32,884 matches
-
mai mare parte este reabsorbită. Cea mai mare parte a reabsorbției fosfaților are loc la nivelul tubilor proximali, unde parathormonul poate inhiba reabsorbția lor. Scăderea fosfatului plasmatic poate duce la slăbiciune a mușchilor scheletici și cardiac, precum și la apariția de țesut osos patologic. Cuplarea parathormonului cu receptorul său membranar activează adenilat-ciclaza și crește nivelele intracelulare de AMPc, ceea ce stimulează PKA (ProteinKinaza A), care va cataliza fosforilarea proteinelor-efector. Efectele parathormonului sunt de a răspunde la hipocalcemie, crescând calciul plasmatic și scăzând fosfații
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2284]
-
unor aminoacizi fosforilați precum fosfoserina produce acid fosforic (H3PO4 ). Acești acizi tari reprezintă o sarcină mare asupra sistemelor tampon prezente la nivel plasmatic. Încărcarea cu protoni datorată metabolismului aminoacizilor este de cca 50 mEq/zi. CO2 format prin metabolism în țesuturi este în mare parte transformat în acid carbonic (H2CO3), iar încărcarea totală de protoni din această sursă este de departe cea mai mare din tot organismul, de aproximativ 12,500 mEq/zi. Totuși, cea mai mare parte din CO2 este
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2284]
-
glucuronoconjugare. Secreția activă are o proporție bilă/plasmă ce poate ajunge la 50/ 1. Bila este de asemeni unica modalitate de excreție a produșilor de metabolism ai hemoglobinei. Deficitele de secreție sau eliminare a bilei produc acumularea acestor produși în țesuturi. Plămânul este organ esențial în excreția gazelor respiratorii, precum și a substanțelor gazoase și volatile, precum anestezicele gazoase, corpii cetonici sau alcoolii. Excreția salivară nu este o formă reală de excreție, pentru că de obicei substanțele eliminate prin salivă sunt înghițite. Excreția
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2284]
-
nodul sinoatrial în condiții fiziologice) la celulele mio -cardice contractile (atriale și ventriculare), declanșând depolarizarea și contracția acestora (1). 31.2. Particularități la vârstnici Odată cu avansarea în vârstă, la nivelul sistemului de conducere se produce o creștere a cantității de țesut elastic și de colagen. De asemenea, în jurul nodului sinoatrial se acumulează o cantitate mare de țesut gras care poate duce la izolarea parțială sau uneori chiar completă a acestuia de musculatura atrială. Începând de la vârsta de 60 de ani începe
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Cristian Stănescu, Cătălina Arsenescu Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/91948_a_92443]
-
contracția acestora (1). 31.2. Particularități la vârstnici Odată cu avansarea în vârstă, la nivelul sistemului de conducere se produce o creștere a cantității de țesut elastic și de colagen. De asemenea, în jurul nodului sinoatrial se acumulează o cantitate mare de țesut gras care poate duce la izolarea parțială sau uneori chiar completă a acestuia de musculatura atrială. Începând de la vârsta de 60 de ani începe o reducere pronunțată a numărului de celule de tip pacemaker la nivelul nodului sinusal, astfel încât până la
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Cristian Stănescu, Cătălina Arsenescu Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/91948_a_92443]
-
șapte lucrări sunt considerate astăzi priorități absolute în domeniile abordate ce aparțin exclusiv lui Paulescu, pe care le enumerăm: 1. specificitatea celulară în cancer; 2. tratamentul anevrismelor cu gelatină (împreună cu Lancereaux), demonstrând în același timp și absorbția substanțelor nedializabile în țesuturile celulare și cavități; 3. utilizarea iodothyrinei în tratamentul reumatismelor cronice, gutei, arteriosclerozei, sclerodermiei, tulburărilor vasomotorii și trofice ale extremităților; 4. tratamentul gușei exoftalmice cu sulfat de chinină; 5.inactivarea acțiunii curarei prin injectarea extractului de suprarenală (în fapt adrenalina - hormonul
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
Anatomie Patologique” conceput în trei volume, publicate între 1875 și 188, este structurat în două părți; anatomie patologică generală și anatomie patologică specială, împărțite pe sisteme și aparate cu o puternică amprentă nosologistă. „Convins că este imposibil să separi alterările țesuturilor și organelor, de cea a dezvoltării lor, am căutat să clasific aceste alterări potrivit datelor obținute privind evoluția organismului uman” spunea el în prefața cărții. Mai mult, s-a străduit să pună în evidență prin datele anatomiei patologice „caracterele proprii
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
de câtăva vreme fizica și chimia. „Nu există boli ale organelor ci simple localizări morbide” spunea el, rămânând fidel metodei sale științifice și principiilor sale. „Nu există decât boli generale care, impregnând întregul organism, își localizează efectele asupra unuia dintre țesuturile care îl compun” În domeniul cercetării paleta preocupărilor sale este absolut impresionantă, concretizată în articole și tratate, monografii și studii: de la sifilis la tuberculoză, de la alcoolism la gută, de la ficat și pancreas la glandele suprarenale și tiroidă, de la nevrita saturnină
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
