7,819 matches
-
organizarea arhitectonică riguroasă a întregului material. Analizele critice sunt consacrate unei constelații strălucite de scriitori clasici și moderni (Eminescu, Maiorescu, Creangă, Caragiale, Bacovia, Rebreanu, Arghezi, Sadoveanu, Camil Petrescu, Constantin Noica, Marin Preda), excepție reprezentând-o, într-un sens, Cezar Ivănescu, singurul dintre contemporanii noștri inclus în volum și singurul în viață dintre scriitorii deja "clasicizați" prin valoare, prezența în manuale și perenitatea inalterabilă. Informația culturală, în sens larg, și aceea literară în special sunt bogate, constând pe surse de prima mână
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
sunt consacrate unei constelații strălucite de scriitori clasici și moderni (Eminescu, Maiorescu, Creangă, Caragiale, Bacovia, Rebreanu, Arghezi, Sadoveanu, Camil Petrescu, Constantin Noica, Marin Preda), excepție reprezentând-o, într-un sens, Cezar Ivănescu, singurul dintre contemporanii noștri inclus în volum și singurul în viață dintre scriitorii deja "clasicizați" prin valoare, prezența în manuale și perenitatea inalterabilă. Informația culturală, în sens larg, și aceea literară în special sunt bogate, constând pe surse de prima mână, de o calitate ce exclude ab initio orice
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de distrugere a specificului individual și implicit, național! Cartea ne propune, așadar ideea filosofică a destrămării ființei prin Duhul Tehnologiei Operative: "Marea Felină are idei extraordinare. Ea ne-a poruncit să făurim un sistem cibernetizat de conducere științifică a societății, singurul în măsură să slujească Ideea Întunecimii Tale". Roman realist cu valențe simbolice, roman de dragoste și roman eseu, eroii săi, ca și ai lui Camil Petrescu sunt ființe hipersensibile și hiperlucide: "Mă rătăceam, astfel, în hățișul presupunerilor ca într-un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
fi precedat în cultura umanistă și-n știința lumii. În materie de religie, Cezar Ivănescu, spre deosebire de Eminescu, s-a vrut un inițiat și, în acest sens, e mai aproape de Ion Barbu. Iar spre deosebire de eminescologii așa-ziși consacrați, Cezar Ivănescu este singurul care l-a citit integral pe inegalabilul predecesor ce se considera, conform unei însemnări dintr-un manuscris al său, "buddist, deci creștin la puterea a zecea". Ștefan Lupașcu afirmă că Dumnezeu e afectivitate. La postmoderniști iubirea e parodie. Nu și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
marii poeți români se nasc în Moldova și mor la București. Îl deranjează măscările și pornografia ultimului val de postmoderniști, gen Marius Ianuș și Elena Vlădăreanu, și emite ideea că la români comunismul a supraviețuit și prin postmodernism. Procesul comunismului, "singurul care se va judeca în ceruri și nu aici", nu putea fi făcut de fiii unor comuniști devotați Moscovei staliniste, adică de un Petre Roman sau de un Vladimir Tismăneanu, ci de scriitorii cu opere de sertar, amintiți fiind Lucian
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
sine... Aici se întâlnește, pe alocuri, cu unele dintre opiniile lui Solomon Marcus (v. Poetica matematică), printre care și ideea că, în contextul poetic, cuvântul este îndelung semnificativ, deoarece dacă un poet alege un cuvânt pentru un context, acela devine singurul posibil. Este ceea ce se numește imutabilitatea limbajului poetic. Stilul comparatist al autorului volumului Complexul bacovian are "ab initio" orientarea firească, intenția de a identifica din interiorul textului poetic, dar și din afara lui (exegeți, biografie, memorii etc.) latura inconfundabilă, enigma eternului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
poetului însuși: "Nu mă lecuiesc doctorii." De fapt, s-a folosit de "pretextul bolii" pentru a-și alcătui un scut protector la agresiunile și stresul mediului. El voia "liniștea" în "țipătul" generalizat al lumii, așa că a jucat rolul nebunului: "Dar singurul care și-a cunoscut cu adevărat boala a fost poetul. Crizele de nebunie prin care a trecut n-au fost decât curbele maxime ale unei maladii misterioase, care nu poate fi obiectul medicinii. A spus-o Bacovia însuși, în mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
acest palier. Deși Ceaușescu se afla în plină ascensiune și manifesta idei curajoase, mai ales în legătură cu evenimentele din Cehoslovacia, el nu se sfiește să surprindă gravele probleme legate de declinul socialismului și comunismului din pricina dictatorilor. Marx și Lenin au fost singurii care ar fi putut duce lumea la adevărul mult așteptat. E și aici un soi de utopie, dar să nu uităm că la vremea aceea nimeni nu visa la evenimentele petrecute după 1985. Așa că într-o cuvântare ținută la Brașov
