3,994 matches
-
ridica mâinile deasupra capului. Individul pare ușor încurcat de poziția în care a fost surprins. Didier începe să creadă că a fost confundat cu Lionel și că o să moară în locul lui. Individul se scoală, își verifică pistolul, îl vâră în toc și se apropie de Didier. Didier a băgat-o pe mânecă. Vede înaintea ochilor scurta lui viață derulându-se în pas alergător. După funera l i i f e r i c i t e ! 235 care vede o legitimație
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
Patrick se așază pe burtă și se apropie de pachet, târându-se pe coate. Desface, cu infinită precauție, un colț al pachetului. Didier îndrăznește: — Cu grijă, vă rog, e un pachet cadou. — Gura! se răstește Patrick și scoate pistolul din toc. De data asta, Didier ridică mâinile deasupra capului. Patrick scoate un detector de metale din trusa polițistului universal și verifică pachetul. Nici un piuit. Ce e înăuntru? Un tort, e ziua de naștere a domnului Lionel. — Ești sigur? Noi știam altceva
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
Copii proști. Parcă ar afla ceva din ele. Sunt la fel, sunt toate la fel, domnule! Bani prăpădiți, domnule... Dar domnul înalt, cu părul și barba și mustățile albe, perfect tăiate, nu o auzea. Nu auzea nici ciocănitul allegro al tocurilor pe caldarâm. Nu vedea curcubeiele fustelor fâlfâind în vântul subțire, luciul scurt al ciorapilor aurii sculptând în aer picioarele fus ale păsării flămânde, primăvara. Nu auzea, nu vedea nimic distinsul domn, cufundat în răsfoitul ziarelor. — Așa e omul, uită repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Zvâcnise, speriat, în zori, să oprească soneria deșteptătorului sau a telefonului. De fapt, nu fusese nimic, doar visul, coșmarul. Nu mai readormi, hărmălaia străzii năvălise deja, geamurile tremurau sub zgomotul mare al autobuzelor și tramvaielor. Trase halatul din cuiul de pe tocul ușii, se apropie de fereastră. Chiar în dreptul casei zăcea, defect, un camion uriaș și preistoric, care bloca circulația. Claxoanele și frânele mașinilor care ocoleau namila sporiseră vuietul. Fleacuri!... nimic nu putea micșora bucuria de a fi ieșit, din nou, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
păpădie, rotind vârtejuri suave de neant în fața ușii deschizându-se brusc, printr-un oftat neauzit al zidurilor isterizate. Mișcările cuplului Gafton în baie, dimineața? Nu însemna neapărat că Dominic chiar auzise căzând o agrafă pe lavoar sau xilofonul papucilor cu toc, ciocănind mozaicul. Vreun sunet care să aparțină distinct imaterialei făpturi? Nicidecum! Doar pașii sfioși ai lunganului pensionar, foșnetul prosoapelor pe care le schimba, bombănelile, peria și pieptănul și pensonul de bărbierit și clinchetul lamei căzând pe oglindă. Ceea ce nu însemna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
apropie de vedetă. Vorbiră ceva, ca doi vecini sau ca stăpâna cu servitorul de la moșia părinților. Brunetul încerca să-și elibereze un braț, să se încline, să sărute mâna princiară. Vedeta seînălță brusc, peste toată galeria din jur, înaltă pe tocurile înalte, tot mai înaltă. Din pelerină se ridică un fus lung, auriu, o lungă mânecă subțire de lână aurie, ca broderia metalică de zale medievală. Făcea semne agitate spre taxiul care se apropia. Trepida, veselă, înviorată de norocul care frână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
infinită, angelică. Domnul doctor Anton Marga își descheie, iritat, gulerul cămășii apretate. Purta un costum ușor, de vară, în culoarea albăstrelelor. Costum ușor, de vară, deși interlocutorul său se credea în iarnă. Doctorul ținea în dreapta un scurt baston de cauciuc, tocul unei umbrele. Își ștergea, din când în când, cu o fină batistă albă, fața transpirată de arșița primăverii, dar și ochelarii, fruntea, barba. Am stat de vorbă cu studentul, când și-a revenit. Mi-a confirmat extraordinara devoțiune, bucuria pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Vulpea când n-ajunge spune: „Strugurii sunt acri tare”; Omul prinde-n sac, depune, Face chiar o devastare. 12 octombrie 2003 Recitesc ce-am scris în vreme... Și să cred îmi vine greu Că atâtea mici probleme Au trecut prin tocul meu. 21 octombrie 2003 Nici timpul nu mai are timp Să vadă câte-s rele Când însăși soarta e sub ghimp, Străpunsă de andrele. 26 octombrie 2003 Grohotiș de vorbe goale Curg și-acum, cum au tot curs, Și vor
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
