30,781 matches
-
Simbolismul constituie doar o direcție fără o amprentă stilistică determinată, asumând o serie de tehnici care însă nu-i definesc exclusivist estetica. În Franța, un grup de artiști se desprinde din cadrul Salonului Oficial și înființează "Société Nationale des Beaux-Arts", cu expoziții regulate între 1890 și 1900. În 1884 avusese loc o primă expoziție organizată într-un Salon des Indépendants. În 1890 are loc scindarea Societății Artiștilor Francezi, iar în 1891 apare un alt salon al cărui nume revendică secesiunea, Salon de
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
serie de tehnici care însă nu-i definesc exclusivist estetica. În Franța, un grup de artiști se desprinde din cadrul Salonului Oficial și înființează "Société Nationale des Beaux-Arts", cu expoziții regulate între 1890 și 1900. În 1884 avusese loc o primă expoziție organizată într-un Salon des Indépendants. În 1890 are loc scindarea Societății Artiștilor Francezi, iar în 1891 apare un alt salon al cărui nume revendică secesiunea, Salon de refusés. În 1900 este constituită Société Nouvelle, condusă de Gabriel Mourney și
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
constituită Société Nouvelle, condusă de Gabriel Mourney și după el de Rodin, personaj emblematic pentru arta simbolistă și pentru înnoirea limbajului sculpturii, artist frecventat un timp și de Constantin Brâncuși. La începutul secolului au loc unele din cele mai importante expoziții colective: Van Gogh (1901), Lautrec (1902), Seurat, Van Gogh, Manet (1905), Gauguin (1906), Cezanne (1907), Braque (1908). Apărea, în 1912, broșura Du cubisme de A. Gleizes și J. Metzinger, iar în 1913, Les Peintres cubistes a lui Apollinaire, considerată ca
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
cubisme de A. Gleizes și J. Metzinger, iar în 1913, Les Peintres cubistes a lui Apollinaire, considerată ca un manifest al cubismului, scriitorul forjând chiar termenul de orfism pentru o facțiune disidentă în fruntea căreia se afla Frantisek Kupka. Prima expoziție a futuriștilor are loc la Paris, în 1912, deși Marinetti își publicase manifestul în Le Figaro, din 1909. Primul Război Mondial reprezintă clivajul între două lumi, anunțat de aceste expoziții avangardiste. Această diversitate nu trebuie să surprindă; ca și în
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
facțiune disidentă în fruntea căreia se afla Frantisek Kupka. Prima expoziție a futuriștilor are loc la Paris, în 1912, deși Marinetti își publicase manifestul în Le Figaro, din 1909. Primul Război Mondial reprezintă clivajul între două lumi, anunțat de aceste expoziții avangardiste. Această diversitate nu trebuie să surprindă; ca și în literatură, o serie de pictori încep ca simboliști vezi spre exemplu Theodor Pallady sau traversează o vârstă secesionistă, precum Luchian, pentru a se dezvolta într-o altă direcție. În acest
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
Essor, fondat în 1876. De fapt, printre fondatorii lui Les XX se află Frantz Charlet, Charles Goethals, James Ensor, Willy Finch, Fernand Khnopff, Théo van Rysselberghe, Guillaume van Strydonck, Paul Dubois, Willy Schlobach, Rodolphe Wytsman și Dario de Regoyos. Prima expoziție, anunțată în revista L'Art Moderne încă din 1883, revistă care avea să devină un suporter oficial al grupului, avea loc pe 1 februarie 1884. Similar celorlalte secesionisme, și mișcarea inaugurată de Les XX viza cooptarea artiștilor străini la expozițiile
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
expoziție, anunțată în revista L'Art Moderne încă din 1883, revistă care avea să devină un suporter oficial al grupului, avea loc pe 1 februarie 1884. Similar celorlalte secesionisme, și mișcarea inaugurată de Les XX viza cooptarea artiștilor străini la expozițiile internaționale pe care le organizează, expoziții animate de conferințe și recitaluri de muzică și poezie, recitaluri susținute în sălile de expoziție. Acest efect polifonic al corespondențelor și dialogului dintre arte precizează discret o notă simbolistă. Impresionismul, neoimpresionismul, realismul, pointilismul, expresionismul