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
din critica noastră considerând că despărțirea lor s-a produs în zona "destăinuirii iubirii", întrucât "Joc secund, din contră, este atingerea cea mai pură a impersonalității în materie de erotism (...) În realitate, Joc secund este un extraordinar poem de dragoste, singurul la înălțimea lui Eminescu, în literatura românească și universală." (p. 368-369). Biografie și transdisciplinaritate În spiritul comprehensiv al transdisciplinarității, relația biografie-operă nu putea lipsi din acest volum. Trimiterile biografice intră în concertul mai larg al argumentației care urmărește să stabilească
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
postume ale lui Basarab Nicolescu, Mandics György, Solomon Marcus, Dorin Teodorescu, Eugen Simion, Marin Mincu, Mircea Coloșenco și alții. Avem, prin urmare, o punere în discuție a lucrărilor unor critici care s-au exprimat în timpul vieții lui Barbu, dintre care singurul nerepudiat a fost Al. Paleologu (față de ceilalți reacția fiind imediată și fără menajamente; de pildă, la decizia călinesciană de a-l situa în proximitatea avangardei, poetul a răspuns vânzând a doua zi Istoria literaturii române... pe care tocmai o achiziționase
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
tocmai propria lui viață, omul caută, Înainte de toate să-și „salveze sufletul” datorită necesității de a-și salvgarda și afirma În mod real universalitatea ideală a propriei substanțe. Fiecare din acțiunile sale trebuie deci să poarte amprenta acelui caracter metaempiric, singurul care poate să-i asigure autonomia și pacea conștiinței și care Îl poate pune Într-o ideală armonie cu ansamblul umanității. De aici decurge subordonarea plăcerii ideii de datorie, a pasiunii de rațiune, al corpului de spirit, al egoismului de
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
presiunea socială care se exercită din exterior. Astfel, În dreptul public, aceasta din urmă este cea care poate acționa adeseori singură. Dar aceste mijloace sunt ineficace În raport cu activitățile interioare, cu convingerile, sentimentele sau cu trebuințele reflectate, În aceste cazuri, agentul este singurul care poate acționa, dacă acceptă ideea că a comis o injustiție sau o imoralitate și, În consecință, În el se naște remușcarea; cât despre alte persoane, acestea nu pot acționa decât prin convingere, ceea ce exclude ideea unei forțe materiale sau
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
o imagine cu electoni transmiși cu rezoluție de câteva zeci de angstromi simultan cu analiza elementară, pe o microzonă de 2000 Å, o imagine cu electroni secundari sau reflectați, precum și o imagine de raze X. Acest tip de microscop este singurul care permite vizualizarea atomilor și distribuția acestora în anumite materiale, mai ales în metale. Microscopia electronică de baleiaj (SEM) este des utilizată în evaluarea morfologiei suprafeței polimerilor /20,61,62,115-121/. Microscopia electronică permite evaluare a porozității. Prin această metodă
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad, Maria Valentina Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1451]
-
Și lansam „parașuta”, cu o pietricică În ea, și ei legau săculețu, și urcam „parașuta”. Deci, erau gesturi pe care le făceau oameni pe care nu-i văzusem niciodată Înainte și pe unii nu i-am văzut nici după aceea. Singurul pe care l-am văzut, dar după mulți, mulți ani, și cu care am stat după aceea În domiciliu obligatoriu, se numea tot Paul Andreescu și era din București. Dar eu am intrat În colimatorul gardienilor și a Întregii administrații
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
spunea Marx, Engels, Stalin. Asta era istoria lui! Și istoria românilor era un volum, dar dacă adunai istoria noastră... era foc de paie. Nu era nimic... Și asta se Învăța doi ani de liceu, istoria românilor. Și ăsta a fost singurul care a fost cumsecade... Dar uite că Îmi scapă numele... că nu poți să ții minte tot timpul. Îmi aduc eu aminte de numele lui, dar nu acum... Al doilea a fost Mihai Vasile. Ăsta era tipic... Cu el puteai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
În două sau În trei zile. Așa că Năsui Andrei, care o fost secretar și notar În comună atunci, da’ era și el În piesă, m-a rugat să merg și pe urmă, Înainte de a se termina, să dispar. El era singurul care știa că io n-o să stau până la sfârșit. Era Într-o duminică, după ce-au ieșit oamenii de la biserică, s-o ținut serbarea și aveam programul, și când a fost cu vreo două puncte Înainte, l-am luat pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