nu vină să te fericească cu trăznetul înfrângerii de pe urmă. Înghețat, Burtăncureanu, îngăimă. - Andromanda... Madam’ Brandaburlea, ce... De ce nu ești, cocoană, în pat?! Femeia aceea de abur, lipită de ușă, îi făcu doar semn să se apropie. Burtăncureanu împietrise în tocul ușii dintre cele două camere. - Vreau să plec, șopti năzărenia aceea de minune. Acuși vine ceasul. Cheia este la tine. Deschide ușa și nu mă mai întreba neîntrebarea. Împleticit, ca într-o vrajă, prozatorul se întoarse în camera lui. Scotoci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
cu pèpușile, alèturi de alte fetițe, stând în soarele arzètor al eternei veri copilèrești, fie undeva în curte, fie în fața casei, Pèșind prin zèpada bètètoritè de pe trotuar, eu sprijinind-o din când în când sè nu alunece cu cizmele cu toc, ne apropiem de stradă pe care a locuit pânè la cèsètorie, indicându-mi fostul teritoriu al vieții ei de copilè și de tânèrè fatè, Aici începe stradă Goga! mè anunțè cu un glas care pare sè spunè, Aici începe Țară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
un pumn sfèrâmicios de zèpadè luat de pe marginea gardului, apoi, râzând, fuge, dar eu, noul stèpân absolut al împèrèției copilèriei și adolescenței ei, alerg ca s-o prind, dè colțul strèzii, dar, cum nu putea sè alerge cu cizmele cu toc, o prind ușor și, apucând-o, îi cuprind mijlocul cu mâna dreaptè, apoi, coborând stradă, îi explic inventarea de cètre Matei a unei noi cronologii a istoriei lumii, Prima perioadè a vieții ei, de la naștere pânè la 21 de ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
să vin aici după muncă. Mi-a intrat în cap că într-o astfel de ocazie trebuie să fiu cât mai discretă. Mă simțeam de parcă aș merge la biserică - în final, chiar am nimerit în subsolul uneia. Măcar sunt pe tocuri. Mă uit cu satisfacție la ghetele din piele neagră pe care le-am cumpărat la reduceri săptămâna trecută. Încălțămintea drăguță m-a binedispus întotdeauna. Între timp, Femeia de Afaceri își șterge lacrimile și își încheie discursul, mărturia sau cum i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
i se adresează Liam, de parcă ar fi fost o prăjitură cu cremă în vitrina unei cofetării. Doamne, Lewis, unde găsești tu asemenea păsări rare! Practic, își bate joc de Daisy. Ea trebuie să se aplece pentru a-l săruta - pe tocuri are cam 1, 80- însă el nu pare jenat de faptul că e așa de scund. — Ea e prietena mea, Rebecca, mă prezintă Daisy, vizibil impresionată de complimentele vedetei. —Rebecca, mă bucur să te cunosc! Fir-ar să fie, altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
mi se pară că au trecut câteva ore bune, dar, când îmi revin, realizez că au fost doar câteva minute. Alteori, cum s-a întâmplat acum, nu am simțit cele patruzeci de minute de când merg cu autobuzul. Cobor scările pe tocurile mele incomode, în stația de lângă Highbury Fields. Traversez parcul și-mi spun că nu mi-ar păsa dacă aș fi jefuită sau violată. Să fim serioși! N-aș putea să mă simt mai nenorocită decât sunt în momentul de față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
îmbrăcat, într-o pereche de pantaloni negri, foarte moderni, și într-un tricou mulat, arată ca un fotograf - măcar până când îi vezi expresia. Se uită în sus în timp ce eu cobor scările și îmi dau seama că, auzind zgomotele făcute de tocuri, a crezut că sunt Vanessa. Dezamăgirea din ochii lui ar trebui să mă jignească, dacă situația n-ar fi atât de dureroasă pentru el. Mă așez lângă el și încerc să desfac sticla. Îmi pare rău că nu sunt ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
servite în termosuri elegante, vinul e în frigider, iar în barul situat într-un colț al sufrageriei poți găsi orice băutură îți dorești. Sufrageria lui Charlotte e decorată în galben și alb: covoarele sunt destul de groase ca să ți se afunde tocul în ele, canapelele sunt luxoase și confortabile. Bolurile de sticlă cu flori constituie petele de culoare. Totul se servește pe tăvi de argint și pe farfurii de porțelan - unele mai mari și ovale pentru antreuri și altele mai mici, pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
