8,226 matches
-
a posibilitățților de răstălmăcire, cu predominanță poetică, a fost progresivă, primele versuri create de poet fiind în limba franceză. Oare cum se poate armoniza această diversitate funcțională pe care ne-o oferă creierul cu principiul logic al identității? Un trandafir miroase altfel pentru fiecare din noi, un câine latră altfel după starea noastră afectivă din acel moment, un tablor are o combinație coloristică diferită pentru cultura noastră diferită. Deci nu numai anatomic sau fiziologic, ci și afectiv sau educvașional ne diferențiem
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
noi să o putem percepe așa cum ea apare simțurilor noastre fizice, deoarece numai plecând de la această percepție putem hotărî ce trebuie să facem în viața noastră cotidiană. Orice persoană ce ar fi incapabilă să vadă, să audă, să pipăie, să miroase și să guste, în nici într-un caz nu ar putea să evolueze în contact cu lumea materială. Desigur, ar fi posibil ca aceasta persoană să se mențină sau să fie menținută într-o stare vegetativă, dar ea ar fi
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
gândi, aminti, imagina, fără a acorda atenție lumii ce ne înconjoară. Putem gândi având tot timpul ochii închiși și urechile acoperite. Aceasta înseamnă că faptul de a nu vedea, de a nu auzi, de a nu atinge, de a nu mirosi și de a nu gusta, nu ne împiedecă să gândim, cu condiția, bineînțeles, ca această ruptură cu lumea exterioară să fie naturală și provizorie. De sus, de dincolo de sus Unde și îngerii-și răpun, Sub caduceu din nuielușă de alun
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
lumina, dar zăbrelele groase Lungeau pe zăpada Lui vărgi. Părea celula munte, părea Căpățână, Și mișunau păduchi și guzgani. Simțeam cum îmi cade tâmpla pe mână, Și am dormit o mie de ani... Când m-am trezit din grozava genună, Miroseau paiele a trandafiri. Eram în celulă și era lună, Numai Iisus nu era nicăieri... Unde ești, Doamne? Am urlat la zăbrele. Din lună venea fum de cătui. M-am pipăit, și pe mâinile mele Am găsit urmele cuielor Lui...”<ref
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
a căror viață se petrece în cadre simple, prea puțin schimbată de vreun element de modernitate. Mai nou în târguri și-a făcut apariția și comerciantul ambulant de bere și mici. Târgul nu ar fi unul adevărat dacă nu ar mirosi peste tot a fum de mici și dacă nu am găsi acolo bere rece vara și un vin fiert iarna. Există oameni care vin la târg doar pentru asta și chiar dacă au ceva de schimbat, de vândut sau de cumpărat
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
de dispreț. Primele sunt acceptate; acestora li se asociază fără rușine practici elaborate și tehnici subtile care generează arta imaginilor și a sunetelor, pictura și muzica, ambele activități ținând incontestabil de estetică - a cărei etimologie amintește de capacitatea de a... mirosi. În schimb, zadarnic am căuta în lucrările de filosofie vreun elogiu adus olfacției, gustului sau pipăitului, și cu atât mai puțin o celebrare a activităților artistice asociate: nimeni nu recunoaște oenologia, știința parfumurilor sau gastronomia ca discipline ținând integral de
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
filosofului cu felinarul, care a avut o contribuție importantă pentru reputația cinicului - dar și contra ei! Cu părul lung, bărbos, desculț, cu traista pe umăr și toiagul în mână, cu o mantie înfășurându-i de două ori trupul care cam mirosea, nu departe de butoiul - mai degrabă o amforă, butoiul fiind o invenție de-a galilor... - în care-și petrece toate nopțile, Diogene bate străzile Atenei cu un felinar aprins în mână în plină zi, rotindu-l în juru-i, luminând cu
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
vom deduce realitățile invizibile ale atomului și vidului plecând de la realitățile vizibile? Cum am putea ajunge la teoria declivității - o referință inexistentă în corpusul epicurian descoperit, dar prezentă în corpusul lui Philodem - făcând apel doar la ceea ce se poate vedea, mirosi, gusta, pipăi? Pornind de la retorică și ajungând să-și pună problema sensului semnelor, Philodem pune bazele unei metode empirice. 10 Comuniunea cu cetatea. Epicurismul campanian se emancipează așadar de sub tutela doctrinei lui Epicur. În privința poeziei, a retoricii, a funcției culturii
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
încăperile standardizate reprezentînd antiteza confortului, gratiile de la geamuri, diferența enormă între clădirea cadrelor și cea a deținuților, gardul înalt, întărit cu sîrmă ghimpată și păzit de polițiști înarmați, răceala cadrelor, ținuta degradantă a celorlalți arestați, hainele lor uzate, rupte, murdare, mirosind puternic a transpirație, prea mari sau mult prea mici pentru statura lor, dîndu-le un aspect jalnic, încălțămintea scîlciată, tunsoarea de cele mai multe ori aproape zero, accentuînd parcă și mai mult ideea că ei sînt altfel decît oamenii obișnuiți, palmele murdare, înnegrite
