4,105 matches
-
jale și bucurie în același timp și se cuibărea în sufletul meu și atunci spuneam lui Sandu: "E frumoasă, dom-le!" Înainte de a muri, ne-am întâlnit undeva, într-un loc unde tăcerea nu este sfâșiată decât de strigătul unui cocoș în ziuă sau în noapte, speriat de vulpe, unde și apele tac, iar vântul fâșâie alene printre sălcii, unde se zbate peștele răpitor în căutarea pradei, unde zgomotele cotidiene sunt excluse și unde dacă dilați puțin nările, parcă-parcă îți vine
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
eu s-o numesc, era o femeie mărunțică, slăbuță, cu vocea la fel de caldă și catifelată, foarte spirituală, dar iute, cum aveam s-o cunosc mai târziu. Ioneștii au avut întotdeauna între 15 și 25 de pisici, 56 găini și-un cocoș, 2-3 câini, circa 100 de porumbei, dar la mâncare veneau și din cei sălbatici, și din când în când câte un uliu, care trecea în zbor, cercetând dacă n-ar fi ceva de luat în gheare. După decesul bătrânei Ecaterina
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
și să mâncăm propria speță umană - familia, prietenii, cunoscuții! Orice obiect distrus, înseamnă de fapt distrugerea unei vieți, a unui suflet întrupat. Cel mai bine ar fi să respectăm aceste reguli: Să nu mâncăm plante; să nu ne atingem de cocoșii albi și de alte animale sau vietăți; să nu scornim focul cu fierul; să nu distrugem niciun obiect. POVESTITORUL: Însă pentru că Pitagora a comis păcate de-a lungul vieții sale, sufletul său a coborât o treaptă, iar în cea de
Sceneta "Sensul vie?ii" by Claudia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83571_a_84896]
-
lemne proaspăt tăiate, a pâine și a brânză de oaie. De pe terasa mare, acoperită de viță-de- vie, se aude clipocitul pârâului care trece prin fața porții, a cărui curgere unduiește gândul și curăță inima. Dar și mai bine curăță inima cântecele cocoșilor din curte, care dinspre ziuă se iau la întrecere cu cei din vale, alungând coșmarurile care s-au prins în pânza nopții. În fundul grădinii e o fântână cu apă limpede de munte și în timp ce desfășori lanțul ca să scoți o găleată
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
entuziasm încât sufletul meu devenea iarăși limpede și cristalin, ca în copilărie. Simțeam că îmi revenea deodată pofta de viață. Un sentiment de liniște pe care nu-l mai avusesem de pe vremea când mă trezeam dimineața la măgina în cântatul cocoșilor puse deodată stăpânire pe mine. Mi-am făcut o cafea, m-am așezat la birou și am scris pe nerăsuflate o poezie. Te vei ridica într-o noapte, cu corpul încă fumegând de dragoste, și te vei îndrepta spre geam
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
procesul de dispariție a speciilor rare, în România acestea sunt ocrotite, fiind păstrate în rezervații și parcuri naturale: plante: floarea de colț, bujorul de munte, nufărul alb, stânjenelul, laleaua pestriță, papucul doamnei etc. animale și păsări: capra neagră, zimbru, râsul, cocoșul de munte, fazanul, vulturul pleșuv etc. Astfel de activități de educație ecologică, conform managementului grupei, le putem organiza și desfășura și ca activități opționale, care ne lasă latitudinea proiectării acestora în funcție de posibilitățile preșcolarilor, necesități și alți factori. Pătrunzând în studiul
Coronița prieteniei by Ed. Nemţanu Anişoara, Grup Şcolar Cristeşti, Iaşi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91748_a_93021]
-
copilărie, când tatăl lui Îl azvârlea În aer. Apoi spune: ― Tata, nasturele meu. Și imediat se ridică suficient de sus ca să observe baioneta de oțel care-i străpunge pieptul. Lumina focului dezvăluie, la capătul țevii lungi, dincolo de ochitor și de cocoș, chipul extaziat al soldatului. Focul se apropia de mulțimea de pe chei. Se aprinse acoperișul consulatului american. Flăcările se cățărară pe cinematograf, aprinzând marchiza. Mulțimea se trase Înapoi dinspre căldură. Însă Lefty, sesizând șansa care i se arăta, stărui În continuare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de la picioare și aude sunetul unui clarinet. Marele hit al lui Artie Shaw, Begin the Beguine, plutește În aerul umed. Face veverițele de pe firele de telefon să Înțepenească, ridicându-și atente capetele ca să asculte. Face frunzele merilor să foșnească și cocoșul de pe giruetă să Înceapă să se Învârtă. Cu ritmul ei rapid și melodia Învolburată, Begin the Beguine se ridică peste grădini și peste mobilierul de grădină, peste gardurile vii și peste leagănele de pe verande; sare gardul până În curtea din spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