pare straniu că ne dă atâtea explicații. Asta e! Finn își face datoria de iubit închipuit în seara asta. Hainele lui Daisy - mai bine aș spune lipsa lor - vor trebui să provoace la rândul lor efectul dorit. Poartă blugi pictați, tocuri foarte înalte, iar umerii dați cu cremă bronzantă sunt mai goi decât de obicei. Sinceră să fiu, n-am nici un chef să mă înfund într-un bar cu restul grupului extraordinar de echilibrat. Așa că mă grăbesc să rectific: — Da... păi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Seven Dials, unde probabil că și-a parcat mașina. Toate magazinele sunt închise și pentru o zonă din centrul Londrei e mult prea întuneric, nu văd decât un singur felinar, dar și acela învăluie totul într-o lumină slabă, portocalie. Tocurile mele fac prea mult zgomot. Se deschide o ușă și, la lumina ei, văd doi îndrăgostiți care se lipesc imediat unul de celălalt. Amintirea nopților în care ieșeam cu prietenii și mă simțeam în inferioritate față de toate cuplurile pe lângă care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
tine însuți. —Davey e cel mai tare! zice Daisy, apropiindu-se și îmbrățișându-l de la spate. Îmi iau geanta de pe scaunul pe care-l ocupasem astfel pentru ea. Însă Daisy nu e prea dornică să se așeze. Poartă nelipsitele ei tocuri, așa că e cu un cap mai înaltă decât Davey. Buclele blonde de păpușică i s-au revărsat pe față, ochii îi sunt conturați cu albastru, care-i evidențiază foarte tare, încât am impresia stranie că ar fi două neoane aprinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
blondă strălucitoare lângă un bărbat înalt, brunet, arătos, amândoi îmbrăcați în Gucci. Cine se uita la mine și la Patrick, n-ar fi gândit niciodată „Ce bine le stă împreună!“ Eu mă agitam toată pe lângă el, cu fuste scurte, pe tocuri și cu flori artificiale în păr, în timp ce Patrick umbla în ghetele lui mari cu șireturile dezlegate și cu blugi decolorați. Numai când nu aveam haine pe noi și nu era nimeni prin preajmă ne potriveam nemaipomenit. Mie și lui Jake
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
că Vanessa e de-a dreptul idioată. Cum își poate închipui că Finn s-ar uita la extraterestra asta? —E o tipă destul de ciudată, admit eu, fiind sigură că nu mă aude. Mi-am dat seama după zgomotul făcut de tocuri că nu mai e prin preajmă, să tragă cu urechea. Poate că ai dreptate, dar lui Finn îi plac fetele finuțe. Sincer, nu cred că e genul care să iasă cu unele mai înalte decât el. Te ajut eu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
deunăzi cu pantalonii aceia cu talie joasă. Aproape toată coloana îi este descoperită și, tipa fiind atât de slabă, zici că e un șnur pe care sunt înșirate strâns niște firave bucăți de os. Se clatină ca o trestie pe tocurile cam înalte. Mă simt ca Holly Golightly din Mic dejun la Tiffany’s: vreau să strig „Atenție! Cade!“ și să o privesc cum se prăbușește. Puțin îi mai lipsește. Nu-i trebuie decât un ghiont. Doi filfizoni se chinuie s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
un exagerat simț al familiei, era chiar posedat de egoismul apărării speciei. Își ducea cârdul la plimbare, îl zeifica, vorbea tare, expunând lumii profunda sa cunoaștere a vremurilor: peste scârțâitul adidașilor copilei, peste zdrăngănitul basculantei copilului, peste tocănitul metalic al tocurilor soției. * * * S ub bolta cerului, Brăila a încercat să supraviețuiască. Se auzea muzica polifonică a dorinței sale de a nu muri, iar când acordurile finale se înecau în apele impasibile ale Dunării, se auzea monoton bocetul coral. Nu vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
și mai ales mulțimea de microbiști ai fotbalului, pentru că rumoarea lor presupunea populația unui oraș în tribunele stadionului. Cine însă își mai aduce aminte de ghiozdanele din carton presat în care zăngănea penarul de lemn, cu lăcașuri săpate frumos pentru tocul cu peniță, altele pentru creioane și gumă de șters, de fapt pentru muștele moarte, fluturi, cărăbuși, coropișnițe și greieri. Se mai știe ceva de clasica pereche? El, soldat în permisie, îmbrăcat în soldat, ea, fată bucălată, cu picioarele roșii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
pilotul se uită câș, paznicul îl dumiri. Haiducia s-a dus, nene, suntem în era atomică. Pilotul îi arătă o hartă care părea a Brăilei, dar fără Dunăre. Eu vin dintr-un timp invers, viitorul-trecut. Siiiiiigur! spuse paznicul pipăindu-și tocul pistolului. Adică vrei să spui matale că după moldoveni vor fi broaște, sau invers? Bravo, ai priceput, frate-miu, ăștia au fost de la Facerea Lumii arătă pilotul pe hartă zona Moldovei, care era întinsă până în Finlanda. În viitor se vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]