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
altceva, și-l bat în cap. Se taie cu sticle, cu lame sau cu ce găsesc. Fac uneori greva foamei, ăștia îi spun refuz de hrană, dar încep numărătoarea zilelor abia cînd nu te mai ții pe picioare și deja miroși a hoit"110. Din aceeași perspectivă trebuie să înțelegem și celelalte ritualuri contestatare: greva foamei, sinuciderile, evadările, răscoalele. Criminologii au demonstrat de mult că regulile produc proteste, din cauza conceptualizării diferenței ca delincvență, regulile fiind, în fapt, expresia legitimării autorității celor
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
pentru gătit și spălat, usucă rufele pe marginea paturilor sau pe sfori întinse între paturi, transformînd celulele în dizgrațioase spălătorii și bucătării. Cînd ușa celulelor se deschide, vizitatorii sînt izbiți de un val dens de aburi, de un aer fetid, mirosind a boală, infecție, mîncăruri stricate și haine umezite. Din cauza paturilor suprapuse pe 3 nivele, a distanței mici dintre ele și a sforilor întinse cu rufe, lumina și aerul pătrund cu greu în aceste celule. Ușa de la toaletă deseori lipsește sau
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
adică un fel de trup însuflețit. Se comportă ca un balaur cu multe capete. Balaur zic, fiindcă acesta este cel mai cunoscut printre ființările cu mai multe capete. Mai zic balaur și pentru că el stă gata să te înghită dacă miroase că ești vulnerabil, slab, indecis, neautoritar, manipulabil, inexpresiv, plictisit, ezitant. Și când ea nu poate, clasa știe când tu nu poți. Și se răzbună. Și atunci tu trebuie să fii un bun comunicator în stare să urnească munții cei încremeniți
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
numai că na fost dizolvată, dar sa metamorfozat în exponenți ai capitalismului. Aceste confesiuni sunt ale unui domn care acționa din interiorul mafiei cafelei, dar cu o atitudine de fecioară care nici usturoi nu mâncase, nici complexe că i-ar mirosi în vreun fel gura nu are. - Lectura descoperă arheologia lumii văzute. Dacă ar fi să le dăm crezare structuraliștilor, un loc structurează o lume. Ceea ce este exotic, natural, rămas în afara focului ultracivilizator care uneori și usucă nu numai simplifică viața
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
flăcări dansând. Cât pe ce să leșine, scoasă din magazin de soțul ei, strivită de bolovanul greu al vinovăției. Morți, îi șoptește conștiința. Și tot conștiința, necruțătoare îi șoptește: Din vina ta, tu le-ai deschis drumul spre moarte, au mirosit mâncarea scoasă de tine și au năvălit spre scările ucigașe ale pivniței. - Conștiința este ceea ce desparte animalul de umanitate. În orbirea ei contagioasă, omenirea pierde ce are ea mai de preț: conștiința. Omul devine un animal de turmă, orb care
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
Aici experimentează distanța dintre el și iubire. Strategia care îl salvează este luciditatea. Trebuie să mă supun acestor nebuni de doctori pentru a ieși teafăr de aici. Mirosul spitalului de nebuni este mirosul deznădejdii, asemănător cu cel al pușcăriilor. Nădejdea miroase diferit, ca sânul mamei. O chilie de călugăr miroase altfel decât spitalul de nebuni sau închisoarea, deși baia se face în fiecare caz săptămânal. Nietzsche este o soluție viabilă pentru desfacerea din adormirea spirituală dar falimentar ca parcurs personal. - Convertirea
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
îl salvează este luciditatea. Trebuie să mă supun acestor nebuni de doctori pentru a ieși teafăr de aici. Mirosul spitalului de nebuni este mirosul deznădejdii, asemănător cu cel al pușcăriilor. Nădejdea miroase diferit, ca sânul mamei. O chilie de călugăr miroase altfel decât spitalul de nebuni sau închisoarea, deși baia se face în fiecare caz săptămânal. Nietzsche este o soluție viabilă pentru desfacerea din adormirea spirituală dar falimentar ca parcurs personal. - Convertirea. Jacob este un convertit, o persoană care se întoarce
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
al peisajului agrest, germinația vegetalului sunt învestite ca miracol și conectate la noimele omenescului. V. arborează nu o dată mărcile unui patriotism și ruralism programatic. Textele sunt colorate de imagini luminoase sau evocatoare, uneori pregnante, în maniera lui Lucian Blaga („Pârâul miroase-a trup de ursoaică/ Umblând cu puii în amurg”), adesea arhitecturate în tablouri reverberând sugestiv („În cumpăna nopții/satul ținând luna în gura câinilor,/când ultimul cocor/brăzdează câmpia difuză,/peste arborii plângători ai apelor,/se aud - și eu aud
