4,744 matches
-
trimis din Barcelona, iar dedicația începea cu Mon bébé, dar mesajul era plat și prietenesc. Pachetul nu purta adresa expeditorului. Sufism cu bomboane de mentă — Sunt o inițiată sufi, a murmurat, făcând piruete prin bucătărie. M-a privit grav, a schițat un pas de balet, după care a început să se învârtească, desculță, brațele elegant desfăcute, o palmă spre tavan, una spre podea, gâtul puțin contorsionat și ochii închiși. O dervișă învârtitoare, rochița abajur pe gambete lungi, umflată ca o cupă
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
hopa-mitică. Mitraliind cu butonul, un ochi închis, ținea buza îmbufnată și strâmbă. Mă tot întreba în ce fel subiectul documentarului meu avea să fie Jamsheed. O decriptare a Afganistanului de azi prin portretul unui omtrunchi, i-am clamat, nesigur. A schițat un zâmbet sceptic, ba chiar un pic disprețuitor, deși putea fi doar o impresie a mea. în zilele alea, când ni se terminase tot ce aveam de băut, eram excesiv de susceptibil și febril și-mi concoctam în ascuns cocktailuri din
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
să fiți fericiți, casă de piatră" și-l dădu pe gât "întru Domnul". Apoi urmă o scenă jenantă, cu gesturi neîndemânatice, când Filip, cu melonul într-o mână și farfurioara în cealaltă, nu știa cum ar putea gusta din cozonac. Schiță un gest să-și pună pălăria pe cap. Renunță însă, căci nu se cădea să mănânci cu capul acoperit și încă în fața unei femei. Domnișoara S încercă să-l ajute, dar o făcu cu greu căci ținea cu mâinile tava
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
că, de fapt, gândim amândoi cu totul altceva: „Mai bine să ne vedem de treabă!... Numai pentru tine nu am eu timp! Drum bun, călătorie sprâncenată!”. Chiar așa era cât pe ce să spun când am urcat într-un taximetru, schițând în mare grabă un salut. Nu cumva îmi ghicise gândul? Ori se temea că i-l ghicisem eu pe al lui?... După cele relatate până acum i s-ar putea reproșa autorului că a înfățișat un personaj-fantomă, că n-a
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
la joc, îmbrăcămintea tinerelor, care dintre codane sunt viitoarele mirese etc. Coloritul viu și împestrițat al îmbrăcămintei și basmalelor persoanelor de pe toloacă ofereau privitorilor de la distanță imaginea unui câmp înflorit în mijloc de primăvară. Copiii, gătiți cu haine de sărbătoare, schițau hore sau sârbe după modelul tinerilor, alergau veseli printre grupurile de adulți, se delectau cu dulciurile și înghețata cumpărate de la negustorii târgăi, bucurându-se cu întreaga ființă de primăvară, de atmosfera sărbătorească, de jocurile organizate ad-hoc, de posibilitatea de a
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/773_a_1527]
-
zilei și înțelepciunea lumii. Pe lutul prispei rămas fierbinte de cu vară, mămaia asculta ca o regină a lumii țâncul pământului. Mămaia stătea singură pe prispă. Frumoasă. Se gândea la ale lumii. Soarele îi mângâia lin fața. Nu clipea, nu schița nici un gest. Mânile ei se mângâiau una pe alta, iar lumea... lumea se oprise în loc. Doar pentru ea... Constantin - Trebuie să plângă în brațele unei ființe vii. Trebuie să plângă în brațele unei ființe vii... Asta îi șoptea vântul
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
atentate este un Iisus fără voie. „Ochi pentru ochi” ar duce la o lume întreagă de orbi, spunea Gandhi. Așa este, dar și obrazul celălalt, și transferul păcatelor duc la o lume la fel de crudă și nedreaptă până la absurd. Încerc să schițez umbra unei soluții: nu e neapărat necesar răspunsul cu aceeași monedă, dar fiecare trebuie să plătească pentru vina sa, nu pentru ale altora, și nici alții nu trebuie să plătească pentru el. Olimpiada luminii recitc "Olimpiada luminii reci" Sunt atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2042_a_3367]
-
bună, lungă, amenințătoare și toledană, care intra și ieșea din teacă cu un șuierat metalic interminabil ce-ți făcea pielea de găină. Apoi se privi o clipă În oglinda strâmbă, reflectându-i doar bustul, care se afla În Încăpere și schiță un zâmbet obosit: — Pe Dumnezeul meu, spuse Între dinți, că mi-e sete. Și fără alte comentarii mi-o luă Înainte pe scări În jos, apoi pe strada Toledo până la taverna Turcului. Pentru că nu avea pe el capa, mergea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