vomei, mingi descentrate, roșii cu buline albe, un fel de cărucioare de tablă pictată trase de căluți tot de tablă... Pe tejghea țopăiau mereu câteva jucării mecanice, extrem de primitive, din aceeași universală tablă: crocodili care clămpăneau din fălci, broaște și cocoși cu cheiță, buburuze mari cât pumnul... Mori de vânt din tablă vopsită roteau aripi de tablă vopsită. Carusele de tablă, până și peștișori de tablă în false acvarii. Mă alegeam de acolo, mai mereu, cu câte o bîzdîganie țopăitoare, într-
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
clisoase. Paragină și mizerie de necrezut, în care se complace subumanitatea personajelor. Kitsch-ul interioarelor a fost cu grijă recompus după anume texte caragialiene ("Un artist", de pildă, de unde vine și sugestia extraordinarelor scene finale, circul improvizat cu cîini-roșiori și cocoși). Frizeria, baia publică, bodega și sala de bal epuizează întregul spațiu național, unde se petrece totul: politichie, amoruri cu pandalii, înfiorări patriotarde și spasme francofile. Jegul, mocirla drumurilor străbătute cu picioarele goale și adusă pe podelele balului, privatele mustind de
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
amândoi evreii, care, altfel, se spurcă de câte ori au ocazia în ograda sinagogii pe care o împart. Cumva, Dan Alexe e acceptat de amândoi și le servește de element de legătură. Umanitatea acestui film, de multe ori violent prin capetele de cocoși tăiați în plan apropiat, se resimte puternic mai ales la final, după pe Isaac Levy a murit. După 80 și ceva de minute de vrajbă și cuvinte grele, resimțite însă de spectator în cheie mai degrabă comică (certurile au ceva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
-i mai vedea nimeni, nici măcar verișorul lui Coșuță, și numai de pe undeva de prin cer le mai auzeai strigătele și cum îi înjurau pe dinamoviști. Că îi înjurau pe toți dinamoviștii, n-aveam nici o îndoială. Era un lucru la mintea cocoșului că cine stă pe Băiuț, adică în Drumul Taberei, ține cu Steaua. În afară de Filip și de mine, n-am mai auzit de nimeni - și mai erau și boșorogii, și mai era și Șchiopu Bărbosu - care să nu aibă ceva de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
în sârme), vârful creionului se înfige din greșeală în dosul palmei mici și roz, apare o pată de sânge cât un bănuț, bombată ca un clăbuc de săpun, ea țipă scurt, sar destui să mă prindă și să se-arate cocoși, umflatul de Andi se umflă și mai tare în pene, el e sanitarul clasei și are pretenția ca victima să fie proprietatea lui, cercetează rana cu aere de chirug, nu pierde ocazia s-o prindă de talie și să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
turn. Asta-mi depășea orice putere de înțelegere. Cum poate să-ți treacă prin căpățână, fie și pentru o secundă, ideea că un băiat care are cuburi de la trei ani nu știe cum se ridică un turn? E la mintea cocoșului: pui cub peste cub peste cub și gata, ăsta-i turnul. Mi-a fost mai clar ca niciodată că era ceva în neregulă cu băiatul ăla. În sensul că era cam tolomac. I-am și spus, cât se poate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
pisc uluitor pentru un băiețel care încă mai mergea la grădiniță. Tot atunci, în zilele de august (cred) în care destui mă întrebau pe creste sau prin căldările glaciare „câți ani ai, puișor? “, iar eu le răspundeam înfoiat ca un cocoș „cinci“, am suit pe Peleaga, pe Păpușa, pe Judele și pe Slăveiu, am aruncat o mulțime de pietre în lacurile Galeșu și Bucura. Pe-o potecă marcată cu triunghi roșu, într-o dimineață, mi-l amintesc pe Mircea (căruia, jur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
a năvălit în salon după-amiaza, exclamând: „Fulvioaro, blestematele au mâncat tot! P-ormă au murit...“. Fulvia (nepoata ei și mama lui Mircea Chiril) a râs cu un ochi, iar cu celălalt s-a uitat tăios la copilul care desena un cocoș. 2. Armata lui de artilerie Erau vremuri de război. Grele. Dar nu atât de grele cum ar fi putut să fie, fiindcă bunicul meu (devenit, prin legea firii, bărbat) se însurase curând după căderea Odessei, iar apoi, în loc să fie trimis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