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290547_a_291876]
-
2000) îl are în centru pe Iustin Raețchi, individ de patruzeci de ani, rocker de succes, însurat cu o „Angelă iubitoare” și „geloasă la sânge”, tatăl unui adolescent musculos și cascador. După câțiva ani de adulter cu o altă Angelă „mirosind a cozonac cu stafide”, Iustin clachează când aceasta rămâne în Occident, se îneacă în alcool și plonjează devastator în relația cu Pușa, divă la douăzeci de ani, pozând pentru „Play-boy”. De-acum, gelozia voyeur-ului ad-hoc (din proprie voință) trece de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286683_a_288012]
-
la alta în funcție de gradul de oboseală al creierului din ziua precedentă. Pentru a trece la starea de gândire imaginativă, creierul blochează talamusul, întrerupând accesul simțurilor la cortex (creierul "gânditor"), adică contactul cu mediul înconjurător. Omul nu vede, nu aude, nu miroase, nu gustă și nu palpează în somn, dar trăiește teama, frica, groaza, bucuria și plăcerea care sunt produsele engramatice (interioare) ale creierului imaginativ-emoțional provenit din propriile engrame. De aceea, în somn, omul are coșmaruri sau vise plăcute pe care și
[Corola-publishinghouse/Science/84988_a_85773]
-
și visele vânătorilor. Teza lui Revensuo, a simulării pericolului ca funcție de apărare a visului, are numeroși adepți. Creierul în stare de veghe este supus algoritmului logicii și rațiunii și este organul percepției realității înconjurătoare și personale, cu ajutorul simțurilor. Vedem auzim, mirosim, gustăm, pipăim, avem simțurile echilibrului magnetic și al temperaturii mediului exterior, inclusiv senzațiile provenite din mediul nostru intern. Toată această "furtună" de informații, permanente în starea de veghe, alimentează centrii nervoși ai creierului pentru ca, în somn, creierul să fie alimentat
[Corola-publishinghouse/Science/84988_a_85773]
-
zahăr+fructe. Brânzeturi tip aperitiv: 1,0-1,5% sare+diverse condimente). Brânza Cottage. Se obține din lapte de vacă supus smântânirii, în urma unui coagulări de lungă durată. Produsul finit trebuie să aibă un aspect granular uniform, consistență moale, gust și miros plăcute (asemănătoare smântânii proaspete) și un conținut mai mic de apă (de unde și o conservabilitate mai bună). 2. Brânzeturi cu pasta moale Brânza Camembert. Este caracterizată printr-un miez de consistență moale și fină și prezența mucegaiului alb la suprafață
Controlul şi expertiza calităţii laptelui şi a produselor lactate by Marius Giorigi Usturoi () [Corola-publishinghouse/Science/682_a_1311]
-
mai pună țara la cale la câte un pahar de vorbă stropit din belșug cu un vin bun. Unchiul meu nu știa actorie dar în alegerea unui vin de calitate era neîntrecut. Avea un talent deosebit de a-l gusta și mirosi realizând parcă un ritual, cu gesturi care te duceau cu gândul la actorie. Băutura pentru el era aproape o artă și de aceea nu l-am văzut niciodată să întreacă măsura. Adică să bea vinul “precum vaca apa”. De la unchiul
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
început izbuti, înainte să ajungă la puntea îngustă, atârnată peste torent, pe care trebuia s-o treacă. Copilul moțăia, cu ochii deschiși, și nu părea surprins. Recunoștea căldura trupului feminin, forma și rezistența brațelor care-l strângeau. În pofida întunericului, aerul mirosea ca de obicei, răspândind plăcuta aromă acidă a frunzelor moarte. Nici munții, acum negri la culoare, nici copacii, albăstrui în lumina lunii, nu-l mirau: adesea, violența luminii soarelui părea că înnegrește, la amiază, pământul și frunzișul din jurul casei. Dar
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
iar bucuria soarelui în amurg era și aceea de a-l vedea pe omul zâmbitor pe care soarele îl aducea înapoi acasă, sau poate că tocmai întoarcerea tatălui cufunda soarele printre ramurile pădurii, dând razelor o culoare arămie. Mâinile mamei miroseau a rufe spălate în apa înghețată a torentului, iar mirosul lor înmiresma primele ceasuri ale dimineților, amestecându-se cu aroma aerului tare ce cobora dinspre munți. Și fluxul acesta plăcut mirositor era inseparabil de scurta mângâiere a degetelor mamei, ce
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
Adevărate zile de sărbătoare. Dar mai cu seamă, nu era nici o jucărie. Nu știam ce înseamnă asta. Și apoi, într-o zi, de Anul Nou, ni s-a adus o cutie enormă plină de comori: sfârleze foarte noi, care încă miroseau a vopsea. Exact același model ca titirezul de adineaori. După aceea, când s-a reluat fabricarea păpușilor și a celorlalte jucării, eram deja prea mari ca să ne mai jucăm... Am fost gata-gata să-ți spun că, în ciuda faptului că ne
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]