 180. 80 Hagia Sophia, p. 132
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
raportat, ca gînditor, la categoria filosofică de timp, nu trebuie să eludăm contextul academic al formării sale, atmosfera filosofică a deceniilor trei și patru ale secolului trecut. Filosoful care exprimase spiritul vremii și care continua să fie la modă era Henri Bergson (premiul Nobel, 1927), eseurile sale, inclusiv Cele două surse ale moralei și religiei care apare în 1932, constituiau repere bibliografice de neignorat pentru exegeza filosofică, înainte de toate asupra timpului, pe care o vor face în anii facultății dar și
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
Bergson, îl citează în franceză atunci cînd își redactează teza de licență, după cum, tot aici, alătură trimiteri la unii dintre exegeții filosofului francez: Réné Berthelot, Le pragmatism de Bergson (1913, vol. al II-lea din Un romantisme utilitaire), Richard Kroner, Henri Bergson, Logos (1910), Georg Simmel, Zur Philosophie der Kunst (1922). Făcute într-o atare cheie, reflecțiile lui Cioran asupra timpului nu vor fi totodată deloc străine nici de influența pe care va fi avut-o asupra sa cursurile de metafizică
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
241. Se poate vedea încă de aici rolul major pe care corelațiile îl au de îndeplinit în procesul cunoașterii, după cum vom sublinia în capitolul ce urmează. În acest context mai consemnăm faptul că într-un comentariu pe marginea opiniilor lui Henri Poincaré, Mircea Flonta adnotează că "numai relațiile, aspectele structurale ale realității constituie obiect al cunoașterii obiective", în timp ce "concretul, calitativul, nu este susceptibil să primească o expresie conceptuală"242 (vezi și IV, 5). Moritz Schlick sintetiza în felul următor ceea ce noi
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
Ernst, H. Sudermann, Karl Gutzkow, Molnár Ferenc, Alexandre Bisson, Menyhért Lengyel, Bernard Shaw, Ad. L’Arrouge, Alfred Căpuș, Fr. Förster, Ludwig Fulda, E. Grenet-Dancourt, Eugène Labiche, Gustave Lemoine, Paul Lindau, Bernard Lopez ș.a.), librete de operă și opereta (semnate de Henri Chivot, Henri-Alfred Duru, Henri Meilhac, A. Millaud ș.a.), a localizat numeroase piese (după Alexandre Bisson, Fr. Schönthan, O. Blumenthal, G. Kadelburg, G. Moser). Împreună cu I.L. Caragiale localizează piesă La ofițerul stării civile. În teatrul românesc, G. a însemnat o întreagă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287389_a_288718]
-
Gutzkow, Molnár Ferenc, Alexandre Bisson, Menyhért Lengyel, Bernard Shaw, Ad. L’Arrouge, Alfred Căpuș, Fr. Förster, Ludwig Fulda, E. Grenet-Dancourt, Eugène Labiche, Gustave Lemoine, Paul Lindau, Bernard Lopez ș.a.), librete de operă și opereta (semnate de Henri Chivot, Henri-Alfred Duru, Henri Meilhac, A. Millaud ș.a.), a localizat numeroase piese (după Alexandre Bisson, Fr. Schönthan, O. Blumenthal, G. Kadelburg, G. Moser). Împreună cu I.L. Caragiale localizează piesă La ofițerul stării civile. În teatrul românesc, G. a însemnat o întreagă epoca. Traduceri: Ferenc Molnár
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287389_a_288718]
-
situează cartesianismul în raport cu aceste trei opinii? Nu vom expune, în toate detaliile și implicațiile ei, dificila problemă de a ști care este legătura ce unește argumentul ontologic cu celelalte două dovezi. Totuși discuția care-i opune pe Martial Gueroult și Henri Gouhier merită a fi evocat aici. Amintim că Martial Gueroult susținea, în cartea sa Descartes selon lâordre de raisons, că dovada ontologică este subordonată dovezii ab effectu și că datorită acestui fapt ordinea Meditațiilor este una a raționamentelor și nu
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
a asocierii artificiale, bazată pe schimb". Printre tipologiile familiare bipolare sau dihotomice construite de pionierii sociologiei în efortul de a surprinde caracterul epocii moderne industriale distingând-o de precedenta și utilizate în clasificarea formelor de organizare socială Herbert Spencer: militar-industrial, Henri Sumner Maine: status-contract, Durkheim: mecanic-organic Howard Becker: societățile sacre, respectiv profane (seculare), Charles Cooley: grupuri primare și secundare, Karl Popper: societate închisă/deschisă, Mac Iver: relațiile comunitare / asociaționale, Redfield: societate arhaică și societate urbană niciuna nu este atât de cunoscută
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
Cantemir, erau formațiuni confederale locale care au fost (n măsură să opună rezistență năvălitorilor. Păstrarea caracteristicilor proprii poate fi rezultatul faptului că grupurile cuceritoare se succed fără a avea timpul necesar pentru a-și impune propriul sistem. (nsă, așa cum arată Henri H. Stahl, mai există o posibilitate care combină avantajele păstrării unui sistem de organizare instituit de năvălitori, aceștia din urmă fiind (nsă izgoniți. Populațiile reduse numeric, densitatea scăzută a populației, practicile sezoniere transhumanța sau retragerile din fața năvălitorilor generau situații de
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]