celula, ca formă de viață, reprezintă caracterul distinctiv a ființelor viețuitoare, indiferent pe ce treaptă a evoluției s-ar afla. 3. Pentru organismele pluricelulare apare un alt caracter morfologic distinctiv, acela al organizării celulare în structuri complexe ce vor forma țesuturi, organe și aparate. Prin selecție și diferențiere, fără însă a altera structura de bază a celulei, aceasta va căpăta proprietăți specifice pentru îndeplinirea unui rol precis în economia generală a organismului. Parte din organe și aparate, rezultat al organizării celulare
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
inițială (zigotul) formată prin cuplarea celulelor sexuale (ovulul și spermatozoidul) conține - in potenția - întreaga organizare, cu toate funcțiile și aptitudinile caracteristice speciei respective, conservate în genotipul nou format. Ulterior, prin diviziune și multiplicare celulară, se va realiza organizarea celulară în țesuturi și organe după un plan care a fost întotdeauna același pentru om, aserțiune valabilă pentru orice ființă viețuitoare pluricelulară, fie ea plantă sau animal. “Dar o adevărată stupefacție cuprinde pe oricine - spune Paulescu - când cugetă că oul fecundataceastă microscopică masă
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
de la ființe unicelulare (bacterii, protiști) la ființe pluricelulare (fungi, plante, animale inferioare și superioare, inclusiv omul). Chiar dacă utilizează elementele materiei brute, inclusiv calitățile acesteia (energia), materia vie se deosebește net prin cele 4 caractere distinctive: corp (bioplasmă), formă (celulă), organizare (țesut, organ) și evoluție (dezvoltare și reproducere). II. FENOMENOLOGIE VITALĂ Al doilea caracter fundamental comun ființelor viețuitoare îl reprezintă fenomenele vitale care cuprind totalitatea manifestărilor vieții, ceea ce face ca fiecare ființă să aibă o fiziologie particulară. Ea va fi definită funcție de
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
animalele superioare. Aici percepția impresiei se face prin aparate special adaptate (aparate senzoriale; auz, văz, gust, miros, tact) ce includ celule senzoriale, căi de transmisie (ascendente și descendente), zone de integrare corticală, iar reacția este efectuată prin intermediul celulelor efectoare adică țesutul muscular striat sau neted. După cum ființa răspunde prin reacție la o impresie, fenomenele de relație pot fi inconștiente sau conștiente. În categoria fenomenelor inconștiente întră reflexele - acte automate ca răspuns spontan la o impresie și care nu implică întotdeauna integrarea
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
slab sau pancreatic și diabetul gras sau constituțional, rămase valabile până astăzi), Eduard Laguesse (emite ipoteza principiului antidiabetic secretat de aceste celule), Oskar Minkovski și Joseph von Mering (demonstrează, la animal, diabetul pancreatic și dispariția simptomelor după implantul subcutanat de țesut pancreatic), Zuelzer, Gley și Hedon, dar mai ales precursorii americani E. L. Scott, J. R. Murlin și J. S. Kleiner, fiecare cu contribuții proprii, dar nefinalizate din diverse motive, care cunoșteau lucrările lui Paulescu asupra cărora fac referiri în scris
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
Există o controversă destul de serioasă asupra controlului producerii acidului lactic în timpul efortului. Încă de la începutul anilor 80, au fost publicate articole despre metabolismul acidului lactic care încercau să stabilească dacă creșterea producției de lactat din timpul exercițiului se datorează hipoxiei țesutului sau altor factori. Katz și Sahlin (1990) au prezentat date ce susțin punctul de vedere conform căruia producerea lactatului în timpul exercițiului submaximal se datorează prezenței reduse a oxigenului la nivelul mitocondriei. Ei sugerează că existența unei controverse privind originea lactatului
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
randamentul net al acidului lactic în timpul contracțiilor musculare repetitive în condiții normoxice. Ei cred că literatura de specialitate susține concluzia conform căreia stimularea badrenergică a mușchilor scheletici accelerează rata glicogenolizei, indiferent dacă mușchiul se contractă sau nu. Deci, la nivelul țesutului muscular izolat, factori cum ar fi modelul contracției, durata ei, disponibilitatea substratului, hipoxia și stimularea badrenergică, joacă roluri cheie în producerea acidului lactic. 111.4. Concentrația lactatului sanguin În ciuda strânsei corelații dintre concentrațiile lactatului sanguin și muscular observate în timpul efortului
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
fi redusă. S-a sugerat că atunci când adrenalina sanguină (A) crește odată cu sporirea intensității exercițiului, este stimulată glicoliza, ducând la o creștere a producției de lactat muscular și în același timp, la o îndepărtare mai slabă a lactatului din alte țesuturi, astfel obținându-se o creștere netă a lactatului sanguin (Stainsby și Brooks - 1990). Un posibil scenariu pentru răspunsul lactatului sanguin la exercițiul fizic incremental, este următorul: în primele momente ale efortului sunt recrutate mai întâi fibrele musculare lente, cu o
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