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
Moderne încă din 1883, revistă care avea să devină un suporter oficial al grupului, avea loc pe 1 februarie 1884. Similar celorlalte secesionisme, și mișcarea inaugurată de Les XX viza cooptarea artiștilor străini la expozițiile internaționale pe care le organizează, expoziții animate de conferințe și recitaluri de muzică și poezie, recitaluri susținute în sălile de expoziție. Acest efect polifonic al corespondențelor și dialogului dintre arte precizează discret o notă simbolistă. Impresionismul, neoimpresionismul, realismul, pointilismul, expresionismul, Art Nouveau-ul, simbolismul, se întâlnesc în locul
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
loc pe 1 februarie 1884. Similar celorlalte secesionisme, și mișcarea inaugurată de Les XX viza cooptarea artiștilor străini la expozițiile internaționale pe care le organizează, expoziții animate de conferințe și recitaluri de muzică și poezie, recitaluri susținute în sălile de expoziție. Acest efect polifonic al corespondențelor și dialogului dintre arte precizează discret o notă simbolistă. Impresionismul, neoimpresionismul, realismul, pointilismul, expresionismul, Art Nouveau-ul, simbolismul, se întâlnesc în locul geometric al dezbaterilor găzduite în această agora artistică. Mișcarea se dizolvă după un deceniu (1883-1893
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
se reînființa sub un alt nume în 1894, Libre Esthétique. Acest grup face posibilă prezentarea unor artiști străini începând cu anul 1884, fapt care-l consacră, în opinia lui Patrick Bade, ca "cercul cel mai aventuros al secolului"473. La expozițiile organizate de Les XX expun Whistler, Rodin, Monet, Renoir, Sisley, Morisot, Pissaro, dar și Redon, Munch, Seurat, Signac, Gaugin și Van Gogh. Pe 29 decembrie 1883, Félicien Rops, care fusese invitat să participe la expoziția Les XX, îi scrie lui
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
aventuros al secolului"473. La expozițiile organizate de Les XX expun Whistler, Rodin, Monet, Renoir, Sisley, Morisot, Pissaro, dar și Redon, Munch, Seurat, Signac, Gaugin și Van Gogh. Pe 29 decembrie 1883, Félicien Rops, care fusese invitat să participe la expoziția Les XX, îi scrie lui Octave Maus, organizatorul mișcării: "Ceea ce îmi place extraordinar la cei XX este absența oricărui program. Un program este deja o regulă. Regula este metodistă. Metoda și doctrina sunt surori: vedeți încotro ne îndreptăm!"474. Rops
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
reunesc pentru a crea Secesiunea, care se propagă curând și în alte orașe: Berlin, Dresda, Düsseldorf, Weimer, Karlsruhe. Secesionismul berlinez este declanșat de respingerea pictorului norvegian Edvard Munch, care expusese la Asociația Artiștilor din Berlin (Verein Berliner Künstler), în 1892. Expoziția stârnește un veritabil scandal, în urma căruia președintele Academiei, Anton von Werner, în deplin acord cu membrii Asociației Artiștilor, decid închiderea ei. Ruptura se produce, și ia ființă un grup de artiști independenți, condus de pictorul impresionist Max Liebermann și pictorul
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
Paul Hoecker, Adolf Hoelzel, Leopold von Kalckreuth, Christian Landenberger, Max Libermann, Hans Olde, Bruno Piglhein, Anton von Stadler, Franz von Stück, Wilhelm Trübner, Fritz von Uhde, Wilhelm Voltz, Viktor Weishaupt, Heinrich von Zügel. Pe 15 iunie 1983 are loc prima expoziție și apare și primul catalog. În cazul imperiului Austro-Ungar și mai precis al Vienei, Academia de arte frumoase (Künstlerhaus) și Muzeul Austriac de Artă și Industrie cu Școala de Arte Aplicate, înființată în 1868, constituiau principalele organisme artistice menite să