Un soi de insolență, bine disimulată, dar prin aceasta nu mai puțin neliniștitoare. Se uita la mascați cu un zâmbet care era În același timp prietenos și sinistru, mijindu-i de sub mustața tușinată. Nu era greu să ți-l imaginezi schițând același gest, pe când măgăoaia aia a lui de spadă reteza, hârști-hârști, veșmântul unui client cu toată carnea de dedesubt. Surâsul acela era atât de monstruos de simpatic Încât te treceau fiorii. — Nu-i neapărat necesar, răspunse cel cu capul ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
divină plătește anticipat, deși Încasează În rate. Se uita la căpitan și la italian ca pentru a-și Întipări chipurile lor În memorie. Nimeni nu scapă ochilor ei și Dumnezeu știe foarte bine de la cine să ceară datoria. Diego Alatriste schiță un gest de Încuviințare. Era un om curajos de felul lui; totuși gestul acela Încerca să abată atenția de la fiorul care Îl străbătuse. Lumina felinarului Îi dădea călugărului un aspect diabolic, iar amenințarea din cuvintele lui l-ar fi dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
după mai bine de o jumătate interminabilă de oră de nemișcare. Straniu personaj. Venise la Întâlnire Îmbrăcat de sus până jos În negru, Învăluit În capa-i neagră, cu pălărie neagră, iar chipul lui ciupit de vărsat se Însuflețise puțin schițând un zâmbet numai când Alatriste Îi propusese să pună acolo fanarul ca să lumineze cotul drumeagului ales pentru ambuscadă. — Asta-mi place, se mulțumise să spună cu vocea aceea a lui Înfundată, aspră. Ei În lumină și noi pe Întuneric. Bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
câțiva prieteni, ca să le curteze pe doamnele venite să bea apă minerală de partea cealaltă a podului din Segovia. Un pretext oarecare, o Îmbrânceală, câteva insulte schimbate Între ei, și junele - de nici douăzeci de ani - căzu orbește În cursă, schițând gestul fatal de a-și duce mâna la spadă. Totul se petrecuse cât ai clipi; și, Înainte ca vreunul din cei prezenți să apuce să reacționeze, căpitanul Alatriste și cei doi ciraci care Îi acopereau spatele se făcuseră nevăzuți, lăsându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
fost Întâmplătoare, se uită la camaradul lui, apoi la căpitan cu o atenție sporită. V-a trimis cineva Împotriva noastră, așa-i? Căpitanului Începuse să-i sară muștarul de atâtea Întrebări, și Încă mai mult când văzu că interlocutorul lui schița un gest spre punga ce-i atârna de centură, dând de Înțeles că orice cuvânt util putea fi remunerat În mod convingător. Se Încruntă, Își răsuci mustața și Își sprijini mâna de pomoul spadei. — Uitați-vă bine la mine, domnia voastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
Pe scurt, rezumă, acid, Guadalmedina. Ai fost pe punctul să-l cureți pe favoritul regelui Angliei, care călătorește incognito. Cât despre celălalt... — John Smith? De astă dată se deslușea o notă de umor resemnat În tonul lui Diego Alatriste. Guadalmedina schiță gestul de a-și duce mâinile la cap, ia căpitanul observă că simpla menționare a jupânului John Smith, oricine ar fi fost acesta, Îl făcea să pălească pe aristocrat. După o clipă, Álvaro de la Marca Își mângâie cu o mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
iuțeală și o precizie greu de imaginat. Alatriste scăpă ca prin farmec. — Ticălosule, șuieră căpitanul. — Ei na, răspunse celălalt. Că doar nu te-așteptai să-ți cer voie. Apoi rămaseră iar neclintiți un timp, observându-se atent. Până la urmă italianul schiță o mișcare, Alatriste răspunse cu alta, și Își mai ridicară o dată prudent spadele, atingându-le cu un ușor clinchet metalic, Înainte de a le coborî din nou. — Pe Belzebut, suspină În sfârșit, răgușit, italianul, nu există două ocazii fără o a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
un făcut, a căzut aici întâia zăpadă. Eram încă la serviciu, într-una din sălile de lectură, când, aruncându-mi privirea pe fereastră, am văzut fulgii pufoși așternându-se peste tot. M-am bucurat ca un copil și mi-am schițat fulgerător în minte planul după amiezii. Imediat după ce am lăsat-o pe Eva la cerc, am urcat Copoul pe jos, până în Parcul Expoziției. Nimeni pe alei, ceea ce nu a putut decât să mă bucure. O liniște desăvârșită, albă. Și totuși
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
a pus să citești Kafka și să faci acum conexiuni ce se vor intelectuale? Oricum, de îndată ce te-ai hotărât că vrei ciorbiță de văcuță, anume și nu altă ciorbiță, pulpă la ceaun cu mămăliguță și tradiționala teutonică bere, îți comunică, schițând un rânjet pe care nu ești tu alesul să-l poți descifra, că din tot ce ai comandat nu au decât berea. Brună nu, dacă vreți blondă... Poate doriți altceva... Acest „poate doriți altceva“ nu e niciodată cu semnul întrebării