să fie cumva observat. Soțul meu s-a ocupat de el atât noaptea, cât și În ziua cât a stat... Ce-au discutat... și de ce-a fost așa de grav condamnat soțul meu nu știu... Că el a fost singurul din lot care a fost condamnat la moarte. Ei o zis că i-a dat informații, dar ce informații o putut să-i dea un Învățător de la țară, că atunci nu erau numai ziarele lor, Scânteia. Nu era radio, nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
pentru făcut „croque monsieur”, hrana cea de toate zilele a lui Lionel de când e în „război” cu soția... În fine, cei doi „călători” au sosit cu mașina de la Bruxelles. M-am bucurat mult să-l văd pe „tatăl” meu iubit, singurul care mi-a mai rămas pe lume în apropierea inimii, dar să nu-l uit pe Andrei (Bart), care îmi este „rudă iubită” pe un alt plan, planul celor care se luptă cu scrisul în exil, aici. Ralf se pare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
lungă și obositoare. La editură mă așteptau scrisorile creditorilor iritați și am petrecut toată ziua de ieri pentru a-i convinge prin telefon că voi plăti datoriile în curând, că afacerile nu merg chiar atât de prost pentru mine. Sunt singurul, cred, care nu crede argumentația mea și în asta constă esențialul. Totuși sunt obosit de lupta contra curentului, de a juca rolul misionarului bunei literaturi, în timp ce marile edituri practică o politică editorială mioapă și meschină, concentrându-și eforturile pe lansarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
o va prețui pe prima, găsindu-i trăsături de caracter profunde, puternice. Acum, când nu ne întâlnim decât în gânduri și în spațiul oniric, unde el nu uită să-mi amintească de „greșelile” mele, durerea și regretul mă apasă greu. Singurul care mă consolează cu adevărat este dragul de Lionel, care-mi spune că devoțiunea pentru Domnul îmi ține loc de tot ce aș fi putut eu avea aici, pe lume. Că a fost o alegere esențială, care elimină total lipsurile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
tun. Pentru a nu-l supăra pe gospodar nu am spus nimic, dar odată ieșiți din curte am exclamat: Oameni buni, mi s-a părut mie sau omul ăsta avea un tanc în stogul de fân? Are și nu e singurul. Au rămas de pe vremea războiului. Nu mai spuneți la nimeni ce ați văzut, m-a rugat vicele, care 89 mă însoțea. Lăsați-i în pace. Sunt porniți majoritatea împotriva noastră, că le cerem să contracteze produse cu statul și sunt
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
un surghiunit nefericit. Am resurse suficiente ca să-mi duc traiul și, din când În când, Încă mai țin câte o lecție. Ba chiar speram să te Întâlnesc la vreuna din ele, spre a ne reînnoi astfel cunoștința În spațiul cuvintelor, singurul demn pentru omul Înțelept. Singura noastră Împărăție, conchise el după o scurtă pauză, privind spre haosul din jur. - Serviciul public m-a ținut departe de această Împărăție. Dar, firește, nu am uitat lecția domniei tale. Cum văd că nici domnia ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
răspuns. - Nu, zise În cele din urmă. O mână ucigașă i-a pus capăt zilelor. Monerre tresări, aruncând o privire iute În jur, ca și când s-ar fi temut că asasinul sta fi putut ascuns pe undeva. Apoi Îl fixă cu singurul ochi cu care mai vedea. - Știi cine a fost? - Nu. La fel ca la ceilalți. - Crezi că e vreo legătură Între aceste crime? Dante Încuviință. N-avea rost să Înceapă acea discuție cu cineva care poate că era răspunzător. - Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
sculptate pe streșinile catedralelor: două figuri contrapuse, asupra cărora timpul și neîngrijirea lăsaseră urme adânci. - Te surprinde acel cap al zeului Ianus, messer Monerre? Întrebă poetul. Un semn al superstițiilor străvechi, de pe vremea zeilor fățarnici și mincinoși. Francezul Își Îndreptă singurul ochi spre poet, fixându-l. Pentru un moment păru că vrea să replice, dar mai apoi se răsuci din nou spre statuie. - Prietenul nostru pare fascinat de tot ceea ce este dublu, observă Arrigo. Poate pentru că, prejudiciat de natură În capacitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
aștept Iar inima-mi strigă tare C-o să mor neînțelept. {EminescuOpIX 103} Fabula, acel gen greu de scriere, deși în aparență atât de ușor, se potrivea asemenea cu spiritul nepreocupat al autorului nostru, așa încît afară de Gr. Alexandrescu el e singurul care a mai scris fabule bune în Țara Românească. Căci fabulele lui Eliade, pline de aluzii politice și de partidă, nu merită acest nume, iar cât despre alții tăcerea asupră-le e mai folositoare pentru ei decât vorba. MAGARUL ȘI
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]