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
unei noi generații, dar și eliberarea artei de sub canonul academic. Alegerea unui birocrat, Eugen Felix, la președinția Academiei de arte frumoase, în noiembrie 1896, acutizează diferențele, mai ales că noul președinte decide excluderea unor artiști tineri de la cele mai importante expoziții de artă austriece în străinătate. În aprilie 1897 este inaugurată o nouă societate, pictorii tineri aveau ca exemplu secesionismul münchenez -, Vereinigung Bildener Künstler Oesterreichs, care va fi popularizată cu titlul mai simplu de Secession, Gustav Klimt fiind ales președintele noii
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
fiind "coordonatorul" unei reacții împotriva naturalismului predominant al picturii academice"478. Peter Vergo refuză însă să reducă mișcarea secesionistă la această dimensiune antinaturalistă, fapt valabil și pentru fenomenul secesionist francez (un alt exemplu fiind Salonul rozacrucianist al lui Péladan). Prima expoziție a secesiunii vieneze are loc pe data de 26 martie 1898, iar afișul, ca și coperta catalogului, sunt desenate de Gustav Klimt. Pictorul situează secesiunea sub semnul unei scene mitologice semnificative, avându-i ca protagoniști pe Tezeu, zeița Atena și
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
curente în arta europeană. Scopul noii societăți era și unul educativ, familiarizarea publicului vienez cu arta europeană a timpului. Societatea își trimite astfel "ambasadorii" culturali, precum pictorul și sculptorul Josef Engelhart, să convingă artiști din întreaga Europă să participe la expozițiile organizate de Secesiune. Printre artiștii cu care acesta face cunoștință și care acceptă colaborarea sunt nume reprezentative pentru arta sfârșitului și începutului de secol, pentru pictura simbolisto-decadentă, pentru Modern Style, Art Nouveau, Jugendstil etc.: Rodin, Bartholomé, Lagae, dintre sculptori, și
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
Meunier, Puvis de Chavannes, Raffaëlli, Roll, Rops, Sargent, Swan, Uhde, Whistler etc. Revista secesiunii, Ver Sacrum (Primăvara sacră), apare în ianuarie 1898. Revista conținea și reproducerile unor opere de artă ale colaboratorilor din străinătate, cât și fotografii de interior ale expozițiilor Secesiunii. Dincolo de ilustrații, ea are o contribuție grafică de excepție de la vignete decorative, chenare, sau design pentru obiecte de artă aplicată, la ilustrațiile însoțitoare ale textelor poetice, sau desene pe teme alegorice, transformând revista, la rândul ei, într-un obiect
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
M.K. Tenișeva și a colecționarului S.I. Mamontov, beneficiază de eforturile conjugate ale pictorului și istoricului de artă Andrei Benois și a celui care avea să reprezinte principalul animator și coordonator al mișcării, Diaghilev. Apariția revistei era anticipată de două evenimente, expoziția acuareliștilor englezi și germani, în 1987, expoziție care deschide publicului rus un orizont artistic european impregnat de sensibilitatea simbolistă, și, în 1898, expoziția artiștilor ruși și finlandezi în muzeul Stieglitz, socotită a fi prima expoziție mirisskustnică, expoziție la care participă
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
beneficiază de eforturile conjugate ale pictorului și istoricului de artă Andrei Benois și a celui care avea să reprezinte principalul animator și coordonator al mișcării, Diaghilev. Apariția revistei era anticipată de două evenimente, expoziția acuareliștilor englezi și germani, în 1987, expoziție care deschide publicului rus un orizont artistic european impregnat de sensibilitatea simbolistă, și, în 1898, expoziția artiștilor ruși și finlandezi în muzeul Stieglitz, socotită a fi prima expoziție mirisskustnică, expoziție la care participă și simbolistul Vrubel. Ca și în cazul