de nevastă-mea...V’aduce-ți aminte ce tărăboi a facut ultima dată...?” Vizibil nerăbdător,Gică picior de lemn se ridică dela masă, monologând. „Bine... Să mergem tot la mine. Și trebue să mai știi Doctore: În casa mea cântă cocoșul...!” II SPECTATOR AL UNEI DIABOLICE INVENȚII Vila construită În stil arhitectonic modern - Gică picior de lemn, o cumpărase cu puțină vreme În urmă: se afla În partea de sud a capitalei, nu departe de apa mării. Așezată pe coama unui
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
sperând să repare, ce mai putea fi reparat. Taximetrul Îl depuse la drumul principal, având de mers o bucată de drum În interiorul unei alei Înguste, străjuită de pomi ornamentali. Dimineața era undeva pe aproape și, chiar auzi În depărtare - un cocoș vestind, ivirea zorilor. Mergea agale, târându-și picioarele, zărind În depărtare un fel de umbră dar, pe măsură ce umbra se apropia, reveni la dimensiunile unui om. Privindu-l mai cu atenție, Tony Pavone observă mersul acestuia cu pași șovăitori - clătinându-se
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
vioara scoțând unele sunete plăcut auditive, făcând semn orchestrei să-l acompanieze, aplecându-se către urechea Șefului de Șantier cu vocea joasă,aproape În surdină manevrând cu dibăcie arcușul viorii. „Cioc, cioc la poarta noastră! „Cine bate la fereastră... „E cocoșul de Gheorghiță! „Vine de la morăriță... Entuziasmat șeful bătu din palme, comandând pentru orchestră câteva sticle din vinul cel mai bun.Apoi se scotoci enervant de mult prin buzunare căutând portofelul care nu era de găsit, privind cu coada ochilui la
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
o babă care moartea refuzase să-i scurteze zilele „În genunchi oameni buni, În genunchi...! Să ne rugăm pentru iertarea păcatelor...!” „Într’o comună În apropiere de București, la Hagiești dacă Îmi aduc bine aminte, o găina a imitat cântatul cocoșului...!!” - interveni o altă babă a tot știutoare, Înfricoșând mulțimea. „Da, da...Acesta-i un semn de mari nenorociri ce urmează...!! Gata, În următoarele momente vom muri....!!” - strigă ea aruncându-se la pământ plângând isteric. O altă babă, mai urâtă, mai
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
cam doi kilometri, pe o căldură și un soare ce cădea perpendicular direct pe suprafața superioară a corpului omenesc În mișcare, provocând o sete greu suportabilă. La o răspântie de drumuri În apropierea stației de autobus, se afla restaurantul „Doi Cocoși”, de unde emana un teribil miros de pastramă de oaie la grătar și unde se presupunea halbele pline cu bere aburindă...!! Toată lumea Înghițea În sec, inclusiv Șeful Șantierului care nu mai băuse de ieri. Îi făcu semn lui Tony Pavone să
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
apă În tot soiul de locuri ciudate, apoi găleți Întregi de apă, și pînă la urmă au fost rîuri și torenți, bietele cămile au fost luate pe sus de șuvoaie și picioarele subțiri și ciolănoase li se zbăteau cumplit În timp ce cocoașele le trăgeau la fund. Îmi era Îngrozitor de sete. Poate că sarea de la transpirația ei mă făcea să mă simt așa, Însă știam precis că trebuie neapărat să găsesc apă. M-am dat jos din fotoliul În care mi-aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
la Dumnezeu, să întărești pe frații tăi." 33. "Doamne", I-a zis Petru, "cu Tine sunt gata să merg chiar și în temniță și la moarte." 34. Și Isus i-a zis: "Petre, îți spun că nu va cînta astăzi cocoșul, pînă te vei lepăda de trei ori că nu Mă cunoști." 35. Apoi le-a mai zis: Cînd v-am trimis fără pungă, fără traistă și fără încălțăminte, ați dus voi lipsă de ceva?" "De nimic", I-au răspuns ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
ceas, un altul întărea același lucru, și zicea: Nu mai încape îndoială că și omul acesta era cu El, căci este Galilean." 60. Petru a răspuns: "Omule, nu știu ce zici." Chiar în clipa aceea, pe cînd vorbea el încă, a cîntat cocoșul. 61. Domnul S-a întors, și S-a uitat țintă la Petru. Și Petru și-a adus aminte de vorba, pe care i-o spusese Domnul: "Înainte ca să cînte cocoșul te vei lepăda de Mine de trei ori." 62. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
în clipa aceea, pe cînd vorbea el încă, a cîntat cocoșul. 61. Domnul S-a întors, și S-a uitat țintă la Petru. Și Petru și-a adus aminte de vorba, pe care i-o spusese Domnul: "Înainte ca să cînte cocoșul te vei lepăda de Mine de trei ori." 62. Și a ieșit afară, și a plîns cu amar. 63. Oamenii, care păzeau pe Isus, Îl batjocoreau și-L băteau. 64. L-au legat la ochi, Îl loveau peste față, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]