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
de șocul întâlnirii cu el, și să-l verifice dacă n-a uitat-o. Îl simți cum îl simțea și atunci cuprins de freamăt, iradiind prin toată fața mirarea și bucuria regăsirii. Hotărî să-și arunce toate armele-n joc. Schiță un gest ușor ca de chemare o reminiscență care venea din acea depărtare ireversibilă și concentră toată căldura și toată frumusețea în zâmbetul acela trufaș și inaccesibil de care lui îi era atât de frică la mare și pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
radia de ușurare și mândrie: Știam eu c-ai să reușești. Nici nu se putea. Doctore, urcă în față, îl pofti Tudor pe necunoscutul cu care venise, și ea fixă din fugă un chip mobil și nervos, cu ochelari care schiță un gest de salut scurt. Se înmuie încălzită de apropierea lui Tudor, închise ochii și-o fură somnul. Adormi îndată, epuizată de oboseală. CAPITOLUL 11 Simțindu-și sângele ca un vin în fierbere, Miluță luă asupra lui întregul risc și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
și tâlhăresc, alții agonizează lipsiți de ajutor, ceea ce s-a petrecut și cu ocazia trecerii uraganului Katrina. Pierderea umanității este contrabalansată de revendicarea ei prin gesturi curajoase. Soderbergh se ferește de scene tari după ce ne livrează două la începutul filmului, schițează reacții psihologice credibile, dar fără a merge prea departe în sondarea resorturilor intime ale unui personaj mai complex. Regizorul se arată interesat mai degrabă de câmpul social, de relațiile dintre decidenții celor mai înalte foruri în măsură să controleze epidemia
Tușește și dă mai departe by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5219_a_6544]
-
mecanic, pentru a nu-i plictisi pe cei din jur cu necazurile lor. N. Steinhardt afirmă că este fericit cu speranța că va deveni fericit. El anunță anticipat realizarea unei dorințe arzătoare, pentru a forța realitatea să i-o îndeplinească. Schiță de autoportret Semnatarul scrisorilor nu numai că avansează versiunea fericirii sale, dar mai și mulțumește cerului (după ce a făcut ani grei de închisoare, fără vreo vină!) pentru șansa pe care i-a dat-o, de-a se bucura de viață
Expeditor: N. STEINHARDT by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17104_a_18429]
-
asculta. Introduse tema, o făcu să vină de undeva de departe, prin mici tușe melodice pe care apoi, treptat, le armoniza, realcătuind acordul notă cu notă, în spații de liniște ce răspundeau melodiei abia schițate. La rîndul lui, ritmul se schița și el. Foarte curînd, îl cuprinse dorința de-a da drumul la swing. Toată lumea asculta.
Christian Gailly - O seară la club by Claudiu Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/2700_a_4025]
-
Brumaru și Veronica D. Niculescu. Prima tentație a cititorului este aceea de a-i atribui lui Emil Brumaru fragmentele lirice, iar Veronicăi D. Niculescu partea de proză. Nu știu dacă în realitatea lucrurile au stat așa, dacă cei doi au schițat un plan sau au lucrat la voia inspirației, cert este că textul se leagă foarte bine, fiind, până la urmă, o demonstrație de virtuozitate stilistică, adevărată desfătare pentru cititor. Ca toate basmele tradiționale, povestea imaginată de Emil Brumaru și Veronica D.
O iubire de poveste by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7062_a_8387]
-
bugetului european i-a adus critici premierului din partea opoziției, care îl acuză că pleacă la Bruxelles de la această premisă. Portugalia se alătură și ea unor țări precum Italia, Franța sau Spania care resping propunerea lui van Rompuy. Președintele CE a schițat un program bugetar pentru perioada 2014-2020 care prevede tăieri de 75 de miliarde de euro. Țara din peninsula iberică traversează cea mai gravă criză economică din istoria sa recentă, fapt ce a determinat-o anul trecut în iulie, să convină
Portugalia amenință cu folosirea dreptului de veto la CE by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/57253_a_58578]
-
nou substantiv comun derivat, ca la orice personalitate, din numele ei propriu ne servește tânărul Mihai Fulger, în nr. 17 din CULTURA: A.L.Ș.-isme. Semnând o recenzie despre volumul proaspăt apărut al cunoscutului critic de cinema, Mihai Fulger schițează și o paralelă între stilul lui Alex. Leo Șerban și cel al lui Andrei Gorzo. Astfel, spre deosebire de "cronicile calofile" ale lui Andrei Gorzo, "textele lui A.L.Ș., chiar și când nu sunt dialoguri sau pagini de Ťjurna.l.ș
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7354_a_8679]