altele. El susține în continuare că atunci când pragul anaerob a fost supus unei testări riguroase investigațiile au dat greș în confirmarea presupunerilor și predicțiilor ipotezelor anaerobe. Brooks (1991a), sugerează că prima eroare majoră în ipoteza pragului anaerob este aceea că țesutul muscular devine hipoxic în timpul exercițiului submaximal. El face referiri ce indică faptul că, în timpul exercițiului maximal, în coapsă, presiunea parțială a O2 venos, (PvO2) poate să nu coboare sub 10 torn și că în timpul exercițiului submaximal, la aproximativ 50% din
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
se poate să nu apară hipoxia musculară. Brooks în 1985, sugerează mai departe că efluxul de lactat muscular este rezultatul unui dezechilibru între rata formării piruvatului în citosol și consumarea lui de către mitocondrie, mai degrabă decât ca rezultat al hipoxiei țesutului muscular. În cele din urmă, după cum conchide Brooks în 1991b, concentrația lactatului sanguin reflectă nu neapărat producția de lactat muscular, cât diferența dintre efluxul muscular de lactat și consumul lactatului sanguin de către mușchi și alte țesuturi. Aceste puncte de vedere
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
ca rezultat al hipoxiei țesutului muscular. În cele din urmă, după cum conchide Brooks în 1991b, concentrația lactatului sanguin reflectă nu neapărat producția de lactat muscular, cât diferența dintre efluxul muscular de lactat și consumul lactatului sanguin de către mușchi și alte țesuturi. Aceste puncte de vedere opuse au fost examinate de către diferite grupuri de cercetători după cum vom prezenta în continuare. Sunt schimburile de gaze și ventilația parametri valizi ai estimării pragului lactatului? Un test al conceptului de prag anaerob a comparat acumularea
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
Această parte constituie o bază solidă utilă pentru toți permițându-ne să înțelegem mai bine evoluția ideilor referitoare la rolul jucat de către lactat în metabolismul intermediar. Faptul că el este produs și utilizat de numeroase organe, coexistența posibilă în același țesut de producere și folosire, ușurința și rapiditatea cu care această mică moleculă trece dintr-un compartiment în altul, transformarea sa posibilă în glicogen ne determină să ne întrebăm asupra importanței sale funcționale. Mai mult decât un simplu catabolit ce se
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
ține de asemeni și de faptul că anumite organe metabolizează lactatul. Astfel, mușchiul principalul producător de lactat îl folosește și ca substrat și această utilizare depinde de concentrația sa arterială. În afară de mușchi alte organe cum ar fi pielea, inima și țesutul digestiv consumă și ele lactat. În sfârșit, ficatul locul esențial de sintetizare a lactatului are o capacitate de extracție care depinde atât de concentrația plasmatică a lactatului cât și de debitul sanguin hepatic. Acest debit diminuează în timp ce intensitatea exercițiului crește
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
constituie un prag folosit des pentru a prezice performanța și a urmări dinamica antrenamentului sportiv. O hiperlactatemie, trebuie de acum încolo interpretată ținându-se cont de viteza de repartizare și de volumul de distribuire a lactatului, dar și de activitatea țesuturilor și organelor implicate în metabolismul său. Totuși cunoașterea pragurilor de apariție a lactatului prezintă un anumit interes, deoarece ea permite să fie determinate la un sportiv dar mai ales la o persoană cu insuficiență respiratorie, nivelul maxim de efort tolerabil
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
al acestei epurări, poate mări sau scădea lactatemia în funcție de debitul sanguin hepatic. Acest debit scade în timp ce intensitatea exercițiului crește; o scădere favorizată eventual de către efectele vasomotorii ale adrenalinei. Ficatul nu este singurul loc implicat în dispariția lactatului plasmatic, mai multe țesuturi și organe cum ar fi inima și mușchiul scheletic, utilizează lactatul ca substrat și influențează în mod indirect lactatemia. Adrenalina poate spori formarea lactatului în alți mușchi decât cei în activitate. Toate aceste elemente trebuie luate în considerare în interpretarea
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
situ arată că eliberarea netă de lactat depinde de concentrația arterială în lactat. Când aceasta crește eliberarea de lactat muscular scade în timp ce extragerea de lactat din sânge crește. Eliberarea netă de lactat nu este în raport cu un deficit în 02 al țesutului. Există o eliberare netă a lactatului în mușchii perfect oxigenați, iar hipoxia are efecte variabile asupra transformărilor lactatului. Studiile efectuate in vivo la om, în timpul exercițiului muscular merg în același sens ca rezultatele obținute în timpul contracțiilor musculare in situ la
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
CO2, a acidului lactic și ionilor de H din sânge, și lichidul cefalorahidian. Adaptarea la hipoxia de efort prin hiperpnee se traduce prin răspunsuri ventilatorii și sanguine mai reduse la cei antrenați decât la neantrenați. Acoperirea necesităților de oxigenare a țesuturilor se realizează în efort pe trei căi cuplate: - schimbul alveolo-capilar, asigurat prin difuziunea crescută de 4¬6 ori a O2; - transportul mai rapid al O2 din capilarele pulmonare spre țesuturile beneficiare; - eliberarea intensificată a O2 la nivel tisular, ca urmare
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]