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
avea să reprezinte principalul animator și coordonator al mișcării, Diaghilev. Apariția revistei era anticipată de două evenimente, expoziția acuareliștilor englezi și germani, în 1987, expoziție care deschide publicului rus un orizont artistic european impregnat de sensibilitatea simbolistă, și, în 1898, expoziția artiștilor ruși și finlandezi în muzeul Stieglitz, socotită a fi prima expoziție mirisskustnică, expoziție la care participă și simbolistul Vrubel. Ca și în cazul altor reviste secesioniste, Mir Iskusstva scoate în evidență caracterul eclectic al mișcării artistice și atitudinea de
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
era anticipată de două evenimente, expoziția acuareliștilor englezi și germani, în 1987, expoziție care deschide publicului rus un orizont artistic european impregnat de sensibilitatea simbolistă, și, în 1898, expoziția artiștilor ruși și finlandezi în muzeul Stieglitz, socotită a fi prima expoziție mirisskustnică, expoziție la care participă și simbolistul Vrubel. Ca și în cazul altor reviste secesioniste, Mir Iskusstva scoate în evidență caracterul eclectic al mișcării artistice și atitudinea de frondă față de academism, prin care în epocă erau înregistrate clasicismul și romantismul
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
de două evenimente, expoziția acuareliștilor englezi și germani, în 1987, expoziție care deschide publicului rus un orizont artistic european impregnat de sensibilitatea simbolistă, și, în 1898, expoziția artiștilor ruși și finlandezi în muzeul Stieglitz, socotită a fi prima expoziție mirisskustnică, expoziție la care participă și simbolistul Vrubel. Ca și în cazul altor reviste secesioniste, Mir Iskusstva scoate în evidență caracterul eclectic al mișcării artistice și atitudinea de frondă față de academism, prin care în epocă erau înregistrate clasicismul și romantismul, și față de
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
articolul-program, intitulat "Probleme complexe", Diaghilev ține să disocieze mișcarea de "decadentism" cum fusese deja taxată, Diaghilev însuși primind porecla de "staroste al decadentismului", semn că observatorii mai mult sau mai puțin incisivi înregistrau corect schimbarea de paradigmă estetică pe care expoziția ruso-finlandeză o propunea. De altfel, Aleksandr Blok discuta într-un alt articol irelevanța sensului peiorativ atribuit decadentismului, care pentru poet era asociat, mai degrabă, tendințelor moderniste în literatură și artă. Concomitent, criticul susținea ca o prioritate a noii direcții afirmarea
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
a tematicii fin de siècle în contextul tradiției propriei sale culturi și în descendența romantismului, relevă capacitatea de sinteză a unui pictor ca Jacek Malczewski, bucurându-se de recunoaștere atât în spațiul cultural francez, cât și în cel german, prima expoziție individuală având loc în 1903, la Societatea Amicilor Artelor Frumoase, la Cracovia. Malczewski devine, în 1897, membru fondator al "Towarzystwo Artystów Polskich "Sztuka"" (Societatea Artiștilor Polonezi "Art"), dar va expune și alături de alte grupuri, precum grupul ZERO, în anii 1908-1911
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
nota conservatoare în artă era mult mai pronunțată. Spargerea unor canoane estetice de către pictori precum Gustav Klimt stârnește un scandal cu reverberații politice în Viena fin de siècle, unde artei îi este imprimat rolul de factor coagulant. Este vremea liberalizării expozițiilor și emancipării pe scară largă a noilor curente în artă, care se vor succeda cu o viteză extraordinară, de la pictura prerafaeliților și simbolism, la avangardele istorice și suprarealism, cu nenumăratele sale nuanțe. Inițiativele private iau tot mai mult locul structurilor
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]